Σάββατο 14 Ιουνίου 2014

H Διατήρηση τού παραδοσιακού στοιχείου από τούς "βάρβαρους καί απολίτιστους" συμμάχους μας στή Δυτική Ευρώπη...


Scenes From D-Day, Then and Now



A composite image of the seafront of Weymouth, England -- in June of 1944 (left) and 70 years later, on April 5, 2014. In 1944, US troops on the Esplanade were on their way to embark on ships bound for Omaha Beach for the D-Day landings in Normandy. The Allied invasion to liberate mainland Europe from Nazi occupation during World War II took place on June 6, 1944. (Galerie Bilderwelt, 1944/Peter Macdiarmid, 2014/Getty Images) 
 (σταλμένο σέ e-mail από τόν αγαπητό φίλο Μιχάλη Γ. Γρυπάρη)

Kάντε "κλίκ" πάνω στήν φωτογραφία (ή εδώ:21διπλές φωτό) γιά νά μεταβείτε στά τοπία τού "Ιn Focus". 
Εκτός τής πρώτης φωτό, κάθε παλιό τοπίο (Ιούνιος 1944) πού θά εμφανίζεται (μέ "κύλιση τού ποντικιού") θά τό βλέπετε, μέ αριστερό "κλίκ", όπως είναι σήμερα -70 χρόνια δηλ. αργότερα- επιδιορθωμένο καί διατηρημένο. Απαράλλαχτο, ακριβώς, όπως ήταν πρίν καταστραφεί...
...Όμοιο μέ κραυγαλέα σιωπηρό "μάρτυρα κατηγορίας" πού υποσημειώνει, μεθοδικά, τίς διαφορές, ανάμεσα στό δικό τους καί τόν δικό μας πολιτισμό ενώ περιγράφει, συγχρόνως, ενώπιον παντός ακροατηρίου, τό λεπτεπίλεπτο -καί συνάμα φαυλεπίφαυλο- καθοριστικό σημείο τής τελικής επικράτησης, ασυζητητί, μόνον ποσοτικών κριτιρίων... Χάρις στίς άοκνες, αφιλοκερδείς καί ...εργώδεις προσπάθειες τού τοπικού πολιτικού προσωπικού καί όχι μόνο...
 ...αρκετά πρίν εμφανιστούν η τρόϊκα καί κάθε είδους μνημόνια πού χρησιμεύoυν, πότε-πότε καί εκ τών υστέρων, ως πρόσφορο καί ευκολοχώνευτο άλλοθι τών πονηρών, γιά τίς οποιεσδήποτε στρεβλώσεις επιχείρησαν ή επιχειρούν καί γιά τήν πολιτιστική καί άλλη υπανάπτυξη πού ήδη, μετά πολλων τυμπανοκρουσιών, πρό πολλού εγκατέστησαν...
[(Σκεφτείτε νά είχανε, σ'αυτά -εκεί- τά μέρη τής Εσπερίας, δημάρχους καί αντιδημάρχους σάν κι αυτούς πού, τελευταία, "λάχανε" καί σέ μάς καί πού, τώρα, τούς τραβολογάνε -ανά τήν Ελλάδα- δεκάδες "βελζεβούληδες" κι εφέτες...)

Ένα σκόρδο, πάντως, γιά τό μάτι δέν είναι, απλώς, απαραίτητο. Είναι, μέ τούς αρμόζοντες -γιά τήν περίπτωση- όρους τού "συρμού", κάτι παραπάνω από "must" γιατί...
...ως φαίνεται :
"Mάς τή φέρανε μπαμπέσικα -άλλη μιά φορά- οι σπασίκλες οι κουτόφραγκοι διατηρώντας, όπου έπρεπε, ανέγγιχτο τό αρχικό τοπίο, ανάθεμα τό κόκκαλό τωνε, ανάθεμα!.." ]

Δ.N.A.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.