Πέμπτη 5 Μαρτίου 2015

Η Σελήνη τών Μεγαρέων... ορατή απ' τ' ανώγια αλλά καί απ' τά κατώγια...

Αναλογιζόμενος ώρες-ώρες, σέ  στιγμές πλήρους νηφαλιότητας, τό βίο καί τήν πολιτεία ορισμένων πού εμπλέκονται ή ενεπλάκησαν στήν καθημερινή ζωή τών πολιτών, μέ τήν επιλογή τους νά  αφήσουν διάφορες άλλες ασχολίες γιά νά "ασκήσουν" (χωρίς, συχνά, στοιχειώδες υπόβαθρο) ένα, οποιοδήποτε, μαχητικό λειτούργημα, κυρίως αιρετό -αλλά όχι απαραιτήτως- προσβλέποντες  στόν "έπαινο τού Δήμου καί τών Σοφιστών, στά δύσκολα καί τ’ ανεκτίμητα Εύγε"... 
...πρωτίστως, όμως, προσβλέποντες στά οφέλη καί στόν ανέμελο βιοπορισμό πού ανέκαθεν -αφειδώς- προσέφεραν, στό ρωμέϊκο, αυτού τού είδους οι "πατριωτισμοί"...
...Αναλογιζόμενος, λοιπόν, όλα αυτά καί όλους αυτούς, μού ήρθε στό μυαλό -ποιός ξέρει μέσω ποιών συνειρμών;- εκείνη η ιστορία τού Πλούταρχου σύμφωνα μέ τήν οποία υπήρχαν κάποιοι Μεγαρείς (ενθαρρυμένοι καί ...παροτρυνόμενοι, μάλλον, καί από άλλους Μεγαρείς, καί βεβαίως, καί Μεγαρίτισσες) πού πίστευαν πώς τό φεγγάρι στά Μέγαρα είναι μεγαλύτερο από αυτό τών Αθηνών...

Έτσι, χοντρικά, πέρασαν 2.500 χρόνια καί συνεχίζουμε ακάθεκτοι νά τραβάμε ξανά καί ξανά πρός τή δόξα... 
...στ' όνομα τής οποίας τ΄ανώγια δέν κατέχουν τί συμβαίνει στά κατώγια...  
...εντός τών οποίων... 
...ο Μανώλης "προφορικά" χτίζει κι απ' τά μέν, 
χτίζει κι απ' τά δέ......

Δημήτρης Ν. Αγγελετάκης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.