Σκίτσο του Ηλία Μακρή

                                                                                                                    από τήν "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" (18.06.16)

ΜΙΑ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Οικογένεια Πικόπουλου: Εφτιαξε την πρώτη ελληνική φωτογραφική μηχανή

 
Γράφει: Βάσω Μιχοπούλου

Η ταμπέλα του εργαστηρίου της οδού Λέκκα γράφει στα αγγλικά: "Σπεσιαλίστας από το 1935 στην επισκευή φωτογραφικών μηχανών" και ο κύριος Νίκος Πικόπουλος κρατάει στα χέρια του την πρώτη- και μοναδική- ελληνική φωτογραφική μηχανή, την ΡΙCCΑ που κατασκεύασε ο πατέρας του το 1953. "
Ήταν ο πρώτος φωτοτεχνικός στην Ελλάδα και αυτός  που έφτιαξε την πρώτη ελληνική φωτογραφική μηχανή σε σειρά παραγωγής. Κατασκεύασε περίπου 300-350 κομμάτια. Τα πρώτα ήταν από μπρούτζο, γιατί  εξαιτίας της  απαγόρευσης των εισαγωγών μεταπολεμικά, αδυνατούσε να βρει εύκολα υλικά. Όταν βρήκε, αντικατέστησε τον μπρούντζο με αλουμίνιο", εξηγεί και συμπληρώνει χαμογελώντας πως ο πατέρας του, προκειμένου να βοηθήσει την μικρή του επιχείρηση να συνεχίσει την παραγωγή, ζήτησε  από μια τράπεζα δάνειο 100.000 δραχμών, αλλά το αίτημά του απορρίφθηκε. Αντίθετα, η τράπεζα είπε ναι στην αίτηση για δάνειο ύψους  350.000 δρχ. σε μια ομάδα επιχειρηματιών που άνοιξαν μπουζουξίδικα.
Σήμερα η PICCA είναι 62 ετών και παρόλο που στη νεότητά της δεν γνώρισε δόξες, λόγω της κρατικής αδιαφορίας και των συνθηκών της μεταπολεμικής περιόδου, η μοίρα επιφύλαξε  θριαμβευτική υποδοχή για τα λιγοστά κομμάτια που παράχθηκαν. Ως σπάνιο συλλεκτικό αντικείμενο γνωρίζει πλέον μεγάλη αναγνώριση και "τιμή" από τους απανταχού συλλέκτες φωτογραφικών μηχανών.

Ο Φίλιππος Πικόπουλος, ενώ σπούδασε οικονομικά στην Αγγλία και έγινε δεκτός και για μεταπτυχιακό στο LSΕ, αποφάσισε να εγκαταλείψει το πρόγραμμα, να επιστρέψει στην Αθήνα και να δουλέψει πλάι στον βετεράνο τεχνίτη πατέρα του

Μικρασιατική καταστροφή
Η  PICCA όμως αποτελεί ένα μόνο ένα κομμάτι της ιστορίας  της οικογένειας Πικόπουλου που έχει τις ρίζες της στη Μ. Ασία. Όλα  ξεκίνησαν το 1922 όταν, με τη Μικρασιατική καταστροφή, ο Δημήτρης Πικόπουλος, ο πατέρας του Νίκου, έφτασε στην Ελλάδα σε ηλικία μόλις δώδεκα ετών. Η φωτογραφία δεν είχε ακόμη ξεκινήσει και εκείνος καταπιάστηκε με τις επισκευές γραμμοφώνων σε ένα υπόγειο στη σημερινή στοά Σπυρομήλιου. Και συνέχισε έτσι μέχρι τη στιγμή που τον επισκέφθηκε ο Πέτρος Πουλίδης από τα Γιάννενα, ο πρώτος επαγγελματίας φωτορεπόρτερ στην Ελλάδα, ο άνθρωπος που απαθανάτισε τη δολοφονία του πρωθυπουργού Θεόδωρου Δηλιγιάννη  κατά την προσέλευσή του στη Βουλή, από τον χαρτοπαίκτη και ιδιοκτήτη λέσχης Αντώνη Κωσταγερακάρη, ο οποίος ήταν εξαγριωμένος από την απόφαση του Δηλιγιάννη να κλείσει τις χαρτοπαικτικές λέσχες.

Γράμμα από το Λονδίνο : Άραγε τι παραπλανητικά στοιχεία για το δημοψήφισμα θα μας προσφέρουν αύριο;

tvxs.gr 08:07 | 17 Ιουν. 2016

 τού Μιχάλη Γιαννεσκή*
 Λονδίνο, μια βδομάδα πριν το δημοψήφισμα, και οι συζητήσεις περί Brexit κυριαρχούν παντού.

Τα ξενοφοβικά αντανακλαστικά πολλών Βρετανών εκδηλώνονται με επιχειρήματα για τις θέσεις εργασίας που οι Ευρωπαίοι μετανάστες «στερούν» στους ντόπιους, για το ότι τα ποσά που η χώρα είναι υποχρεωμένη να πληρώνει τις Βρυξέλλες θα επενδυθούν στο μέλλον προς όφελος της Βρετανίας, και ότι η Βρετανία πρέπει να σπάσει τα «δεσμά» της ΕΕ.  Ενώ όσοι υποστηρίζουν την παραμονή στην ΕΕ αναφέρονται στα πλεονεκτήματα της «κοινής αγοράς», στην πολιτισμική κοινότητα της Ευρώπης, και στις τεράστιες οικονομικές απώλειες που θα επιφέρει ένα Brexit.
Οι συζητήσεις αντανακλούν σε μεγάλο βαθμό την παραπληροφόρηση που διοχετεύουν οι καμπάνιες υπέρ (Bremain) και κατά (Brexit) της παραμονής στην ΕΕ σε καθημερινή βάση.  Ταυτόχρονα, το Bremain φαίνεται να έχει χάσει τον «μπούσουλα» και τελευταία κάνει όλο και περισσότερο απελπισμένες προσπάθειες να πείσει το μεγάλο αριθμό μη προνομιούχων Βρετανών, οι οποίοι στο παρελθόν ήταν ψηφοφόροι των Εργατικών, και θα ψηφίσουν Brexit, κυρίως γιατί δεν εμπιστεύονται τους πολιτικούς – Συντηρητικούς ή Εργατικούς – που κυβερνούν τη χώρα τα τελευταία 20 χρόνια.
Για αυτό το λόγο, στην καμπάνια του Bremain πρωταγωνιστούν σήμερα πρωτοκλασάτα στελέχη των Εργατικών, όπως ο νέος δήμαρχος του Λονδίνου, Σάντικ Καν, ο Τζέρεμι Κόρμπιν, και ο πρώην αρχηγός των Εργατικών Μίλιμπαντ. Ο πρωθυπουργός Κάμερον λάμπει δια της απουσίας του, καθότι στην παρούσα συγκυρία θεωρείται «τοξικός» για την καμπάνια και οι ψηφοφόροι τους οποίους πρέπει να πείσει δεν τον εμπιστεύονται.
Παρά τις απαισιόδοξες δημοσκοπήσεις για το Bremain, ο Κάμερον δηλώνει επανειλημμένα ότι θα παραμείνει πρωθυπουργός, όποιο και να είναι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Κάτι ανάλογο μάλλον έλεγε και ο Ναπολέων λίγα λεπτά πριν από τη λήξη της μάχης του Βατερλώ. Ενώ ο Νάιτζελ Φάρατζ, έχοντας πρωτοστατήσει σε όλη την αναταραχή που έχει προκαλέσει το θέμα του Brexit,  τώρα δηλώνει ότι δεν έχει ιδέα τι μέλει γενέσθαι εάν η Βρετανία φύγει από την ΕΕ.  Πρόκειται για τη μόνη ειλικρινή δήλωση του Φάρατζ μέχρι στιγμής: δηλαδή ότι «πάμε στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα».
Παρότι το αποτέλεσμα είναι αβέβαιο, οι πολιτικοί και των δύο παρατάξεων αποφεύγουν την αλήθεια όπως ο διάβολος αποφεύγει το λιβάνι. Καμία αναφορά στο γεγονός ότι είτε εντός είτε εκτός της ΕΕ η λιτότητα και το πλιάτσικο της δημόσιας περιουσίας και των φορολογουμένων θα συνεχιστούν ακάθεκτα.  Ακόμα και τα πιο χειροπιαστά στοιχεία σχετικά με τη...