40 ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΣΟΚ:

 ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΟΥ 1974 ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΤΟΥ 2014

Φελνίκος

Αντί στο ΠΑΣΟΚ να κάνουν γιορτές, που περισσότερο μοιάζουν με μνημόσυνα, ίσως θα ήταν καλύτερα να βγουν με παρρησία και να πουν ότι το κόμμα που ίδρυσε, πριν 40 χρόνια, ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν υπάρχει.Αντί να οργανώνουν επετειακές εκδηλώσεις της ίδρυσής του, που μόνο πλήξη και θλίψη, προκαλούν για ένα κόμμα που σφράγισε την μεταπολιτευτική ιστορία της Ελλάδας, ίσως ηταν καλύτερα να κάνουν ένα συνέδριο ή μια εκδήλωση σ' ένα θέατρο και να διακηρύξουν τη διάλυσή του.
Αντί να βρίσκονται κάθε χρόνο οι ίδιοι και οι ίδιοι, να βλέπουν φωτογραφίες και βίντεο του ιδρυτή του, να θυμούνται τις παλιές καλές ημέρες, να διαβάζουν και να ξαναδιαβάζουν τη Διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη, ίσως θα ήταν καλύτερα κάποιοι να μην προσέλθουν, να αρνηθούν την ομαδική ψυχοθεραπεία, να επιχειρήσουν να γράψουν μια Νέα Διακήρυξη που να ανταποκρίνεται στις σημερινές ανάγκες και προτεραιότητες της χώρας και να ξεκινήσουν, όσοι θέλουν και μπορούν, μια νέα προσπάθεια.
Αντί να ερίζουν για το παρόν και να μελαγχολούν για το παρελθόν ας κοιτάξουν να δουν τι μπορούν -αν μπορούν- να κάνουν για το μέλλον.
Αντί να αναρωτιούνται "που πήγε η μέρα η δίκοπη που είχε τα πάντα αλλάξει" και να "προσμένουν τον άγγελο σαν το πανάρχαιο δράμα" ας καταλάβουν πως ο κόσμος είναι απλός.
Τόσο απλός που ακόμη και ο πιό αδαής πολιτικά καταλαβαίνει πως είναι η πρώτη φορά, από το 1974, που το ΠΑΣΟΚ έχει ποσοστό 8%, μικρότερο δηλαδή και από αυτό που συγκέντρωσε στις πρώτες του εκλογές.
Είναι η πρώτη φορά που το τρίπτυχο «Εθνική Ανεξαρτησία, Λαϊκή Κυριαρχία, Κοινωνική Απελευθέρωση (Σοσιαλισμός)» είναι για το ΠΑΣΟΚ ένα πουκάμισο αδειανό ή καλύτερα ένα πουκάμισο του Νέσσου, ποτισμένο με (του Μνημονίου το) δηλητήριο που κατατρώει τις σάρκες του. Και προκαλεί θυμηδία αν όχι και οργή να υποστηρίζεται, από τους νεκροθάφτες, ότι «οι στόχοι της διακήρυξης της 3ης Σεπτέμβρη, προσαρμοσμένοι στις σύγχρονες συνθήκες, παραμένουν πάντα επίκαιροι».
Είναι η πρώτη φορά που οι μικρομεσαίοι, οι μη προνομιούχοι Έλληνες, οι εργάτες και οι αγρότες, η κοινωνική του δηλαδή βάση, βρίσκεται τόσο έντονα, με θυμό και λύσσα, απέναντι. Σε Ποιό; Στο ΠΑΣΟΚ, που η ηγεμονία του στηρίχθηκε σ’ αυτή την πλατιά κοινωνική συμμαχία.
Είναι η πρώτη φορά που δεν έχει νεολαία. Οι ψηφοφόροι, αλλά και τα μέλη του είναι οι «65 άνω». Ποιο; Το ΠΑΣΟΚ, που έκανε αντιπολίτευση με τους εικοσάρηδες και κυβέρνησε με τους τριαντάρηδες.
Είναι η πρώτη φορά που δεν έχει κόμμα, αλλά ένα μηχανισμό διορισμένων-φάντασμα. Ποιο; Το ΠΑΣΟΚ, που έμεινε στην ιστορία για τους «πρασινοφρουρούς» του, τα Εκτελεστικά του Γραφεία, τις Κεντρικές του Επιτροπές, τα Συνέδριά του, τις Επιτροπές Οργανωτικού και Συνδικαλιστικού.
Είναι η πρώτη φορά (και για τρίτο χρόνο) που συγκυβερνά με την «επάρατο δεξιά». Ποιο; Το ΠΑΣΟΚ, που έκανε σημαία του το δικομματισμό και το διπολισμό και με βάση την αντίθεση Συντηρητικής – Προοδευτικής παράταξης μεσουράνησε στο πολιτικό στερέωμα της μεταπολίτευσης. Το ΠΑΣΟΚ, που είχε βάλει "στο χρονοντούλαπο της ιστορίας" τη Δεξιά τώρα κάνει εκδηλώσεις για να δικαιολογήσει τη συγκυβέρνηση μαζί της.
Είναι η πρώτη φορά που στους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες, τις διαμαρτυρίες, τις διαδηλώσεις, τις πορείες, τις συγκεντρώσεις, τις απεργίες δεν υπάρχει. Όχι μόνον απουσιάζει, αλλά τα (όποια εναπομείναντα κεντρικά του) στελέχη κρύβονται ή οι βουλευτές του, νυν και πρώην, επιζητούν τη φρούρηση της αστυνομίας.
Όταν δεν έχεις τίποτα από όλα αυτά, όταν από κόμμα μαζών έχεις γίνει ούτε καν κόμμα παραγόντων, αλλά κόμμα ηττημένων βουλευτών, τι γιορτή να κάνεις; Όταν στο ριζοσπαστισμό της «3ης Σεπτέμβρη» αντιπαραθέτεις τον «υπεύθυνο» μνημονιακό λόγο, πόσο άλλο να διαστρέψεις την ιδρυτική σου διακήρυξη; Όταν από φορέας αλλαγής έχεις μεταλλαχθεί σε καθεστωτική συνιστώσα, τι νόημα έχουν οι επετειακές συναθροίσεις;
Όταν οτιδήποτε διαφορετικό ή και καινούργιο πεις για την Κεντροαριστερά, τη Σοσιαλδημοκρατία, τη μεταρρυθμιστική Αριστερά θα συγκρούεται a priori με τη συμμετοχή σου στην κυβέρνηση, είσαι χαμένος από χέρι. Είναι όπως η παρθένα με το Σατανά.
Αν, μεθαύριο, ο ερίτιμος κύριος Βενιζέλος (που μιλά στην εκδήλωση για τα "40 χρόνια ΠΑΣΟΚ"), είναι να πεί...

2014 : τελευταία χρονιά γιά τεκμήρια...

 

...Ηλεκτρονικό περιουσιολόγιο από το 2015...

Φάκελος για κάθε φορολογούμενο...


Ατομικό φάκελο για την εισοδηματική και περιουσιακή κατάσταση, καθώς και για τις δαπάνες διαβίωσης των φορολογουμένων θα δημιουργήσει η Εφορία από το 2015.

Το 2014 είναι η ...
τελευταία χρονιά που τα τεκμήρια διαβίωσης για κατοικίες, αυτοκίνητα, σκάφη αναψυχής, πισίνες, ιδιωτικά σχολεία και οικιακούς βοηθούς λαμβάνονται υπόψη για τον προσδιορισμό του εισοδήματος των φορολογουμένων σύμφωνα με το Έθνος.

Το υπουργείο Οικονομικών επιστρατεύει νέα «εργαλεία» για τον υπολογισμό των καθαρών εισοδημάτων και της φορολογητέας ύλης. Πρόκειται για τις έμμεσες τεχνικές ελέγχου και ήδη εφαρμόζονται και το ηλεκτρονικό περιουσιολόγιο το οποίο θα είναι έτοιμο εντός του Απριλίου του 2015. Με βάση το περιουσιολόγιο υα γίνεται ηλεκτρονικός έλεγχος του πόθεν έσχες για τα εισοδήματα και την περιουσία 8.5 εκατ. φορολογουμένων και θα παρακολουθούνται όλες οι συναλλαγές, καθώς και η καταναλωτική συμπεριφορά τους.

Κάθε χρόνο μέσα από τις δηλώσεις φορολογίας που θα υποβάλλουν σε ηλεκτρονική μορφή οι φορολογούμενοι θα καταγράφονται όλες οι πληροφορίες για τις μεταβολές στα εισοδήματα, τα έσοδα, την κινητή και ακίνητη περιουσία, τις αποταμιεύσεις και τις δαπάνες διαβίωσης.

Ειδικότερα θα ελέγχονται:

Γιατί η εξουσία αγαπά τους γραφικούς;

 Αναρωτιέμαι αν η γραφικότητα είναι, έτσι κι αλλιώς, διαβατήριο για την εξουσία. Με αφορμή το σόου Νικολόπουλου (περί σεξουαλικότητας πρωθυπουργών…) μου ήρθαν στον νου πολλές άλλες περιπτώσεις, εντός και εκτός δημόσιου βίου. Σε κόμματα, σε εκπομπές, σε σχολεία, σε δήμους, σε συλλόγους γονέων και γενικότερα σε αντιπροσωπευτικές θέσεις ευθύνης και αποφάσεων.
Μπορεί η Βουλή σήμερα να είναι γεμάτη από «ιδιαίτερες» περιπτώσεις, αλλά μια προσεκτική ματιά θα δείξει πως μια ανάλογη κατάσταση συμβαίνει και στην καθημερινότητά μας. Πριν από λίγο καιρό, ένας διευθυντής κλινικής, μου απήγγειλε Όμηρο, για να μου δείξει την αγάπη του για τους Αρχαίους... μια διευθύντρια σχολείου έμπαινε σε τάξεις και εξηγούσε στους μαθητές πώς εμφανίστηκε στο γραφείο της η Αγία Φιλοθέη, μία πρόεδρος γονέων και κηδεμόνων είχε εμμονές καταδίωξης και μιλούσε, συνεχώς, στο τηλέφωνο με υπουργούς… Και, τέλος, ένας Δήμαρχος, κάθε φορά που είχε επίσκεψη στο γραφείο του, προσποιούνταν ότι του τηλεφωνούσε ο Μητροπολίτης της περιοχής!...
Αλλά τι είναι ακριβώς η γραφικότητα και γιατί απολαμβάνει τόση ανοχή στο κοινωνικό περιβάλλον; Και, το χειρότερο, πώς γίνεται γραφικοί άνθρωποι να τρελαίνονται τόσο πολύ για την εξουσία; Ο γραφικός είναι βέβαιο ότι δεν έχει σημειολογική επαφή με το περιβάλλον. Στη συνείδησή του υπάρχει ένας αξιακός κώδικας που θέλει, με θράσος, να επιβάλει στους άλλους, άσχετα αν τον αποδέχονται ή όχι. Αδιαφορεί εντελώς για τη διαφορετικότητα που επικρατεί στον χώρο του και, λόγω μειωμένης αντίληψης, δεν τον απασχολούν οι συνέπειες για την κριτική που θα υποστεί.
Το μεγαλύτερο, όμως, όπλο του είναι ο λαϊκισμός. Επειδή ξέρει πως μια σημαντική μειοψηφία, μπορεί να δεχτεί την «ιδιορρυθμία» του επιμένει να προτάσσει το προφίλ του που αποτελεί βέβαια, τη μόνιμη ταυτότητά του. Αν, για παράδειγμα, οι γραφικοί της Εκκλησίας, δεν είχαν τη φανατική θρησκευόμενη μάζα, δεν θα τολμούσαν δημόσια να εκστομίζουν ό,τι τους κατέβει στο αρρωστημένο μυαλό τους (θυμίζω το τριφασικό ράσο Μητροπολίτη…).
Ο λαϊκιστής γραφικός, όταν διαθέτει εξουσία, ξεφεύγει εντελώς. Ουσιαστικά, βιώνει μια «μέθεξη» αλαζονείας και κομπασμού. Συνήθως, διανοητικά, είναι ανεπαρκής. Μπορεί όμως και διακρίνει ό,τι ταπεινό και ευτελές διαθέτει το «κοινό» του (και οι πολιτικοί και οι σταρ της τηλεόρασης το κάνουν αυτό). Σεξισμός, γυφτιά, διάθεση επαιτείας, καιροσκοπισμός, κουτοπονηριά, εθνικισμός, πατριδολαγνεία, αδιαφορία για πνευματική καλλιέργεια, θρησκοληψία και πολλά άλλα κατώτερα ένστικτα του μέσου ανθρώπου συνθέτουν την «ιδεολογία» που αποθεώνει η «γραφική» εξουσία.
Το κακό όμως είναι πως η ανοχή που επιδεικνύεται στους γραφικούς είναι απίστευτη. Λες και απολαμβάνουν μια ιδιότυπη ασυλία από παντού. Τις τελευταίες δύο δεκαετίες ο τηλεοπτικός «φασισμός» (παλιότερα, αρκούσε το πελατειακό δίκτυο…) νομιμοποίησε τη γραφικότητα. Πάντα υπήρχαν γραφικοί αλλά τώρα είναι «νόμιμοι» και, κυρίως, αναγνωρίσιμοι! Γι΄ αυτό εκλέγονται πρώτοι στα ψηφοδέλτια. Η ξεφτίλα δεν αποτελεί πια εμπόδιο, ακόμα και για αυτούς που αναγκάζονται να υποδυθούν τους γραφικούς, ενώ δεν είναι (ό,τι «πολύχρωμο» εμφανίζεται στην τηλεόραση εκλέγεται, οπότε…).
Ένας φίλος, ψυχολόγος στον Καναδά με τεράστια εμπειρία σε έρευνες, μου έλεγε πρόσφατα για ένα κοινωνικό πείραμα...

Mύκονος - Ελλάδα σήμερα : Aμέτοχος o πολίτης; (αναδημοσίευση)

 

H Eλλάς είναι χώρα ναυτική

 

Δημήτρης  Αγγελετάκης

Ο φαύλος κύκλος, τής προσφοράς-ζήτησης ειδήσεων, μεταξύ κοινής γνώμης καί ΜΜΕ δέν δείχνει νά εντυπωσιάζεται ούτε νά εντυπωσιάζει, τόσο πολύ, μέ τόν μεγάλο αριθμό τών θανατηφόρων περιστατικών, όσο δείχνει νά ευαισθητοποιείται καί νά ερεθίζεται από τόν τρόπο πού αυτά συμβαίνουν. Κάτι πού δέν είναι, μέ ορθολογικούς όρους, απολύτως φυσιολογικό. Ωστόσο, είναι -γιά τήν εποχή πού διανύουμε- απολύτως φυσικό...

H επιδίωξη καί τών MME, όπως είναι γνωστό, είναι τό κέρδος. Τό πετυχαίνουν μέσω τής τηλεθέασης, τής τηλεακρόασης κτλ.
Τό επι-ζητούμενο είναι η ακροαματικότητα...
...η οποία αυξάνεται, ραγδαία, μέ τά "ακραία" ευτυχή ή δυστυχή γεγονότα πού -στόν μέσου μορφωτικού επιπέδου τηλεθεατή, τηλεακροατή κτλ.- επηρεάζουν περισσότερο τό θυμικό καί λιγότερο τίς νοητικές του λειτουργίες. 
Αυτοί οι τελευταίοι (δηλ. τό κοινό) προσμετρώνται καί καταγράφονται μέ "κατάλληλες καί αποδεκτές -εκατέρωθεν- μεθόδους".
Τό εμπόρευμα, επομένως, δέν είναι η "είδηση" αλλά τό ίδιο τό "τηλεοπτικό κοινό". 
Τό οποίο, στή συνέχεια, καί ανάλογα μέ τά νούμερα πού "χτυπάει",  ε ξ α ρ γ υ ρ ώ ν ε τ α ι 
σέ προσυμφωνημένες τιμές (η τηλεοπτική "πιάτσα" τά έχει ρυθμισμένα αυτά) από τούς καναλάρχες στούς διαφημιστές (κατά Νόαμ Τσόμσκι).
                                                                                       -----
Έτσι, μετά από ένα αποτρόπαιο καί φρικιαστικό δυστύχημα -πού έρχεται, πολλές φορές, ως αποτέλεσμα κάθε είδους ανθρώπινων σφαλμάτων καί παραλείψεων, όχι μόνον τών φυσικών αυτουργών αλλά καί, δυνητικά, ολόκληρης τής γραφειοκρατικής ιεραρχίας τής πολιτείας- δημιουργείται (καί δικαίως) σάλος καί ντόρος μεγάλος. Ο οποίος, ντόρος, μεγεθύνεται ακόμη περισσότερο μέ τά αλλεπάλληλα δημοσιεύματα, τά τηλεοπτικά παράθυρα κτλ. 
Καί γίνεται, ίσως, καί "εμπορική καπηλεία" από ρέκτες αυτού τού "αθλήματος". 
(Η διερεύνηση, πάντως, αυτών τών "συμβάντων" καί η απόδοση δικαιοσύνης, από ένα σημείο καί έπειτα, δέν είναι έργο τών τηλεπαραθύρων ούτε τών τηλεδικαστηρίων. Είναι έργο αυτής τής ίδιας τής δικαιοσύνης).

Απ' τήν άλλη μεριά ανακαλύπτεις, καταχωνιασμένα στά ψιλά τών εφημερίδων...

Κυβερνητικές μεταρρυθμίσεις : Αντί γιατρούς, στά νησιά, διορίζουνε ...παπάδες!

H ανεργία των γιατρών 38% στην Ελλάδα...

...την ώρα που οργανικές θέσεις μένουν ακάλυπτες για χρόνια στα νησιά...


euro-crimes.blogspot

Στο νησί του "Mama Mia"εκλιπαρούν, αιώνες για έναν γιατρουδάκο, και παρά τις υποσχέσεις όσων Πολιτικών περνούν προεκλογικά από το χωριό Γλώσσα στη Σκόπελο, τιπουτις.
Κι ας έχουν...
προκηρυχθεί από αμνημονεύτων χρόνων 2 οργανικές θέσεις σε ένα  τουριστικό προορισμό που το καλοκαίρι ξεπερνά σε κατοίκους και επισκέπτες  τις 3-4 χιλιάδες ψυχές, κι άλλα τόσα...
ανασφάλιστα μηχανάκια(Διαβάστε ΕΔΩ σχετική ανάρτηση). Κι αντι 2 λειτουργούς του Ιπποκράτη , απέκτησαν 2 ...παπάδες. Και μπορεί οι agents του Θεού επί των Β.Σποράδων να μην υπογράφουν τα πιστοποιητικά θανάτου, τουλάχιστον, οι...Χριστιανοί δεν πηγαίνουν  αδιάβαστοι.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ενδεικτική είναι η περίπτωση της Μυκόνου, όπου το κέντρο υγείας έχει μείνει με μόνο έξι γιατρούς (τρεις παθολόγους, ένα παιδίατρο, ένα μικροβιολόγο και μια γενική γιατρό) από τους δέκα που υπηρετούσαν πέρσι, ενώ τις ανάγκες των ασφαλισμένων καλύπτουν και τρεις αγροτικοί ιατροί. Σύμφωνα με πληροφορίες, τα αυξημένα έξοδα διαμονής στο κοσμοπολίτικο νησί των Κυκλάδων ήταν η βασική αιτία για τη μη πλήρωση των θέσεων.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Κι όλα αυτά τήν ώρα πού οι Ιατρικοί Σύλλογοι (με επικεφαλής τον κουραστικό Πατούλη) σκούζουνε ότι μακριά στα ξένα αναζητούν την τύχη τους ο νέοι γιατροί της κατοχικής Ελλάδας, καθώς πλέον ένας στους τέσσερις είναι άνεργος ή υποαπασχολείται, ενώ η πολύχρονη αναμονή για έναρξη ή ολοκλήρωση ειδικότητας σε συνδυασμό με τους χαμηλούς μισθούς οδηγεί στη "μεγάλη απόφαση" για φυγή στο εξωτερικό, (κυρίως Τουρκία).
Από προχθές όμως οι (επιζήσαντες) ντόπιοι μπορούν να ανασάνουν (εκτός από τα καυσαέρια των ενοικιαζόμενων 2-4 τροχων), γιατί σύμφωνα με τα κουτσομπολιά ένας "δόκιμος" γιατρός δέχθηκε να κάνει το Αγροτικό του στο χωριό , κι ευχόμαστε στο Στέργιο να στεριώσει, και να "μάθει" τη δουλειά πάνω στους υπέροχους κατοίκους της Γλώσσας.
Από το ολότελα καλύτερα ...πειραματόζωα...

Γιάννης Λούλης: Δεν θέλει τις μεταρρυθμίσεις η κυβέρνηση Σαμαρά, επενδύει μόνο στο φόβο

Χωρίς εφόδια απέναντι στη χιονοστιβάδα

Στο φινάλε του καλοκαιριού και λίγο πριν το κρίσιμο φθινόπωρο του 2014 ξεκινήσει, ο Γιάννης Λούλης περιέγραψε στην Ημερησία με κάθε ακρίβεια το σημείο στο οποίο έχει βρεθεί αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση και μαζί της η χώρα.

Ο γνωστός επικοινωνιολόγος, μεταξύ άλλων, τονίζει:

Γράφει ο Γιάννης Λούλης
www.johnloulis.gr
Η κυβέρνηση βρέθηκε σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι μετά τις ευρωεκλογές, όταν η ΝΔ έχασε 7%, το ΠΑΣΟΚ έχασε το 1/3 της δύναμής του και ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε καθαρά με 4%. Γενικότερα, διαμορφώνεται ένα ρεύμα που δείχνει πως ο ΣΥΡΙΖΑ αρχίζει να κερδίζει στρατηγικά τη μάχη του «μικρότερου κακού», δευτερευόντως γιατί διορθώνει τη δική του εικόνα και πρωτίστως, διότι η κυβερνητική εικόνα επιδεινώνεται. Τα δεδομένα του νέου κλίματος δεν είναι συγκυριακά. Διαμορφώνουν μία δυναμική, που δεν είναι εύκολα αναστρέψιμη. Ειδικά εάν γίνονται πρόσθετα κυβερνητικά λάθη.
Στο κρίσιμο αυτό σταυροδρόμι η κυβέρνηση πήρε λάθος δρόμο. Αν βρεθούν απέναντι σε δυσμενείς συγκυρίες, κομματικοί οργανισμοί και οι ηγεσίες τους, χρειάζονται απαραιτήτως δύο εφόδια: Πρώτον, οφείλουν να είναι σε επαφή με τη δυσάρεστη πραγματικότητα και να κατανοούν τα αίτιά της. Δεύτερον, επιβάλλεται να έχουν στρατηγική και σχέδιο που να αντιμετωπίζει τα αίτια αυτά. Οι αντιδράσεις της κυβέρνησης δείχνουν πως τα εφόδια αυτά έχουν εξανεμιστεί. Τούτο είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο, διότι όσο πιο δύσκολα γίνονται τα πράγματα, τόσο πιο ζωτικό είναι να επιστρατευθούν τα δύο εφόδια και να αξιοποιηθούν στο έπακρο.
Στο κυβερνητικό στρατόπεδο είναι φανερό πως η επαφή με την πραγματικότητα έχει χαθεί. Ο ένας αρχηγός διαθέτει ένα γυάλινο κόσμο ανεπαρκών συμβούλων. Ο άλλος αρχηγός έχει σύμβουλο μόνο τον εαυτό του. Άρα και οι δύο πελαγοδρομούν. Κανείς από τους δύο δεν κατάλαβε τι είδος νέας κυβέρνηση μπορούσε να διεκδικήσει πρόσθετη ανοχή από την κοινή γνώμη. Ο ανασχηματισμός υπήρξε φιάσκο που ξεπέρασε την πιο απαισιόδοξη εκτίμηση. Με οδηγό τον πανικό επελέγησαν απίστευτοι, ανεπαρκείς, λαϊκιστές υπουργοί. Η νεοδημοκρατική στροφή στους λαϊκιστές πυροδότησε τον λαϊκισμό στο ΠΑΣΟΚ. 'Eτσι, η κυβέρνηση έγινε πιο αναξιόπιστη και πιο εύθραυστη.
Αυτή η κυβέρνηση δεν διέθετε ποτέ ένα μεταρρυθμιστικό αφήγημα και μεταρρυθμιστική βούληση. Δεν έδινε και δεν δίνει ελπίδα στην κοινωνία. Επενδύει στον φόβο και στην παρουσίαση μιας εξωραϊσμένης πραγματικότητας, που ελάχιστοι πιστεύουν και με την οποία οι περισσότεροι εξοργίζονται.
Ο «φόβος του ΣΥΡΙΖΑ» έχει εξαντλήσει τη χρησιμότητά του. Η παντελής απουσία στρατηγικής συν βεβαίως η ανικανότητα εξηγούν το τραγικό φιάσκο του ΕNΦΙΑ, την ώρα που εκπέμπονταν κυβερνητικά μηνύματα για μελλοντικές φορολογικές ελαφρύνσεις. Αυτές έχουν πλέον απαξιωθεί πλήρως. Ταυτόχρονα, είναι πρωτοφανές ότι ο φόρος δεν ελέγχθηκε εξονυχιστικά, όταν μάλιστα ήταν προγραμματισμένος να ανακοινωθεί μετά τις ευρωεκλογές. Αυτές άλλωστε ήταν πιθανό να οδηγήσουν σε δυσμενές αποτέλεσμα. Όμως, στην κυβέρνηση κυριαρχούσαν αυταπάτες για την εκλογική αναμέτρηση.
Ανασχηματισμός και ΕΝΦΙΑ καθρεπτίζουν από κοινού μία κυβέρνηση κυριολεκτικά στον κόσμο της, χωρίς στρατηγική, με κραυγαλέα αναποτελεσματικότητα. Καθώς το κλίμα γυρίζει εναντίον της, μένει πολιτικά γυμνή χωρίς τα εφόδια που μπορούν να δημιουργήσουν εφαλτήρια αντεπίθεσης.
Υπό αυτές τις περιστάσεις, τα ευχολόγια ότι «το κλίμα είναι αναστρέψιμο» δεν πείθουν κανέναν. Ούτε καν τους κυβερνητικούς κομματικούς στρατούς. Έτσι, και οι πρόωρες εκλογές θα έρθουν πιο κοντά, διότι πόσοι βουλευτές θα βρεθούν να στηρίξουν μια κυβέρνηση, που μόνη της δημιουργεί τη χιονοστιβάδα που την παρασύρει; Ιδίως, όταν στερείται τα εφόδια για να τη σταματήσει. Την ώρα μάλιστα, που δεν τη βλέπει καν να έρχεται.

Διεκδικώντας το δικαίωμα στην ανεξαρτησία: η περίπτωση του Γιάννη Ραγκούση

Στο 100% της φαίνεται ότι ταιριάζει στην περίπτωση του Γιάννη Ραγκούση η παροιμία «καθαρός ουρανός, αστραπές δε φοβάται» καθώς ο πρώην υπουργός επέλεξε να απαντήσει με έναν μάλλον εντυπωσιακό τρόπο σε πρόσφατη επίθεση λάσπης που δέχθηκε από το Πρώτο Θέμα.

Προσωπικά, δεν θυμάμαι κανέναν άλλον Έλληνα πολιτικό να δίνει τόσες πολλές λεπτομέρειες για την περιουσιακή του κατάσταση χωρίς καν να χρειάζονται. Να τι απάντησε μέσω των NEΩΝ και του Facebook ο κ. Ραγκούσης σε δημοσιεύματα για την ενοικίαση της κατοικίας του:

"Στην αρχή του καλοκαιριού παρουσιάστηκε από μερίδα ΜΜΕ με έναν τρόπο επιθετικό κι απροσδιόριστα επικριτικό η απόφασή μου να προσδώσω και επαγγελματική χρήση στη μόνιμη κατοικία μου, στον Κώστο της Πάρου.

Εξ αρχής διευκρινίζω:

αποτελεί ακλόνητη πεποίθησή μου πως από την ώρα που ανέλαβα δημόσια αξιώματα και διαχειρίστηκα δημόσιο χρήμα υπόκειμαι σε κάθε είδους έλεγχο αλλά και κριτική από οποιονδήποτε, ανεξάρτητα ποιος είναι και τι έχει κάνει.

Επιπλέον πιστεύω πως ανεξάρτητα από την ύπαρξη νομικής ή τυπικής υποχρέωσης, το προσωπικό μας παράδειγμα σε θέματα αρχής πρέπει να συμβαδίζει με αυτό που αποτελεί πίστη μας κι όχι μόνο με ό,τι είναι νομοθετημένο.

Επομένως, και παρότι δεν προβλέπεται ως νομική υποχρέωση - αφού ποτέ δεν νομοθέτηκαν οι 75 αλλαγές που ετοιμάσαμε το 2011- για εμένα έχει μείζονα ηθική και πολιτική αξία να αποτυπώσω δημόσια τις διαφορές στην περιουσιακή μου κατάσταση, συγκρίνοντας το 2007-2008, όταν απέκτησα την ιδιότητα του μέλους του Ελληνικού Κοινοβουλίου, με το σήμερα, 2 χρόνια μετά το τέλος της Βουλευτικής και κυρίως της Κυβερνητικής μου ιδιότητας.

Έτσι λοιπόν σύμφωνα με αυτήν την σύγκριση:

Το 2007-2008, οι συνολικές οικογενειακές αποταμιεύσεις υπερέβαιναν τις 200.000€ ενώ το 2014 αυτές είναι λιγότερες από 30.000€.
Την ίδια στιγμή έχω συνάψει επαγγελματικό δάνειο, ύψους 32.000 €.
Όσον αφορά στα ακίνητα, αυτά παρουσιάζουν τις εξής διαφορές :
Το 2014 έχω επιπλέον στην κυριότητά μου
- από κληρονομιά του πατέρα μου στον Κώστο της Πάρου : 36 τ.μ. της κατοικίας του, κατασκευής 1980 καθώς και το 16,66% ενός περιβολιού εκτός σχεδίου 2 στρεμμάτων.
- από δωρεά συγγενών μου στο Χολαργό : 2,5 % ή 2τ.μ. διαμερίσματος κατασκευής 1975, στο οποίο ήδη κατείχα,από κληρονομιά της μητέρας μου, το 97,5%, τα 76τ.μ.
Δεν έχω πλέον στην κυριότητά μου το 50% αγροτεμαχίου στη Νέα Μάκρη που δώρισα στην αδελφή μου. Ενώ το μόνο αυτοκίνητο που υπήρχε και παραμένει στην κυριότητα μας είναι ένα Citroen Picasso 1600cc αγοράς το 2000.
Επειδή και οι κρίνοντες κρίνονται, φαντάζομαι πως όσοι προσπάθησαν να προκαλέσουν το δημόσιο αίσθημα με την παρουσίαση της ενοικίασης του σπιτιού μου θα φιλοτιμηθούν κι αυτοί να παρουσιάσουν την περιουσιακή τους κατάσταση "τότε και τώρα".

Τα παρακάτω αναντίλεκτα δεδομένα όσοι τα αγνοούν ή συνειδητά τα υποβαθμίζουν τόσο επιβεβαιώνουν την κακοπιστία τους:

Νέο κεφάλαιο προστέθηκε στη διαμάχη ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ

Χριστιάνα Καλογήρου

«Αγκάθι» η εκλογή περιφερειάρχη Βορείου Αιγαίου

Νέο κεφάλαιο προστέθηκε στην διαμάχη ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ για την εκλογή Περιφερειάρχη Βορείου Αιγαίου. Μετά την προσφυγή στο ΣτΕ της Χριστιάνα Καλογήρου που αν και εξελέγη με τη ΝΔ εξέπεσε από περιφερειάρχης με απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Πειραία μετά από ένσταση του ΣΥΡΙΖΑ , τώρα, τα μέλη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης επανέρχονται κατά της ίδιας απόφασης.

Αυτή τη φορά ζητούν με προσφυγή τους στο ΣτΕ να αναιρεθεί η απόφαση του Διοικητικού Εφετείου κατά το σκέλος εκείνο που δεν έκανε δεκτή την ένστασή τους ως προς τον αντιπεριφερειάρχη Ευστράτιο Κύτελη.

Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζουν ότι ο αντιπεριφερειάρχης έχει και αυτός κώλυμα εκλογιμότητας, καθώς από τον Ιούλιο του 2011 μέχρι και τον περασμένο Φεβρουάριο είχε την ιδιότητα του διευθυντή της Νομαρχιακής Μονάδας Υγείας Μυτιλήνης του ΙΚΑ και παράλληλα από την 1η Ιανουαρίου 2012 της Νομαρχιακής Μονάδας Υγείας Μυτιλήνης του ΕΟΠΥΥ.

Έτσι, όπως υποστηρίζουν εσφαλμένα το Διοικητικό Εφετείο ερμήνευσε την εκλογική νομοθεσία και ότι από την θέση που κατείχε ο κ. Κλύτελης είχε σημαντικές δυνατότητες επηρεασμού σε ψυχολογικό επίπεδο της εκλογικής βούλησης.
 newsbeast.gr

Ζωή, να ζήσεις!...

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου παντρεύεται στις 27 Σεπτεμβρίου τον εκλεκτό της καρδιάς της στα Λουτρά Αιδηψού. Η είδηση του γάμου της Ζωής Κωνσταντοπούλου προκάλεσε πολλά ...
σχόλια -γιατί ζούμε σε μια χώρα όπου όλοι σχολιάζουν τους άλλους-, οπότε θέλω να κάνω κι εγώ ένα σχόλιο γιατί, κατά γενική ομολογία, τα καταφέρνω καλύτερα στα σχόλια από άλλους.
Με εντυπωσιάζει το γεγονός πως πολλοί από αυτούς που σκίζουν τα ρούχα τους για τα δικαιώματα των μειονοτήτων δεν έχουν κανένα πρόβλημα να επιτίθενται διαρκώς με σεξιστικά σχόλια στη Ζωή Κωνσταντοπούλου.
Γενικά, με εντυπωσιάζουν όλοι αυτοί που διαλαλούν διαρκώς πόσο φιλελεύθεροι είναι αλλά, μόλις κάποιος εκφράσει διαφορετική άποψη από τη δική τους, πέφτουν όλοι μαζί να τον φάνε.
Πριν την ανακοίνωση του γάμου της, οι σεξιστικές επιθέσεις εναντίον της Ζωής Κωνσταντοπούλου γίνονταν εξαιτίας της πολιτικής της παρουσίας, την οποία εγώ βρίσκω εξαιρετική και το έχω γράψει.
Και δεν είναι πολλοί οι πολιτικοί για τους οποίους έχω γράψει πως τους θεωρώ εξαιρετικούς.
Εκτός των πολιτικών της ικανοτήτων, η Ζωή Κωνσταντοπούλου είναι πολύ ωραία τύπισσα, έχει χιούμορ και αυτοσαρκασμό, και, για να κάνω κι εγώ ένα σεξιστικό σχόλιο, είναι γύναικος τριζάτος.
Κι επειδή στη χώρα που γεννήθηκα εγώ, συνηθίζουμε όταν παντρεύεται κάποιος να του ευχόμαστε:
Ζωή, να ζήσετε και να ευτυχήσετε!
(Όποιος θέλει να λυσσάξει, ας λυσσάξει ελεύθερα. Δεν έχω δουλειά για να την χάσω, οπότε γράφω ό,τι θέλω εγώ. Φοβερό ε;)

pitsirikos