Η ηχηρή επικράτηση του «όχι» στο ελληνικό δημοψήφισμα οδηγεί τους Ευρωπαίους ηγέτες όπως τη Γερμανίδα καγκελάριο κ. Αγκελα Μέρκελ ενώπιον μιας σκληρής και σαφούς επιλογής. Μόνο αυτοί έχουν τη δύναμη να αποφασίσουν τι θα συμβεί στη συνέχεια - αν πρέπει να πετάξουν την Ελλάδα εκτός Ευρωζώνης ή να προτείνουν κάποια διέξοδο στην ελληνική οικονομία, αρχίζοντας με τη διαγραφή του τεράστιου και αδύνατο να εξοφληθεί χρέους της.
Η Ελλάδα δεινοπαθεί και θα εξακολουθήσει να δεινοπαθεί: το ποσοστό ανεργίας είναι μεγαλύτερο από 25%. Το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν της έχει μειωθεί κατά το ένα τέταρτο από το 2008. Αυτό που φάνηκε στη διάρκεια των προηγούμενων ετών είναι ότι η λιτότητα και τα δεινά της δεν βοήθησαν στο παραμικρό ούτε την Ελλάδα ούτε τους πιστωτές της. Περαιτέρω ηθικολογία και τιμωρία δεν πρόκειται να αλλάξουν αυτή την πραγματικότητα. Η κ. Μέρκελ, η πλέον ισχυρή πολιτική ηγέτις της Ευρώπης, πρέπει τώρα να αποφασίσει αν είναι πρόθυμη να διακινδυνεύσει τη σταθερότητα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, να οδηγήσει την Ελλάδα στην οικονομική ύφεση και να απειλήσει τις παγκόσμιες χρηματοπιστωτικές αγορές, ή αν θα ακολουθήσει τη λογική σε αυτή την κρίσιμη στιγμή.
Οι ηγέτες της Ευρωζώνης θα πρέπει να δράσουν γρήγορα διότι οι ελληνικές τράπεζες ξεμένουν από ρευστό μια εβδομάδα αφότου η κυβέρνηση τις έκλεισε και επέβαλε κεφαλαιακούς ελέγχους. Από οικονομικής απόψεως είναι σαφές τι πρέπει να κάνουν οι Ευρωπαίοι ηγέτες. Πρέπει να αναδιαρθρώσουν το ελληνικό δημόσιο χρέος το οποίο ανέρχεται στα 317 δισ. ευρώ -περίπου 177% του ΑΕΠ- και να διατηρήσουν τη χώρα στην Ευρωζώνη. Η αποχώρηση της Ελλάδας από την Ευρωζώνη θα πλήξει φυσικά την Ελλάδα οδηγώντας τις τράπεζές της στη χρεοκοπία και «παγώνοντας» την οικονομική δραστηριότητα, ενώ η κυβέρνηση θα εκδώσει πρόχειρα χαρτονομίσματα, κίνηση που πιθανότατα θα οδηγήσει σε επιστροφή στη -σε μεγάλο βαθμό υποτιμημένη- δραχμή. Κανείς δεν γνωρίζει πόσο άσχημα μπορεί να γίνουν τα πράγματα σε αυτό το σενάριο. Γι’ αυτό τον λόγο ο κ. Τσίπρας και οι αρχηγοί των υπολοίπων ελληνικών κομμάτων δήλωσαν τη Δευτέρα ότι επιθυμούν την παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη. Η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα προξενούσε ανείπωτη ζημιά στην αξιοπιστία του ευρώ και του ευρωπαϊκού εγχειρήματος, καθιστώντας σαφές ότι μπορεί να ανακληθεί η συμμετοχή οποιασδήποτε χώρας στην Ευρωζώνη. Η εξέλιξη μπορεί να μην προκαλεί αμέσως ανησυχία σε άλλες οικονομικά ασθενείς χώρες όπως η Ιταλία, η Πορτογαλία και η Ισπανία, δεδομένου ότι οι αποδόσεις των ομολόγων τους δεν αυξήθηκαν σε μεγάλο βαθμό μετά το ελληνικό δημοψήφισμα. Ωστόσο, το φάσμα περισσότερων αποχωρήσεων από την Ευρωζώνη ασφαλώς θα καταστήσει δυσκολότερη την αντιμετώπιση μελλοντικών κρίσεων.
Οσοι τάσσονται κατά της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους υποστηρίζουν ότι η διάσωση της Ελλάδας απλώς θα αποτελεί ανταμοιβή για μια κυβέρνηση που απέτυχε να μεταρρυθμίσει την αναποτελεσματική οικονομία της. Ωστόσο, αυτή είναι μια ιδιοτελής και λανθασμένη ερμηνεία όσων συνέβησαν στη διάρκεια της κρίσης. Ηταν οι Ευρωπαίοι ηγέτες και το ΔΝΤ που διέπραξαν το μεγαλύτερο λάθος το 2012 όταν αναδιάρθρωσαν μόνο μερικώς το ελληνικό δημόσιο χρέος, μεγάλο μέρος του οποίου οφειλόταν σε τράπεζες στη Γερμανία και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Επιδείνωσαν το πρόβλημα απαιτώντας από την Ελλάδα να μειώσει τις δαπάνες και να αυξήσει τους φόρους. Οδήγησαν σε ύφεση μια αδύναμη οικονομία, αύξησαν την ανεργία καθιστώντας αδύνατη την ανάπτυξη και την αύξηση των φορολογικών εξόδων. Το ίδιο επιδίωξαν οι πιστωτές της Ελλάδας και με την τελευταία πρότασή τους. Οντως, οι Ελληνες πολιτικοί, σήμερα και στο παρελθόν, ευθύνονται για πολλά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα. Ωστόσο, οι Ευρωπαίοι ηγέτες επιδείνωσαν την κρίση εξαιτίας της κακής διαχείρισής της. Τώρα είναι υποχρεωμένοι να εξουδετερώσουν την απειλή προς την Ευρωζώνη διασώζοντας μια μικρή παραλυμένη χώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.