Ο κομπιναδόρος στο μικροσκόπιο

11:14 | 01 Οκτ. 2016

Γιάννης Μάρκοβιτς

Βασικό στοιχείο του κομπιναδόρου είναι η ικανότητα να πείθει το θύμα του για το αγαθό και το ειλικρινές των προθέσεων του, καθώς και το αληθές των λεγόμενων του (η τέχνη της πειθούς σύμφωνα με το αρχαίο σοφιστή φιλόσοφο Γοργία είναι η βάση της εξουσίας – «εξουσιάζει όποιος καταφέρνει να πείσει με τα λόγια τους δικαστές στο δικαστήριο, του βουλευτές στη Βουλή, τους πολίτες στην Εκκλησία του Δήμου»).

Ο κομπιναδόρος χρησιμοποιεί όλα τα μέσα (λεκτικά, μη λεκτικά στοιχεία, πληροφορίες ή τρίτα πρόσωπα) για να καταφέρει να παραπλανήσει και να εξαπατήσει το θύμα του.
Μπορούμε να τον δούμε;
 συνέχεια
Είναι ο τρόπος ζωής του (εάν δικαιολογεί τα δηλωθέντα εισοδήματά του, εάν διάγει βίο σε αναντιστοιχία με τα εισοδήματά του).
Είναι η ασυνήθης και στενή σχέση με συγκεκριμένους προμηθευτές και πελάτες.
Είναι η αντίδρασή του να δεχτεί έλεγχο ή να μοιράσει ευθύνες.
Είναι ο αδικαιολόγητος και συχνός εκνευρισμός.
Είναι η τάση να κατευθύνει και να λειτουργεί ως «μεσάζων».
Είναι τα προβλήματα που σχετίζονται με εθισμούς.
Τα χαρακτηριστικά του;
Ο κομπιναδόρος έχει χαμηλό αυτοέλεγχο και εμφανίζει εντάσεις και πιέσεις στην καθημερινότητά του, που ερμηνεύουν χωρίς να δικαιολογούν, την αξιόποινη συμπεριφορά. Έχει να κάνουν με τον εγκλωβισμό του σε οικονομικούς στόχους, την εμφάνιση και βίωση σειράς οικονομικών προβλημάτων και δυσκολιών, την αδυναμία επίτευξης επαγγελματικών στόχων και προβλημάτων που σχετίζονται με την εργασία και τον εργασιακό χώρο.
Ο κομπιναδόρος εμφανίζει την «κουλτούρα της εγκληματικότητας του λευκού κολάρου», άμεσα συνυφασμένη με το καπιταλιστικό σύστημα, τις ευκαιρίες αποκόμισης εύκολου κέρδους, την ύπαρξη τυπικών και αδύναμων μηχανισμών ελέγχου, την απουσία αυτορρύθμισης των εμπλεκομένων.
Τα προβλήματά του;
Ο κομπιναδόρος εμφανίζει ελλείμματα στις «κοινωνικές γνωσιακές ικανότητες» (την προσωπική αντίληψη και τις απόψεις, τις αποδόσεις των αιτιών και τη χρήση γνωσιακών στοιχείων και δεδομένων που καθοδηγούν τη συμπεριφορά και την επίλυση προβλημάτων).
Ο κομπιναδόρος εμφανίζει λάθη στην αντίληψη, έχει στερεότυπα και επιλεκτικότητα, δημιουργεί αντίθεση και πιστεύει στην αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Έχει προβλήματα στην προσωπικότητά του, η συμπεριφορά του είναι παραβατική και αντικοινωνική και η ζωή έκκλητη και προκλητική.
Είναι το παραπροϊόν ενός αναξιοκρατικού, αντιδημοκρατικού και ανεξέλεγκτου πολιτικού και οικονομικού συστήματος, ενός προβληματικού και αναποτελεσματικού δικαιικού συστήματος και μας κοινωνίας που επιβραβεύει τη «λαμογιά», ανέχεται τη διαπλοκή και «κλείνει τα μάτια» της σε πράξεις διαφθοράς και απάτης, τόσο οριζόντια, όσο και κάθετα στην πολιτική και στην κοινωνία.
Η επόμενη μέρα;
Τη στιγμή που η κοινωνία και οι πολίτες παρέμβουν στη λειτουργία του κράτους και των θεσμών, απαιτώντας διαφάνεια και δημοκρατία, η απάτη και η διαφθορά θα στερούνται «στηριγμάτων» και ο κομπιναδόρος θα διαπιστώνει την ανυπαρξία «ανοικτών παραθύρων» στους νόμους και αμφιλεγόμενων συστημάτων ελέγχου και πρόληψης, τόσο στο δημόσιο, όσο και στον ιδιωτικό τομέα.
Η επαναστατική ρήξη με το σαθρό πολιτικό και οικονομικό σύστημα που φτιάχτηκε με επιμέλεια εδώ και πολλές δεκαετίες, είναι πράξη εναντίωσης και διαρκούς πάλης για την ήττα του κομπιναδόρου. Οι κοινωνικές δυνάμεις και ο κόσμος της εργασίας χρειάζεται να είναι συντονισμένοι, επίμονοι και οπλισμένοι με σθένος και αποφασιστικότητα.
Η οικονομική κρίση και οι ωφελημένοι από αυτήν, είναι οι σύμμαχοι του κομπιναδόρου. Η λογική του ότι «τίποτα δεν αλλάζει» είναι «βούτυρο στο ψωμί» του. Η θέση «όλοι ίδιοι είναι» είναι «το όπλο στη φαρέτρα» του. Χρησιμεύουν για καθυποτάξουν και να χειραγωγήσουν, προς το δικό τους όφελος, έναν ολόκληρο λαό.