Ο Μακρόν μπήκε στην πολιτική σκηνή, εκμεταλλευόμενος την παρακμή των δύο παραδοσιακών πόλων,  με ένα πολιτικό πλαίσιο θολό και κυρίως επικοινωνιακό αλλά μια πολύ ξεκάθαρη ατζέντα, όπως αποδείχτηκε. Το κίνημα των «Κίτρινων Γιλέκων» και η οργή στη Γαλλία δείχνουν ότι μετά το Νότο οι πολιτικές της σκληρής λιτότητας, της κατεδάφισης των εργασιακών σχέσεων και του κοινωνικού κράτους πλήττουν πλέον και ένα τμήμα της ανεπτυγμένης Ευρώπης που είχε ορισμένα ζητήματα ως δεδομένα...
 συνέχεια...
 Μπορεί η ατζέντα του Μακρόν στην ΕΕ να προτάσσει την επιστροφή της Ευρώπης στις ιδρυτικές της αξίες, στο εσωτερικό όμως εφαρμόζει τη σκληρή νεοφιλελεύθερη συνταγή  των αγορών, που οδήγησε σε αφανισμό τους προκατόχους του όπως κινδυνεύει ανοιχτά και ο ίδιος. Και ίσως για αυτό οπισθοχωρει.