Το πολιτικό (τονίζουμε το «πολιτικό») συμπέρασμα από την εξέλιξη της υπόθεσης του δημοψηφίσματος για την ΔΕΗ είναι προφανές: Υπάρχει δημοκρατικό έλλειμμα, υπάρχει δημοκρατική εκτροπή και μάλιστα «καραμπινάτη».
Του Γεράσιμου Λιβιτσάνου
Δεν είναι θέμα ερμηνειών (του Συντάγματος, του κανονισμού της Βουλής, των πολιτικών ηθών) όπως θέλει να λέει η κυβέρνηση. Τα πράγματα είναι απλούστατα: Η πλειοψηφία της Βουλής, δηλαδή περισσότεροι από 150 βουλευτές θέλουν να συζητηθεί το θέμα της διενέργειας ή οχι δημοψηφίσματος στην ολομέλεια του Σώματος, και η «παρέα» του Μεγάρου Μαξίμου το απαγορεύει!
Ο ισχυρισμός δεν μπορεί να τεκμηριωθεί «τυπικά», δεν έχουμε 151 υπογραφές κάτω από μια πρόταση για να ανοίξει η Ολομέλεια της Βουλής. Μπορεί όμως σαφώς να τεκμηριωθεί πολιτικά (με την συνδρομή της …πρακτικής αριθμητικής). Υπάρχουν 139 βουλευτές που έχουν υπογράψει υπέρ του να συζητηθεί η πρόταση στην Ολομέλεια (όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης και ανεξάρτητοι βουλευτές). Προσθέστε σε αυτούς τον πρόεδρο της Βουλής, Βαγγέλη Μεϊμαράκη, που τάχθηκε πολλάκις και ξεκάθαρα υπέρ της συγκεκριμένης εξέλιξης. Εχουμε 140. Να υποθέσουμε μήπως πώς την άποψη του συγκεκριμένου – κορυφαίου- στελέχους της Νέας Δημοκρατίας δεν την συμμερίζονται ακόμη 11 κυβερνητικοί βουλευτές; Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι υπέρ του ανοίγματος της Ολομέλειας τάχθηκαν αρχικά, ο Προκόπης Παυλόπουλος από την Νέα Δημοκρατία, ο Απόστολος Κακλαμάνης και ο Γιάννης Κουτσούκος από το ΠΑΣΟΚ.
Είναι «κοινό μυστικό» σε όσους κυκλοφορούν στους διαδρόμους του κοινοβουλίου αυτές τις μέρες πως τουλάχιστον 25 βουλευτές από το κυβερνητικό στρατόπεδο, θεωρούν ότι έπρεπε να υπάρξει έκτακη σύγκλιση της ολομέλειας της Βουλής. Μόνο που ο κεντρικός κυβερνητικός μηχανισμός επέβαλλε «ομερτά».
Έτσι αντί να υπάρξει μία στοιχειώδης κοινοβουλευτική - δημοκρατική διαδικασία όπως η συζήτηση στην ολομέλεια της Βουλής θα υπάρξει μία παρωδία. Παρά το γεγονός ότι κάτι τέτοιο θα ήταν ασφαλέστατο για τους κυβερνώντες αφού η πρόταση για δημοψήφισμα δεν μπορεί να συγκεντρώσει 180 θετικές ψήφους.
Η διαδικασία της συζήτησης του θέματος στο Α’Θερινό Τμήμα, που αποφασίστηκε δεν «πατάει» σε κανέναν κανονισμό και δεν έχει κανένα προηγούμενο. Το ερώτημα για το αν πρέπει να συγκληθεί η όχι η ολομέλεια της Βουλής τίθενται σε ένα απόλυτα ελεγχόμενο νομοθετικό σώμα, όπου η κυβέρνηση θα μπορεί να αντικαθιστά όποιον βουλευτή θέλει, ότι ώρα θέλει. Ότι ακριβώς δηλαδή έκανε για να ψηφιστεί και το νομοσχέδιο για την «μικρή ΔΕΗ».
Σε αυτό το σώμα αποφάσισαν να τεθεί ως …ερώτημα στην πλειοψηφία το αν υφίσταται ένα συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της μειοψηφίας. Αν αυτό δεν λέγεται «εκτροπή» πώς αλλιώς μπορεί να λέγεται;
Του Γεράσιμου Λιβιτσάνου
Δεν είναι θέμα ερμηνειών (του Συντάγματος, του κανονισμού της Βουλής, των πολιτικών ηθών) όπως θέλει να λέει η κυβέρνηση. Τα πράγματα είναι απλούστατα: Η πλειοψηφία της Βουλής, δηλαδή περισσότεροι από 150 βουλευτές θέλουν να συζητηθεί το θέμα της διενέργειας ή οχι δημοψηφίσματος στην ολομέλεια του Σώματος, και η «παρέα» του Μεγάρου Μαξίμου το απαγορεύει!
Ο ισχυρισμός δεν μπορεί να τεκμηριωθεί «τυπικά», δεν έχουμε 151 υπογραφές κάτω από μια πρόταση για να ανοίξει η Ολομέλεια της Βουλής. Μπορεί όμως σαφώς να τεκμηριωθεί πολιτικά (με την συνδρομή της …πρακτικής αριθμητικής). Υπάρχουν 139 βουλευτές που έχουν υπογράψει υπέρ του να συζητηθεί η πρόταση στην Ολομέλεια (όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης και ανεξάρτητοι βουλευτές). Προσθέστε σε αυτούς τον πρόεδρο της Βουλής, Βαγγέλη Μεϊμαράκη, που τάχθηκε πολλάκις και ξεκάθαρα υπέρ της συγκεκριμένης εξέλιξης. Εχουμε 140. Να υποθέσουμε μήπως πώς την άποψη του συγκεκριμένου – κορυφαίου- στελέχους της Νέας Δημοκρατίας δεν την συμμερίζονται ακόμη 11 κυβερνητικοί βουλευτές; Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι υπέρ του ανοίγματος της Ολομέλειας τάχθηκαν αρχικά, ο Προκόπης Παυλόπουλος από την Νέα Δημοκρατία, ο Απόστολος Κακλαμάνης και ο Γιάννης Κουτσούκος από το ΠΑΣΟΚ.
Είναι «κοινό μυστικό» σε όσους κυκλοφορούν στους διαδρόμους του κοινοβουλίου αυτές τις μέρες πως τουλάχιστον 25 βουλευτές από το κυβερνητικό στρατόπεδο, θεωρούν ότι έπρεπε να υπάρξει έκτακη σύγκλιση της ολομέλειας της Βουλής. Μόνο που ο κεντρικός κυβερνητικός μηχανισμός επέβαλλε «ομερτά».
Έτσι αντί να υπάρξει μία στοιχειώδης κοινοβουλευτική - δημοκρατική διαδικασία όπως η συζήτηση στην ολομέλεια της Βουλής θα υπάρξει μία παρωδία. Παρά το γεγονός ότι κάτι τέτοιο θα ήταν ασφαλέστατο για τους κυβερνώντες αφού η πρόταση για δημοψήφισμα δεν μπορεί να συγκεντρώσει 180 θετικές ψήφους.
Η διαδικασία της συζήτησης του θέματος στο Α’Θερινό Τμήμα, που αποφασίστηκε δεν «πατάει» σε κανέναν κανονισμό και δεν έχει κανένα προηγούμενο. Το ερώτημα για το αν πρέπει να συγκληθεί η όχι η ολομέλεια της Βουλής τίθενται σε ένα απόλυτα ελεγχόμενο νομοθετικό σώμα, όπου η κυβέρνηση θα μπορεί να αντικαθιστά όποιον βουλευτή θέλει, ότι ώρα θέλει. Ότι ακριβώς δηλαδή έκανε για να ψηφιστεί και το νομοσχέδιο για την «μικρή ΔΕΗ».
Σε αυτό το σώμα αποφάσισαν να τεθεί ως …ερώτημα στην πλειοψηφία το αν υφίσταται ένα συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της μειοψηφίας. Αν αυτό δεν λέγεται «εκτροπή» πώς αλλιώς μπορεί να λέγεται;
Γεράσιμος Λιβιτσάνος
ThePressProject.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.