Το ΔΝΤ στον... γάμο του Καραγκιόζη...

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έρχεται με μια νέα πρόβλεψη για την ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας.

Επειτα από λίγους μήνες όμως διαπιστώνεται ότι το Ταμείο έπεσε έξω και ότι οι προβλέψεις του σημάδεψαν στον...
γάμο του Καραγκιόζη.

Από τον Ιανουάριο του 2012 έως τον Ιούλιο του 2013 το Ταμείο υποβάθμισε πέντε φορές τις εκτιμήσεις του για την παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη του 2013.

Επί ενάμιση χρόνο δηλαδή, σχεδόν κάθε τρεις μήνες, οι οικονομολόγοι του Ταμείου αναθεωρούσαν τις προβλέψεις τους καθώς διαπίστωναν ότι αστόχησαν.

Το Ταμείο δημοσιοποιεί οικονομικές προβλέψεις 4 φορές τον χρόνο. Τον Απρίλιο και τον Οκτώβριο, στο πλαίσιο των κοινών ετήσιων συνόδων του με την Παγκόσμια Τράπεζα, όταν και δίνει στη δημοσιότητα μια σειρά εκθέσεων -μεταξύ των οποίων και η World Economic Outlook- αλλά και ενδιαμέσως, τον Ιούλιο και τον Ιανουάριο κάθε χρόνου δηλαδή, με επικαιροποιημένες εκτιμήσεις.

Στην εξαμηνιαία έκθεση για την κατάσταση της παγκόσμιας οικονομίας που δημοσιοποίησε χθες στην Ουάσινγκτον το Ταμείο δεν... πρωτοτύπησε.

Αναθεώρησε -όπως αρκετές φορές νωρίτερα στο παρελθόν- την προηγούμενη εκτίμησή του για την ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας στο 3,2%, έναντι 3,1% πέρυσι.

Αξίζει να σημειωθεί ότι πριν από ενάμιση χρόνο, τον Οκτώβριο του 2014, το Ταμείο εκτιμούσε ότι η παγκόσμια ανάπτυξη θα προσεγγίσει φέτος το 4%.

Τρεις μήνες μετά, τον Ιανουάριο του 2015, υποβάθμισε αυτήν του την πρόβλεψη στο 3,7%. Τον Απρίλιο του 2015 οι οικονομολόγοι του Ταμείου αναβάθμισαν την πρόβλεψή τους για την ανάπτυξη του 2016 στο 3,8%, εκτίμηση που διατήρησαν και τον Ιούλιο.

Από εκεί και πέρα κατάλαβαν ότι πάλι τα πράγματα δεν θα πάνε καλά φέτος και ξεκίνησαν το γνωστό τους μπαράζ υποβαθμίσεων, στο 3,6% τον Οκτώβριο, στο 3,4% τον περασμένο Ιανουάριο και στο 3,1% χθες.

Το μεγάλο ερώτημα με αυτές τις αστοχίες του Ταμείου είναι γιατί σχεδόν ποτέ δεν πέφτουν κεφάλια.

Το ΔΝΤ συνιστά -και επιβάλλει διά ροπάλου- στις χώρες που προσφεύγουν σε αυτό τη δημοσιονομική πειθαρχία και τις άνευ ελέους απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων προς χάριν της οικονομικής αποτελεσματικότητας και εξορθολογισμού.

Ομως για τα καλοπληρωμένα και φοροαπαλλασσόμενα στελέχη του που διαρκώς πέφτουν έξω στις εκτιμήσεις τους δεν ισχύει το ίδιο.

Τα λάθη για την Ελλάδα
Οι οικονομολόγοι του ΔΝΤ προέβλεπαν το 2010 ότι η Ελλάδα θα επέστρεφε στους θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης από το 2012, όμως η ελληνική οικονομία συνεχίζει έπειτα από έξι χρόνια να βυθίζεται στην ύφεση επειδή, όπως επανειλημμένα παραδέχθηκε το ίδιο το Ταμείο, έγινε λάθος με τους πολλαπλασιαστές και τις επιπτώσεις της λιτότητας στην ανάπτυξη.

Ο Πολ Τόμσεν ως υπεύθυνος του ελληνικού προγράμματος απέτυχε παταγωδώς και μάλιστα δύο φορές.

Αντί να τιμωρηθεί για την ανεπάρκειά του και να σταλεί από τους προϊσταμένους τους να συνεχίσει την καριέρα του σε κάποια μικρή χώρα της Αφρικής, αναβαθμίστηκε και σήμερα είναι ο επικεφαλής του Ταμείου στην Ευρώπη, σχεδιάζοντας από τηλεφώνου πιστωτικά γεγονότα.

Το ίδιο ακριβώς συνέβη και με τη γενική διευθύντρια του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, η θητεία της οποίας ανανεώθηκε πριν από λίγους μήνες. Οι επιλογές αυτές όμως μόνον ορθολογικές δεν είναι.

Κατά τα άλλα, στη χθεσινή έκθεσή του το Ταμείο φοβάται περισσότερο απ’ όλα για την υγεία της παγκόσμιας οικονομίας:

α. το ξέσπασμα μιας νέας χρηματοοικονομικής αναταραχής λόγω κλονισμού της εμπιστοσύνης προς το σύστημα,

β. συνέχεια των χαμηλών τιμών ενέργειας, που μπορούν να αποσταθεροποιήσουν περισσότερο τις προοπτικές για τις πετρελαιοεξαγωγούς χώρες,

γ. απότομη προσγείωση της αναπτυξιακής τροχιάς της Κίνας, που θα προκαλέσει έντονες αναταράξεις στο διεθνές εμπόριο, τις τιμές των εμπορευμάτων και την εμπιστοσύνη και θα φρενάρει περαιτέρω την παγκόσμια οικονομία,

δ. μη οικονομικούς παράγοντες, όπως γεωπολιτικές εντάσεις, πολιτικές διαφωνίες, τρομοκρατία, προσφυγικές ροές και πιθανές παγκόσμιες επιδημίες.

Μπάμπης Μιχάλης   
efsyn.gr