«Να φύγουν». Και μετά;

2 Οκτωβριου 2016

Toυ Γ. Λακόπουλου
Ακόμη και στις συνεντεύξεις του στα διεθνή μέσα ενημέρωσης ο Κυριάκος Μητσοτάκης στολίζει την κυβέρνηση και ζητάει να φύγει για να πάρει ο ίδιος τη θέση της.
Οι παλιοί πολιτικοί ακολουθούσαν τον άτυπο κανόνα να μην στρέφονται κατά των πολιτικών αντιπάλων τους όταν βρίσκονταν στο εξωτερικό ή όταν απευθυνόταν στη διεθνή κοινή γνώμη. Τον τήρησαν όλοι οι επικεφαλής της ΝΔ πλην του Σαμαρά.
Αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Ας δούμε την ουσία. Ο πρόεδρος της ΝΔ προβάλλει ότι «αυτή η κυβέρνηση εφαρμόζει τις λάθος πολιτικές« και ότι ίδιος είναι έτοιμος να τη διαδεχθεί. Θεμιτή φιλοδοξία.
Από πού προκύπτει όμως ότι μια δική του κυβέρνηση θα εφάρμοζε μια άλλη πολιτική; Το ίδιο Μνημόνιο δεν υπέγραψαν με τον Τσίπρα; Την ίδια τρόικα δεν έχουν να αντιμετωπίσουν; Τα ίδια μέτρα δεν πρέπει να πάρουν. Τους ίδιους στόχους δεν πρέπει να πετύχουν; Με τα ίδια κριτήρια δεν θα αξιολογούνται;
Συντάξεις και μισθούς δεν θα κόψει και η δική του κυβέρνηση; Φόρους δεν θα βάζει για να βρει λεφτά; Τις ίδιες δημόσιες επιχειρήσεις δεν θα ιδιωτικοποιεί; Το ίδιο μεταναστευτικό δεν θα έχει να αντιμετωπίσει;
Τι είναι αυτό που θα αλλάξει λοιπόν η ΝΔ; Θα είναι ίσως...

Η μάχη για το χρέος και η παγίδα για τον Τσίπρα

Tvxs Ανάλυση 09:15 | 02 Οκτ. 2016

Νικόλ Λειβαδάρη

To καλό σενάριο είναι εκείνο που θέλει ολοκληρωμένη λύση για το χρέος έως το τέλος του έτους. Το κακό σενάριο είναι η παραπομπή κάθε συζήτησης και συμφωνίας μετά τις γερμανικές εκλογές, δηλαδή μετά από τουλάχιστον έναν χρόνο. Και η παγίδα είναι ο εγκλωβισμός στο μπρα ντε φερ σκοπιμοτήτων Βερολίνου και ΔΝΤ και η βύθιση σε ένα – άδηλης διάρκειας - τέλμα που συμφέρει όλους τους άλλους πλην της Αθήνας.

Σ’ αυτή την παγίδα επενδύει, όλο και πιο εμφανώς πλέον, ο άξονας Σόιμπλε, η ίδια παγίδα μπορεί να βολεύει – υπό προϋποθέσεις – και το ΔΝΤ, και μια ενδεχόμενη επικράτησή της μπορεί να φέρει ενώπιον νέων στρατηγικών και κεντρικών πολιτικών διλημμάτων τον Αλέξη Τσίπρα.

Το χρέος και το «τείχος» του Βερολίνου
Ολόκληρο το εθνικό αφήγημα , αλλά και η πολιτική στρατηγική της κυβέρνησης, για έξοδο από τον μνημονιακό κλοιό έχει βασιστεί στο τρίπτυχο άμεση λύση για το χρέος, μείωση των στόχων για τα πλεονάσματα μετά το 2018, και συμμετοχή στο QE – το πρόγραμμα «φθηνού χρήματος» - της ΕΚΤ. Και στα τρία...

Σκίτσο του Δημήτρη Χαντζόπουλου

                                                                                                                                       από τήν ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (02.10.16)

Ο κομπιναδόρος στο μικροσκόπιο

11:14 | 01 Οκτ. 2016

Γιάννης Μάρκοβιτς

Βασικό στοιχείο του κομπιναδόρου είναι η ικανότητα να πείθει το θύμα του για το αγαθό και το ειλικρινές των προθέσεων του, καθώς και το αληθές των λεγόμενων του (η τέχνη της πειθούς σύμφωνα με το αρχαίο σοφιστή φιλόσοφο Γοργία είναι η βάση της εξουσίας – «εξουσιάζει όποιος καταφέρνει να πείσει με τα λόγια τους δικαστές στο δικαστήριο, του βουλευτές στη Βουλή, τους πολίτες στην Εκκλησία του Δήμου»).

Ο κομπιναδόρος χρησιμοποιεί όλα τα μέσα (λεκτικά, μη λεκτικά στοιχεία, πληροφορίες ή τρίτα πρόσωπα) για να καταφέρει να παραπλανήσει και να εξαπατήσει το θύμα του.
Μπορούμε να τον δούμε;