Η επ΄ αόριστον αναβολή της δίκης για την πολύκροτη υπόθεση με τα μαύρα ταμεία της Sιemens που αποφασίστηκε σήμερα
από το Δικαστήριο (Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων) προκάλεσε
αντιδράσεις καθώς το σήριαλ της δικαστικής διαδρομής δεν φαίνεται να
τελειώνει.
Ομως η αναβολή της δίκης, που επιφέρει και συνέπειες παραγραφής, αφού η υπόθεση σέρνεται στη Δικαιοσύνη, για διάφορους λόγους, από το 2006, έντεκα χρόνια δηλαδή, προκάλεσε αντιδράσεις και από το υπουργείο Εξωτερικών καθώς η μεταφραστική του υπηρεσία είχε την ευθύνη της μετάφρασης εγκαίρως του βουλεύματος - κατηγορητηρίου για τους αλλοδαπούς που κάθονται στο εδώλιο.
Κατ΄ αρχήν η δίκη αναβλήθηκε μετά από αίτημα των κατηγορουμένων αλλοδαπών, 13 Γερμανών υπηκόων και ενός Γαλλοελβετού του Ζαν Κλόντ Οσβαλντ, διότι το βούλευμα- κατηγορητήριο δεν είχε μεταφραστεί στη γλώσσα τους και δεν τους είχε επιδοθεί όπως προβλέπει ο νόμος ένα μήνα πριν την έναρξη της δίκης, στις 27 του περασμένου Νοεμβρίου.
Το υπουργείο Εξωτερικών με την ανακοίνωσή του αναφέρει μεταξύ άλλων ότι παρά το φόρτο που έχει η μεταφραστική υπηρεσία του, απέστειλε το βούλευμα μεταφρασμένο σε δύο δόσεις.
Μία στις 2 Νοεμβρίου του 2015 και μία στις 13 Μαΐου του 2016 και χαρακτηρίζει μετά ταύτα «κακόβουλα, ανυπόστατα και ψευδή» τα περί καθυστερήσεως από πλευράς του για τη μετάφραση.
Ομως δικαστικές πηγές, αναφερόμενες στην απόφαση περί αναβολής της δίκης, δήλωναν πως το βούλευμα πρέπει ολόκληρο να έχει μεταφραστεί και επιδοθεί στον αλλοδαπό κατηγορούμενο προ της δίκης.
Σε αντίθετη περίπτωση, αν ο ίδιος το προβάλλει, όπως έγινε εν προκειμένω, η δίκη δεν μπορεί να συνεχιστεί έως ότου ο αλλοδαπός λάβει γνώση στη γλώσσα του γιατί κατηγορείται.
Η μετάφραση και η επίδοση του κατηγορητηρίου θεωρούνται ουσιώδεις σε όλες τις νομοθεσίες για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καθώς είναι αδιανόητο να δικάζεται ένας πολίτης σε μία χώρα και να μην ξέρει στη δική του γλώσσα πλήρως το κατηγορητήριο.
Μετά ταύτα, εκτός από την απόφαση του Δικαστηρίου περί αναβολής, που όπως ήταν φυσικό προκάλεσε αντιδράσεις, από την Εισαγγελία Εφετών Αθηνών έγινε γνωστό πως ο αρμόδιος εισαγγελέας που προσδιορίζει τις δίκες, Ιωάννης Προβατάρης είχε κρούσει κατ επανάληψη τον κώδωνα του κινδύνου στη μεταφραστική υπηρεσία του υπουργείου Εξωτερικών.
Με μοναδικό αίτημα το «σπεύσατε» είχε αποστείλει έγγραφα, τουλάχιστον τέσσερα, ζητώντας την γρήγορη μετάφραση του βουλεύματος για τη δίκη.
Το πρώτο στις 8 Απριλίου του 2015. Το δεύτερο στις 4 Νοεμβρίου του 2015 ενόψει της δίκης που ορίστηκε και ξεκίνησε στις 27 του μήνα.
Σε αυτό το έγγραφο, η απάντηση του υπουργείου Εξωτερικών στις 5 Νοεμβρίου ήταν διαφωτιστική της κατάστασης που επικρατούσε στη μεταφραστική του υπηρεσία (είναι γνωστή στις δικαστικές αρχές). «Λόγω του μεγάλου όγκου των σελίδων, αναφέρει το υπουργείο απαντώντας στον εισαγγελέα, κρίνετε ανέφικτη η μετάφραση εντός της προθεσμίας που θέτετε», ενώ παρακάτω αναφέρει πως θα είναι έτοιμη «τον Ιούνιο του 2016», λόγω του ότι πνίγεται η υπηρεσία του από αιτήματα, 1200 για μεταφράσεις στα γερμανικά και έχει μόνον οκτώ μεταφραστές.
Ο εισαγγελέας επανέρχεται στις 11 Δεκεμβρίου μετά την έναρξη της δίκης, η οποία στη συνέχεια διακόπτεται λόγω της αποχής των δικηγόρων, στέλνει ένα ακόμα έγγραφο στις 27 Απριλίου του 2016 και στις 13 του Μαΐου το υπουργείο Εξωτερικών στέλνει το δεύτερο πακέτο της μετάφρασης, 880 σελίδες.
Η δίκη τελικώς αναβάλλεται, διότι η μετάφραση έπρεπε να είχε γίνει πριν τη δίκη για για το σύνολο του βουλεύματος που είναι μεγαλύτερο από 1.580 σελίδες.
Για ακόμη φορά αποδεικνύεται στην πράξη πως η εκκαθάριση μεγάλων σκανδάλων που έχουν ταλανίσει την πολιτική ζωή και έχουν απασχολήσει τους πολίτες - και δικαίως- επί χρόνια, δεν μπορεί να διεκπεραιωθεί από τον κρατικό μηχανισμό που είτε αδυνατεί λόγω παθογενειών και δυσλειτουργιών είτε υπολειτουργεί.
Η υπόθεση της Siemens, είναι ενδεικτική. Εντεκα χρόνια πέρασαν για να φθάσει στο εδώλιο, καθώς η Δικαιοσύνη για πολλούς λόγους δεν είναι σε θέση να φέρει σε πέρας έγκαιρα ούτε τις υποθέσεις εκείνες που έχουν προτεραιότητα όπως τα σκάνδαλα η δίκη της Χρυσής Αυγής.
Επιπλέον πολλές φορές τα καταγγελλόμενα αποτελούν διωκτικές φούσκες που ενώ διερευνώνται με τα μέσα που διαθέτει ο κρατικός μηχανισμός και οι δικαστικές αρχές, εντούτοις στο τέλος δεν βγαίνει τίποτα. Οι πολίτες μένουν με την πικρή γεύση της συγκάλυψης και το πολιτικό σύστημα εισπράττει αναξιοπιστία και την έλλειψη εμπιστοσύνης των πολιτών. Το ίδιο και οι θεσμοί.
Οπότε συμπέρασμα. Το μεγάλο φορτίο της εκκαθάρισης των σκανδάλων για να εκκαθαριστεί - που πρέπει και επιβάλλεται- πρέπει να μπορούν να το σηκώσουν οι θεσμοί, η Δικαιοσύνη, και να μπορεί να συνδράμει ο κρατικός μηχανισμός. Αλλιώς όλοι - και δικαίως- θα μιλάνε για κουκούλωμα, ή για αποτυχία.
Ομως η αναβολή της δίκης, που επιφέρει και συνέπειες παραγραφής, αφού η υπόθεση σέρνεται στη Δικαιοσύνη, για διάφορους λόγους, από το 2006, έντεκα χρόνια δηλαδή, προκάλεσε αντιδράσεις και από το υπουργείο Εξωτερικών καθώς η μεταφραστική του υπηρεσία είχε την ευθύνη της μετάφρασης εγκαίρως του βουλεύματος - κατηγορητηρίου για τους αλλοδαπούς που κάθονται στο εδώλιο.
Κατ΄ αρχήν η δίκη αναβλήθηκε μετά από αίτημα των κατηγορουμένων αλλοδαπών, 13 Γερμανών υπηκόων και ενός Γαλλοελβετού του Ζαν Κλόντ Οσβαλντ, διότι το βούλευμα- κατηγορητήριο δεν είχε μεταφραστεί στη γλώσσα τους και δεν τους είχε επιδοθεί όπως προβλέπει ο νόμος ένα μήνα πριν την έναρξη της δίκης, στις 27 του περασμένου Νοεμβρίου.
Το υπουργείο Εξωτερικών με την ανακοίνωσή του αναφέρει μεταξύ άλλων ότι παρά το φόρτο που έχει η μεταφραστική υπηρεσία του, απέστειλε το βούλευμα μεταφρασμένο σε δύο δόσεις.
Μία στις 2 Νοεμβρίου του 2015 και μία στις 13 Μαΐου του 2016 και χαρακτηρίζει μετά ταύτα «κακόβουλα, ανυπόστατα και ψευδή» τα περί καθυστερήσεως από πλευράς του για τη μετάφραση.
Ομως δικαστικές πηγές, αναφερόμενες στην απόφαση περί αναβολής της δίκης, δήλωναν πως το βούλευμα πρέπει ολόκληρο να έχει μεταφραστεί και επιδοθεί στον αλλοδαπό κατηγορούμενο προ της δίκης.
Σε αντίθετη περίπτωση, αν ο ίδιος το προβάλλει, όπως έγινε εν προκειμένω, η δίκη δεν μπορεί να συνεχιστεί έως ότου ο αλλοδαπός λάβει γνώση στη γλώσσα του γιατί κατηγορείται.
Η μετάφραση και η επίδοση του κατηγορητηρίου θεωρούνται ουσιώδεις σε όλες τις νομοθεσίες για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καθώς είναι αδιανόητο να δικάζεται ένας πολίτης σε μία χώρα και να μην ξέρει στη δική του γλώσσα πλήρως το κατηγορητήριο.
Μετά ταύτα, εκτός από την απόφαση του Δικαστηρίου περί αναβολής, που όπως ήταν φυσικό προκάλεσε αντιδράσεις, από την Εισαγγελία Εφετών Αθηνών έγινε γνωστό πως ο αρμόδιος εισαγγελέας που προσδιορίζει τις δίκες, Ιωάννης Προβατάρης είχε κρούσει κατ επανάληψη τον κώδωνα του κινδύνου στη μεταφραστική υπηρεσία του υπουργείου Εξωτερικών.
Με μοναδικό αίτημα το «σπεύσατε» είχε αποστείλει έγγραφα, τουλάχιστον τέσσερα, ζητώντας την γρήγορη μετάφραση του βουλεύματος για τη δίκη.
Το πρώτο στις 8 Απριλίου του 2015. Το δεύτερο στις 4 Νοεμβρίου του 2015 ενόψει της δίκης που ορίστηκε και ξεκίνησε στις 27 του μήνα.
Σε αυτό το έγγραφο, η απάντηση του υπουργείου Εξωτερικών στις 5 Νοεμβρίου ήταν διαφωτιστική της κατάστασης που επικρατούσε στη μεταφραστική του υπηρεσία (είναι γνωστή στις δικαστικές αρχές). «Λόγω του μεγάλου όγκου των σελίδων, αναφέρει το υπουργείο απαντώντας στον εισαγγελέα, κρίνετε ανέφικτη η μετάφραση εντός της προθεσμίας που θέτετε», ενώ παρακάτω αναφέρει πως θα είναι έτοιμη «τον Ιούνιο του 2016», λόγω του ότι πνίγεται η υπηρεσία του από αιτήματα, 1200 για μεταφράσεις στα γερμανικά και έχει μόνον οκτώ μεταφραστές.
Ο εισαγγελέας επανέρχεται στις 11 Δεκεμβρίου μετά την έναρξη της δίκης, η οποία στη συνέχεια διακόπτεται λόγω της αποχής των δικηγόρων, στέλνει ένα ακόμα έγγραφο στις 27 Απριλίου του 2016 και στις 13 του Μαΐου το υπουργείο Εξωτερικών στέλνει το δεύτερο πακέτο της μετάφρασης, 880 σελίδες.
Η δίκη τελικώς αναβάλλεται, διότι η μετάφραση έπρεπε να είχε γίνει πριν τη δίκη για για το σύνολο του βουλεύματος που είναι μεγαλύτερο από 1.580 σελίδες.
Για ακόμη φορά αποδεικνύεται στην πράξη πως η εκκαθάριση μεγάλων σκανδάλων που έχουν ταλανίσει την πολιτική ζωή και έχουν απασχολήσει τους πολίτες - και δικαίως- επί χρόνια, δεν μπορεί να διεκπεραιωθεί από τον κρατικό μηχανισμό που είτε αδυνατεί λόγω παθογενειών και δυσλειτουργιών είτε υπολειτουργεί.
Η υπόθεση της Siemens, είναι ενδεικτική. Εντεκα χρόνια πέρασαν για να φθάσει στο εδώλιο, καθώς η Δικαιοσύνη για πολλούς λόγους δεν είναι σε θέση να φέρει σε πέρας έγκαιρα ούτε τις υποθέσεις εκείνες που έχουν προτεραιότητα όπως τα σκάνδαλα η δίκη της Χρυσής Αυγής.
Επιπλέον πολλές φορές τα καταγγελλόμενα αποτελούν διωκτικές φούσκες που ενώ διερευνώνται με τα μέσα που διαθέτει ο κρατικός μηχανισμός και οι δικαστικές αρχές, εντούτοις στο τέλος δεν βγαίνει τίποτα. Οι πολίτες μένουν με την πικρή γεύση της συγκάλυψης και το πολιτικό σύστημα εισπράττει αναξιοπιστία και την έλλειψη εμπιστοσύνης των πολιτών. Το ίδιο και οι θεσμοί.
Οπότε συμπέρασμα. Το μεγάλο φορτίο της εκκαθάρισης των σκανδάλων για να εκκαθαριστεί - που πρέπει και επιβάλλεται- πρέπει να μπορούν να το σηκώσουν οι θεσμοί, η Δικαιοσύνη, και να μπορεί να συνδράμει ο κρατικός μηχανισμός. Αλλιώς όλοι - και δικαίως- θα μιλάνε για κουκούλωμα, ή για αποτυχία.
από kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.