Πλάκα μας κάνετε;... Οξύτατο άρθρο γιά τη στάση των δανειστών τού νομπελίστα οικονομολόγου Πολ Κρούγκμαν

Παρέμβαση για το ελληνικό θέμα

Με ένα οξύτατο άρθρο γιά τη στάση των δανειστών, ο Πολ Κρούγκμαν παρεμβαίνει στην πιο δραματική στιγμή των διαπραγματεύσεων για την ελληνική κρίση λέγοντας σκληρές αλήθειες για το ΔΝΤ και...
την Ευρώπη.

Ο νομπελίστας οικονομολόγος καταγγέλλει ευθέως τους πιστωτές ότι επιχειρούν «να υπαγορεύσουν την εσωτερική πολιτική», τους καταλογίζει «παταγώδη αποτυχία» στις προβλέψεις τους, ερωτά εάν «ο στόχος είναι κατατροπώσουν τον ΣΥΡΙΖΑ» και προειδοποιεί ότι «εάν συμβεί τελικά το Grexit θα είναι επειδή οι δανειστές, ή τουλάχιστον το ΔΝΤ, ήθελαν να συμβεί».

Ειδικότερα στο άρθρο του στο ιστολόγιο που διατηρεί στους New York Times ο νομπελίστας Αμερικανός οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν τιτλοφορείται «Η συνείδηση ​​ενός φιλελεύθερου» και αναφέρει: 

 
«Έχω κάτσει αρκετά ήσυχος στο θέμα της Ελλάδας, μην θέλοντας να ουρλιάξω Grexit μπροστά σε ένα κατάμεστο θέατρο. Όμως, όταν ακούει κανείς τις πληροφορίες από τις διαπραγματεύσεις στις Βρυξέλλες, κάτι πρέπει να πει, κι αυτό είναι: τι νομίζουν ότι κάνουν οι πιστωτές και ειδικά το ΔΝΤ;

Οι διαπραγματεύσεις αυτές υποτίθεται ότι αφορούσαν τους στόχους για το πρωτογενές πλεόνασμα και κατόπιν για μια ελάφρυνση του χρέους η οποία θα προλαμβάνει τις ατελείωτες μελλοντικές κρίσεις. Και η ελληνική κυβέρνηση συμφώνησε σε αρκετά υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα, ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι ο προϋπολογισμός θα παρουσίαζε τεράστιο πρωτογενές πλεόνασμα, αν η οικονομία δεν ήταν σε τόσο μεγάλη ύφεση.

Αλλά οι δανειστές συνεχίζουν να απορρίπτουν τις ελληνικές προτάσεις για τον λόγο ότι βασίζονται υπερβολικά στους φόρους και όχι αρκετά στις περικοπές δαπανών. Άρα λοιπόν συνεχίζουμε το παιχνίδι της υπαγόρευσης εσωτερικής πολιτικής.

Ο υποτιθέμενος λόγος για την απόρριψη των προτάσεων που είναι βασισμένες σε φόρους, είναι ότι θα πλήξουν την ανάπτυξη: η σωστή απάντηση σε αυτό είναι: μας κάνετε πλάκα; Αυτοί που απέτυχαν παταγωδώς να δουν τη ζημιά που θα προξενούσε η λιτότητα – δείτε το γράφημα, που συγκρίνει τις προβλέψεις της συμφωνίας του 2010 με την πραγματικότητα – τώρα κάνουν μαθήματα στους άλλους για την ανάπτυξη; Επιπροσθέτως, οι ανησυχίες για την ανάπτυξη είναι όλες στην πλευρά της προσφοράς, σε μια οικονομία η οποία λειτουργεί τουλάχιστον 20% κάτω από τις δυνατότητές της.

Ρωτήστε τους ανθρώπους του ΔΝΤ και θα σας μιλήσουν για την αδυναμία να διαπραγματευτεί κανείς με το ΣΥΡΙΖΑ, για την ενόχλησή τους έναντι των θεατρινισμών του κ.τ.λ. Αλλά δεν είμαστε στο λύκειο εδώ πέρα.

Κι αυτή τη στιγμή είναι οι πιστωτές, πολύ περισσότερο από τους Έλληνες, οι οποίοι εξακολουθούν να αλλάζουν τους κανόνες. Τι συμβαίνει λοιπόν; Μήπως ο στόχος είναι να κατατροπώσουν το ΣΥΡΙΖΑ; Μήπως είναι να εξωθήσουν την Ελλάδα σε μια πιθανώς καταστροφική χρεοκοπία, για να παραδειγματίσουν τους υπόλοιπους;

Σε αυτό το σημείο ήρθε η ώρα να σταματήσουμε να μιλάμε για ένα Graccident. Εάν συμβεί το Grexit θα είναι επειδή οι δανειστές, ή τουλάχιστον το ΔΝΤ, ήθελαν να συμβεί».

                            Ολόκληρο τό άρθρο στήν Αγγλική

συνέχεια 

Jun 25 10:27 am Jun 25 10:27 am 17

Credit

I’ve been staying fairly quiet on Greece, not wanting to shout Grexit in a crowded theater. But given reports from the negotiations in Brussels, something must be said — namely, what do the creditors, and in particular the IMF, think they’re doing?

This ought to be a negotiation about targets for the primary surplus, and then about debt relief that heads off endless future crises. And the Greek government has agreed to what are actually fairly high surplus targets, especially given the fact that the budget would be in huge primary surplus if the economy weren’t so depressed. But the creditors keep rejecting Greek proposals on the grounds that they rely too much on taxes and not enough on spending cuts. So we’re still in the business of dictating domestic policy.

The supposed reason for the rejection of a tax-based response is that it will hurt growth. The obvious response is, are you kidding us? The people who utterly failed to see the damage austerity would do — see the chart, which compares the projections in the 2010 standby agreement with reality — are now lecturing others on growth? Furthermore, the growth concerns are all supply-side, in an economy surely operating at least 20 percent below capacity.

Talk to IMF people and they will go on about the impossibility of dealing with Syriza, their annoyance at the grandstanding, and so on. But we’re not in high school here. And right now it’s the creditors, much more than the Greeks, who keep moving the goalposts. So what is happening? Is the goal to break Syriza? Is it to force Greece into a presumably disastrous default, to encourage the others?

At this point it’s time to stop talking about “Graccident”; if Grexit happens it will be because the creditors, or at least the IMF, wanted it to happen.

από in.gr