Κωνσταντίνος Κολοκοτρώνης...

τού Παντελή Μπουκάλα

"Οση βία ασκούν άλλωστε στην Ιστορία, για να την κόψουν στα μέτρα τους και να παραστήσουν τον Λεωνίδα και τον Κολοκοτρώνη σαν προδρόμους τους, άλλη τόση ασκούν σε όποιον δεν ταιριάζει στα φυλετικά ή ιδεολογικά πρότυπά τους"...
Οταν τους βλέπουμε στις Θερμοπύλες, με πυρσούς, αρβύλες και άλλα στολίδια της ναζιστικής αισθητικής, να μαϊμουδίζουν τον Λεωνίδα, το τελευταίο που σκεφτόμαστε είναι ...
να τους ρωτήσουμε τίνος ρήματος είναι το «μολών» που ουρλιάζουν.
 Κι αν δεν απαντήσουν σωστά, να αμφισβητηθεί η καθαρότητα της ελληνικότητάς τους. Με το «λαβέ» τα πράγματα είναι εύκολα. Αλλά ποιος από τους φαντασιοκόπους παραλίγο Λακεδαίμονες να κάνει αναγνώριση της μετοχής «μολών»; Το πολύ πολύ κάποιος απ’ όλους να πετάξει ένα «είναι του αμολάω, ρε» κι αμέσως έπειτα να ξαμοληθεί για να βρει κάναν σκουρόχρωμο και να του μάθει τους αρχικούς χρόνους του «βαράω» και του «δέρνω», και πώς κλίνεται το... επίθετο «ο εγέρθητος»· αν κατεβαίνει δηλαδή ο τόνος στη γενική, όπως κατεβαίνει το ρόπαλο στην κεφαλή των ανθελλήνων, ή όχι. Αλλά τον Κολοκοτρώνη; Τον Θοδωρή; Τον Θοδωράκη, όπως ακόμα τον λένε τρυφερά οι Μοραΐτες; Τον Θεόδωρο της κάποιας επισημότητας; Ούτε καν του Γέρου του Μοριά το μικρό δεν ξέρουν όσοι τάχα πίνουν νερό στ’ όνομά του, κηρύσσοντάς τον μάλιστα εν φυλακή αδελφό του αρχηγού τους; Για τ’ όνομα του Μήτσου Καραϊσκάκη και του Ευρυσθέα Ανδρούτσου. Τέτοια κακοποίηση της Ιστορίας από τους κακοποιητές των πάντων;

Υπερβολές. Δεν είναι δα και από τα λάθη που θα ενδιέφεραν του Φρόυντ. Το ξέρει βέβαια ο χρυσαυγίτης κ. Παναγιώταρος το μικρό όνομα του Κολοκοτρώνη. Και μπορεί να ’χει ακουστά πως ένας Παναγιώταρος, Μανιάτης, ήταν συμπολεμιστής του πατέρα του Γέρου, στο Μαραθονήσι. Τον βουλευτή ωστόσο και λαμπρό επιχειρηματία ροπάλων μπέιζμπολ τον παρέσυρε το ιερό μένος του να γκρεμίσει το τζαμί πριν καν χτιστεί. Ή μπορεί να τον μπέρδεψε με τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο. Οπως μπερδεύουν στη Χ.Α. την αρχαία Ελλάδα με τον Χίτλερ, τον μαίανδρο με τη σβάστικα, την κρυπτεία με το μαχαίρωμα μαθητών που αντιστέκονται στον ναζισμό τους, την παλικαριά με τη χωσιά, τη βαρβαρότητα με τον πατριωτισμό.

Πέραν της φανερής αγραμματοσύνης τους, πάντως, έχουμε πολύ σοβαρότερους λόγους για να μεμφόμαστε τους χρυσαυγίτες. Οση βία ασκούν άλλωστε στην Ιστορία, για να την κόψουν στα μέτρα τους και να παραστήσουν τον Λεωνίδα και τον Κολοκοτρώνη σαν προδρόμους τους, άλλη τόση ασκούν σε όποιον δεν ταιριάζει στα φυλετικά ή ιδεολογικά πρότυπα τους.                                                                                                          (Καθημερινή 30/11)