Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου 2014

Τέσσερις ιδέες για την...αποποινικοποίηση της αποτυχίας στην Ελλάδα


Παρακολουθώ διάφορους πολιτικούς στα social media και συνήθως βρίσκω φοβερά βαρετές τις παρεμβάσεις καθώς οι περισσότεροι από αυτούς είναι απλοί σχολιαστές της πολιτικής επικαιρότητας, στην οποία μοιάζει να τους αρκεί να συμμετέχουν ως κομπάρσοι.

Χθες, παρατήρησα τυχαία στο Facebook ότι ο νεαρός βουλευτής Χίου του ΠΑΣΟΚ Κώστας Τριαντάφυλλος είχε κοινοποιήσει ένα απόσπασμα από μια πρόσφατη ομιλία του στη Βουλή υπό τον τίτλο «Τέσσερα απλά βήματα για την Ελλάδα της δημιουργικότητας».

Νομίζω έχει ενδιαφέρον, αν και το πιο σημαντικό είναι ότι μπαίνει στον κόπο να τιμήσει τη λαϊκή εντολή που έλαβε και να πει δυο πράγματα από το βήμα της Βουλής για το μέλλον αυτής της χώρας, είτε κανείς συμφωνεί είτε διαφωνεί:

Σήμερα, ένας νέος άνθρωπος δεν μπορεί να αξιοποιήσει το ταλέντο του στην Ελλάδα και να ξεφύγει από το φάσμα της ανεργίας ή της αδράνειας διότι έχει ποινικοποιηθεί νομικά, κοινωνικά και πολιτικά η έννοια της αποτυχίας.

Μια ανοικτή κοινωνία, μια χώρα η οποία σέβεται τη νέα γενιά και πιστεύει στους ανθρώπους της, πρώτα από όλα ως προτεραιότητα βάζει την αξιοποίηση του ταλέντου του καθενός, γιατί ο κάθε νέος ή νέα, ο κάθε άνθρωπος σε αυτή τη χώρα έχει ένα ταλέντο.

Αν, λοιπόν, δοθεί η δυνατότητα να αξιοποιηθεί το ταλέντο, αν αποποινικοποιηθεί η ενδεχόμενη αποτυχία του και ενθαρρυνθεί η νεανική επιχειρηματικότητα και καινοτομία, τότε ένα μεγάλο μέρος του προβλήματος της ανεργίας των νέων, θα έχει επιλυθεί ως ένα βαθμό.

Πώς μπορεί να γίνει αυτό;

Χωρίς επιδοτήσεις.

Τέσσερα πράγματα χρειάζονται: 

1)Μηδενικό γραφειοκρατικό ή φορολογικό κόστος για την ίδρυση της εταιρείας, 2) τρία χρόνια αφορολόγητο, 3)τρία χρόνια απαλλαγή από ΤΕΒΕ (OAEE) ή οποιαδήποτε άλλη ασφάλιση, 4)τρία χρόνια απαλλαγή από ανταποδοτικά τέλη.

Με αυτόν τον τρόπο, όποιος θέλει να επιχειρήσει, δεν θα αναλαμβάνει το τεράστιο ρίσκο αποτυχίας, με κίνδυνο να καταστρέψει τη ζωή του ένας νέος άνθρωπος. Με αυτόν τον απλό τρόπο, η χώρα αποδεικνύει ότι θέλει το ταλέντο του καθενός και της καθεμιάς και ότι δίνει τη δυνατότητα να το αναπτύξει.

Ένα τέτοιο σχέδιο μιας Ελλάδας της δημιουργίας, θα μπορούσε να περπατήσει και, κυρίως, να έχει σύμμαχο τη νέα γενιά.
parapolitiki.com

Πως να πεις σ' ένα παιδί να μην έχει όνειρα;

03
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
2014
Περάσαμε είκοσι μέρες στο χωριό όλη η οικογένεια φιλοξενούμενοι από την πεθερά μου. Είκοσι μέρες ζάχαρη...

Ξεχάσαμε όλα μας τα προβλήματα, ύπνος χωρίς εφιάλτες, ζωή χωρίς έξοδα.

Αφήσαμε πίσω προβλήματα, ανεργία, απλήρωτους λογαριασμούς και χρέη.

Τη μέρα που επιστρέφαμε όμως, μια κουβέντα μεταξύ των παιδιών, μας προσγείωσε για τα καλά στην πραγματικότητα.

- Εγώ θέλω να περάσω στην Θεσσαλονίκη, έλεγε ο μικρός (13 χρονών), για να ζήσω την εμπειρία να είμαι μόνος μακρυά από το σπίτι.

- Εγώ πάλι, προτιμάω να περάσω στην Αθήνα και να πάω μετά για μεταπτυχιακά στο εξωτερικό, απάντησε ο μεγάλος (15 χρονών), γιατί είναι πιο σημαντική η εμπειρία μια άλλης χώρας.

Δουλειά δεν έχει κανείς μας στην οικογένειά μας. Ζούμε τα 2 τελευταία χρόνια συνεχώς στο κόκκινο. Αναρωτιέμαι πως θα τα καταφέρουμε να πάνε αγγλικά φέτος.

Αλλά πως μπορείς να πεις στα παιδιά να μην κάνουν όνειρα!
Mαρίνα , 42 χρ.

O κατά Σωκράτη ορισμός τού μορφωμένου ανθρώπου...

arxaia
Όταν ρωτήσανε τον Σωκράτη να τους δώσει τον ορισμό του μορφωμένου ανθρώπου,
Δεν ανέφερε τίποτε για την συσσώρευση γνώσεων. «Η μόρφωση είπε, είναι θέμα συμπεριφοράς…
Ποιους ανθρώπους λοιπόν θεωρώ μορφωμένους;

1. Πρώτα απ’όλους αυτούς που ελέγχουν δυσάρεστες καταστάσεις , αντί να ελέγχονται από αυτές…
2. Αυτούς που αντιμετωπίζουν όλα τα γεγονότα με γενναιότητα & λογική..
3. Αυτούς που είναι έντιμοι σε όλες τους τις συνδιαλλαγές..
4. Αυτούς που αντιμετωπίζουν γεγονότα δυσάρεστα και ανθρώπους αντιπαθείς καλοπροαίρετα..
5. Αυτούς που ελέγχουν τις απολαύσεις τους..
6. Αυτούς που δεν νικήθηκαν από τις ατυχίες & τις αποτυχίες τους..
7. Τελικά αυτούς που δεν έχουν φθαρεί από τις επιτυχίες και την δόξα τους…»

Ηταν κάποτε ένα κόμμα

Παντελής Μπουκάλας ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΠΟΥΚΑΛΑΣ
 Ε​​ίναι πολλοί άραγε όσοι νιώθουν ότι στα σαραντάχρονα του ΠΑΣΟΚ ταιριάζει ο χαρακτήρας της γιορτής, στην οποία μάλιστα θα ήθελαν να συμμετάσχουν και οι ίδιοι, για να μοιραστούν τη χαρά και την περηφάνια; Δύσκολα θα βρίσκαμε τόσο καλόβολους ανθρώπους. Ακόμα και ο νυν πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θα ήθελε να ηγείται άλλου κόμματος, όπου να μην αισθάνεται φερτός και επιτηρούμενος από τους εξ ονόματος κληρονόμους. Επιπλέον, ακόμα και όσοι βολεύτηκαν επί εξουσίας ΠΑΣΟΚ (πολύ περισσότεροι απ’ όσους το παραδέχονται), έχουν πάρει πια τις αποστάσεις τους. Ανακαλύπτουν μάλιστα αργοπορημένα πως είχαν εκφράσει έγκαιρα στα όργανα τις αντιρρήσεις τους για τη μία ή την άλλη εξαλλαγή της «Αλλαγής», αλλά δυστυχώς δεν εισακούστηκαν. Μέχρι και ραντεβού με τον πρόεδρο είχαν προσπαθήσει να κλείσουν (δεν θυμούνται καλά με ποιον), πλην όμως είχαν πέσει στο τείχος των αυλικών κι έτσι η αγωνία τους για το μέλλον του Κινήματος έμεινε αμετάδοτη. Με αποτέλεσμα τα τωρινά.

Ποια τα τωρινά; Οι δύο επίσημες εκδηλώσεις για την επέτειο, στη μία εκ των οποίων ο κ. Βενιζέλος προπηλακίστηκε σαν «προδότης»-συνεργάτης της Δεξιάς από οπαδούς του κ. Παπανδρέου, που πρώτος αυτός συγκυβέρνησε με τη Δεξιά. Επονται οι εκδηλώσεις από διαγραφέντες και φυγάδες. Από «πρώην» εν γένει, όσους δεν έχουν ήδη ενταχθεί σε άλλα κόμματα, ώστε να μην ξεμακρύνουν από τη δημοσιότητα και τους μηχανισμούς ισχύος. Αυτοί θα αναζητήσουν σε μικρομνημόσυνα το αυθεντικό νόημα της 3ης του Σεπτέμβρη, ψάχνοντας ταυτόχρονα για τα περιτρίμματα του «Συμβολαίου με τον λαό». Κάπου εκεί στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας. Μακριά από μπαξέδες και από τους καφενέδες που θα μπορούσαν να τους προσφέρουν την τσικουδιά της λήθης.

Δεν θα έπρεπε να είναι της αρμοδιότητας του σαρκασμού τα σαραντάχρονα ενός κόμματος που σφράγισε τη μεταπολιτευτική ιστορία. Αλλά γι’ αυτό δεν ευθύνεται αποκλειστικά ο μηδενιστικός οίστρος ή η αρνητική προδιάθεση απέναντι στους πράσινους των δεξιών (μην ξεχνάμε ότι τους πήρε πολύ χρόνο για να πάψουν να θεωρούν το ΠΑΣΟΚ αντεθνικό και φιλοτρομοκρατικό) και των αριστερών (πλην όσων έσπευσαν να επιβιβαστούν στο τρένο του, ώστε να απολαύσουν υποστασιοποιημένο τον ιδιωτικό τους σοσιαλισμό).

Το δικαίωμα στην εις βάρος του ΠΑΣΟΚ ειρωνεία το δίνει η αλλοπρόσαλλη πολιτική του και η πρακτική των ηγετών του. Ολοι τους νοιάζονται κυρίως για την προσωπική τους προκοπή. Και αδιαφορούν για την ντροπή που νιώθει ο απλός και μη βολευθείς ΠΑΣΟΚτζής, έρμαιο πια στις προσβολές των καφενείων, αφού εγκαταλείφθηκε δίχως επιχειρήματα και δίχως σοβαρούς λόγους περηφάνιας. Βλέπει ότι ακόμα και τα βασικά συνθήματά του, «Η Ελλάδα στους Ελληνες» π.χ., για τα οποία καυχιόταν, τα άρπαξαν άλλοι, οι ποικίλων διαβαθμίσεων ακροδεξιοί, με μια μερίδα των οποίων ωστόσο το κόμμα του συγκυβέρνησε. Τι να γιορτάσει λοιπόν ένας τέτοιος Πασοκτζής που κατάφερε να μη γίνει τυπικός Πασόκος;


Σκίτσο του Ηλία Μακρή


H Τριερβελέρ βγάζει στη φόρα, τα άπλυτα του Ολάντ...

trieveler



Τα άπλυτα του Φρανσουά Ολάντ στη φόρα βγάζει η πρώην επίσημη αγαπημένη του Βαλερί Τριερβελέρ. Η πρώην πρώτη κυρία της Γαλλίας αφηγείται τα...
«μαγικά χρόνια» της, αλλά και τον τρόπο που «ισοπεδωμένη» έζησε το τέλος της σχέσης της με τον Φρανσουά Ολάντ, σε ένα βιβλίο το οποίο κυκλοφορεί σήμερα και μερικά αποσπάσματά του αποκάλυψε χθες το εβδομαδιαίο περιοδικό Παρί Ματς.
Στο βιβλίο της, με τίτλο «Ευχαριστώ γι' αυτή τη στιγμή», η δημοσιογράφος, η οποία έχει χωρίσει επισήμως με τον Γάλλο πρόεδρο από τον Ιανουάριο, αφηγείται κυρίως πώς αντέδρασε όταν έμαθε για τη σχέση του Ολάντ με την ηθοποιό Ζουλί Γκαγέ.
«Η είδηση Ζουλί Γκαγέ είναι ο πρώτος τίτλος των πρωινών εκπομπών. [...] Καταρρέω, δεν μπορώ να το ακούσω, τρέχω στο μπάνιο. Παίρνω τη μικρή πλαστική σακούλα που περιέχει υπνωτικά (...) Ο Φρανσουά με έχει ακολουθήσει. Προσπαθεί να μου αποσπάσει τη σακούλα. Τρέχω στο δωμάτιο. Αρπάζει τη σακούλα, η οποία σκίζεται. Χάπια σκορπίζονται πάνω στο κρεβάτι και το πάτωμα. Καταφέρνω να μαζέψω μερικά. Καταπίνω όσα μπορώ. Θέλω να κοιμηθώ. Δεν θέλω να ζήσω τις ώρες που θα έρθουν. Αισθάνομαι την καταιγίδα που θα με χτυπήσει και δεν έχω τη δύναμη να αντισταθώ. Θέλω να φύγω. Χάνω τις αισθήσεις μου», γράφει η Τριερβελέρ.
Στο περιοδικό δημοσιεύονται και τρία άλλα αποσπάσματα του βιβλίου. Στο ένα η Τριερβελέρ αφηγείται τις πρώτες αντιδράσεις του Ολάντ όταν πληροφορήθηκε, το 2011, τη σύλληψη στη Νέα Υόρκη του σοσιαλιστή αντιπάλου του, του πρώην γενικού διευθυντή του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος-Καν.
Σε άλλο απόσπασμα μιλά για τη ζήλια της Μισέλ Ομπάμα (γράφει «χαίρομαι που δεν είμαι η μοναδική ζηλιάρα») όταν ο Αμερικανός πρόεδρος φωτογραφιζόταν με την πρωθυπουργό της Δανίας στη διάρκεια της κηδείας του Νέλσον Μαντέλα και στο τελευταίο περιγράφει μια ξαφνική έφοδο της Σεγκολέν Ρουαγιάλ, πρώην συζύγου του Γάλλου προέδρου, σε εστιατόριο στη διάρκεια ενός τετ-α-τετ της μαζί του.
«Όσον αφορά τα κρατικά απόρρητα, (ο Φρανσουά Ολάντ) μπορεί να κοιμάται ήσυχος. Η Βαλερί μιλάει για έρωτες, για ρήξεις και για πάθη», συνοψίζει η δημοσιογράφος που επιμελείται το δημοσίευμα.
Ο Φρανσουά Ολάντ ανακοίνωσε στις 25 Ιανουαρίου το τέλος της κοινής ζωής του με την Βαλερί Τριερβελέρ.
 

Η 3η Σεπτέμβρη από το Α ώς το Ω...

1rea20b


Ακριβώς πριν από τριάντα οκτώ χρόνια ο Ανδρέας Παπανδρέου διαλεύκανε το μυστήριο των προθέσεών του που συνόδευε την – καθυστερημένη – επιστροφή του στην Ελλάδα, με την αναγγελία νέου πολιτικού κόμματος. Η  Διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη και η ίδρυση του ΠΑΣΟΚ   ανταποκρίνονταν στο πνεύμα της εποχής...
αλλά δεν αποτέλεσαν ιδιαίτερα καταλυτικά γεγονότα στην πολιτική σκηνή εκείνη τη στιγμή. Η δυναμική τους εκδηλώθηκε αργότερα και άλλαξε τη φορά των πολιτικών πραγμάτων στην Ελλάδα. Ακόμη και σήμερα, που εκείνη η δυναμική δείχνει να εκπνέει, η αθέατη πλευρά εκείνων των ημερών  είναι συναρπαστική.
Ανδρέας
Μια συνέντευξη Τύπου που μπορεί να αλλάξει τον πολιτικό χάρτη μιας χώρας είναι ιστορική. Αυτό συνέβη το μεσημέρι της Τρίτης 3 Σεπτεμβρίου 1974. Στους πολιτικούς κύκλους της Αθήνας ήταν γνωστό ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου θα αναγγείλει τη δημιουργία νέας πολιτικής κίνησης. Και αυτό που ενδιέφερε κυρίως τις εφημερίδες της εποχής ήταν ποιοι θα τον ακολουθήσουν.
Bασιλεία
Στην Ελλάδα είχε επιστρέψει στις 16 Αυγούστου 1974 από το Λονδίνο μέσω Θεσσαλονίκης. Ότι είχε αλλάξει το έδειχνε η εμφάνισή του: φορούσε μαύρο δερμάτινο σακάκι, είχε φαβορίτες και ήταν πιο αδύνατος από όσο τον θυμόνταν προδικτατορικά. Δέκα ημέρες νωρίτερα σε ένα μικρό χωριό έξω από τη Βασιλεία της Ελβετίας συνήλθε το Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΚ και αποφάσισε την αυτοδιάλυσή του χωρίς να ανακοινωθεί.
Γέρος
Πολλοί από τους παλαιούς βουλευτές και πολιτευτές της Ένωσης Κέντρου έλεγαν ότι η συνέντευξη Τύπου της 3ης Σεπτέμβρη θα ήταν η πολιτική αυτοχειρία του Ανδρέα Παπανδρέου. Τις προηγούμενες ημέρες τον πίεσαν να εγκαταλείψει τα πειράματα και να ανασυστήσει την Ένωση Κέντρου καθώς τον αναγνώριζαν ως φυσικό πολιτικό κληρονόμο του Γέρου της Δημοκρατίας.
Διάψευση
Μια συνάντηση που είχε με τον Γιάννη Ζίγδη στις 31 Αυγούστου δημιούργησε φήμες για συνεργασία μεταξύ τους. Το διέψευσε και επιβεβαίωσε ότι θα ανακοινώσει τις αποφάσεις του στη συνέντευξη Τύπου, όπως είχε προγραμματίσει. Πήγε στο ξενοδοχείο Κινγκ Πάλας της Πλατείας Συντάγματος – δεν υπάρχει πια – δύο ώρες νωρίτερα και εγκαταστάθηκε σε ένα δωμάτιο στον ημιώροφο. Η αγωνία του ήταν προφανής και κάθε τόσο ρωτούσε τον Θανάση Τσούρα: «Ηλθαν όλοι;»...

Το ΠΑΣΟΚ ολοκλήρωσε τον ιστορικό του κύκλο, λέει ο Σκανδαλίδης...



«Σαράντα χρόνια μετά φτάνουμε στο τέρμα μιας πολυκύμαντης διαδρομής» αναφέρει σε άρθρο του ο Κώστας Σκανδαλίδης για το ΠΑΣΟΚ και προσθέτει ασκώντας σκληρή κριτική στις...
μεθόδους που ακολούθησε το κόμμα και στις ηγεσίες του, ότι «το ΠΑΣΟΚ που γνώρισε ο λαός, αυτό που γεννήθηκε μέσα στους δημοκρατικούς και κοινωνικούς αγώνες ολοκλήρωσε μαζί με τη χώρα τον μεταπολιτευτικό ιστορικό του κύκλο».

Ο πρώην υπουργός, στο άρθρο του για το ΠΑΣΟΚ τονίζει ότι σε αντίθεση με τη σημερινή εικόνα, «η μήτρα των αξιών που το γέννησε δεν στέρεψε, δεν πέθαναν οι ιδέες του. Μπορεί να αλλάζουν μορφή και περιεχόμενο μέσα στο χρόνο και την εξέλιξη των πραγμάτων αλλά παραμένουν επίκαιρες και σύγχρονες».

Ο Κώστας Σκανδαλίδης προχωρά σε αυτοκριτική, «ο κόσμος μπορεί να ντρέπεται για το ΠΑΣΟΚ των επιόρκων, των λαθρεπιβατών της εξουσίας, των «καλαμοκαβαλάρηδων» και να αποστασιοποιείται. Όμως αναπολεί το ΠΑΣΟΚ των κατατρεγμένων, των φτωχών, των αποκλεισμένων, το ΠΑΣΟΚ της επανένωσης των Ελλήνων, της ανανέωσης της πολιτικής ελπίδας για καλύτερη ζωή».

«Το ερώτημα» τονίζει ο Κώστας Σκανδαλίδης στο άρθρο του στα Νέα, είναι πως οι ιδέες και οι αξίες που εξέφρασε το ΠΑΣΟΚ μπορούν να «αναγεννηθούν και να εκφραστούν αυθεντικά στις συνθήκες μιας νέας εποχής».

Στη συνέχεια ο Κ. Σκανδαλίδης επιχειρεί να εξηγήσει τις αιτίες της κρίσης του κόμματος, τις οποίες εντοπίζει πολύ πριν από την οικονομική κρίση της χώρας που παρέλαβε το ΠΑΣΟΚ το 2009. Κατηγορεί το ΠΑΣΟΚ ότι εξελίχθηκε από μία μεταρρυθμιστική και καινοτόμα πολιτική δύναμη σε διαχειριστή κρατικών υποθέσεων και εξισορρόπησης συμφερόντων. Εντοπίζει το πρόβλημα και στην...

Αγαπητέ σύντροφε Μπίστη...

mpistis.jpg

Mε τίτλο ''Φυγή προς τα εμπρός'' σχολιάζει στο facebook ο Μπίστης τη χθεσινή εκδήλωση και δίνει ανάσα διεξόδου στην κεντροαριστερά:

Δεν χρειάζονταν τα χθεσινά έκτροπα για να γίνει κατανοητό οτι η εμμονή στο " όλο ΠΑΣΟΚ" ειναι αντιαισθητική και- κυρίως- πολιτικά αντιπαραγωγική. Ενα δρόμο έχουν ο Β. Βενιζέλος και οι υγιείς δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ: να συμβάλουν ισότιμα στην δημιουργία μιας νέας, μεγάλης ( ευρύτερης απο την Ελιά) Δημοκρατικής Παράταξης.
Προϋπόθεση: διαζύγιο με τις δυνάμεις του αναχρονισμού και άμεση συγκρότηση της Πολιτικο- οργανωτικής Επιτροπής που θα οργανώσει το Συνεδριο της Παράταξης. Αυτη θα διαμορφώσει τις πολιτικές θέσεις,θα κανονίσει την εκπροσώπιση, κανονικό μητρώο μελών.. με δυό λόγια τα πάντα. Προσκλητήριο σε όσους θέλουν και ξεκινάμε αμέσως. Αλλιώς η πορεία ειναι προδιαγραμμενη και μοναχική.
Εpikairo: O Nίκος Μπίστης, σχολιάζοντας τα χθεσινά «έκτροπα», θεωρεί ότι θα πρέπει να πάρει διαζύγιο από τις δυνάμεις του αναχρονισμού και με μπροστάρη τον Βενιζέλο να κάνουν τη μεγάλη φυγή προς τα εμπρός με μία νέα ελιά! 

Αλήθεια, αγαπητέ σύντροφε Νίκο, έχεις διόλου αντιληφθεί ότι η πολιτική άποψη του Γιώργου Παπανδρέου είναι καμιά δεκαριά χρόνια μπροστά από τη δική σου; Εδώ υπάρχουν άνθρωποι που δημιούργησαν κόμμα με αυτά που ο Παπανδρέου έλεγε πριν 10 χρόνια και τα οποία χρειάστηκε μία δεκαετία ώστε να τα επεξεργαστούν και να τα υποστηρίξουν ως θέσεις.

Μήπως εσύ και οι όμοιοί σου φέρατε τις ανοιχτές διαδικασίες στο κόμμα;
Μήπως εσύ και οι όμοιοί σου φέρατε την εκλογή προέδρου από τη βάση;
Μήπως εσύ και οι όμοιοί σου χρησιμοποιήσατε το διαδίκτυο στις κομματικές δομές και στο κράτος ως μέσο πληροφόρησης αλλά και λογοδοσίας;

Αντιθέτως, τα χρόνια του παρελθόντος για τα οποία είσαι υπερήφανος, είναι γνωστά τοις πάσι για τον τρόπο λειτουργίας, τις κλειστές δομές, την αποδυνάμωση περιφερειακών οργανώσεων, τα σκοτεινά δωμάτια αποφάσεων από μη εκλεγμένα στελέχη. Αυτή είναι η φυγή προς τα εμπρός των δικών σου οραμάτων; Ο έλεγχος και οι μαριονέτες;


Αλήθεια, αγαπητέ σύντροφε Νίκο, έχεις διόλου αντιληφθεί στην πράξη αυτά που σχεδίασε και έκανε ο Παπανδρέου στα 2 υπουργεία που τέθηκε επικεφαλής στο παρελθόν, αυτό της παιδείας, με τη δημιουργία συνθηκών ενσωμάτωσης των μειονοτήτων στην πράξη και σχεδιασμό σε κάθε βαθμίδα που δε μπορούσε καν να κατανοήσει ο εκπαιδευτικός και πολιτικός χώρος; Ή μήπως σε αυτό των εξωτερικών, με την αλλαγή πολιτικής στις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας μετά από 180 περίπου χρόνια ή τη νέα σχέση με τις δυνάμεις της Ευρώπης;

Αντιθέτως, ο Ευάγγελος Βενιζέλος τον οποίο σήμερα επικαλείσαι, πέρασε από 8 υπουργεία και άφησε τη σφραγίδα του για το βασικό μέτοχο, το νόμο περί ευθύνης υπουργών και τα δεκάδες ρουσφέτια στον τομέα του στρατού -μήπως έχεις να μου αναφέρεις μία, έστω μία μεταρρύθμιση, για να υποδηλώσει ότι είναι ο άνθρωπος που μπορεί να κάνει τη φυγή προς τα εμπρός; Ούτε μία μεταρρύθμιση ενώ είχε αναλάβει πλειάδα χαρτοφυλακίων στην εικοσαετή πολιτική του πορεία.

Αλήθεια, αγαπητέ σύντροφε Νίκο, έχεις διόλου αντιληφθεί τα πεπραγμένα του Παπανδρέου κατά την προεδρία του ΠΑΣΟΚ και την άσκηση εξουσίας; Θυμάσαι πότε έγινε η προηγούμενη μεταρρύθμιση στην παιδεία; Εγώ θυμάμαι μία αποτυχημένη προσπάθεια επί Αρσένη. Θυμάσαι πότε έγινε η μεταρρύθμιση στο ασφαλιστικό; Εγώ θυμάμαι μία αποτυχημένη προσπάθεια επί Γιαννίτση. Θυμάσαι πότε έγινε η μεταρρύθμιση στην υγεία; Εγώ θυμάμαι μία αποτυχημένη προσπάθεια επί Αλέκου Παπαδόπουλου (θα ήτο επιτυχημένη αν δεν είχει προηγουμένως αποπεμφθεί). Παιδεία-υγεία-ασφάλιση, αγαπητέ Νίκο, το τρίπτυχο της σοσιαλδημοκρατίας.
Ή μήπως δημιουργήθηκε ένα μοντέρνο σύγχρονο κράτος, με διαύγεια, λογοδοσία στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, απογραφή-ενιαίο μισθολόγιο, οργάνωση σε αξιοκρατική βάση της τοπικής αυτοδιοίκησης; Ή μήπως δημιουργήθηκαν στην οικονομία οι προϋποθέσεις να περιοριστεί η φοροδιαφυγή, να πληρώσουν επιτέλους οι οφσορίτες και λοιποί έχοντες αυτά που τους αναλογούν. Ή μήπως επαναπροσδιορίστηκε η σχέση με το Ισραήλ, δημιουργήθηκε ένας νέος ενεργειακός χάρτης και προέκυψαν τεράστια οφέλη για την Κύπρο; Ή μήπως άνοιξαν επαγγέλματα, αποδεσμεύτηκαν δυνάμεις από την κλειστή οικονομία και εμποδίστηκε η λειτουργία του πελατειακού συστήματος; 

Όσα αναφέρω έγιναν σε μία διετία και τα έκανε η κυβέρνηση του «αναχρονιστή» Παπανδρέου. Εκτός αν θεωρείς πολιτική με ιδεολογικό πρόσημο τα μεγάλα έργα -τότε, πάσο.

Αντιθέτως, ο Βενιζέλος δεν ανέλαβε καμία μεταρρυθμιστική πρωτοβουλία κατά την άσκηση εξουσίας τα τελευταία 2 χρόνια. Και σαν να μην έφτανε αυτό, είναι ο άνθρωπος που εμπόδισε την εφαρμογή του ενιαίου ψηφοδελτίου στις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης, παρά την ανακοίνωση για εφαρμογή του από τον Αντώνη Σαμαρά. Δηλαδή πήγε η λαϊκή δεξιά να κάνει μεταρρύθμιση και την έκοψε το ΠΑΣΟΚ, με τον Βενιζέλο να επαίρεται στην Κ.Ε. για το κατόρθωμά του να υποκύψει στα οργανωμένα συμφέροντα, εν προκειμένω αυτά των εν ενεργεία δημάρχων. Ας μη μιλήσω για το θλιβερό μαύρο στην ΕΡΤ που εκ του αποτελέσματος πια, μόνο μεταρρύθμιση δε λέγεται καθότι κατέστρεψε τη δημόσια τηλεόραση ή το αντιρατσιστικό ή το σύμφωνο συμβίωσης. Ίδιες θέσεις με τον Άδωνη έχουμε σύντροφε Νίκο, ίδιες και απαράλλακτες!

Και τώρα, σύντροφε Νίκο, καλείς εμάς ή μας αποκλείεις από τη μεγάλη φυγή προς τα εμπρός που σχεδιάζεις με αργηγό τον Βενιζέλο και σένα εκπρόσωπο των εκσυγχρονιστών-μεταρρρυθμιστών. Μόνο που η φυγή που σχεδιάζεις είνα ακόμη ένα τερτίπι με στόχο την εξουσία και το κάλεσμα δεν έχει να κάνει με ιδέες-θέσεις-προτάσεις αλλά με ατομικές διαπραγματεύσεις για το μοίρασμα της εξουσίας, αυτό που επί πολλά χρόνια έκαναν οι όμοιοί σου στο ΠΑΣΟΚ.

Όσο για το εμπρός που αναφέρεσαι, αν είναι να πάμε με σένα προς τα εμπρός, καλύτερα να βάλουμε μία αναχρονιστική όπισθεν και να προχωρήσουμε στην αντίθετη κατεύθυνση, που, αν μη τι άλλο, θα είναι προοδευτική, μεταρρυθμιστική, ανοιχτή στην κοινωνία, δημοκρατική, διαφανής, αξιοκρατική, θα είναι εν ολίγοις η πραγματική αλλαγή, αυτή που εσύ δε μπορείς να φέρεις, σύντροφε Νίκο. Θαυμαστό το πείσμα σου, όμως δοκίμασες με την «ελιά» και απέτυχες· αυτή η αλλαγή θα πρέπει να ξεκινήσει από σένα.

epikairo.gr

Νίκος Μπίστης, ένας σύγχρονος Αριστοφάνης

Οι παλαιότεροι αναγνώστες της Παραπολιτικής θα γνωρίζουν ότι τρέφω μια ιδιαίτερη συμπάθεια στον γενάρχη της ελληνικής Κεντροαριστεράς Νίκο Μπίστη κι ότι κάποιες φορές τα εγκωμιαστικά σχόλια μου γι'αυτόν δεν είναι αντικειμενικά.
Τους ζητώ για ακόμα μια φορά συγγνώμη καθώς ούτε και σήμερα δεν θα μπορέσω να αποφύγω τον πειρασμό και θα αποθεώσω αυτόν τον σπουδαίο άνδρα ο οποίος σε γκρίζους καιρούς μας προσφέρει στιγμές γέλιου.
Ο Νίκος ο Μπίστης λοιπόν, έγινε χθες ο πρώτος άνθρωπος στην Ιστορία ο οποίος κατέταξε προσωπικά τον Ευάγγελο Βενιζέλο στις «υγιείς πολιτικές δυνάμεις» της χώρας, σχολιάζοντας τις έντονες αποδοκιμασίες εις βάρος του υπουργού Εξωτερικών της κυβέρνησης Σαμαρά.

Απολαύστε τον:

Δεν χρειάζονταν τα χθεσινά έκτροπα για να γίνει κατανοητό ότι η εμμονή στο " όλο ΠΑΣΟΚ" είναι αντιαισθητική και- κυρίως- πολιτικά αντιπαραγωγική. Ένα δρόμο έχουν ο Β. Βενιζέλος και οι υγιείς δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ: να συμβάλουν ισότιμα στην δημιουργία μιας νέας, μεγάλης ( ευρύτερης από την Ελιά) Δημοκρατικής Παράταξης. Προϋπόθεση: διαζύγιο με τις δυνάμεις του αναχρονισμού και άμεση συγκρότηση της Πολιτικο- οργανωτικής Επιτροπής που θα οργανώσει το Συνέδριο της Παράταξης. Αυτή θα διαμορφώσει τις πολιτικές θέσεις,θα κανονίσει την εκπροσώπηση, κανονικό μητρώο μελών.. με δυό λόγια τα πάντα. Προσκλητήριο σε όσους θέλουν και ξεκινάμε αμέσως. Αλλιώς η πορεία είναι προδιαγραμμένη και μοναχική.

Μίλησε στην καρδιά και στο μυαλό του μέσου Έλληνα. Βλέπεις δηλαδή τον Βενιζέλο και λες «να ένας υγιής πολιτικός». Μπράβο του...
parapolitiki.com

O κατά Σωκράτη ορισμός τού μορφωμένου ανθρώπου...

arxaia
Όταν ρωτήσανε τον Σωκράτη να τους δώσει τον ορισμό του μορφωμένου ανθρώπου,
Δεν ανέφερε τίποτε για την συσσώρευση γνώσεων. «Η μόρφωση είπε, είναι θέμα συμπεριφοράς…
Ποιους ανθρώπους λοιπόν θεωρώ μορφωμένους;

1. Πρώτα απ’όλους αυτούς που ελέγχουν δυσάρεστες καταστάσεις , αντί να ελέγχονται από αυτές…
2. Αυτούς που αντιμετωπίζουν όλα τα γεγονότα με γενναιότητα & λογική..
3. Αυτούς που είναι έντιμοι σε όλες τους τις συνδιαλλαγές..
4. Αυτούς που αντιμετωπίζουν γεγονότα δυσάρεστα και ανθρώπους αντιπαθείς καλοπροαίρετα..
5. Αυτούς που ελέγχουν τις απολαύσεις τους..
6. Αυτούς που δεν νικήθηκαν από τις ατυχίες & τις αποτυχίες τους..
7. Τελικά αυτούς που δεν έχουν φθαρεί από τις επιτυχίες και την δόξα τους…»

Απάντηση της Ντόρας Μπακογιάννη στον Ερντογάν

Η πρώην υπουργός Εξωτερικών, βουλευτής Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας Ντόρα Μπακογιάννη Απάντηση της Ντόρας Μπακογιάννη στον Ερντογάν


Η πρώην υπουργός των Εξωτερικών, βουλευτής Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας Ντόρα 
 
Μπακογιάννη δεν άφησε αναπάντητες τις δηλώσεις του προέδρου της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν για τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης και την Τρίτη έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Πέρασαν 15 χρόνια από τότε που η Τουρκία έγινε δεκτή ως υποψήφιο μέλος στην ΕΕ και ο τούρκος πρόεδρος, λυπάμαι να πω, δεν έχει ακόμα αντιληφθεί ότι τα μείζονα θέματα θρησκευτικών ελευθεριών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν αποτελούν ζητήματα διμερών ρυθμίσεων ούτε υπάγονται σε διαπραγματεύσεις μεταξύ χωρών επί αμοιβαιότητι και με την παροχή ανταλλαγμάτων.

»Η επανέναρξη της λειτουργίας της Σχολής της Χάλκης δεν είναι διμερές ελληνοτουρκικό θέμα. Πρόκειται για οικουμενικό αίτημα που άπτεται των ατομικών δικαιωμάτων των ορθοδόξων χριστιανών όπου γης». 
tanea.gr

Στέφανος Μάνος: Δεν οδεύουμε προς το τέλος της κρίσης

(Ελπίζω να μην κατηγορήσουν και τον Μάνο ότι φλερτάρει με τον ΣΥΡΙΖΑ επειδή αρνείται να φάει το παραμύθι του Σαμαρά και του Βενιζέλου)


Πληθαίνουν οι φωνές στο δημόσιο διάλογο που προσπαθούν να πουν την αλήθεια για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα με τον Στέφανο Μάνο να εμφανίζεται κάτι παραπάνω από απαισιόδοξος μέσω του Facebook.

Ο ιδρυτής της Δράσης αναφέρει χαρακτηριστικά:

Δυσφορία προκαλεί η άκριτη άποψη που εκφράζεται από μερικά ΜΜΕ ότι η Ελλάδα οδεύει προς το τέλος της κρίσης. Ότι τάχα οι οιωνοί για την Ελλάδα είναι καλοί αν συγκριθούν με την κατάσταση σε χώρες όπως η Γαλλία. Πως είναι δυνατό να γράφονται τέτοια πράγματα; Όλοι γνωρίζουν ή πάντως έπρεπε να γνωρίζουν ότι η ανάπτυξη και η απασχόληση προϋποθέτουν επενδύσεις. 

Σε ό,τι λοιπόν αφορά τις επενδύσεις η Ελλάδα βρίσκεται στον ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ πάτο (σε αντίθεση με τη Γαλλία ή την Ιταλία). Η επενδυτική ξεραΐλα θα συνεχιστεί όσο παραμένει αμεταρρύθμιστο το Ελληνικό Δημόσιο, όσο η Δικαιοσύνη ολιγωρεί και καθυστερεί, όσο αλλάζουν συνεχώς οι κανόνες της επιχειρηματικότητας. 

Δεν οδεύουμε προς το τέλος της κρίσης. Το αντίθετο ισχύει. Οδεύουμε απερίσκεπτα καθοδηγούμενοι από τις επιθυμίες μας και όχι την πραγματικότητα. Οδεύουμε παραβλέποντας ότι το διεθνές περιβάλλον γίνεται όλο και πιο ζοφερό.

Ελπίζω να μην κατηγορήσουν και τον Μάνο ότι φλερτάρει με τον ΣΥΡΙΖΑ επειδή αρνείται να φάει το παραμύθι του Σαμαρά και του Βενιζέλου. 
parapolitiki.com

Το ντεκολτέ και η χρεοκοπία...

Είναι εύκολο να γράφεις για τα ντεκολτέ και για το πώς φουσκώνουν τα σουτιέν. Είναι δύσκολο, όμως, να ανοίγεις μια συζήτηση για το εάν και κατά πόσο κάποιος που χρωστάει σε τράπεζες, προμηθευτές, υπαλλήλους και γενικά σε όλη την αγορά μπορεί να σε εκπροσωπεί στη Βουλή. Το κοινοβούλιο, ο πολιτικός διάλογος και ο τρόπος που ασκείται ο έλεγχος από την κοινωνία δεν απαξιώνονται μόνο από τα σκάνδαλα ή τις έκνομες ενέργειες των βουλευτών. Απαξιώνονται -ίσως περισσότερο- κι από τον ακραία λαϊκίστικο και εκνευριστικά απλοϊκό τρόπο με τον οποίο δρουν δημοσιογράφοι και ΜΜΕ...
                                                                               -----------
Άκουσες για το παρελθόν της οικογενείας της. Έμαθες για τον γάμο της και για την «προίκα» που πήρε. Ο πεθερός της ήταν πρώην βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας και συνήθως αυτό λειτουργεί ως διαβατήριο για να δεις το όνομά σου γραμμένο στα ψηφοδέλτια της εκάστοτε παράταξης.

Έμαθες για τις...
293 ψήφους που πήρε και την έβαλαν στη Βουλή. Μάλλον θα εκνευρίστηκες γιατί τόσους φίλους που θα σε σταύρωναν έχεις κι εσύ και θα μπορούσες να ήσουν στη θέση της, λύνοντας το βιοποριστικό σου πρόβλημα. Και των παιδιών σου, σε μεγάλο βαθμό.

Είδες το ντεκολτέ της. Βαθύ, πλούσιο και θελκτικό. Πιθανόν να ξερογλείφτηκες αν είσαι άντρας.  
Είτε είσαι πιτσιρικάς, 
είτε μεσήλικας, το θέαμα είναι εξαιρετικό. Σχεδόν αψεγάδιαστο. Γιατί, λοιπόν, να μην κολλήσεις τα μάτια σου στην οθόνη; Μπορεί να αναφώνησες, μάλιστα, ό,τι και ο Γιάννης Τραγάκης, να επικαλέστηκες τα θεία. Εάν είσαι συντηρητικός θα σε έπιασαν τα διαόλια και θα ψάχνεις το τηλέφωνο του Ευάγγελου Μεϊμαράκη να επιβάλει τον κανονισμό για το ευπρεπές ντύσιμο στη Βουλή. Λες και η γραβάτα και το ταγέρ σου εξασφαλίζουν τον σεβασμό και την ευγένεια. Ας είναι.

Εάν είσαι γυναίκα είτε θα θαύμασες την εικόνα και θα παρακάλεσες να είσαι κι εσύ έτσι στην ηλικία της, είτε θα σχολίασες με χαρακτηρισμούς που παραπέμπουν σε τσαγκάρη ή σε κατάστημα με υποδήματα. Μπορεί, πάλι, να το βρήκες απολύτως φυσιολογικό, οπότε θα συμφωνήσω μαζί σου και θα πάω στο προκείμενο.

Η Μαρία Σταυρινούδη-Σόδη ορκίστηκε χθες στο ελληνικό κοινοβούλιο. Όλα τα παραπάνω ειπώθηκαν χθες βράδυ στα δελτία των 20:00. Όλα τα παραπάνω γράφτηκαν σε ειδησεογραφικά sites. Όλα τα παραπάνω αναρτήθηκαν στο facebook και στο twitter.  
Πουθενά, όμως, δεν αναφέρθηκε πως η εταιρεία που διευθύνει και τόσος λόγος έγινε για το επιχειρηματικό της δαιμόνιο χρεοκόπησε το 2012. Πουθενά δεν είδα να γράφεται πως έμειναν «χρέη προς τράπεζες, προμηθευτές και πρώην εργαζομένους» (συνέντευξη του εκ των ιδιοκτητών κ. Σόδη). Το 2008, η αλυσίδα είχε 18 καταστήματα στην Ελλάδα κι άλλα 10 στο εξωτερικό. Νέα Υόρκη, Κορέα κ.λπ. Σήμερα έχει μόνο δύο, στη Χίο και στα Γιάννενα.

Είναι εύκολο να γράφεις για τα ντεκολτέ και για το πώς φουσκώνουν τα σουτιέν. Είναι δύσκολο, όμως, να ανοίγεις μια συζήτηση για το εάν και κατά πόσο κάποιος που χρωστάει σε τράπεζες, προμηθευτές, υπαλλήλους και γενικά σε όλη την αγορά μπορεί να σε εκπροσωπεί στη Βουλή. Το κοινοβούλιο, ο πολιτικός διάλογος και ο τρόπος που ασκείται ο έλεγχος από την κοινωνία δεν απαξιώνονται μόνο από τα σκάνδαλα ή τις έκνομες ενέργειες των βουλευτών. Απαξιώνεται -ίσως περισσότερο- κι από τον ακραία λαϊκίστικο και εκνευριστικά απλοϊκό τρόπο με τον οποίο δρουν δημοσιογράφοι και ΜΜΕ...

Τάκης Καραγιάννης