Πάκο ντε Λουθία: Εφυγε από τη ζωή ο «μαέστρος του φλαμένκο»

ΣΕ ΗΛΙΚΙΑ 66 ΕΤΩΝ

Ο ισπανός μετρ του φλαμένκο Πάκο ντε Λουθία πέθανε στο Μεξικό σε ηλικία 66 ετών, ανακοίνωσε η δημοτική αρχή της γενέτειράς του, της πόλης Αλχεθίρας στη νότια Ισπανία.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της δημοτικής αρχής της γενέτειράς του ο δεξιοτέχνης κιθαρίστας και συνθέτης πέθανε από έμφραγμα του μυοκαρδίου.
Όπως αναφέρει η El Pais, επικαλούμενη μαρτυρία στενού του φίλου, έπαθε το έμφραγμα την ώρα που έπαιζε με τα παιδιά του στην παραλία του Κανκούν, όπου έχει εξοχική κατοικία.

Ο «επαναστάτης της κιθάρας»
Γεννημένος στην Αλχεθίρας της Ανδαλουσίας στις 21 Δεκεμβρίου του 1947, o Πάκο ντε Λουθία - κατά κόσμον Φρανσίσκο Σάντσεθ Γκόμεθ - καταγόταν από μουσική οικογένεια με μεγάλη παράδοση στο φλαμένγκο.

Η μουσική του ευφυία έγινε εμφανής από νωρίς, όταν σε ηλικία μόλις πέντε ετών, διόρθωσε τον πατέρα του, Αντόνιο Σαντσές, επαγγελματία κιθαρίστα, ως προς...
...το ρυθμό μιας μουσικής φράσης. Σε ηλικία 11 ετών έδειξε το μεγάλο του ταλέντο και στο ευρύ κοινό παίρνοντας μέρος σε τοπικά φεστιβάλ δεξιοτεχνίας για νέους κιθαρίστες, υιοθετώντας το καλλιτεχνικό όνομα Ντε Λουθία για να τιμήσει την Πορτογαλίδα μητέρα του Λουσία.
«Η οικογένειά μου μεγάλωσε με τους τσιγγάνους. Ο πατέρας μου και όλοι οι αδελφοί μου έπαιζαν κιθάρα, έτσι πριν ακόμα μιλήσω, την άκουγα. Πριν αρχίσω να παίζω, ήξερα κάθε ρυθμό του φλαμένγκο. Γνώριζα το συναίσθημα και τη σημασία της μουσικής, έτσι όταν άρχισα να παίζω, πήγα κατευθείαν στον ήχο που είχα στα αυτιά μου», είχε γράψει ο ίδιος το 1994 σε άρθρο του στη Guitar Player, ενώ σε μια από τις τελευταίες του συνεντεύξεις είχε πει: «Ποτέ δεν απομακρύνθηκα από τις ρίζες της μουσικής μου γιατί αν το έκανα, θα έχανα τον εαυτό μου. Αυτό που προσπάθησα να κάνω είναι να αγγίζω με το ένα μου χέρι την παράδοση, και με το άλλο να ξύνω την επιφάνεια, να σκάβω σε άλλα εδάφη, προσπαθώντας να ανακαλύψω καινούργια στοιχεία για να προσθέσω στο φλαμένκο».

Κάτι που έκανε όταν, στην ηλικία των 18 ετών, ηχογράφησε τον πρώτο του δίσκο στη Μαδρίτη. Μία από τις μεγαλύτερες συνεργασίες του ήταν με τον τραγουδιστή Καμαρόν ντε λα Ίσλα. Οι δύο καλλιτέχνες ηχογράφησαν δίσκους τη δεκαετία του 1970 εμπνέοντας το κίνημα του Nuevo Flamenco.

Το 1973, ο Ντε Λουθία έγινε διάσημος στην Ισπανία χάρη στο τραγούδι Entre dos aguas. Ωστόσο αντί να επαναπαυθεί στις δάφνες της επιτυχίας του αποφάσισε να συνεχίσει τη μουσική του εξερεύνηση, επεκτείνοντας τις μουσικές σπουδές του και μελετώντας κιθάρα οχτώ ώρες την ημέρα. Ανέμειξε το φλαμένκο με την τζαζ, την μπλουζ, την κάντρι, ακόμη και με την μπόσα νόβα και την αφρικανική μουσική.

Όπως γράφει η El Pais, «οι συνθέσεις του είναι ο καθρέφτης όπου κοίταζαν και κοιτάζουν τα μεγάλα αστέρια της κιθάρας σε όλον τον κόσμο, από τους κιθαρίστες του φλαμέγκο όπως είναι ο Τοματίτο ή ο Βισέντε Αμίνγκο μέχρι θρύλους της heavy metal όπως ο Στιβ Βάι, ο οποίος το 1991, κατά τη διάρκεια φεστιβάλ στη Σεβίλη, υποκλίθηκε στο ταλέντο του Ντε Λουθία πέφτοντας στα πόδια του».

Το 1979 έφτιαξε μαζί με τον βρετανό κιθαρίστα Τζον Μακλάφλιν και τον Λάρι Κοριέλ το περίφημο «The Guitar Trio». Ο Κοριέλ αντικαταστάθηκε λίγο αργότερα από τον Αλ ντι Μέολα και οι τρεις τους κυκλοφόρησαν στα επόμενα χρόνια τρεις δίσκους.
Ακόμη έδωσε παραστάσεις με τους ΜακΛάφλιν και Αλ ντι Μέολα στο διάσημο κονσέρτο «Friday Night» στο Σαν Φρανσίσκο, το 1981, το οποίο καταγράφηκε ως το πιο αισθαντικό ακουστικό άλμπουμ όλων των εποχών.
Συνεργάστηκε επίσης με τον Ισπανό σκηνοθέτη Κάρλος Σάουρα, στην έκδοση της Κάρμεν, η οποία κέρδισε το βραβείο BAFTA της Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου στην κατηγορία της καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας.

Διήμερο πένθος
Στη μνήμη του, ο δήμαρχος της Αλχεθίρας, Χοσέ Ιγκνάθιο Λανταλούτσε κήρυξε διήμερο πένθος, λέγοντας ότι ο θάνατος του καλλιτέχνη είναι μία μεγάλη απώλεια για τον κόσμο του πολιτισμού και την Ανδαλουσία
Η είδηση του θανάτου του προκάλεσε συγκίνηση στους θαυμαστές του οι οποίοι γέμισαν μηνύματα το Twitter.

O Χοσέ Μερσέ, ένας από τους μεγαλύτερους σύγχρονους ερμηνευτές φλαμέγκο της Ισπανίας, εξέφρασε τη θλίψη του χαρακτηρίζοντας τον Ντε Λουθία «τέρας της κιθάρας», όμοιος του οποίου δεν θα υπάρξει τα επόμενα 200 χρόνια.
ΗΜΕΡΗΣΙΑ.gr