Πειθαρχική ποινή στο δήμαρχο Μυκόνου

 Σάν νά τόχουμε ξαναδεί τό έργο :

Όπου νάναι θά βγεί, τώρα-τώρα, καί θά λέει ότι "μάς ρίχνουνε τόνους ...λάσπης"!

Πειθαρχική ποινή για παράβαση καθήκοντος επεβλήθη στο δήμαρχο Μυκόνου από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αιγαίου, λόγω μη συνεργασίας του με το Συνήγορο του Πολίτη.   Η ανεξάρτητη Αρχή ζητούσε επί σειρά ετών πληροφόρηση και συγκεκριμένα στοιχεία από το δήμο για υπόθεση παραχώρησης κοινόχρηστου χώρου, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Ο Συνήγορος έκρινε ότι παρακωλύθηκε ουσιωδώς η έρευνά του […]

Ανάγνωση του υπολοίπου άρθρου

Αστικός ολοκληρωτισμός

Δήμος Χλωπτσιούδης
Δεν πέρασε πολύς καιρός που γράφαμε σε τούτη τη στήλη για την αλά καρτ κυβερνητική αντίληψη για τη νομιμότητα. Την προηγούμενη μόλις εβδομάδα οι οικονομικοί Υπουργοί ήρθαν να αποδείξουν σε κάθε ρομαντικό φιλελεύθερο ότι η διάκριση των εξουσιών είναι μία φενάκη, ένα αδειανό πουκάμισο.

Ως ευριπίδειο αιθέρα τουλάχιστον την αντιλαμβάνονται οι Υπουργοί Χαρδούβελης και Σταϊκούρας. Ο πρώτος αφού σημείωσε ότι δεν πρέπει να παίρνονται αποφάσεις υπέρ αύξησης μισθών και επαναπρόσληψηςπροσωπικού, σημείωσε εμφατικά ότι «η Δικαιοσύνη δεν ασκεί δημοσιονομική πολιτική». Ο δεύτερος υπογράμμισε ότι «οι δικαστικές αποφάσεις έχουν δημοσιονομικές συνέπειες».Στο ίδιο μήκος κύματος και κήνσορες του αγώνα των εργαζομένων για δικαίωμα στην αξιοπρέπεια, που υπερασπίζονται τους δύο Υπουργούς αφού η Δικαιοσύνη δεν ασκεί δημοσιονομική πολιτική.

Είναι εμφανείς πλέον οι ευθείες παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη της κυβέρνησης προκειμένου να μην καλλιεργείται αίσθημα δικαίωσης κι αναμονής στους πολίτες. Οι πολίτες πρέπει να σταματήσουν να ελπίζουν στη Δικαιοσύνη κι εκείνη να σταματήσει να τους δικαιώνει, θα μπορούσαν να είναι τα λόγια των δύο επικεφαλής του Υπουργείου Οικονομικών.
Κάποτε ο Ανδρέας Παπανδρέου με τις συνταγματικές αλλαγές της δεκαετίας του ’80 έκανε ένα πρωθυπουργικοκεντρικό μοντέλο χωρίς κανένα θεσμικό μέσο ελέγχου της εκτελεστικής εξουσίας πέραν της Δικαιοσύνης. Σήμερα με ένα ακροδεξιό πλήγμα πολιτικού αυταρχισμού η κυβέρνηση προσπαθεί να ακυρώσει ακόμα και αυτό τον υποτυπώδη έλεγχο.
Όχι ότι έχουμε αυταπάτες πως η Δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη. Αυτόνομη στο πλαίσιο του συστήματος και των αναγκών του, ίσως. Ανεξάρτητη όμως σε τούτη τη χώρα ποτέ. Άλλωστε, αυτή, ακόμα και ανεξάρτητη πάλι τμήμα της κρατικής εξουσίας θα ήταν. Ωστόσο, οι αποφάσεις των χαμηλόβαθμων δικαστηρίων υπέρ...

Στη φυλακή, τέσσερα χρόνια μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου

Στιγμιότυπο από τη Μύκονο. Η Πολεοδομία Σύρου είχε συχνές ύποπτες συναλλαγές με παράγοντες από το νησί των ανέμων.

Προφυλακιστέος κρίθηκε αργά το βράδυ της Τετάρτης, μετά την πολύωρη απολογία του στον ανακριτή, ο πρώην διευθυντής της Πολεοδομίας Σύρου Δημήτρης Μπουντούρης με την κατηγορία της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα. Χθες το πρωί αποφασίστηκε να οδηγηθεί στις φυλακές Χίου, καθώς απερρίφθησαν οι αρχικές σκέψεις για μεταφορά του στις φυλακές Κορυδαλλού. Η σύζυγός του, η οποία κλήθηκε και αυτή να καταθέσει, αφέθηκε ελεύθερη με περιοριστικούς όρους. Σύμφωνα με πληροφορίες, εντός του μήνα θα οδηγηθεί στον ανακριτή για κατάθεση και ο πρώην υποδιευθυντής της Πολεοδομίας Σύρου Κυριάκος Δικτυόπουλος. Ο ίδιος είχε καταδικαστεί πέρυσι σε τρία χρόνια φυλακή με αναστολή για άλλη υπόθεση (χρέη προς το Δημόσιο).

Ο Δημήτρης Μπουντούρης, ο οποίος από το 2010 είχε τεθεί σε αργία από την υπηρεσία για την υπόθεση, κλήθηκε και πάλι να καταθέσει στον ανακριτή, στο πλαίσιο της ποινικής διερεύνησης της υπόθεσης. Παρότι είχε απαλλαγεί από την κατηγορία για απιστία σε βαθμό κακουργήματος, τελικά η εξέλιξη της υπόθεσης αποδείχθηκε ιδιαίτερα επιβαρυντική για τον πρώην διευθυντή, η προφυλάκιση του οποίου προκάλεσε αίσθηση στην τοπική κοινωνία, μολονότι το σκάνδαλο απασχολούσε χρόνια την κοινή γνώμη.

Η υπόθεση ήταν γνωστή. Στην Πολεοδομία Σύρου είχε στηθεί ένα κύκλωμα γύρω από την εκμετάλλευση πολυτελών αυθαιρέτων στις Κυκλάδες. Οπως είχε αποδείξει η εισαγγελική έρευνα, ο επί σειράν ετών διευθυντής και ο υποδιευθυντής της πολεοδομίας «παρέλειπαν» -με το αζημίωτο- να εισπράξουν πρόστιμα, από το 2005-2009, αξίας συνολικά άνω των 20 εκατ. ευρώ, ενώ αντίστοιχα οι προσωπικοί λογαριασμοί τους βρέθηκαν αδικαιολόγητα «φουσκωμένοι». Εκεί είχαν βρεθεί πληθώρα καταθέσεων από μηχανικούς, τεχνικές εταιρίες, ξενοδόχους, αλλά και...

Η Νέα Μύκονος εύχεται σ'όλους...

  . . . K α λ ό  μ ή ν α
                            καί στή ΔΕΥΑΜ ...καλύτερο!
                           (γιατί αλλιώς θά λουζόμαστε μέ "ΙΟΛΗ" καί "ΚΟΡΠΗ"!)

Ενας περίπου υπουργός

ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ
Κ​​άποτε το επάγγελμα του αρχιτέκτονα, η «τέχνη» πείτε, το «λειτούργημα» αν το επιθυμείτε, ήταν στις δόξες του. Οι πενταετείς σπουδές στη σχολή ήταν απαιτητικές, απαιτητικότερες ακόμη και από τις απαιτητικότατες εξετάσεις για την εισαγωγή. Ηταν τα χρόνια που ακολούθησαν τις αισθητικές προχειρότητες που επέβαλε στην Αθήνα η αναγκαστική αντιπαροχή - εκ των λέξεων που, αν δεν κάνω λάθος, δεν έχουν το αντίστοιχό τους σε άλλες γλώσσες πλην της ελληνικής. Τα χρόνια που αρχίσαμε να αντιλαμβανόμαστε πως η αισθητική προχειρότητα δεν είναι μόνον ζήτημα αισθητικής, αλλά προγραμματίζει τη ζωή μας, τον ψυχισμό μας, τα νεύρα μας, τους τρόπους μας. Υποτίθεται πως αν την Αθήνα την έπαιρναν από τα χέρια των εργολάβων οι αρχιτέκτονες τα πράγματα θα άλλαζαν επί τα βελτίω ριζικά. Εν τω μεταξύ, βέβαια, η καταστροφή είχε γίνει και επειδή η αντιπαροχή ήταν έργο του πρώτου Κωνσταντίνου Καραμανλή η πολιτικοποίηση στους κύκλους των αρχιτεκτόνων ήταν πανίσχυρη, ενίοτε δε ισχυρότερη από την αισθητική τους συνείδηση. Δεν ξέρω πόσοι σημαντικοί αρχιτέκτονες αποφοίτησαν από τις αρχιτεκτονικές σχολές της χώρας τα τελευταία σαράντα χρόνια. Είναι όμως βέβαιο πως, ακόμη κι αν δεν έχτιζαν αριστουργήματα στην εποχή της μεζονέτας, οι αρχιτέκτονες στην πλειονότητά τους στελέχωναν τη ριζοσπαστική αριστερά. Αυτά για την ιστορία, σχηματική εννοείται. Γιατί το παρόν είναι τελείως διαφορετικό. Και η παραγωγή αρχιτεκτόνων στη χώρα είναι ένα από τα συμπτώματα της βασικής ασθένειας της ελληνικής κοινωνίας, της αδράνειας, η οποία ακόμη κι όταν δεν χαρακτηρίζεται «ιστορική» μαγνητίζει την οποιαδήποτε κίνηση πάει να γίνει, και ακυρώνει την οποιαδήποτε μεταρρύθμιση.

Διάβασα στο εντυπωσιακό ρεπορτάζ του Απόστολου Λακασά («Κ» 29/7/2014) πως ενώ από το 2005 η οικοδομική δραστηριότητα έχει μειωθεί κατά 50%, οι απόφοιτοι των αρχιτεκτονικών σχολών της χώρας έχουν αυξηθεί κατά 50%. Είναι συγκινητική η προσήλωση του εκπαιδευτικού μας συστήματος στην ευγενή τέχνη και γι’ αυτό δεν πρέπει να μείνουμε στην επιφάνεια των φαινομένων. Μην ξεχνάμε ότι στις επόμενες δεκαετίες ο υπερπληθυσμός της Κίνας θα δημιουργήσει οικοδομικές ανάγκες και στην Πετραία Αραβία, και στην Υποσαχάριο Αφρική, οπότε καλόν θα ήτο εμείς να ξαγρυπνούμε και να είμαστε έτοιμοι. Και όταν λέω να ξαγρυπνούμε το εννοώ στην κυριολεξία, μιας και πολλοί απόφοιτοι των σχολών αυτών βιοπορίζονται ώσπου να προσληφθούν από τους κινεζικούς κολοσσούς πίσω από μπάρες ποτάδικων των Αθηνών ή των νήσων, όπου και ανταγωνίζονται σε δεξιότητα παραγωγής κοκτέιλ τους ηθοποιούς και τους θεατρολόγους. Μόνον το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, όταν δεν παραμένει κλειστό, διαθέτει 1.650 προπτυχιακούς φοιτητές, 220 μεταπτυχιακούς και 177 υποψήφιους διδάκτορες. Κάθε χρόνο, δε, εισάγονται στις αρχιτεκτονικές σχολές της επικράτειας 675 φοιτητές. Αρχιτεκτονικές σχολές δε εκτός από την Αθήνα λειτουργούν στη Θεσσαλονίκη, στην Ξάνθη, στον Βόλο, στην Πάτρα και στα Χανιά. Πράγμα που σημαίνει ότι δεν υπάρχουν στο Αργος, στην Ηγουμενίτσα, στην Κόρινθο, στα Τρίκαλα, στη Λάρισα, στο Κιλκίς και σε πολλές άλλες περιοχές της αχανούς μας χώρας. Το υπουργείο Παιδείας, ευτυχώς, μεριμνά για να καλύψει τα κενά και τώρα που η ανάπτυξη έρχεται με βήμα ταχύ σαν την άνοιξη τον Μάιο -τον επόμενο ή τον μεθεπόμενο- αποφάσισε να ικανοποιήσει, επιτέλους, το παλλαϊκό αίτημα και να ανοίξει σχολή αρχιτεκτόνων στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων.

Ο κ. Λοβέρδος διαβεβαιώνει πως το κόστος είναι ελάχιστο και, ως συνήθως, νίπτει τας χείρας του λέγοντας πως το σχέδιο το παρέλαβε από την προηγούμενη διοίκηση. Είναι σαφές πάντως πως αυτός είναι υπουργός και είναι υπεύθυνος για τις μεταρρυθμίσεις που θα φέρουν την εκπαίδευση κάπου στο 2014, πάντα στο περίπου εννοείται.

kathimerini.gr

Απλοποιείται ο τρόπος επιβολής των λιμενικών τελών

Αλλάζει ο τρόπος επιβολής των λιμενικών τελών, με κοινή απόφαση του υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου και του υπουργείου Οικονομικών.
Στη συγκεκριμένη απόφαση, η οποία, όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση, υπογράφτηκε με πρωτοβουλία του υπουργού Ναυτιλίας και Αιγαίου Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη, προβλέπονται αυξήσεις των λιμενικών τελών σε όλες τις κατηγορίες τουριστικών σκαφών, καταργώντας τις μέχρι σήμερα μηδαμινές χρεώσεις, που αποστερούσαν μία σημαντική πηγή εσόδων από τα Λιμενικά Ταμεία ή Δημοτικά Λιμενικά Ταμεία.
Με αυτόν τον τρόπο ενισχύεται σημαντικά η δυνατότητα του εκάστοτε Λιμενικού Ταμείου να κάνει έργα βελτίωσης των υποδομών του, με στόχο την προσέλκυση περισσότερων σκαφών αναψυχής και την τόνωση της τοπικής οικονομίας.
Η νέα κατανομή των τελών ελλιμενισμού πλοίων γίνεται με βάση την κατηγοριοποίηση των σκαφών που υπαγορεύει ο νέος νόμος του υπουργείου Ναυτιλίας «Τουριστικά Πλοία και άλλες διατάξεις» και αφορά τα επαγγελματικά πλοία αναψυχής, τα ιδιωτικά πλοία αναψυχής, τα μικρά σκάφη και τα επαγγελματικά τουριστικά ημερόπλοια.
kathimerini.gr

Τό μαγείρεμα δέν έχει τελειωμό...

Αιχμές Κακλαμάνη για «εν κρυπτώ» ρύθμιση για το πόθεν έσχες

Για «εν κρυπτώ» ρύθμιση, που αλλάζει την ισχύουσα νομοθεσία για το πόθεν έσχες και βρίσκεται στο πολυνομοσχέδιο που κατατέθηκε στη Βουλή, κάνει λόγο ο πρώην πρόεδρος της Βουλής και βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Απόστολος Κακλαμάνης.

 

Ο Απόστολος Κακλαμάνης υποστηρίζει ότι η αλλαγή της νομοθεσίας για το πόθεν έσχες δεν περιλαμβάνεται στα προαπαιτούμενα, κάτι για το οποίο έχουν διαβεβαιώσει τόσο ο πρώην όσο και ο νυν υπουργός Οικονομικών.

Ως εκ τούτου ο Απόστολος Κακλαμάνης διερωτάται στην ανακοίνωσή του «τι συμβαίνει λοιπόν; Ποιοι έχουν ειδικούς λόγους να περάσουν από την Βουλή «στην τούρλα του Σαββάτου», «εν κρυπτώ» ουσιαστικώς, ρυθμίσεις που συγκροτούν ένα πολλαπλούν σκάνδαλο;».

Όπως υποστηρίζει πρόκειται για όσους φρόντισαν να μην έχει πραγματοποιηθεί ο αναδρομικός έλεγχος όσων διετέλεσαν από το 1974 μέχρι το 2012 πρωθυπουργοί, αρχηγοί κομμάτων υπουργοί κλπ.

Επίσης θεωρεί ότι ειδικούς λόγους γι’ αυτήν την αλλαγή έχουν και «όσοι ενοχλούνται από τους ελέγχους που πραγματοποιεί στα «πόθεν έσχες» πολιτικών, δικαστών, εκδοτών κ.α. η Αρχή κατά του «ξεπλύματος βρόμικου χρήματος», υπό τον αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Παναγιώτη Νικολούδη».

Σύμφωνα με τον κ. Κακλαμάνη με τις αλλαγές στην ισχύουσα νομοθεσία «παραμερίζεται η Αρχή αυτή και η αρμοδιότητα μεταφέρεται σε μια νεοσυνιστώμενη (!) επιτροπή από δύο βουλευτές, δύο δικαστές και έναν Αντιπρόεδρο της Τράπεζας της Ελλάδος».

Ως εκ τούτου καλεί τους βουλευτές του Β’ Θερινού Τμήματος της Βουλής να μην αποδεχθούν «ούτε τη μεθόδευση περί «προαπαιτούμενου», ούτε να συνεχίζεται η συγκάλυψη των πεπραγμένων όσων έβαλαν «το δάκτυλο στο μέλι» ή όσων επιθυμούν να συνεχίζουν κι αυτοί ανενόχλητοι».
 tvxs.gr

Η διπλή ντροπή της Μανωλάδας

Άντα Ψαρρά

Ησύχασε επιτέλους από χθες ολόκληρη η τοπική κοινωνία, που μοιράστηκε την αγωνία του ιδιοκτήτη φραουλοπαραγωγού και των ένοπλων επιστατών του στη Μανωλάδα. Η Δικαιοσύνη, οι δικαστές και οι ένορκοι, οι μάρτυρες συντοπίτες, όλοι μαζί έβγαλαν την απόφαση. Δύο ένοχοι που θα μείνουν εκτός φυλακών και όλοι οι άλλοι αθώοι.

Οι απλήρωτοι μετανάστες με τα σκάγια στα κορμιά τους, με τις απάνθρωπες συνθήκες δουλείας κάτω από τον ήλιο, στοιβαγμένοι στην αθλιότητα, άκουσαν χθες τον πέλεκυ της ελληνικής Δικαιοσύνης να πέφτει στα δικά τους κεφάλια. Οι Ελληνες, όμως, δεν είναι ρατσιστές και όλοι αυτοί αύριο μπορεί να διαμαρτυρηθούν για τα παιδιά της Παλαιστίνης, που σκοτώνονται από τις σφαίρες των Ισραηλινών, ή για τα παιδιά της Συρίας. Τα παιδιά των Μπανγκλαντεσιανών, όμως, που θα πεθάνουν από την πείνα, όταν οι πατεράδες τους δεν θα μπορέσουν να τους στείλουν λεφτά από τον ιδρώτα και το αίμα τους, δεν είναι θέμα για να απασχολήσει το δημοκρατικό μας φρόνημα.

Αυτός που τους έφερε εκεί να δουλέψουν, τους άφησε απλήρωτους και μετά έστειλε τους παλικαράδες να τους απειλήσουν, είναι άξιος πατριώτης και επιχειρηματίας σεβαστός στην τοπική κοινωνία. Τώρα και μέχρι να γίνει η έφεση των συνηγόρων των μεταναστών, μπορεί μέχρι και να τους στερήσουν τα άσυλο για ανθρωπιστικούς λόγους και να τους στείλουν πίσω απένταρους και τραυματισμένους για πάντα. Η αλληλεγγύη, μόνη ελπίδα στη νέα αυτή συνένοχη ντροπή.
Οι... Μανωλάδες είναι βέβαιο ότι θα καταδικαστούν και θα στηλιτευτούν από τα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια και τους θεσμούς για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ποιος όμως νοιάζεται; Το βασικό θέμα είναι να μην πληγεί ο τουρισμός και η παραγωγή της φράουλας. Η ντόπια κοινωνία ξέχασε γρήγορα τα θύματά της και σαν «επιβράβευση» ήρθε και η δικαστική απόφαση.
Αν μόνο για ένα δευτερόλεπτο ο κάθε πατριώτης βάλει τον εαυτό του στη θέση ενός δούλου-εργάτη σε ένα γερμανικό εργοτάξιο, που θα τον άφηνε απλήρωτο και θα τον πυροβολούσε μόλις διεκδικούσε τα μεροκάματα, τότε τι απόφαση θα έπρεπε να βγάλει το αντίστοιχο μεικτό ορκωτό δικαστήριο της Γερμανίας; Αστείο πράγμα – βλέπετε η Γερμανία είναι μια δημοκρατική χώρα, που σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Εφημερίδα των Συντακτών

Μερικές σκέψεις για τη Γάζα. Άρθρο τής Βασιλικής Σιούτη

Εδώ και μερικές μέρες παρακολουθούμε άναυδοι άλλη μια σφαγή του παλαιστινιακού λαού από το κράτος του Ισραήλ. Το έγκλημα αυτό δεν είναι καινούργιο. Συντελείται εδώ και δεκαετίες.

Της Βασιλικής Σιούτη

Ο στρατός του Ισραήλ με τις πλάτες των μεγάλων ξένων δυνάμεων ή την ανοχή τους, έχει καταλάβει εδώ και χρόνια τη γη των Παλαιστινίων. Από τότε και κάθε χρόνο που περνάει, τους κλέβει όλο και περισσότερη από τη γη τους, τους σκοτώνει, τους φυλακίζει, εποικίζει τα χωριά τους, τους κόβει τις γειτονιές τους στα δυο, χτίζει τείχη και τους κλείνει σε αυτά, τους απαγορεύει την ελεύθερη επικοινωνία και μετακίνηση μέσα στην ίδια τους τη χώρα. Έχει γεμίσει τον τόπο τους τσεκ πόιντ και τους εξαναγκάζει σε απίστευτους καθημερινούς εξευτελισμούς για να πάνε από τη μία (παλαιστινιακή) περιοχή στην άλλη . Τους κρατάνε αιχμάλωτους στην ίδια τους την πατρίδα. Τους απαγορεύουν να είναι ελεύθεροι, περήφανοι, ανεξάρτητοι. Τους καταστρέφουν τις καλλιέργειες, τους απαγορεύουν να ψαρεύουν στη θάλασσά τους… Τίποτα απ’ όσα είναι αυτονόητα για άλλους λαούς δεν είναι αυτονόητα για τους Παλαιστίνιους. Κόντρα σε κάθε νόμο, σε κάθε δίκαιο.

Το Ισραήλ χρόνια τώρα αρνείται να συμμορφωθεί με τις αποφάσεις του ΟΗΕ και η διεθνής κοινότητα κάνει τα στραβά μάτια. Γιατί το Ισραήλ είναι ισχυρό και διαθέτει τεράστια οικονομική δύναμη, ενώ φτωχός παλαιστινιακός λαός δεν έχει τίποτα άλλο πέρα από το δίκιο του. Αλλά το δίκιο σε αυτόν τον κόσμο δεν έχει ανταλλακτική αξία, ούτε ισχύ.

Όποιος επισκεφτεί τη λωρίδα της Γάζας, δεν είναι ποτέ ξανά ο ίδιος που ήταν πριν την επισκεφτεί. Γιατί το άδικο που αντικρίζει είναι τόσο μεγάλο, που ακόμα και ο πιο δειλός χαρακτήρας εξεγείρεται. Δεν χρειάζεται να σου εξηγήσει κανείς τίποτα. Φτάνουν μόνο όσα θα δουν τα μάτια σου. Η Γάζα είναι μια φυλακή που μέσα της ζει ένας βασανισμένος λαός που δεν πείραξε ποτέ κανέναν. Ένας λαός που το Ισραήλ του απαγορεύει να έχει οποιοδήποτε ανθρώπινο δικαίωμα. Ένας λαός που η ζωή του για το Ισραήλ δεν έχει καμία αξία και για αυτό την ποδοπατά κάθε μέρα. Είδηση για τη Γάζα δεν είναι όταν ο λαός της εξεγείρεται. Είδηση είναι όταν δεν αντιδρά. Γιατί στη Γάζα η ζωή είναι αβίωτη. Δεν έχουν τίποτα πια να χάσουν και το ίδιο ισχύει πλέον και για άλλους Παλαιστίνιους στις εκτός Γάζας περιοχές.



Επισκέφτηκα τη Γάζα πρώτη φορά το 1999. Ο Γιασέρ Αραφάτ είχε αρχίσει τις υποχωρήσεις στο παλαιστινιακό –σε σχέση με το αγωνιστικό παρελθόν- η υγεία του γινόταν όλο και πιο εύθραυστη και ήταν προφανές ότι...

Eξ απαλών ονύχων τόν λέοντα...

Δικαστικά έγγραφα αναφέρουν πως ένας από τους ισχυρότερους επιχειρηματίες της χώρας και εφοπλιστής με παγκόσμια εμβέλεια, μαζί με στενούς συνεργάτες του “προσεγγίζουν και επιδιώκουν να εκμεταλλευτούν για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους, αστυνομικούς, δικαστικούς, πολιτικούς και άλλους ισχυρούς παράγοντες της χώρας”. Μα ο Τύπος, πολιτικός, οικονομικός, αθλητικός, παριστάνει στη συντριπτική του πλειοψηφία πως η υπόθεση απλώς δεν υπάρχει...

                                       Ο      X, 

η υπόθεση διαφθοράς και τα ΜΜΕ που αρνούνται να την δημοσιεύσουν