Πολύς λόγος γίνεται, τίς τελευταίες μέρες, από πλευράς ΔΙΣ (Διαρκούς Ιεράς Συνόδου) γιά τό σύμφωνο συμβίωσης μεταξύ ομοφύλων. Πρωτίστως, αυτό, είναι θέμα πού έχει νά κάνει με τήν επιθυμία καί -κυρίως- μέ τίς ανάγκες (προσαρμογής τού δικαίου) ενηλίκων προσώπων πού αποτελούν μερίδα τής κοινωνίας.
Η κοινωνία έχει δείξει, από καταβολής κόσμου, ότι -μέ τόν ένα ή τόν άλλο τρόπο- βρίσκει λύσεις σέ ό,τι τήν απασχολεί. Επιλύει μάλιστα, η ίδια, μέ τόν καλύτερο τρόπο τά θέματα πού δημιουργεί "η ροή τών πραγμάτων".
Μιά γρήγορη ματιά στίς εξελίξεις τών τελευταίων δυόμισι χιλιάδων χρόνων επιβεβαιώνει τού λόγου τό αληθές.
Στή σύγχρονη εποχή η λύση "δίδεται" διά τής πολιτείας.
Αυτή νομοθετεί.
Θά πρέπει, επί πλέον, νά ληφθεί υπ΄όψιν ότι εδώ μιλάμε γιά "συμβάσεις τού δικαίου".
Αστικού ή οικογενειακού.
Δέν μιλάμε γιά μυστήρια.
(Ιστορικά ο εμπαιγμός τού Θείου "έλαβε σάρκαν..." πολύ πιό κραυγαλέα "εντός τών τειχών" -τών πάσης φύσεως "ταγμένων" κοινοβίων- παρά στίς "ανοχύρωτες" ανοιχτές πολιτείες τών απλών ανθρώπων...
Άλλωστε τό "τί είναι ηθικό καί τί όχι" είναι κάτι τό τελείως ρευστό διά μέσου τών αιώνων...)
Όμως, επειδή υπάρχει ζωτική ανάγκη νά "ιεραρχήσουμε" μέ ρεαλισμό τίς κοινωνικές προτεραιότητες, εξαιτίας τού ότι, μερικές απ΄αυτές, "καίνε" (καί ακόμη σωστότερα επειδή "ζεματάνε") :
Τό -πραγματικά- "πολύ δύσκολο σύμφωνο συμβίωσης" είναι...
..."Τό σύμφωνο συμβίωσης με το ΔΝΤ πού ζητεί νέα μέτρα 6 δισ ευρώ"...
Τά ...αποδέλοιπα είναι κουβέντες "χορτάτων"...
...καί γιά νά ψειρίζουμε τή μαϊμού...
...ίνα μή, τί, χείρον είπωμεν...
Δημήτρης Ν. Αγγελετάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.