Mύκονος - Ελλάδα σήμερα : Aμέτοχος o πολίτης; (αναδημοσίευση)

 

H Eλλάς είναι χώρα ναυτική

 

Δημήτρης  Αγγελετάκης

Ο φαύλος κύκλος, τής προσφοράς-ζήτησης ειδήσεων, μεταξύ κοινής γνώμης καί ΜΜΕ δέν δείχνει νά εντυπωσιάζεται ούτε νά εντυπωσιάζει, τόσο πολύ, μέ τόν μεγάλο αριθμό τών θανατηφόρων περιστατικών, όσο δείχνει νά ευαισθητοποιείται καί νά ερεθίζεται από τόν τρόπο πού αυτά συμβαίνουν. Κάτι πού δέν είναι, μέ ορθολογικούς όρους, απολύτως φυσιολογικό. Ωστόσο, είναι -γιά τήν εποχή πού διανύουμε- απολύτως φυσικό...

H επιδίωξη καί τών MME, όπως είναι γνωστό, είναι τό κέρδος. Τό πετυχαίνουν μέσω τής τηλεθέασης, τής τηλεακρόασης κτλ.
Τό επι-ζητούμενο είναι η ακροαματικότητα...
...η οποία αυξάνεται, ραγδαία, μέ τά "ακραία" ευτυχή ή δυστυχή γεγονότα πού -στόν μέσου μορφωτικού επιπέδου τηλεθεατή, τηλεακροατή κτλ.- επηρεάζουν περισσότερο τό θυμικό καί λιγότερο τίς νοητικές του λειτουργίες. 
Αυτοί οι τελευταίοι (δηλ. τό κοινό) προσμετρώνται καί καταγράφονται μέ "κατάλληλες καί αποδεκτές -εκατέρωθεν- μεθόδους".
Τό εμπόρευμα, επομένως, δέν είναι η "είδηση" αλλά τό ίδιο τό "τηλεοπτικό κοινό". 
Τό οποίο, στή συνέχεια, καί ανάλογα μέ τά νούμερα πού "χτυπάει",  ε ξ α ρ γ υ ρ ώ ν ε τ α ι 
σέ προσυμφωνημένες τιμές (η τηλεοπτική "πιάτσα" τά έχει ρυθμισμένα αυτά) από τούς καναλάρχες στούς διαφημιστές (κατά Νόαμ Τσόμσκι).
                                                                                       -----
Έτσι, μετά από ένα αποτρόπαιο καί φρικιαστικό δυστύχημα -πού έρχεται, πολλές φορές, ως αποτέλεσμα κάθε είδους ανθρώπινων σφαλμάτων καί παραλείψεων, όχι μόνον τών φυσικών αυτουργών αλλά καί, δυνητικά, ολόκληρης τής γραφειοκρατικής ιεραρχίας τής πολιτείας- δημιουργείται (καί δικαίως) σάλος καί ντόρος μεγάλος. Ο οποίος, ντόρος, μεγεθύνεται ακόμη περισσότερο μέ τά αλλεπάλληλα δημοσιεύματα, τά τηλεοπτικά παράθυρα κτλ. 
Καί γίνεται, ίσως, καί "εμπορική καπηλεία" από ρέκτες αυτού τού "αθλήματος". 
(Η διερεύνηση, πάντως, αυτών τών "συμβάντων" καί η απόδοση δικαιοσύνης, από ένα σημείο καί έπειτα, δέν είναι έργο τών τηλεπαραθύρων ούτε τών τηλεδικαστηρίων. Είναι έργο αυτής τής ίδιας τής δικαιοσύνης).

Απ' τήν άλλη μεριά ανακαλύπτεις, καταχωνιασμένα στά ψιλά τών εφημερίδων...

 συνέχεια
...καί στίς "έσχατες ειδήσεις" τών καναλιών, τά θλιβερά μαντάτα (αναμφίβολα, όλως διόλου άδικα) περί "166 πνιγμένων" -μοναχά γιά τό τό καλοκαίρι τού '14- καί μένεις εμβρόντητος. Καί  εννοείται ότι μιλάμε, αποκλειστικά, γιά λουόμενους. 
Εδώ, σέ χώρες σάν τή δικιά μας, πού λείπει τό ανάλογο υπόβαθρο στή συλλογική συνείδηση, αυτό 
τό τ ε ρ ά σ τ ι ο  θέμα (επειδή, ακριβώς, η εξέλιξη του συντελείται μέ αργούς ρυθμούς)  δέν "προσφέρεται" γιά, εύκολη, εμπορική εκμετάλλευση καί, έτσι, υποβαθμίζεται από τά "Μέσα". Δέν "προωθείται". Καί κατά συνέπεια δέν "γράφει" μεγάλα νούμερα. 
Ενώ η πραγματικότητα είναι άλλη.
Παίρνοντας υπόψη τή σχετικότητα τού χρόνου, συνδυασμένη μέ τό ποσοτικό μέγεθος τών φετινών πνιγμών μιλάμε γιά πραγματική "ΕΚΑΤΟΜΒΗ".
[Γιά νά ακριβολογούμε πρόκειται γιά "Υπερεκατόμβη" πού περνάει στό "ντούκου" καί τήν οποία σάς έχω μεταφέρει -στό τέλος αυτού τού σημειώματος- από τήν ηλεκτρονική σελίδα τής εφημερίδας "ΤΑ ΝΕΑ".]
                                                                                     -----
Σκέφτεται κανείς ποιά είναι, άραγε, η γενεσιουργός αιτία αυτής "τής αλματώδους αύξησης τών πνιγμών" συγκριτικά μέ τά περασμένα χρόνια; Είναι οι ψυχρά υπαγορευμένες "περικοπές" εκ μέρους τών δανειστών-τροϊκανών εκπεφρασμένες ενδεχομένως καί σέ ..."μισθά" ναυαγοσωστών; Είναι η -από πλημμελής έως παντελής- απουσία ελέγχων στίς ακτές καί στίς παραλίες; Μήπως καί τά μέν καί τά δέ; Καί σέ ποιά αναλογία τά μέν καί σέ ποιά τά δέ; Είναι κάτι άλλο ή κάποια άλλα; (σίγουρα είναι ΚΑΙ άλλα...). Είναι ποτέ δυνατόν νά γνωρίζει, o κάθε ενδιαφερόμενος αρμόδιος ή μή, μέ ακρίβεια, τί πάει στραβά καί πόσο; Πώς θά τό ξέρει; Στά κουτουρού; Χωρίς ανάλυση; Σάμπως δέν είναι δεδομένο ότι η μελέτη καί η πρόληψη έχουν αντικατασταθεί, στό ρωμαίικο, από τήν αρπαχτή καί τό πασάλειμμα; Κι από ποιούς νά γυρέψεις -πανελλαδικά- μελέτες καί πρόληψη, αυτού τού είδους, καί νά περιμένεις ότι θά τά έχεις; Από τούς "λαδωμένους ποντικούς" τών αγρών καί τών λιμένων; Aπό τούς "αρουραίους τών αυτοδιοικητικών μελάθρων" ή από τούς "τεμεναδοκοψομεσιασμένους" υπουρ-γάτους, υφυπουρ-γάτους καί άλλους "γάτους" πού εκλιπαρούν καί κάνουνε "αμάν"  γιά λίγo -ελάχιστo- ξεροκόμματο από τή"Central Power" ξεροσταλιάζοντας χειμώνες επί χειμώνων καί φθινόπωρα επί φθινοπώρων "στά κεραμίδια" τών πάγκων -γιά ορθίους- τού Da Capo;).      
                                                                                     -----
 Υπό κανονικές συνθήκες, κάποιοι θά έπρεπε νά είχαν αφυπνισθεί πρό πολλού. Καί θά έπρεπε, επίσης, νά είχαν αρχίσει νά ψάχνονται καί νά αναρωτιούνται. Όχι γιά τό γεγονός τού πλήθους τών πνιγμών, μόνον. Αλλά καί γιά τήν αταραξία -κυρίως γι αυτήν- καί τό λήθαργο μας. 
Εμάς, τών πολιτών... Καί γενικώτερα, ημών, ως λαoύ...
Πού περιμένοντας, καρτερικά, στήν ουρά τού σφαγείου νά έρθει καί η δική μας η σειρά, δέν χάνουμε τήν ευκαιρία νά ..."ρίχνουμε" -στό μεταξύ- παντοιοτρόπως τούς διπλανούς μας...
Λέει ο κορυφαίος Ελύτης στό "προφητικό" τού "Αξιον εστί" :

"...εξόριστε Ποιητή, στον αιώνα σου, λέγε, τι βλέπεις;
-Βλέπω τα έθνη, άλλοτες αλαζονικά, παραδομένα στη σφήκα και
στο ξινόχορτο.
-Βλέπω τα πελέκια στον αέρα σκίζοντας προτομές Αυτοκρατόρων
και Στρατηγών.
-Βλέπω τους εμπόρους να εισπράττουν σκύβοντας το κέρδος των
δικών τους πτωμάτων.
-Βλέπω την αλληλουχία των κρυφών νοημάτων..."

Σέ όποιο Βασίλειο (ανθρώπινο ή ζωϊκό) κι άν ψάξουμε, είναι αμφίβολο άν θά βρούμε  τέτοια συλλογική φθορά καί παρακμή σάν αυτή πού συντελείται στίς μέρες μας καί μέ τίς ευλογίες μας...                                                            
Είναι πεποίθηση μου : Αδικήθηκαν οι 166 πνιγμένοι. Τούς άξιζε καλύτερη τύχη...
...αλλά τούς έμελλε νά κάνουν μπάνιο σέ μιά ακυβέρνητη -από πολίτες- πολιτεία...
                                                           ----------------------------------------------------
Γιά νά διαβάσετε τήν είδηση στήν ηλεκτρονική σελίδα τής εφημερίδας "ΤΑ ΝΕΑ" κάντε κλίκ ΕΔΩ