Τ. Ρόμπερτσον: Η Βρετανία έχει την τέλεια ευκαιρία να επιστρέψει τα Γλυπτά

Άρθρο του επιφανούς νομικού στη βρετανική Guardian

Ο επιφανής νομικός Τζέφρι Ρόμπερτσον προτείνει, με άρθρο του στη βρετανική Guardian, να συμπεριληφθεί στη συμφωνία για το Brexit και η επιστροφή στην Αθήνα των Γλυπτών του Παρθενώνα. Ο Τζέφρι Ρόμπερτσον, ο οποίος ήταν μέλος της νομικής ομάδας -μαζί με  την Αμάλ Αλαμουντίν- η οποία ετοίμασε νομική πρόταση, για λογαριασμό της ελληνικής κυβέρνησης, για τη διεκδίκηση των Γλυπτών,  σε άρθρο του στη Guardian, επισημαίνει ότι η Βρετανία έχει την τέλεια ευκαιρία να επιστρέψει τα Γλυπτά στην Ελλάδα, κάτι αυτό «είναι το σωστό και θα μπορούσε να κερδίσει έτσι παραχωρήσεις στις διαπραγματεύσεις».

Επίσης,  τονίζει πως μέχρι στιγμής, στο επίκεντρο της συζήτησης για το Brexit βρίσκονται η πολιτική, οι λίρες και τα ευρώ, και το χρώμα των διαβατηρίων, αλλά στο πλαίσιο της αναζήτησης κοινού εδάφους αξίζει να θυμηθούμε ότι η ίδια η συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στα άρθρα 3 και 167, προβλέπει την υποχρέωση των δύο πλευρών στις διαπραγματεύσεις να λάβουν υπόψη την ανάγκη να διασφαλίσουν ότι η πολιτιστική κληρονομιά της Ευρώπης προστατεύεται και αυξάνεται.

«Τα πιο σημαντικά σύμβολα της πολιτιστικής κληρονομιάς της Ευρώπης είναι τα Γλυπτά του Παρθενώνα. Τα μισά βρίσκονται στο νέο Μουσείο της Ακρόπολης, ενώ τα άλλα μισά, που άρπαξε από τον Παρθενώνα ένας Σκωτσέζος διπλωμάτης, κάθονται σε μια γκαλερί του Βρετανικού Μουσείου. Το να τεθεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων του Brexit η επιστροφή των - κλεμμένων από τον Έλγιν - Γλυπτών θα μπορούσε να αποτελέσει ευλογία για τη Βρετανία και θρίαμβο για την ενίσχυση της ευρωπαϊκής κληρονομιάς. Η επανένωση των Γλυπτών είναι μια πολιτιστική επιτακτική ανάγκη, όχι τόσο για την Ελλάδα, όσο για την Ευρώπη. Ενωμένα, θα συμβολίζουν μοναδικά το ξεκίνημα της πολιτισμένης ζωής στην Ευρώπη, 2.500 χρόνια πριν. Ενωμένα στο σύγχρονο Μουσείο κάτω από τον Παρθενώνα, τα Γλυπτά θα αποτελούν τον μεγαλύτερο καλλιτεχνικό και αρχιτεκτονικό θησαυρό της ηπείρου», τονίζει, μεταξύ άλλων, ο αρθρογράφος.

«Η Βρετανία φεύγει από την Ευρώπη, οπότε πρέπει να της αφήσει τα Γλυπτά της», καταλήγει ο Τζέφρι  Ρόμπερτσον.
 Τρίτη, 04 Απριλίου 2017
naftemporiki.gr

Η Ευρώπη αναζητά το μέλλον της, η Ελλάδα το παρελθόν της

«...περάσαμε σε ένα τραγικό συνδυασμό κυβέρνησης και αντιπολίτευσης: ο Αλέξης Τσίπρας και ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι το χειρότερο ζεύγος πρωταγωνιστών της Μεταπολίτευσης.

Ως εκ τούτου και οι δυο μοιραίοι...»

Του Γ. Λακόπουλου
«Σιγά …η πατρίδα κοιμάται» ήταν ο τίτλος παλιάς τηλεοπτικής σειράς. Τελευταία όμως η πατρίδα ξυπνάει, αλλά σαν τον υπνοβάτη, κι αναζητά  το παρελθόν της. Π.χ. συζητάει για τον -δολοφονηθέντα- Μπελογιάννη και τον Εμφύλιο.
Παρακολουθεί τις απόπειρες αναβίωσης των πράσινων φαντασμάτων του χρεοκόπησαν τη χώρα. Αναμένει την επιβεβαίωση του κληρονομικού χαρακτήρα της Γ΄Ελληνικής Δημοκρατίας με την δικαίωση της προσδοκίας του πιο αμφιλεγόμενου Έλληνα Πρωθυπουργού να δει τον γιο του πρωθυπουργό.
Μεθοδεύει την παλινόρθωση της διαπλοκής και των ΜΜΕ που την εξυπηρέτησαν. Αλλού ο παππάς, αλλού τα ράσα.
Την ίδια στιγμή η  Ευρωπαϊκή Ένωση -μετά την απώλεια εδάφους και ισχύος στην οποία οδήγησε ο ατζαμής Κάμερον – αναζητά το μέλλον της με την αποφασιστική πρωτοβουλία του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ να βάλει τους πάντες στην Ευρώπη να αφυπνισθούν και να θέσει μπροστά σε  όλες τις δυνατές επιλογές της.  Ήτοι να αποφασίσουν τι θέλουν και αν θέλουν. Το πνεύμα του Ντελόρ επιστρέφει.
Για να μην υπάρχει υπόνοια ότι θα κάνει πίσω, ξήλωσε το τιμόνι της προσωπικής πορείας του και το πέταξε από το παράθυρο: δεν θα διεκδικήσει νέα θητεία.  Άρα κανείς δε θα μπορεί να τον πιέσει να νοθεύσει αυτό που άρχισε.
Όλοι, ή σχεδόν όλοι, στην επικράτεια της Ένωσης χορεύουν τώρα στο σκοπό που τους παίζει ο Πρόεδρος της Κομισιόν σε στίχους δικούς του και μουσική της Ιστορίας και της Ανάγκης. Πλην της Ελλάδας.
Με δυο Έλληνες στον  πυρήνα των  διεργασιών στις Βρυξέλλες- τον Δημήτρη Αβραμόπουλο και τον Μαργαρίτη Σχοινά, συν τον Χρήστο Στυλιανίδη- οι πολιτικοί της χώρας δεν ενδιαφέρονται να πάρουν μέρος σ’ αυτό που αρχίζει πανευρωπαϊκά: τον διάλογο για το μέλλον...

Το διαζύγιο της χρονιάς...

Είναι της μόδας τα διαζύγια, όπως και εσείς διαπιστώνετε, στον καιρό της κρίσης. Είναι τέτοιες οι συνθήκες, οικονομικές, κοινωνικές και άλλες, που...
πολλές φορές τα επιβάλλουν. Τελευταίως, άλλωστε, είδαν το φως της δημοσιότητας κάμποσα διαζύγια.

Ομως αυτό που θα έλθει προσεχώς θα διεκδικήσει επαξίως τον τίτλο του «διαζυγίου της χρονιάς». Γιατί απλούστατα τα έχει όλα: πολιτική, χρήμα, πάθος και έρωτες.

Λεπτομέρειες δεν μου επιτρέπεται να δώσω, δεν ταιριάζει βλέπετε ούτε στον χαρακτήρα μου ούτε στα ήθη της εφημερίδας. Ωστόσο, δεν μπορώ παρά να σας προειδοποιήσω ότι μόλις κατατεθεί η αίτηση διαζυγίου θα προκαλέσει πάταγο...

ΒΗΜΑτοδότης

Σαβουρογκλαμουροκουβέντες...

Σαβουρογκλάμης, ο “αιρετικός”

Η Ελλάδα είναι μία χώρα μεσογειακή. Ως εκ τούτου εδώ καλλιεργούνται φρούτα. Πολλά φρούτα. Και κυρίως σάπια φρούτα, ειδικά αυτά που αυτοαποκαλούνται “σελέμπριτι” και δεν είναι τίποτε άλλο, από την παρακμή πασπαλισμένη με ληγμένη αστερόσκονη.
Ο τηλεοπτικός αχταρμάς, τα τηλεοπτικά περιοδικά, τα lifestyle περιοδικά, οι εκπομπές που ειδικεύονται στο απολύτως τίποτα ήταν τα φυτώρια μέσα στα οποία άνθισε αυτός που μπορούμε να ονομάσουμε «σαβουρογκλάμης». Είναι αυτός που δηλώνει σκουπίδια, τραγουδάει σκουπίδια, ανακυκλώνει σκουπίδια, αναπαράγει.. σκουπίδια και όλη αυτή η σκουπιδομηχανή είναι για τον ίδιο και τους αυλικούς του μια «γκλάμουρ» περιπέτεια.
Κοινό γνώριμα των σαβουρογκλάμηδων είναι ότι ο κόσμος περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό τους. Οι ίδιοι πιστεύουν ότι είναι προικισμένοι, ότι δεν ανήκαν στην πλέμπα, αλλά μπορεί και να κολακεύσουν την πλέμπα όταν έχουν κάτι να της πουλήσουν, πιστεύουν ότι είναι αντισυμβατικοί, αντικομφορμιστές, πιστεύουν ότι είναι το «άλλο», που όλοι οφείλουν να λατρεύουν.
Πιο πρόσφατο παράδειγμα αυτό του Νίκου Καρβέλα που συμμετέχει στο πιο αδιάφορο, δευτεροκλασάτο και παρακμιακό talent show που είδε η ελληνική τηλεόραση εδώ και πολλά χρόνια. Ούτως ή άλλως το εν λόγω πρόγραμμα πάει άπατο. Αλλά είναι ενδεικτικό της σαβουρογκλαμικής. Ο Καρβέλας, μπαίνοντας στην τρίτη ηλικία πετάει τσίχλες σε παίκτες, τους αναγκάζει να μιλήσουν για τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό, προσπαθεί μάταια να βγάλει τον «alterative” χαρακτήρα του, χρησιμοποιώντας βία 30 λέξεις της Νέας Ελληνικής...