Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου 2014

Η Μύκονος χρειάζεται να κάνει την αυτοκριτική της


"με έπιασε μια φαγουρίτσα στην παλάμη να γράψω 2-3 ανησυχίες μου 
 που τις σκέφτομαι καιρό τώρα...αν θες δημοσίευσε τις..."

 φιλικά
  Γιάννης λωλος
                                                                       ---------------

Αν όχι τώρα, ποτέ!
Η Μύκονος χρειάζεται να κάνει την αυτοκριτική της. Το γεγονός ότι ο τόπος δεν πάει καλά είναι
κοινή διαπίστωση όλων των πολιτών. Δυστυχώς δυσφημιστήκαμε διεθνώς την προηγούμενη σεζόν με την απαράδεκτη κατάσταση στον τομέα της καθαριότητας, αλλά εκτός αυτού το άκρως ανησυχητικό είναι η φθίνουσα τουριστική πορεία του τόπου. Ο κόπος και η φιλοξενία 10 γενεών κινδυνεύει να χαθεί εάν δεν καταφέρουμε να επαναπροσδιοριστούμε στο εξαιρετικά ταχύ, σύνθετο, παγκοσμιοποιημένο τουριστικό περιβάλλον. Εξηγούμαι. Η προπέρσινη σεζόν ήταν εξαιρετικά δύσκολη για δύο κυρίως λόγους. 1ον οι εκλογές που συνέπεσαν με την έναρξη της σεζόν. Η αβεβαιότητα που δημιουργήθηκε σε διεθνές επίπεδο λόγω της πολιτικά κρίσιμης εθνικής κατάστασης απέτρεψε πολλούς επισκέπτες να έρθουν, με αποτέλεσμα να συρρικνωθεί η σεζόν επικίνδυνα και πολλοί επιχειρηματίες να εξέλθουν με μεγάλες οικονομικές δυσκολίες αν και η παρτίδα κάπως σώθηκε με τις υψηλές τιμές του Αυγούστου όπου κάπως επανέκαμψε η ροή των επισκεπτών.
Το δεύτερο πρόβλημα που η μυκονιάτικη επιχειρηματική κοινωνία κλήθηκε  να αντιμετωπίσει ήταν η κατάρρευση του εσωτερικού τουρισμού. Μέχρι πριν 3 χρόνια η Μύκονος στηριζόταν πολύ στους Έλληνες τουρίστες. Τώρα πια οι λίγοι συγκριτικά φανατικοί Έλληνες που εξακολουθούν να επισκέπτονται το νησί έρχονται και συνήθως γκρινιάζουν για τις υψηλές τιμές, ενώ αρκετοί είναι σχετικά νέα παιδιά που εργάζονται στο εξωτερικό και βρήκαν φτηνά απευθείας εισιτήρια. Άρα το νησί όφειλε  να αναπροσαρμόσει την πελατεία του και να κάνει ανοίγματα σε νέες αγορές λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη ότι ο Έλληνας αδυνατεί πλέον να έρθει. Δεν το έκανε.
Η περσινή σεζόν τελείωσε με ανάμεικτα συναισθήματα. Με τα νέα  δεδομένα της εθνικής κρίσης θα μπορούσαμε να ήμαστε ευγνώμονες που είχαμε τέτοια προσέλευση κόσμου. Πολλοί δούλεψαν αλλά υπάρχουν και πολλοί που δεν δούλεψαν. Όσοι δεν ανέβασαν το επίπεδο υπηρεσιών τους, δεν καταλαβαίνουν και δεν επενδύουν στο ηλεκτρονικό επιχειρηματικό περιβάλλον, και δεν εξορθολογίζουν τις τιμές τους αντιμετωπίζουν πολύ σοβαρά προβλήματα.
Για δεδομένα Μυκόνου πηγαίνουμε όλο και χειρότερα. Με αργά αλλά σταθερά βήματα η Μύκονος χάνει την αίγλη των περασμένων χρόνων της και ουσιαστικά μετατρέπεται σε κόμβο των Κυκλάδων. Και αυτό όχι για πολύ.
Ναι, διαβάζουμε ότι αυξήθηκε η προσέλευση στη Μύκονο και ότι είχαμε εντυπωσιακή αύξηση συγκρινόμενη με την σεζόν 2012 που ήταν από τις χειρότερες. Αλλά ποια είναι η πραγματικότητα; Η αύξηση αυτή οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι...

(συνέχεια)
...έχουμε ένα διεθνές αεροδρόμιο το οποίο προτιμούν πολλές εταιρίες χαμηλού κόστους και βρισκόμαστε αρκετά κεντρικά ώστε να εξυπηρετούμε όποιον θέλει να επισκεφτεί τα άλλα φθηνότερα νησιά. Ας μας πουν οι ξενοδόχοι τι ποσοστό των περσινών κρατήσεων τους ήταν διαμονή μιας νύχτας! Μονοβραδίτικες διαμονές, κυρίως πελατών που δεν έβρισκαν άμεση ανταπόκριση μεταξύ της πτήσης τους και κάποιου πλοίου προς κάποιον άλλον  επιθυμητό προορισμό τους. Αν υπάρχει ένα δίδαγμα από αυτήν την σφοδρή κρίση που καταστρέφει την χώρα μας είναι το να μάθουμε να μετράμε τι μας μένει τελικά στην τσέπη μας. Σε σύντομο χρονικό διάστημα είδαμε ονόματα που τα θεωρούσαμε κολοσσούς να καταρρέουν σαν τραπουλόχαρτα. Για να το πω λοιπόν με απλά λόγια, το νησί αν κρατιέται ακόμα στον παγκόσμιο χάρτη οφείλεται στην φήμη του ως τόπος διασκέδασης, στην ομορφιά του που δυστυχώς χάνεται  συνεχώς, και στη διεθνή πύλη εισόδου δηλαδή το αεροδρόμιο σε συνδυασμό με πάμπολλα δρομολόγια καραβιών και ταχύπλοων  για σχεδόν όλα τα νησιά γύρω μας από τα δύο μας λιμάνια.
.
Ακριβώς αυτές οι πύλες εισόδου και εξόδου μας κράτησαν ψηλά στους δείκτες αλλά όχι για πολύ. Σας το γράφω με απόλυτη σιγουριά ότι οι ανταγωνιστές μας το βλέπουν, και έχουν ήδη κινήσει τις διαδικασίες να μας αφαιρέσουν κι αυτό το τελευταίο συγκριτικό πλεονέκτημα. Η Πάρος φτιάχνει  αεροδρόμιο και θεωρώ βέβαιο ότι οι μεγάλες αεροπορικές εταιρείες ψάχνουν εντατικά τα  εναλλακτικά σενάρια ώστε να αποφύγουν την ακριβή Μύκονο. Θα το δείτε πολύ σύντομα.
Αν η Μύκονος έχασε το 30% του τζίρου της το 2012 μετά την εξάλειψη του εγχώριου τουρισμού (ανακτώντας ευτυχώς το 15%  πέρυσι λόγω των αναταραχών στις αραβικές χώρες αλλά και ενός κύματος αλληλεγγύης προς τη χώρα μας) με την ταχύτατη ανάπτυξη που επέρχεται στα νησιά-ανταγωνιστές μας, σύντομα θα βρεθούμε σε ακόμα πιο δεινή θέση. Ας μην κάνω ανάλυση της εξαιρετικής πορείας της  Σαντορίνης. Νομίζω ότι όλοι πλέον αντιλαμβανόμαστε το θαύμα που συμβαίνει εκεί και φυσικά ανησυχούμε ακόμα περισσότερο για την δική μας κατάσταση. Η ζήλεια είναι καλή όταν μας ωθεί να καταλάβουμε τι κάνουν οι άλλοι καλά και να το αντιγράψουμε ή να το κάνουμε ακόμα καλύτερα. Εδώ δυστυχώς έχουμε μείνει απλώς με την  ζήλεια, χωρίς οι περισσότεροι να μπορούμε να αντιληφθούμε τις αιτίες της κατάστασης. Αλλά ας μην μακρηγορήσω με το παράδειγμα της Σαντορίνης που μπορεί να αποτελέσει ολόκληρο άρθρο. Η Μύκονος λοιπόν αργά και σταθερά έχει μετατραπεί  σε ένα τούνελ του Αιγαίου. Πολλοί έρχονται και περνούν αναγκαστικά για να πάνε στον προορισμό τους κι εμείς ακόμα ¨τσιμπάμε¨  τα διόδια. Όχι όμως για πολύ.
Το άλλο μεγάλο πρόβλημα είναι οι υψηλές τιμές. Ακριβώς επειδή έχει μειωθεί δραματικά η σεζόν πολλοί επιχειρηματίες έχουν εξαιρετικά υψηλές τιμές τον Αύγουστο προσπαθώντας να καλύψουν τα σπασμένα μιας ολόκληρης χρονιάς. Το φαινόμενο αυτό λειτουργεί σωρευτικά στην κακή φήμη της Μυκόνου. Χρόνο με το χρόνο όλο και περισσότεροι μας κατατάσσουν στους πανάκριβους προορισμούς δηλαδή τους προορισμούς προς αποφυγή. Αυτό θα έχει άμεσες επιπτώσεις πολύ σύντομα όπου   σε ένα ηλεκτρονικά παγκοσμιοποιημένο  περιβάλλον όπου ο καθένας μας μπορεί να βρει και να συγκρίνει οποιαδήποτε τιμή για οποιοδήποτε αγαθό από το κινητό του. Κοινώς, τα κορόιδα μας τελειώνουν πολύ γρήγορα.
Για να συνοψίσω, τα 2 βασικά μας προβλήματα αυτή τη στιγμή, που μας θέτουν εκτός ανταγωνιστικότητας, είναι 1ον η συρρίκνωση της σεζόν  που κρατάει τις τιμές πολύ ψηλά όταν το νησί έχει τους υψηλούς ρυθμούς  επισκεψιμότητας και  2ον το γεγονός ότι πολύ σύντομα το συγκριτικό μας πλεονέκτημα του διεθνούς αερολιμένα και των 2 λιμανιών θα πάψει να υπάρχει.
Ποια είναι η λύση στα παραπάνω; Μία είναι η λύση κατά την ταπεινή μου γνώμη. Η ανάπτυξη του θεματικού τουρισμού σε συνδυασμό με ανοίγματα σε νέες δυναμικές αγορές. Το μοντέλο θάλασσα-κοκταίηλ και το αγόρι μου μας τελειώνει σύντομα. Εάν θέλουμε να μείνουμε ψηλά χρειαζόμαστε μια ηγεσία που θα αναπτύξει τον αρχαιολογικό, συνεδριακό, γαμήλιο, θρησκευτικό, καταδυτικό, γαστρονομικό κοκ τουρισμό. Αυτό θα επιφέρει σταδιακά μεγαλύτερη σεζόν και θα μειώσει τις τιμές. Δηλαδή για να το πω λαϊκά δεν θα κοιτάμε οι περισσότεροι να τα αρπάξουμε τον Αύγουστο. Δεν χρειάζεται βέβαια να αναφέρω τις ευεργετικές συνέπειες στην φήμη και στο μάρκετινγκ του νησιού. Ας ξεκολλήσουμε επιτέλους από την μονομέρεια της νύχτας και του gay. Καλά ήταν αυτά μέχρι τώρα αλλά πιστεύω ότι μόνα τους δεν αρκούν πια. Ιδέες υπάρχουν πολλές και τρόποι να υλοποιηθούν. Άνθρωποι δεν ξέρω αν υπάρχουν.
Ας ελπίσουμε ότι στο σύντομο διάστημα μέχρι τις εκλογές θα βρεθούν. Αλλιώς αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που χάνεις…
Με εκτίμηση
Γιάννης Κουκάς.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.