ΟΛΑ
ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ δείχνουν ότι βρισκόμαστε μόλις στην αρχή του δεύτερου,
μεγάλου κύματος της πανδημίας: σταθερά πάνω από 200 νέα κρούσματα
καθημερινά, υπερδιπλάσια από αυτά της ανοιξιάτικης έξαρσης του ιού. Το
πρώτο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου καταγράφηκε το 38% των διαγνώσεων από
την αρχή της πανδημίας. Ο μέσος όρος ηλικίας έπεσε στα 36 έτη, οι
βαριές νοσηλείες υπερδιπλασιάστηκαν από την αρχή του μήνα, οι θάνατοι αυξάνονται. Η
ΑΝΗΣΥΧΙΑ για το επόμενο διάστημα μεγαλώνει, καθώς δεν έχει αποτυπωθεί η
πιθανή διασπορά από τη σταδιακή επιστροφή των εκδρομέων του Αυγούστου.
Κανείς δεν γνωρίζει τι επιφυλάσσει το φθινόπωρο, όταν θα επανεμφανιστούν
σε παράλληλη δράση με τον κορονοϊό οι εποχικές ιώσεις. ΑΠΕΝΑΝΤΙ σ’
αυτήν την κατάσταση, η οποία μόνο απρόβλεπτη δεν μπορεί να
χαρακτηριστεί, η κυβέρνηση και οι φορείς προστασίας της δημόσιας υγείας
ακόμη ψάχνουν αδέξια βηματισμό. Η κυβέρνηση παραπαίει μεταξύ των
διαψευσμένων προσδοκιών από το άτσαλο άνοιγμα του τουρισμού και της
επείγουσας ανάγκης να αποφευχθεί μια ανεξέλεγκτη έξαρση της πανδημίας. Ο
ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ για ακόμη μια φορά απογείωσε το δόγμα της ατομικής
ευθύνης, καθιστώντας ουσιαστικά τους νέους «ενόχους» για κάθε νέο
κρούσμα. Κι ας απεικονίζεται ο ίδιος, ανήμερα Δεκαπενταύγουστο, να
παρακολουθεί πιστούς να μεταλαμβάνουν, να μη φορούν μάσκα ή τη σύζυγό
του να ασπάζεται ιερέα. ΤΑ ΜΠΡΟΣ-πίσω των κυβερνητικών μέτρων, οι
εναλλαγές επικίνδυνης χαλάρωσης και αναποτελεσματικής αυστηροποίησης, οι
παλινωδίες, τα επιλεκτικά λοκ ντάουν, η απουσία ελέγχων στους χώρους
εργασίας, τα καθυστερημένα και λιγοστά ακόμη διαγνωστικά τεστ, το
σκοτσέζικο ντους στον κλάδο της εστίασης με τα ωράρια λειτουργίας και η
διαρκής μετάθεση της ευθύνης στην κοινωνία προδίδουν απώλεια ελέγχου.
Είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να συμβεί τώρα, στην αρχή του μεγάλου
κύματος. ΑΝΤΙ σπασμωδικών και αποσπασματικών μέτρων, αντί της
τακτικής «βλέποντας και κάνοντας», χρειαζόμαστε ένα ολοκληρωμένο,
συνεκτικό και στέρεο σχέδιο ανάσχεσης της πανδημίας, σε βάθος πολλών
μηνών. Τα πρωτόκολλα ατομικής ευθύνης που απαιτεί από την κοινωνία η
κυβέρνηση δεν έχουν καμιά πειστικότητα χωρίς μια αντίστοιχη συμπεριφορά
του κράτους και των επιφορτισμένων με την προστασία της δημόσιας υγείας
υπηρεσιών. Η περίοδος της ελαφρότητας, της επικοινωνίας και των σόου
τελείωσε. Τώρα είναι η ώρα της αληθινής πολιτικής. Είναι ζήτημα ζωής και
θανάτου. Κυριολεκτικά... Eφημερίδα των Συντακτών
Σύμφωνα με το φύλλο της εφημερίδας της κυβερνήσεως που δημοσιεύθηκε, ο κ. Κοντοζαμάνης αναλαμβάνει όλες τις αρμοδιότητες για τα νοσοκομεία, τις προσλήψεις όλου του προσωπικού, τους διορισμούς των Διοικητών των Νοσοκομείων αλλά και των Διοικητών των ΥΠΕ (Υγειονομικών Περιφερειών). Είναι επικεφαλής και του νέου Οργανισμού του ΟΔΙΠΥ που θα ελέγχει την ποιότητα των υπηρεσιών όλων των δημοσίων νοσοκομείων αλλά και των ιδιωτικών κλινικών. Με δεδομένο ότι η
νέα υφυπουργός κυρία Ράπτη διατηρεί την εποπτεία της ψυχικής υγείας,
στον Β.Κικίλια παραμένουν μόνο η νομοθετική πρωτοβουλία, που βασικά
αποφασίζεται από το Μαξίμου, και η .. αποδοχή γνωμοδοτήσεων του
Νομικού Συμβουλίου του Κράτους! Η ψυχρότητα ανάμεσα στις
δύο πλευρές και ο εκνευρισμός του Μεγάρου Μαξίμου ξεκινάει από το φιάσκο
των διορισμών των διοικητών των Νοσοκομείων και φτάνει μέχρι την πλήρη
ανικανότητα του ΕΟΔΥ να προμηθευτεί και να διεξάγει τεστ και τις
αλλεπάλληλες γκάφες και ολιγωρίες στο Σύστημα Υγείας. Από την πλευρά
του, ο κ. Κικίλιας υποστηρίζει ότι οι σχετικές επιλογές, προσώπων και
πολιτικών, επιβλήθηκαν βασικά από το Μαξίμου. Ενδεικτικό
πάντως των συγκρουόμενων ομάδων και κινήσεων, καθώς και της ανυπαρξίας
του ΕΟΔΥ, είναι ότι σήμερα, με πρωτοβουλία της Περιφέρειας Αττικής και
του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών
πραγματοποιούνται δειγματοληπτικά τεστ στους επιβάτες που φτάνουν στα
λιμάνια του Πειραιά και της Ραφήνας, χωρίς τη συμμετοχή του κατεξοχήν
αρμόδιου οργανισμού, δηλαδή του ΕΟΔΥ. Ο υπουργός Υγείας δεν είχε κληθεί στη σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε για τα μέτρα κατά του ιού στις αρχές Ιουλίου.
Κατάφερε να παραμείνει τυπικά στη θέση του υπουργού με τον
ανασχηματισμό, αλλά η υποβάθμιση και ο παραμερισμός του από τον
υφυπουργό του, δεν έχει προηγούμενο στα κυβερνητικά χρονικά.
"Προσπαθούν να κατασκευάσουν ένα τείχος από αποδιοπομπαίους τράγους για
να μην φανούν οι μεγάλες ευθύνες του Μαξίμου", λέει ανεξάρτητος
παρατηρητής στο χώρο της Υγείας, που μίλησε στο Tvxs και θέλει να
διατηρήσει την ανωνυμία του. "Το σημαντικό δεν είναι η αποψίλωση Κικίλια
που είχε αποτύχει. Αλλά ότι τις αρμοδιότητες του αναλαμβάνει ένας
υφυπουργός ανάλογων δυνατοτήτων, που θα αποτύχει και αυτός". Στο
φύλλο της εφημερίδας της κυβερνήσεως, την παραχώρηση των υπουργικών
αρμοδιοτήτων στον κ. Κοντοζαμάνη, υπογράφουν ο πρωθυπουργός και ...ο κ.
Κικίλιας.
Υπήρχε κεντρική απόφαση να αποκρύπτονται κρούσματα στα νησιά;
Για απόκρυψη της πραγματικής επιδημιολογικής κατάστασης στον Πάρο και
την Αντίπαρο με τεράστια ευθύνη έκανε λόγο ο τομεάρχης Προστασίας του
Πολίτη του ΣΥΡΙΖΑ θέτοντας μια σειρά από ερωτήματα. «Όταν
προχθές, εντελώς αιφνιδιαστικά, ανακοινώθηκε ο "ξαφνικός οικονομικός
θάνατος" της Πάρου και της Αντιπάρου, λόγω υπερβολικού αριθμού
κρουσμάτων κορονοϊού, κυριολεκτικά ξέσπασε ένα κύμα απορίας, φόβου και
απόγνωσης κατοίκων κι επισκεπτών των δυο νησιών» τονίζει ο Γιάννης
Ραγκούσης για να προσθέσει τα εξής: «Με βάση τη συγκέντρωση
πρωτογενών στοιχείων από τα δύο νησιά που ολοκληρώσαμε σήμερα,
προκύπτουν τα ακόλουθα πολύ σοβαρά ερωτήματα για τους αρμόδιους
κυβερνητικούς και κρατικούς κατά νόμο υπεύθυνους :
Πότε
ακριβώς και με ποια χρονική σειρά ενημερώθηκαν επίσημα οι αρμόδιες
αρχές για τα αυξανόμενα κρούσματα κορονοϊού που είχαν αρχίσει να
καταγράφονται στο Κέντρο Υγείας του νησιού, καθώς και στα ιδιωτικά
μικροβιολογικά εργαστήρια;
Γιατί δεν ανακοινωνόταν ο ακριβής
αριθμός κρουσμάτων κορονοϊού ανά νησί, ιδίως από τη στιγμή που
εμφανιζόταν δυσανάλογη έξαρση κρουσμάτων εν σχέση με τους πανελλήνιους
μέσους όρους;
Υπήρχε πράγματι «κεντρική απόφαση» να αποκρύπτονται και να μην δίνονται αναλυτικές πληροφορίες για τα κρούσματα από τα νησιά;
Με
ποιο δικαίωμα ενώ αυτοί γνώριζαν την απολύτως ανησυχητική κι υπέρμετρη
αύξηση κρουσμάτων σε Πάρο και Αντίπαρο, άφησαν επισκέπτες και κατοίκους
να συνεχίζουν αμέριμνοι τις διακοπές καθώς και τις οικονομικές τους
δραστηριότητες, εκθέτοντας σε σοβαρότατο κίνδυνο την υγεία τους;
Γιατί
δεν είχαν προβεί σε καμία απολύτως, αρχική, σταδιακά κλιμακούμενη
προειδοποίηση των κατοίκων και των επισκεπτών όταν είχαν αρχίσει να
ενημερώνονται επίσημα για την αυξανόμενη-και δυσανάλογη με την υπόλοιπη
χώρα-καταγραφή κρουσμάτων κορονοϊού; Γιατί πήγαν από το ναδίρ στο ζενίθ
στη λήψη έκτακτων μέτρων;
Γιατί και σε αυτήν την περίπτωση, δεν
αξιοποιήθηκε το 112 με προειδοποιητικά sms προς τους πολίτες, ώστε αυτοί
οι ίδιοι να είχαν λάβει έγκαιρα, ιδιαίτερα μέτρα κοινωνικής
αποστασιοποίησης; Γιατί το 112 χρησιμοποιήθηκε μόνο μετά τη λήψη των
ειδικών έκτακτων μέτρων για τα δύο νησιά;
Ποιος από όλους αυτούς
θα αναλάβει τώρα την ποινική και αστική ευθύνη για το γεγονός ότι
δοκιμάζεται η υγεία συγκεκριμένων ανθρώπων που μολύνθηκαν από κορονοϊό
ακριβώς επειδή δεν είχαν προειδοποιηθεί για τον ιδιαίτερο κίνδυνο που
εξελισσόταν στα δύο νησιά εβδομάδες πριν;
Ποιος από όλους αυτούς
θα αναλάβει τώρα την ποινική και αστική ευθύνη για το γεγονός ότι ακόμη
και μια ώρα πριν τον «ξαφνικό οικονομικό θάνατο» των δύο νησιών που
ανακοίνωσε η κυβέρνηση, πολλοί επαγγελματίες κι επιχειρήσεις των δύο
νησιών προχωρούσαν σε δαπάνες και παραγγελίες για την περίοδο έως το
τέλος Σεπτεμβρίου;»
