Αντώναρος μαινόμενος: Κάπου μπερδεύεται o...

...Μητσοτάκης

Εκεί που μπερδεύεται ο νεοφιλελευθερισμός με τον κυνισμό

  Νέο «χτύπημα» εναντίον του Κυριάκου Μητσοτάκη προσωπικά επιφύλαξε ο Ευάγγελος Αντώναρος, με αφορμή τη συνέντευξη του πρώτου στον ΣΚΑΪ, συνέντευξη η οποία προκάλεσε… πλήθος σχολίων με «αιχμή του δόρατος» το #ti_ton_noiazei_ton_17xrono.

«Κάπου μπερδεύει τις έννοιες ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας: Όσα λέει δεν διαπνέονται από ρεαλισμό αλλά από ένα βαθιά ριζωμένο μέσα του νεοφιλελευθερισμό που τον εκφράζει με ανυπόκριτο πια κυνισμό» έγραψε ο διαγραφείς από τη Νέα Δημοκρατία πρώην υπουργός.
«Και ταυτόχρονα αυτο-αποκαλύπτεται: () Ομολογεί ότι ελάχιστα τον απασχολούν όσοι έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη στη κοινωνία. () Καθόλου δε νοιάζεται για την επικίνδυνα λαβωμένη κοινωνική συνοχή. () Συνταξιούχοι, άνεργοι, πολύτεκνες και μονογονεϊκές οικογένειες δεν είναι απλά στις προτεραιότητες του. Και γι αυτό αποφεύγει και να τους αναφέρει καν.
Γι αυτό καλούμε όλους τους Έλληνες να γυρίσουν τη πλάτη σε όσους τους περιφρονούν», έγραψε.

28-05-2018

altsantiri.gr

Η ημιμάθεια είναι χειρότερη από την αμάθεια...

Τι ενδιαφέρει έναν 17χρονο η Δολοφονία του Λαμπράκη;...

Η δολοφονία του Λαμπράκη, το 1963 ήταν η καρφίτσα που έσκασε ένα μεγάλο μπαλόνι.
Oλόκληρη η κοινωνία και ο δημοκρατικός κόσμος ξεσηκώθηκε ενάντια στο ακροδεξιό παρακράτος και το Παλάτι. 
Ο Καραμανλής εγκατέλειψε την χώρα. Η Δεξιά κατέρρευσε πολιτικά, η Ένωση Κέντρου ερχόταν να καλύψει το κενό. Η προσπάθεια του Παλατιού να ελέγξει την μετατόπιση των πολιτικών πραγμάτων προς το Κέντρο οδήγησε στο κοινοβουλευτικό πραξικόπημα που είναι γνωστό ως η Αποστασία του 1965. Ο δημοκρατικός ξεσηκωμός που ακολούθησε προκάλεσε ακόμα μεγαλύτερο πανικό στο Παλάτι και στα κέντρα εξουσίας και παραεξουσίας και οδήγησε τελικά στην Δικτατορία, μια εβδομάδα πριν τις κάλπες του 1967.

Ακολούθησε η επταετία με τους εκατοντάδες νεκρούς, τους χιλιάδες εξόριστους και φυλακισμένους, την μαζική σφαγή του Πολυτεχνείου, την απώλεια της μισής Κύπρου. Η κατάρρευση της δικτατορίας, ήταν η ληξιαρχική πράξη θανάτου της μετεμφυλιακής Δεξιάς:
O Καραμανλής κατάλαβε ότι μόνο σε καινούρια ιστορική βάση μπορούσε να ανασυγκροτήσει την παράταξή του και να ξαναβάλει στην πολιτική τον εαυτό του - διαφώνησαν μόνο τα χουντικά υπολείμματα στον στρατό, ο Ευάγγελος Αβέρωφ και κάτι τσιράκια του που σήμερα νοσταλγούν την ιδεολογική ηγεμονία του αντικομμουνισμού. Και στο 1974, ο λαός πέταξε τον Θρόνο στα σκουπίδια, ξεπληρώνοντάς του, με μερικά χρόνια καθυστέρηση, την δολοφονία του Λαμπράκη και την Αποστασία του 65.
Έχει δίκιο ο Κυριάκος Μητσοτάκης: γιατί να ενδιαφέρει έναν 17χρονο η πρόσφατη ελληνική ιστορία και το πως έχει εδραιωθεί η Δημοκρατία σε αυτόν τον τόπο;

Αγγελος Τσεκερης

«Δεν είναι βάσανο και βάρος η γνώση της ιστορίας»...

Η ιστορία, η λήθη... 
... και το ατόπημα της ΝΔ...

Ένα εξυπνακίστικο και απαράδεκτο non paper της ΝΔ ήταν η αρχή: «Όταν συζητούν σε όλο τον κόσμο για τα ηλεκτροκίνητα αυτοκίνητα, στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν μείνει κολλημένοι στα… τρίκυκλα».
Το άστοχο σχόλιο αφορούσε την αναφορά του πρωθυπουργού στην δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη από το υπαρκτό παρακράτος της εποχής. Εκείνο που είχε αναγκάσει τον Κωνσταντίνο Καραμανλή να αναφωνήσει: «Ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο;» .
Ο πρόεδρος της ΝΔ είχε την ευκαιρία στην τηλεοπτική εκπομπή του Χατζή (ΣΚΑΪ) να αποδοκιμάσει το εξοργιστικό αυτό σχόλιο. Θα μπορούσε δηλαδή να πει ότι πρέπει να γνωρίζουμε την ιστορία του τόπου, να την σεβόμαστε και να διδασκόμαστε από αυτήν, αλλά ταυτόχρονα να βλέπουμε μπροστά.
Όχι μονάχα δεν το έπραξε ο κ.Μητσοτάκης, αλλά αναρωτήθηκε αν έναν 17χρονο που θα ψηφίσει για πρώτη φορά , τον ενδιαφέρει το 1963.
Δεν χρειάζονται επιχειρήματα για το αυτονόητο. Ότι είναι πολύτιμη η γνώση της ιστορίας. Πολύτιμη για το παρόν και το μέλλον ενός τόπου. Γιατί η γνώση λειτουργεί παιδευτικά. Ενισχύει τα κριτήρια των επιλογών, χωρίς να αποτελεί φρένο για νέες, φρέσκιες ιδέες.
Θα ήταν εξόχως παιδευτικό να γνωρίσουν οι νέοι την ιστορία μας, έστω στοιχειωδώς. Θα μάθαιναν για την συνέχεια του ελληνισμού, για την Επανάσταση του ΄21, για τα θλιβερά μετεπαναστατικά χρόνια (εμφύλιοι, κοτζαμπάσηδες, δυναστικά δάνεια και ωμές παρεμβάσεις των ξένων, η Κύπρος στους Εγγλέζους, ο αγώνας των Κρητικών για Ένωση με την Ελλάδα κ.α.), καθώς  και για τα βάσανα του τόπου καθ΄ όλο το διάστημα του 20ου αιώνα (Μικρασιατική Καταστροφή, δικτατορίες, εμφύλιος, εξορίες κ.α.).
Ειδικότερα, θα ήξεραν για την Αντίσταση, τους γερμανοτσολιάδες και τον αδελφοκτόνο Εμφύλιο, για το Μακεδονικό και την απαράδεκτη στάση της Αριστεράς, για τον μετεμφυλιακό διωγμό των αριστερών, τα ξερονήσια και για το πώς μετεβλήθη σε τερατούπολη η Αθήνα λόγω της αναγκαστικής εσωτερικής μετανάστευσης- διωγμών ένεκα...