Αποκαλύπτουν κάποια δυναμική οι μετακινήσεις αυτές; Η κοινωνία κρέμεται από το στόμα της κυρίας Μεγαλοοικονόμου και περιμένει με αγωνία τι θα πεί ο κ.Καρράς ή ο τάδε και ο δείνα, που δυσαρεστήθηκε από τον Λεβέντη ή ανακάλυψε κάπως όψιμα τον ιδεολογικό ανθόκηπο της ΝΔ ή του ΣΥΡΙΖΑ;
Μάλλον όχι. Προσωπικές διαφορές με την ηγεσία και λόγοι πολιτικής επιβίωσης πρυτανεύουν συνήθως στις περιπτώσεις αυτές. Κι έτσι-σε πείσμα της πρόσκαιρης φαντασμαγορίας στα ΜΜΕ- η κοινωνία δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τέτοιου είδους μεταπηδήσεις. Περισσότερο ασχολείται με τον Μολέδο και τον Μιραλάς παρά με τις πολιτικές μετεγγραφές των ημερών.
Εξάλλου, πάντα αυτό συνέβαινε. Λίγος ντόρος στις γειτονιές των καναλιών και μετά γενική λήθη. Φερ΄ειπείν, ποιος θυμάται ότι δυο κορυφαία στελέχη της ΝΔ (Ανδρέας Ανδριανόπουλος, Στέφανος Μάνος ), μετακόμισαν κάποτε στο ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου;
Και, βέβαια, ποια δυναμική είχε δημιουργήσει η διεύρυνση εκείνη (αμφίπλευρη, καθ΄ότι πήγε εξ αριστερών η Μαρία Δαμανάκη και ο Μίμης Ανδρουλάκης); Καμία! Ο Γιώργος Παπανδρέου έχασε πανηγυρικά τις εκλογές από τον Κώστα Καραμανλή, το 2004.
Με άλλα λόγια, η κοινωνία δεν μασάει. Ούτε θέλγεται από φωτοβολίδες που καταυγάζουν στον ουρανό του πολιτικού μικρόκοσμου. Έχει ένστικτο, βλέπει καθαρά τι συμβαίνει και αποφαίνεται με βάση τα δικά της κριτήρια. Με αποφάνσεις συνήθως καταδικαστικές για τέτοιου είδους χορογραφίες…
Υ.Γ. Προς Βαγγέλη, Α.Μ, fo :ευχαριστώ θερμά- και ειλικρινά- για τον παρεμβατικό σχολιασμό σας. Καίριες επισημάνσεις, ερωτήσεις και προβληματισμός επι της ουσίας, σοβαρά επιχειρήματα. Κάπως έτσι σαρκώνεται η γόνιμη επικοινωνία…
Γιάννης Τριάντης
