Σάββατο 2 Απριλίου 2016

Ποιος θέλει πραγματικά τη Χίλαρι Κλίντον για Πρόεδρο;


 02 Απρ. 2016
Άκης Κοσώνας
Το πιο πιθανό είναι να γίνει Πρόεδρος η Χίλαρι.  Όχι επειδή τη θέλουν και την αγαπούν. Αλλά επειδή αφενός την σπρώχνει όλος ο μηχανισμός του Δημοκρατικού κόμματος και αφετέρου επειδή αν τελικά επικρατήσει του Σάντερς στη μάχη για το χρίσμα, θα βρει απέναντί της (μάλλον) τον Ντόναλντ Τραμπ. Κι εκεί το σύστημα (ακόμα και των ρεπουμπλικάνων) θα στηρίξει Χίλαρυ «με χίλια» αφού αν του προκύψει Τραμπ δεν θα ξέρει πώς να τον χειριστεί και τι να κάνει μαζί του.
Άλλωστε ο Τραμπ δεν έχει και οργανική σχέση με το Ρεπουμπλικανικό κόμμα. Το κόμμα ήθελε στην αρχή τον Μάρκο Ρούμπιο, όταν δεν τράβηξε και αποσύρθηκε από την «κούρσα» ήθελε οποιονδήποτε άλλον πλην του Τραμπ. Τον Κρουζ δηλαδή ή τον Κέισις που είναι «κανονικοί» πολιτικοί. Κι ας προέρχεται ο Κρουζ από το ακροσυντηρητικό  «Κίνημα του Τσαγιού» που είχε κάνει διάσημη την παράξενη Σάρα Πέιλιν από την Αλάσκα, υποψήφια αντιπρόεδρο του Τζον Μακ Κέιν αν αυτός κέρδιζε τον Ομπάμα. Αλλά δεν κέρδισε.  Κι έτσι δεν έγινε και η Πέιλιν αντιπρόεδρος.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες, μετά από οκτώ χρόνια Ομπάμα στην προεδρία, είναι χαλαρές για μια αλλαγή. Όχι ότι απελευθερώθηκαν ξαφνικά οι ψηφοφόροι και θα ψηφίσουν επαναστατικά, αλλά φαίνεται ότι υπάρχει σημαντικό ακροατήριο τόσο για τον εκκεντρικό εκατομμυριούχο Ντόναλντ Τραμπ, που δεν είναι καν πολιτικός, όσο και για τον αριστερό (για τα μέτρα των ΗΠΑ) σοσιαλδημοκράτη γερουσιαστή του Βερμόντ, Μπέρναρντ Σάντερς που κηρύττει αναδιανομή πλούτου επιτιθέμενος σε «αγορές» και Γουόλ Στριτ. Ο οποίος, επίσης, δεν διστάζει να κάνει ευθεία κριτική στην Χίλαρι λέγοντας (της) «εμένα δεν μου πληρώνει τις περιοδείες η Goldman Sachs», θυμίζοντας έτσι (συνειρμικά) στον κόσμο τις υπερβολικές αμοιβές που εισέπραττε η Χίλαρυ από πανεπιστήμια (ιδιωτικά και δημόσια, χωρίς να κάνει την αυτονόητη διάκριση) για να μιλήσει σε εκδηλώσεις τους. Υπόθεση που είχε κάνει σάλο στις ΗΠΑ το 2014 και το 2015 αφού πολλοί δεν συγχωρούν στην πρώην υπουργό Εξωτερικών αυτή την «δολαροφονική» (κατά το «δραχμοφονική»)  εισπρακτική διάθεση.

Κάτι άλλο που βαραίνει την Χίλαρι είναι η καταγραφή της (και από μερίδα του Τύπου) ως απατημένης συζύγου που δρα κινούμενη από την τάση (αυτο)επιβεβαίωσης, ως αντίδοτο- απάντηση σε όσα τράβηξε από τον Μπιλ Κλίντον αναφορικά με τις συχνές ερωτικές του περιπέτειες. Το σύνδρομο της απατημένης συζύγου (ακόμα και αν δεν πάσχει από αυτό) της έχει αποδοθεί, όπως και μια τάση εκδικητικότητας προς τις κατά καιρούς ερωμένες του προέδρου- συζύγου της.

Απέναντι σε όλα αυτά, ο Σάντερς είναι καθαρός, δεν έχει εξαρτήσεις, αλλά είναι μεγαλύτερης ηλικίας (68 η Χίλαρι, 74 ο Σάντερς) και δεν έχει εμπειρία διοίκησης. Είναι άγνωστο πού θα παιχτεί το εσωκομματικό παιχνίδι και τι τελικά θα βαρύνει στην απόφαση των μελών του Δημοκρατικού κόμματος που θα στείλουν έναν από τους δύο για υποψήφιο Πρόεδρο. Η κούρσα εκλογών σε πολιτείες συνεχίζεται και τελειώνει στις 7 Ιουνίου. Αν επικρατήσει η Χίλαρι, θα είναι με μικρή διαφορά, κάτι που θα παρουσιάζει τους πολίτες που ψηφίζουν Δημοκρατικούς, διχασμένους. Αυτό αποκτά ακόμα μεγαλύτερη βαρύτητα αν συνυπολογίσει κανείς ότι ο Σάντερς δεν είναι καν μέλος του κόμματος, οπότε εύλογα προκύπτει το ερώτημα τι θα γινόταν αν η πρώην ΥΠΕΞ είχε απέναντί της καμιά δεκαριά «γερά» στελέχη των Δημοκρατικών ως ανθυποψηφίους;
Μιας και το αναφέρουμε, έχει κανείς απάντηση, πώς και δεν κατέβηκαν να διεκδικήσουν το χρίσμα σημαντικά στελέχη των Δημοκρατικών; Μήπως υπήρχε σχετική άτυπη οδηγία (υπόδειξη?) για την προώθηση της πρώην ΥΠΕΞ ως υποψηφίας Προέδρου; Όλα αυτά τα δεδομένα και ερωτήματα κάνουν ενδιαφέρουσες τις επερχόμενες προεδρικές εκλογές (8 Νοεμβρίου 2016) στις ΗΠΑ.

* Ο Άκης Κοσώνας είναι δημοσιογράφος. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στην Αθήνα και το Παρίσι. Εργάστηκε ως πολιτικός συντάκτης στο περιοδικό «Αντί» (1983-1987) και στις εφημερίδες Μεσημβρινή, Απογευματινή, Έθνος, Βήμα, Καθημερινή. Έκανε για πολλά χρόνια ραδιόφωνο στον Αθήνα 9.84, του οποίου ήταν ιδρυτικό στέλεχος. Διετέλεσε γενικός διευθυντής της ΕΡΤ και Γ.Γ. του ΕΟΤ. Εργάστηκε στο ΑΠΕ (1996-2015), έχοντας την ευθύνη των εκδόσεων του πρακτορείου. Αρθρογραφεί στην εφημερίδα «Αγορά». 
Πηγή: Αθηναϊκό Πρακτορείο

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.