Η θέση Σκέρτσου – Γεραπετρίτη όμως δεν πέρασε. Στο κέντρο διαχείρισης κρίσης του Μαξίμου αποφασίστηκε πως το πολιτικό κόστος από μια παραίτηση Μενδώνη θα ήταν μη διαχειρίσιμο, καθώς θα κατέρριπτε το έως τώρα αφήγημα της κυβέρνησης – εκείνο της άγνοιας και της «μη ευθύνης». Επιπλέον, ουδείς ήταν σίγουρος ότι η υπουργός Πολιτισμού θα δεχθεί να αποχωρήσει αθόρυβα και χωρίς περαιτέρω περιπλοκές και αποκαλύψεις.
Ως εκ τούτων η μόνη που – για την ώρα – εξαναγκάστηκε σε άτυπη παραίτηση ήταν η Αννα Παναγιωταρέα, σύμβουλος επικοινωνίας της υπουργού Πολιτισμού. Της χρεώθηκε ο «ατυχής» επικοινωνιακός χειρισμός της καταστροφικής συνέντευξης Τύπου και πλέον απομακρύνεται. Η δε πληροφορία της εξόδου της συνοδεύθηκε από την διαρροή ότι είχε ένα ατύχημα στην σκάλα και θα χρειαστεί μεγάλο χρόνο αποκατάστασης.
Όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι το θέμα Μενδώνη, και πολύ περισσότερο το πολιτικό σκέλος της υπόθεσης Λιγνάδη, έχει κλείσει.
Ο καλλιτεχνικός κόσμος έχει κηρύξει ανοιχτό πόλεμο με την υπουργό Πολιτισμού, η μισή κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ θέλει την παραίτησή της και η άλλη μισή σιωπά, και το Μαξίμου επιχειρεί ρελάνς πετώντας την μπάλα στην εξέδρα: Ανοίγει μέτωπο με τους ηθοποιούς – «αριστεροκρατούμενο» χαρακτήρισε τον καλλιτεχνικό χώρο ο αναπληρωτής εκπρόσωπος της ΝΔ Νίκος Ρωμανός -, εγκαλεί τον ΣΥΡΙΖΑ ως υποκινητή του ελληνικού QAnon (των «ψεκασμένων» τραμπιστών που θεωρούν ότι το σύμπαν απειλείται από παγκόσμια συνωμοσία παιδεραστών), και ζητά συζήτηση πολιτικών αρχηγών για να μεταφέρει στην Βουλή τις λασπομαχίες του διαδικτύου.
Και στα μετόπισθεν, οι πληροφορίες λένε ότι επιταχύνει τις διαδικασίας για την σύσταση προανακριτικής κατά του Νίκου Παππά για την υπόθεση Καλογρίτσα.
Εν ολίγοις, η διαχείριση κινείται και πάλι στην σφαίρα μεταξύ επικοινωνίας και αντιπερισπασμών. Είναι μια διαχείριση υψηλού ρίσκου όσο η πολιτική ευθύνη της υπόθεσης Λιγνάδη παραμένει «ορφανή» και όσο τρέχουν οι αποκαλύψεις στο δικαστικό σκέλος της υπόθεσης.
