Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2014

Οι αγορές νευρίασαν

Σωκράτης Τσιχλιάς ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΤΣΙΧΛΙΑΣ 
Θεωρώ σχεδόν γελοία αυτή την προσωποποίηση των αγορών: οι αγορές νευριάζουν, ανατριχιάζουν, προεξοφλούν, τιμωρούν κ.ο.κ. Μια λειτουργία της οικονομίας παρουσιάζεται από ειδικούς και μέσα ενημέρωσης, ως ένα υπερφυσικό ον, που αντιλαμβάνεται τα πάντα πριν καν συμβούν και επιβάλλει τη θέλησή του χωρίς ενδοιασμούς προς πάσα κατεύθυνση. Μ’ αρέσει δεν μ’ αρέσει ο τρόπος που προσφωνούνται, οι αγορές είναι εκεί και δεν κάνουν εξυπηρετήσεις ούτε σε δεξιούς, ούτε σε κεντροδεξιούς, ούτε βεβαίως σε αριστερούς. Δεν εξαιρούν ούτε καν τη χώρα που τις γέννησε, τις ΗΠΑ. Αν ξαναγεννιόμουν, φέρεται ότι είπε αστειευόμενος κάποτε ο Κλίντον, θα ήθελα να γίνω... αγορές, αυτές έχουν την πραγματική δύναμη και όχι ο πρόεδρος...

Οι αγορές που λέγαμε, λοιπόν, έκαναν τις τελευταίες ημέρες συμπολίτευση και αντιπολίτευση να τραυλίζουν. Με τα επιτόκια δεκαετών ομολόγων σε δυσθεώρητα ύψη, κατέδειξαν ότι οι επενδυτές θεωρούν τον δανεισμό της πατρίδας, αυτή την περίοδο, μια επικίνδυνη υπόθεση. Εννοείται πως ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ. στάθηκαν στο... ύψος των περιστάσεων: ο ένας έριξε το φταίξιμο στον άλλον! Ανακοινώσατε την έξοδο χωρίς καλή συνεννόηση με τους εταίρους και δανειστές, λέει η αντιπολίτευση διά στόματος Σταθάκη. Εσείς φταίτε που δεν προτείνετε πρόεδρο και δημιουργείτε αστάθεια, απαντά η κυβέρνηση. Ο χαβαλές συνεχίζεται. Είναι οι ίδιοι που πριν από λίγες ημέρες διέσυραν και πάλι τη χώρα, οι μεν απειλώντας ότι αν βγει ο ΣΥΡΙΖΑ θα αδειάσουν τα ΑΤΜ, οι δε προειδοποιώντας πως θα θεωρηθεί αργυρώνητος όποιος ψηφίσει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας... Σε ποια πολιτισμένη χώρα, το συντηρητικό κόμμα, η παράταξη της αστικής τάξης θα κινδυνολογούσε παίζοντας με τη φωτιά, για να φοβίσει εκείνους που δίνουν δημοσκοπικό προβάδισμα στον πολιτικό της αντίπαλο; Σε καμία. Πού στον κόσμο αριστερή παράταξη θα καθιστούσε προκαταβολικά ενόχους όσους βουλευτές διαφωνούσαν μαζί της; Πότε έχει ξαναγίνει τέτοια επίδειξη ολοκληρωτικής αντίληψης; Ποτέ. Χωρίς ολοκληρωμένο εθνικό σχέδιο για την αναπτυξιακή ανασυγκρότηση της χώρας, με πρωτοφανή εμμονή στις πρακτικές του πελατειακού κράτους ή της αφρόνου αντιπολίτευσης, οι δύο μεγάλοι πολιτικοί σχηματισμοί αρνούνται πεισματικά μια έστω ελάχιστη συνεννόηση με αμοιβαίες υποχωρήσεις. Αλίμονό μας.
 kathimerini.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.