Η «ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗ» : Το κόσμημα των ελληνικών θαλασσών...

ΜΕΧΡΙ την εμφάνιση των πετρελαιοκίνητων καϊκιών, κάτι που διαδόθηκε ευρύτερα στα ελληνικά πελάγη μόλις από τα μέσα του περασμένου αιώνα, όλα τα εμπορικά, αλιευτικά, σπογγαλιευτικά και επιβατικά πλοιάρια που αρμένιζαν το Αιγαίο, το Ιόνιο, τη θάλασσα της Κρήτης, κινούνταν με τον άνεμο.

Η «ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗ» είναι το κόσμημα των ελληνικών θαλασσών, το παράδειγμα προς μίμηση όσων αγαπούν το παραδοσιακό σκάφος. Εχει μήκος 15 μέτρα, είναι τύπου πέραμα και «κτίστηκε» το 1945 στο καρνάγιο του Γιώργου Μυτιληναίου, στη Σκιάθο. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι ο ιδιοκτήτης του, ο Νίκος Ρηγινός, έχει αφοσιωθεί σ' αυτό το πανέμορφο σκαρί και το φροντίζει με ξεχωριστή αγάπη τα τελευταία 30 χρόνια. Ο Αίολος αποφάσιζε πότε θα φούσκωναν τα πανιά των τρεχαντηριών, των καραβόσκαρων, των περαμάτων. Ο Πουνέντε, ο Γαρμπής, ο Λεβάντες, ο Γρέγος, η Τραμουντάνα, η Οστρια, ο Σορόκος όριζαν πώς και πότε θα έφτανε το τσερνίκι, ο βαρκαλάς, η γάιτα.
Ενας τύπος σκάφους που αξίζει να μνημονεύσουμε επειδή είναι και πιο άγνωστος στους πολλούς, είναι το Πέραμα: πρόκειται για μία ιδιότυπη κατηγορία της ναυτικής παραδοσιακής τέχνης. Τα περάματα ήταν άλλοτε πολύ φαρδιά και άλλοτε πολύ στενά σαν σκαριά. Η στενότερη κατασκευή είχε να κάνει με τη μεγαλύτερη ταχύτητα κατά την πλεύση και η φαρδύτερη εξυπηρετούσε την αποθήκευση εμπορευμάτων - προϊόντων. Τα πρώτα περάματα ναυπηγήθηκαν στη Σύρο, που θεωρείται και παραμένει η κατεξοχήν εξειδικευμένη στην κατασκευή αυτών των πλεούμενων, όπως επισημαίνεται και στην ελληνική παραδοσιακή ναυπηγική του δρος Κώστα Α. Δαμιανίδη (έργο πολυετούς έρευνας του συγγραφέα που βασίστηκε σε πολύτιμες μαρτυρίες καραβομαραγκών και σε ιστορικές πηγές).