 |
| από τήν ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (09.10.16) |
Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2016
Φαντάζεται κανείς τους ουρανούς να εκφράζονται διά του αγίου Καλαβρύτων;
Τα δόγματα των πατριδοκτητόρων
Μια και γύρω μας και μέσα μας κλονίζονται ή και καταρρέουν κάθε είδους βεβαιότητες, ας δούμε κάποια πράγματα που μάλλον εξακολουθούν να συγκαταλέγονται στα σίγουρα.
Σίγουρο πρώτο: Οποιος συμμετέχει στο ιερατείο οποιουδήποτε δόγματος ή θρησκείας δεν έχει εξασφαλισμένη τη θεοπνευστία. Και ας εμφανίζεται βέβαιος ότι συνομιλεί απευθείας με τα ουράνια και είναι ο έγκυρος διερμηνέας και ο αποκλειστικός εκπρόσωπός τους. Οι λόγοι του παραμένουν λόγοι ανθρώπου, ελέγξιμοι και ελεγκτέοι με τα μέτρα και τα σταθμά που συνηθίζουν να χρησιμοποιούν οι ανθρώπινες κοινωνίες, βουτηγμένες όπως είναι μέσα στην Ιστορία και όχι στη μεταφυσική. Οποιο κι αν είναι το ιερατικό σου αξίωμα, ο θώκος δεν αρκεί για να σε καταστήσει αυθεντία ή να σε εξαγιάσει. Το πιστοποιούν, δίχως να το θέλουν, αρκετοί από τους ιεράρχες, είτε όταν μιλούν από άμβωνος ή τηλεοπτικού μικροφώνου είτε όταν γράφουν στο μπλογκ τους. Η φτώχεια των επιχειρημάτων τους (μια αρμαθιά από τα πατροπαράδοτα κλισέ) και η οξύτητα της έκφρασής τους δύσκολα συνηγορούν υπέρ της βαθιάς πνευματικότητάς τους.
Σίγουρο δεύτερο: Την πίστη ενός ανθρώπου δεν την αποδεικνύουν τα απανωτά σταυροκοπήματα, το ενίοτε ωραιοπαθές ύφος ευλαβείας, οι πολλές δημόσιες αναφορές στον Θεό και τη δύναμή του, οι προσευχές και τα τάματα για το θεαθήναι, οι νηστείες, τα ράσα και οι ποιμαντορικές ράβδοι. Ο παίκτης του ποδοσφαίρου ή του μπάσκετ που μόλις μπαίνει στον αγωνιστικό χώρο κάνει τον σταυρό του (ή μάλλον κάνει ότι κάνει τον σταυρό του, αφού στην πραγματικότητα είναι σαν να γρατζουνάει τις χορδές κάποιου αόρατου μουσικού οργάνου), δεν είναι οπωσδήποτε πιστότερος χριστιανός από τον συνάδελφό του που κρατάει για τον εαυτό του και τον Θεό του την πίστη του, και δεν τη συγχέει με τη δεισιδαιμονία και τα γούρια ή τα ξόρκια του κακού. Κι αν μπορούσαμε να ρωτήσουμε κάποιον από τους όντως φωτισμένους παλαιούς Πατέρες, και όχι βέβαια κάποιον από τους ταχύτατα αγιοποιηθέντες των ημερών μας, όπως...
Πολλά δεξιά «μαγαζιά» προς άγραν... πελατών
Υπερπροσφορά πολιτικών σχημάτων
καταγράφεται στην πέραν της Νέας Δημοκρατίας Δεξιά, ωστόσο οι «πελάτες»,
δηλαδή οι ψηφοφόροι, μοιάζουν αποστασιοποιημένοι.
Η «Εθνική Ενότητα» των Γ. Καρατζαφέρη και Τ. Μπαλτάκου, η «Νέα Δεξιά» του Φαήλου Κρανιδιώτη και από το απόγευμα της Παρασκευής η «Ελληνική Λύση» του Κυριάκου Βελόπουλου έρχονται να διεκδικήσουν ζωτικό χώρο σε ένα τμήμα του εκλογικού σώματος όπου, επίσης, δραστηριοποιούνται οι Ανεξάρτητοι Ελληνες του Π. Καμμένου, ο πρώην κυβερνητικός βουλευτής Νικ. Νικολόπουλος, ως πρόεδρος των «Χριστιανοδημοκρατών», ενώ κυρίαρχοι είναι η «Χρυσή Αυγή» και ο... καναπές.
Η αναφορά στον καναπέ δεν είναι τυχαία, καθώς άπαντες μοιάζουν να επιδιώκουν να συνεγείρουν και να φέρουν στην κάλπη τις εκατοντάδες χιλιάδες ψηφοφόρων που «χάθηκαν» από το 2009 και μετά. Ωστόσο, αυτοί οι ψηφοφόροι μοιάζουν να μην ανταποκρίνονται, με βάση βέβαια τα όσα καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις.
Οικονομία δυνάμεων
Η πραγματικότητα είναι, βέβαια, ότι οι περισσότεροι εξ όσων φιλοδοξούν να ηγηθούν της «πατριωτικής Δεξιάς», εκτιμούν ότι εκλογές δεν φαίνονται στον ορίζοντα. Και καθώς οι δυνατότητες που έχουν είναι περιορισμένες, κάνουν οικονομία δυνάμεων. Τουλάχιστον, αυτό είναι το επιχείρημα εκ μέρους της «Εθνικής Ενότητας», που το τελευταίο διάστημα δεν εκδίδει ούτε δελτίο Τύπου. Ο κ. Μπαλτάκος, πάντως, πραγματοποιεί επισκέψεις ανά την Ελλάδα, επιδιώκοντας να κρατήσει «ζωντανή» την οργανωτική βάση που είχε ο ΛΑΟΣ, ενώ επιμένει στην πρότασή του για σύμπηξη μετώπου προκειμένου να επιτευχθεί η είσοδος στη Βουλή.
Σενάριο που μοιάζει να μην απασχολεί τον πρώην πολιτευτή της Ν.Δ. Φαήλο Κρανιδιώτη, ο οποίος συνεχίζει τη δική του προσπάθεια μέσω των κοινωνικών δικτύων, συνεντεύξεων και προσωπικής αρθρογραφίας.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο κ. Κρανιδιώτης επιδιώκει να συγκροτήσει πυρήνες σε όλη τη χώρα προκειμένου να έχει την απαιτούμενη ετοιμότητα όταν έρθει η ώρα των εκλογών. Πότε εκτιμά ότι αυτές θα διεξαχθούν;
Οχι πριν από το 2018.
Η «Ελληνική Λύση» του κ. Βελόπουλου αποτελεί τον νέο διεκδικητή. Ο κ. Βελόπουλος μοιάζει να επενδύει σε μια υπόγεια αίσθηση, την οποία οικοδομεί με φράσεις όπως «πρέπει να συνάψουμε σχέσεις φιλίας και συνεργασίας μόνο με τους ισχυρούς και τους φίλους της Ελλάδας». Οπου, αν και επισήμως ο ίδιος το αρνείται, ως τέτοιοι υπονοούνται οι Ρώσοι. Θα έχει ένα, έστω και υπαινικτικά, «ρωσικό» κόμμα απήχηση στην κοινή γνώμη; Μένει να αποδειχθεί.
Ν. Νικολόπουλος
Εις ό,τι αφορά, τέλος, τον μόνον με την ιδιότητα του βουλευτή πολιτικό αρχηγό, κ. Ν. Νικολόπουλο, ο ίδιος έχει δηλώσει ανοικτός στην πρόσκληση Καρατζαφέρη - Μπαλτάκου, ζητώντας τη διεξαγωγή συνεδρίου με τη δέσμευση ότι δεν θα θέσει υποψηφιότητα για την ηγεσία. Εχοντας εκλεγεί το 2012 με τη Ν.Δ. και το 2015 με τους ΑΝΕΛ, το επόμενο βήμα του παραμένει άγνωστο.
Η «Εθνική Ενότητα» των Γ. Καρατζαφέρη και Τ. Μπαλτάκου, η «Νέα Δεξιά» του Φαήλου Κρανιδιώτη και από το απόγευμα της Παρασκευής η «Ελληνική Λύση» του Κυριάκου Βελόπουλου έρχονται να διεκδικήσουν ζωτικό χώρο σε ένα τμήμα του εκλογικού σώματος όπου, επίσης, δραστηριοποιούνται οι Ανεξάρτητοι Ελληνες του Π. Καμμένου, ο πρώην κυβερνητικός βουλευτής Νικ. Νικολόπουλος, ως πρόεδρος των «Χριστιανοδημοκρατών», ενώ κυρίαρχοι είναι η «Χρυσή Αυγή» και ο... καναπές.
Η αναφορά στον καναπέ δεν είναι τυχαία, καθώς άπαντες μοιάζουν να επιδιώκουν να συνεγείρουν και να φέρουν στην κάλπη τις εκατοντάδες χιλιάδες ψηφοφόρων που «χάθηκαν» από το 2009 και μετά. Ωστόσο, αυτοί οι ψηφοφόροι μοιάζουν να μην ανταποκρίνονται, με βάση βέβαια τα όσα καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις.
Οικονομία δυνάμεων
Η πραγματικότητα είναι, βέβαια, ότι οι περισσότεροι εξ όσων φιλοδοξούν να ηγηθούν της «πατριωτικής Δεξιάς», εκτιμούν ότι εκλογές δεν φαίνονται στον ορίζοντα. Και καθώς οι δυνατότητες που έχουν είναι περιορισμένες, κάνουν οικονομία δυνάμεων. Τουλάχιστον, αυτό είναι το επιχείρημα εκ μέρους της «Εθνικής Ενότητας», που το τελευταίο διάστημα δεν εκδίδει ούτε δελτίο Τύπου. Ο κ. Μπαλτάκος, πάντως, πραγματοποιεί επισκέψεις ανά την Ελλάδα, επιδιώκοντας να κρατήσει «ζωντανή» την οργανωτική βάση που είχε ο ΛΑΟΣ, ενώ επιμένει στην πρότασή του για σύμπηξη μετώπου προκειμένου να επιτευχθεί η είσοδος στη Βουλή.
Σενάριο που μοιάζει να μην απασχολεί τον πρώην πολιτευτή της Ν.Δ. Φαήλο Κρανιδιώτη, ο οποίος συνεχίζει τη δική του προσπάθεια μέσω των κοινωνικών δικτύων, συνεντεύξεων και προσωπικής αρθρογραφίας.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο κ. Κρανιδιώτης επιδιώκει να συγκροτήσει πυρήνες σε όλη τη χώρα προκειμένου να έχει την απαιτούμενη ετοιμότητα όταν έρθει η ώρα των εκλογών. Πότε εκτιμά ότι αυτές θα διεξαχθούν;
Οχι πριν από το 2018.
Η «Ελληνική Λύση» του κ. Βελόπουλου αποτελεί τον νέο διεκδικητή. Ο κ. Βελόπουλος μοιάζει να επενδύει σε μια υπόγεια αίσθηση, την οποία οικοδομεί με φράσεις όπως «πρέπει να συνάψουμε σχέσεις φιλίας και συνεργασίας μόνο με τους ισχυρούς και τους φίλους της Ελλάδας». Οπου, αν και επισήμως ο ίδιος το αρνείται, ως τέτοιοι υπονοούνται οι Ρώσοι. Θα έχει ένα, έστω και υπαινικτικά, «ρωσικό» κόμμα απήχηση στην κοινή γνώμη; Μένει να αποδειχθεί.
Ν. Νικολόπουλος
Εις ό,τι αφορά, τέλος, τον μόνον με την ιδιότητα του βουλευτή πολιτικό αρχηγό, κ. Ν. Νικολόπουλο, ο ίδιος έχει δηλώσει ανοικτός στην πρόσκληση Καρατζαφέρη - Μπαλτάκου, ζητώντας τη διεξαγωγή συνεδρίου με τη δέσμευση ότι δεν θα θέσει υποψηφιότητα για την ηγεσία. Εχοντας εκλεγεί το 2012 με τη Ν.Δ. και το 2015 με τους ΑΝΕΛ, το επόμενο βήμα του παραμένει άγνωστο.
από τήν Έντυπη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Οία η μορφή...
- Σας φάνηκε σαν συριζαίος ο πρόεδρος του ΣτΕ Νίκος Σακελλαρίου, έτσι όπως τον είδατε να μιλάει στις κάμερες μετά τη συνάντηση των ανώτατων δικαστικών με τον πρωθυπουργό; Άπαγε της βλασφημίας. Μήπως σας φάνηκε σαν φίλος του Παππά, κολλητός του Τσίπρα, παναθηναϊκάκιας, αεκάκιας ή ολυμπιακάκιας, ή ότι άλλο -άκιας, που περιμένει στο τηλέφωνο τις εντολές του υπουργού Δικαιοσύνης; Μπα, το τελευταίο που θα σκεφτόσουν γι’ αυτόν είναι ότι θα καθόταν σούζα μπροστά σε κάποιον εκπρόσωπο άλλης εξουσίας, κρυφής ή φανερής.
- Σας φάνηκαν, όμως, ότι όσα είπε υποκρύπτουν κάποιον δόλο, κάποια κρυφή ατζέντα, κάποιον ανομολόγητο υπολογισμό; Πρέπει να είσαι ειδικός στις θεωρίες συνωμοσίας για να σκεφτείς κάτι τέτοιο. Ο άνθρωπος μίλησε με γνώση και επίγνωση, είπε όσα είχε να πει στους τόνους που αρμόζουν σε έναν δικαστικό της θέσης του, χωρίς καμιά παρέκκλιση λογοτεχνική ή δημαγωγική. Ακόμα και για τη στάση των συναδέλφων του, οι οποίοι τον καταγγέλλουν δημοσίως με ανοίκειες εκφράσεις, ήταν λιτός και ψύχραιμος.
- Δεν τον ξέρω, όπως κι εσείς φαντάζομαι, και δεν βάζω το χέρι μου στη φωτιά για κανέναν -αρκετά καήκαμε. Αλλά, αν ισχύει το αρχαιοελληνικό οία η μορφή, τοιάδε και η ψυχή, τότε αυτό που αποκομίζει κανείς για το άτομό του δεν είναι ούτε φτηνό, ούτε επιπόλαιο, ούτε φοβητσιάρικο, ούτε πονηρό. Και όμως, έγινε στόχος από κόμματα, πρόσωπα, συναδέλφους του, μεγάλα ΜΜΕ. Η δημοσιότητα για το πρόσωπό του πήρε τη μορφή διαπόμπευσης Τον δίκασαν, τον καταδίκασαν, έστειλαν την «πειραγμένη» εικόνα του στο κοινό: Καταζητείται!
- Το γιατί το υποψιαζόμαστε, ή και το ξέρουμε όλοι. Κι αυτοί που πράττουν όσα πράττουν, κι αυτοί που τα εισπράττουν. Εκείνο όμως που κάνει αλγεινή εντύπωση είναι πόσο αδίστακτοι αποδεικνύονται ακόμα και με άτομα που ανήκουν όχι στην αμφισβήτηση, αλλά στο κατεστημένο τους. Δεν έκανε καριέρα ο Σακελλαρίου επί Αριστεράς -επί των ημερών της δόξας τους έκανε. Αρκούσε όμως να θεωρηθεί ύποπτος μη συμμόρφωσης προ τις υποδείξεις -συστημικές, οικονομικές, κομματικές, μικροκομματικές- για να στηθεί στον τοίχο.
- Διασύροντας έναν τέτοιο λειτουργό, προφανώς επιδιώκουν να εκβιάσουν δικαστικές αποφάσεις. Να στείλουν επίσης ένα μήνυμα προς τους δικαστές «ευαίσθητων» υποθέσεων: Μηδενί δίκην δικάσεις πριν μας ρωτήσεις. Και καταλαβαίνετε πού θα οδηγηθούμε αν, ο μη γένοιτο, τους περάσει...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)