Αφιερωμένο εξαιρετικά, στούς ...γλύπτες πάσης εξουσίας...

Έχω προσέξει τόν τελευταίο καιρό -όπως καί σείς φαντάζομαι, άλλωστε-  στόν διαδικτυακό -καί όχι μόνο- χώρο (μάλιστα, όσο  οι δημοσκοπήσεις "φωτίζουν" τό πολιτικό τοπίο,τό παρατηρούμενο "φαινόμενο"  γίνεται, ολοένα καί  περισσότερο,  πιό ξεκάθαρο ...) κάποιους πατενταρισμένους σουρταφερτατζήδες -γνωστούς σπατουλαδόρους τής πολιτικής προσκόλλησης- νά σπεύδουν νά καταλάβουν θέσεις -ει δυνατόν- ως υποστηρικτές (Αλί, αλί, ώ Ζεύ!) τού Αλέξη Τσίπρα καί τού ΣΥΡΙΖΑ (ενώ μέχρι χθές περί ...άλλα ετύρβαζον... καί άλλους ...ξεσκόνιζαν) μέ προφανείς στόχους καί σκοπούς σχετιζόμενους μέ τήν πιθανή -προσδοκόμενη καί οραματιζόμενη- νομή μικρών ή καί μεγάλων ωφελημάτων από τήν αφεντειά τους... 
Είναι παρατηρημένο, πέραν πάσης δημοσκοπήσεως, ότι η συγκεκριμένη κατηγορία συμπατριωτών μας "οσμίζεται" στόν αέρα -πολύ πρίν "αποφανθούν" τά γκάλοπ καί ιδίως η κάλπη- κατά πού γέρνει η πλάστιγγα καί αναλόγως προσανατολίζουν τή γλυπτική τους "τέχνη"! 
(Εμείς οι υπόλοιποι, ως ολιγαρκείς, μέ σωστή επιλογή καί παρατήρηση τών αρίστων αυτού τού είδους, μπορούμε νά επωφεληθούμε καί νά γνωρίζουμε εκ τών προτέρων τόν νικητή τής εκλογικής αναμέτρησης. Πράγμα πού δέν είναι καί τόσο αμελητέο, όσο εκ πρώτης όψεως φαίνεται...)

Σ' αυτούς τούς μεγάλους ..."μαρξιστές"*, λοιπόν, είναι αφιερωμένο εξαιρετικά τό παρακάτω προσφυές, γιά τήν περίπτωση τους, κείμενο τού Χρήστου Χωμενίδη, τό οποίο καί σάς παραθέτω νά τό απολαύσεται αυτούσιο... 
Δημήτρης Ν. Αγγελετάκης 

*θαυμαστές τής μεγάλης σχολής τού Γκάουτσο Μάρξ πού είπε : "Κύριοι αυτές είναι οι αρχές μας. Εάν δέν σάς αρέσουν, ...μπορούμε νά βρούμε άλλες...!
 ----------------------------------------------------------------------------------

O Aλέξης και ο Μωάμεθ ο Πορθητής...

Κάποιοι τον ζυγώνουν σχετικά αθόρυβα, του τρίβονται και γουργουρίζουν σαν χαδιάρες γάτες. Στους καφενέδες ο κύβος έχει ριφθεί...

Χρήστος Χωμενίδης

Στους ανά την επικράτεια καφενέδες, όπως έλεγε ο παλιός δημοσιογράφος Χάρης Μπουσμπουρέλης, καλλιεργείται εδώ και κάμποσα μερόνυχτα η πεποίθηση πως ο...
κύβος της 25ης Ιανουαρίου έχει ριφθεί. Ακόμα και εάν αμφισβητηθούν τα συμπεράσματα των δημοσκοπήσεων -στη βάση ότι καταγράφουν ένα υψηλό ποσοστό αναποφάσιστων, ικανό θεωρητικά να αλλάξει τα δεδομένα- αρκεί να παρακολουθήσει κανείς τις κινήσεις εκείνων οι οποίοι μια ζωή εννοούν να είναι ευνοούμενοι συνομιλητές ή έστω σφωγγοκωλάριοι της εκάστοτε εξουσίας. Άνθρωποι και μέσα μαζικής ενημέρωσης που μέχρι πρόσφατα λοιδορούσαν, απαξίωναν, δαιμονοποιούσαν ακόμα τον Αλέξη Τσίπρα, γίνονται αίφνης απρόσκλητοι υποστηρικτές, για να μην πω συναγωνιστές του. Άλλοι βλέπουν ως εκ θαύματος το φως το αληθινό, ανακαλύπτουν και ζητωκραυγάζουν την τόλμη και τη γοητεία της Αριστεράς. Άλλοι τον ζυγώνουν σχετικά αθόρυβα, του τρίβονται και γουργουρίζουν σαν χαδιάρες γάτες.

Την επαύριο της 29ης Μαϊου του 1453, ο Μωάμεθ ο Β' είχε –λέει ο μύθος- μιαν ανάλογη εμπειρία. Το κατεστημένο της Πόλης, που βέβαια δεν έπεσε μαχόμενο στις επάλξεις όπως ο ηρωικός Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, προσκύνησε «αυθορμήτως» τον Πορθητή και του πρόσφερε ό,τι είχε ήδη εκείνος κερδίσει με το σπαθί του: Γη και ύδωρ. Ο Μωάμεθ τους ευχαρίστησε για την γενναιοδωρία τους και τους ζήτησε να τον ενημερώσουν τι αξίωμα θα επιθυμούσε να καταλάβει ο καθένας τους στη ανατέλλουσα τάξη πραγμάτων. Ούτε που υποψιάστηκαν εκείνοι την ειρωνεία. Επέστρεψαν την επομένη, έχοντας σχεδιάσει στα μέτρα τους την καινούργια διοίκηση. Άλλος αυτοπροτεινόταν για δήμαρχος, άλλος για τελετάρχης, άλλος για θησαυροφύλαξ. «Λαμπρά!» έτριψε τα χέρια του ο νεαρός Σουλτάνος. «Θα σεβαστώ στο ακέραιο την επιθυμία σας. Μονάχα που στην ιεραρχική πυραμίδα δεν θα σας τοποθετήσω ολόκληρους. Θα βάλω απλώς τα κεφάλια σας. Αφού τα κόψω!» Και διέταξε τον δήμιο να ξεκινήσει τη δουλειά του απ'τους κατώτερους προς τους ανώτερους.

ολόκληρο τό άρθρο τού Χρήστου Χωμενίδη ΕΔΩ