 |
| από "ΤΑ ΝΕΑ" |
Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2015
Η σεισμολογία έχασε τη «φωνή της λογικής»
«Στην Eλλάδα θα πρέπει να είμαστε πάντα έτοιμοι για έναν μεγάλο σεισμό» δήλωνε ο σεισμολόγος Γιώργος Σταυρακάκης σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή» τον Απρίλιο 2002, ως διευθυντής τότε του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου του Αστεροσκοπείου Αθηνών.
«Μην περιμένετε από τον κόσμο να το συνειδητοποιήσει εύκολα· υπάρχει πάντα και ο ψυχολογικός παράγοντας. Πρέπει όμως να μας γίνει συνείδηση ότι πρέπει να αυξηθεί η ασφάλεια των κατασκευών, ειδάλλως ό,τι και να πούμε δεν έχει νόημα. Διερωτώμαι πώς μπορεί κάποιος να χτίζει ένα αυθαίρετο και να βάζει μέσα την οικογένειά του, χωρίς να σκεφτεί τι μπορεί να συμβεί. Επίσης, καλό είναι όλοι μας να κάνουμε κάτι που είναι συνηθισμένο σε άλλες χώρες και σπάνιο στην Eλλάδα: μια συζήτηση με την οικογένειά μας, για το τι πρέπει να γνωρίζουμε σε περίπτωση σεισμού. Στην Iαπωνία, σε περίπτωση σεισμού, ο κόσμος δεν τρέχει στα μπαλκόνια για να πηδήξει από κάτω... Οσο περισσότερα γνωρίζουμε τόσο συμβάλλουμε στην ελαχιστοποίηση# των αποτελεσμάτων ενός ισχυρού σεισμού».
Ο διακεκριμένος σεισμολόγος, που έφυγε χθες από τη ζωή σε ηλικία 61 ετών, έπειτα από ολιγόμηνη μάχη με τον καρκίνο, ήταν πάντα «η φωνή της λογικής». Ενας επιστήμονας πολύ αγαπητός όχι μόνο στη σεισμολογική κοινότητα, αλλά και στο ευρύ κοινό, καθώς έδινε πάντα μια ψύχραιμη και αξιόπιστη άποψη στα χτυπήματα του Εγκέλαδου.
Ο Γιώργος Σταυρακάκης, διδάκτωρ σεισμολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του από τον Οργανισμό Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας (ΟΑΣΠ) και συνέχισε ως σεισμολόγος-ερευνητής στο Γεωδυναμικό Ινστιτούτο του Αστεροσκοπείου Αθηνών, του οποίου διετέλεσε διευθυντής για οκτώ έτη. Ανέπτυξε πλούσιο επιστημονικό έργο και υπηρέτησε τη σεισμολογία από ελληνικούς και ευρωπαϊκούς επιστημονικούς φορείς. Το 2009 εξελέγη ευρωβουλευτής με το ΠΑΣΟΚ και κατά τη διάρκεια της θητείας του διετέλεσε αντιπρόεδρος της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης.
Η εξόδιος ακολουθία θα πραγματοποιηθεί σήμερα στις 11:00 π.μ. στο κοιμητήριο Μελισσίων.
από kathimerini.gr
Λογαριασμοί υψηλής μυστικότητας στα SwissLeaks...
Τους λογαριασμούς υψίστης μυστικότητας που εμφανίζονται με αριθμούς και κωδικούς αντί για ονόματα καταθετών αποκαλύπτουν "Τα Νέα Σαββατοκύριακο" στο πλαίσιο του SwissLeaks, της παγκόσμιας έρευνας της Διεθνούς Σύμπραξης Ερευνητών Δημοσιογράφων (ICIJ) και της γαλλικής εφημερίδας "Le Monde".
Τα αρχεία που διέρρευσαν περιλαμβάνουν...
πληροφορίες για τραπεζικούς λογαριασμούς που φιλοξενούσαν πάνω από 100 δισ. δολάρια ΗΠΑ, τα οποία συνδέονταν με 106.000 πελάτες της HSBC από ολόκληρο τον πλανήτη.
Υπάρχουν οι ονομαστικοί λογαριασμοί των πελατών μιας ελβετικής τράπεζας, οι οποίοι συνδέονται με το πρόσωπο του καταθέτη και αποτελούν ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα. Υπάρχουν οι μυστικοί λογαριασμοί, αυτοί όπου ο πραγματικός καταθέτης κρύβεται πίσω από μία offshore εταιρεία, η οποία δεν φαίνεται ότι του ανήκει καθώς έχει βάλει κάποιον αχυράνθρωπο ως διευθυντή, και η οποία offshore είναι η κάτοχος του τραπεζικού λογαριασμού.
Και υπάρχουν και οι σούπερ απόρρητοι τραπεζικοί λογαριασμοί: σε αυτούς το όνομα του καταθέτη έχει αντικατασταθεί από έναν αριθμό ή συνδυασμό αριθμών και γραμμάτων. Πολλές φορές οι υπάλληλοι της τράπεζας που χειρίζονται αυτόν τον αριθμημένο λογαριασμό δεν γνωρίζουν καν ποιο είναι το συνδεόμενο πρόσωπο, καθώς οι συνδέσεις των ονομάτων με τους αριθμούς βρίσκονται καλά κρυμμένες και κρυπτογραφημένες σε άλλον υπολογιστή, στον οποίο ελάχιστοι έχουν πρόσβαση.
Ο Ερβέ Φαλσιανί, ο πρώην υπάλληλος της HSBC που απέσπασε τα στοιχεία από το παράρτημα της Γενεύης, κατάφερε να πάρει και αυτά που αφορούσαν τους αριθμημένους λογαριασμούς - το άβατο της τραπεζικής μυστικότητας, όπως έχουν χαρακτηριστεί από ειδικούς των γαλλικών Αρχών, που επεξεργάστηκαν τα δεδομένα και κατάφεραν να ενώσουν τα κομμάτια του παζλ και να βρουν ποια ήταν τελικά τα πραγματικά ονόματα πίσω από τους αριθμούς.
Από τους 771 αριθμημένους λογαριασμούς ελληνικού ενδιαφέροντος, που εντόπισαν "Τα Νέα", οι 430 εμφανίζονταν κάποια στιγμή να έχουν καταθέσεις. Οταν ο Φαλσιανί απέσπασε τα στοιχεία από το δίκτυο της HSBC και τα έκρυψε σε κάποιους απομακρυσμένους υπολογιστές -διαδικασία που φέρεται να ξεκίνησε εντός του 2007- ενεργοί ήταν οι 238.
Οι υπόλοιποι είχαν κλείσει κατά κύριο λόγο είτε επειδή πολύ απλά είχαν αποσυρθεί οι καταθέσεις είτε επειδή είχαν μεταφερθεί τα ποσά σε άλλους λογαριασμούς που συνδέονταν με οφσόρ έτσι ώστε να αποφευχθεί ο φόρος του 15% επί των τόκων των καταθέσεων που τέθηκε σε ισχύ τον Ιούλιο του 2005 βάσει της σχετικής φορολογικής συμφωνίας μεταξύ ΕΕ - Ελβετίας.
thepressproject.gr
Η «παράνομη» αντιπρόεδρος της Goldman Sachs...
Τον Σεπτέμβρη του 2007, η Τζουλίσα Αρς προσπαθεί να «μαζέψει» τα κομμάτια της, καθισμένη στο γραφείο της στην Goldman Sachs. Σε ένα...
μικρό χωριό του Μεξικό, ο πατέρας της βρίσκεται ένα βήμα πριν τον θάνατο. Η αδερφή της, της τηλεφωνεί και της ανακοινώνει τα άσχημα νέα. Δεν λέει σε κανέναν τίποτα. Σηκώνεται και εγκαταλείπει για λίγο την σειρά που έχουν δημιουργήσει αυτή και οι συνάδερφοί της στα γραφεία της τράπεζας επενδύσεων. Περπατά προς το λόμπι, ανοίγει την πόρτα της τουαλέτας και κλειδώνεται για λίγο μέσα.
«Μην ανησυχείς για τίποτα. Μην ανησυχείς για τίποτα», επαναλαμβάνει διαρκώς. Στη συνέχεια, πλένει το πρόσωπό της, παίρνει μία βαθιά ανάσα και επιστρέφει στο γραφείο της και συνεχίζει να δουλεύει, χωρίς να ενημερώσει κανέναν ότι ο πατέρας της είναι νεκρός. Οι συνάδερφοί της, γνωρίζοντας μόνο ότι η κατάσταση της υγείας του δεν είναι καλή, δεν μπορούν να αντιληφθούν γιατί η Τζουλίσα δεν παίρνει το πρώτο αεροπλάνο να τον επισκεφτεί. Η ίδια ωστόσο τους εξηγεί πως η οικογένειά της θα την κρατά ενήμερη και ότι... ίσως να φύγει την επόμενη ημέρα. Στον όροφο διαχείρισης πλούτου, δεν υπάρχει «χώρος» για δάκρυα.
Δεν είναι όμως μόνο ο μεγάλος ανταγωνισμός που ανάγκασε την Τζουλίσα Αρς να κρατήσει κρυφό τον θάνατο του πατέρα της. Η μεγάλη καριέρα της 32χρονης σήμερα γυναίκας ήταν στηριγμένη σε... πλαστά χαρτιά, τα οποία είχε αγοράσει από έναν άγνωστο σε ένα διαμέρισμα του Τέξας. Σε διάστημα επτά ετών, από απλή υπάλληλος έγινε αναλύτρια, σύμβουλος και στη συνέχεια αντιπρόεδρος της Goldman Sachs. Όταν όμως ο πατέρας της άφησε την τελευταία του πνοή σε αυτό το μικρό χωριό του Μεξικό, δεν μπορούσε να τον επισκεφτεί. Γιατί αν το έκανε, δεν θα μπορούσε να επιστρέψει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Κανείς στην τράπεζα κολοσσό δεν ανακάλυψε ποτέ το μυστικό της.
Η Αρς μετακόμισε στο Τέξας όταν ήταν 11 χρονών. Μεγάλωσε σε μια φτωχή γειτονιά, πήγε σε δημόσιο καθολικό σχολείο και ήταν πολύ καλή μαθήτρια. Η βίζα της έληξε όταν ήταν 14 ετών. Η ίδια σήμερα εξηγεί ότι «ήξερα τι σήμαινε αυτό. Ήμουν παράνομη». Στόχος της ήταν να γίνει πλούσια: «Πίστευα ότι αν κατάφερνα να γίνω πλούσια, δεν θα πείραζε κανέναν το γεγονός ότι θα ήμουν παράνομη». Πίστευα ότι αν έβγαζα πολλά λεφτά θα με αποδέχονταν». Αργότερα μπήκε στο πανεπιστήμιο όπου σπούδασε οικονομικά.
Οι γονείς της αποφάσισαν να γυρίσουν πίσω στο Μεξικό το 2001 και εκείνη ανέλαβε μια μικρή επιχείρηση που είχαν στήσει. Όταν ωστόσο η επιχείρηση αυτή «γονάτισε» οικονομικά και η Τζουλίσα αναγκάστηκε να βρει δουλειά, η τουριστική της βίζα είχε λήξει. Και εννοείται πως δεν μπορούσε να συνεχίσει τις σπουδές της χωρίς να δουλεύει. Τότε, αποφάσισε να βγάλει πλαστή κάρτα παραμονής. Τελειώνοντας το πανεπιστήμιο, βρήκε έναν τρόπο να μπει στη Wall Street και στη συνέχεια εντάχθηκε στο δυναμικό της Goldman, χρησιμοποιώντας την ψεύτικη πράσινη κάρτα.
Με πλαστά έγγραφα πέρασε από όλους τους απαραίτητους ελέγχους και το 2005 έγινε μία από τους 23.000 εργαζόμενους μιας από τις πιο κερδοφόρες εταιρίες της Wall Street και έφτασε μέχρι τη θέση της αντιπροέδρου. Και όταν παντρεύτηκε τον φίλο της από το κολέγιο, αντικατέστησε την ψεύτικη πράσινη κάρτα της με μια αληθινή. Σήμερα, η 32χρονη έχει παρατήσει τα οικονομικά και εργάζεται για τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό Define American, όπου συμβουλεύει και στηρίζει παράνομους μετανάστες.
real.gr
Έχουμε ακοοοοοοοόμα, .......νά δουουουούμε...!
Είναι γεγονός! Δημιουργήθηκε η Παγκόσμια Ημέρα… Πιτόγυρου στη Θεσσαλονίκη!...
Έχουμε δει εκδηλώσεις και εκδηλώσεις. Ήρθε όμως η στιγμή να γιορταστεί και... αυτό όπως του αξίζει. Πρόκειται για μια...εκδήλωση διαφορετική από τις άλλες. Δεν υπάρχουν διακρίσεις ανάμεσα στο φύλο, την θρησκεία ή την εθνικότητα. Δεν έχει καμία σχέση με τις θρησκευτικές εορτές όπως τα Χριστούγεννα.
Για πρώτη φορά ιδρύεται στη Θεσσαλονίκη Παγκόσμια Ημέρα... Πιτόγυρου, που θα γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 3 Μαΐου.
Με σχετική ανάρτηση στο facebook και περίπου 10.241 προσκεκλημένους, δαιμόνιοι Θεσσαλονικείς αποφάσισαν να τιμήσουν τη σπουδαία ανακάλυψη του πιτόγυρου.
Φυσικά από το σχετικό γκρουπ στο Facebook (International eat a pitogyro day) δε λείπουν και οι κλασικές κόντρες Αθήνας και Θεσσαλονίκης για το πώς είναι πραγματικά ένα καλαμάκι και ένα σουβλάκι...
ΤΑΖ: «Τα χρέη του ενός είναι ο πλούτος του άλλου...
...και κυρίως της Γερμανίας»...
Επενδύσεις αντί λιτότητα είναι ο μόνος δρόμος εξόδου από την κρίση επισημαίνει η γερμανική εφημερίδα TAZ στο πρωτοσέλιδό της.
«Επενδύσεις αντί λιτότητα είναι ο μόνος δρόμος εξόδου από την κρίση. Η Μέρκελ και ο Σόιμπλε όμως δεν θέλουν να...
το δουν αυτό. Διότι τα χρέη του ενός είναι ο πλούτος του άλλου, και κυρίως της Γερμανίας.
Μια ματιά στο εμπορικό ισοζύγιο πιστοποιεί αυτή την άποψη. Το τίμημα είναι υψηλό και η Ευρώπη κάθε μέρα αποξενώνεται. Κι ενώ στην Ελλάδα ο ΣΥΡΙΖΑ, στην Ισπανία οι Podemos, και στην Ιρλανδία το Sinn Fein, διαμορφώνουν μια εναλλακτική που προέρχεται από κάτω, ο Σόιμπλε και η Μέρκελ με την ανεύθυνη πολιτική τους δίνουν επιχειρήματα στους δεξιούς λαϊκιστές στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη να μιλάνε με μίσος για τους «τεμπέληδες», αναφερει χαρακτηριστικά η εφημερίδα...
από nonews-NEWS
Ποιος κυβερνά αυτή τη χώρα;..
Η φράση του τίτλου αποδίδεται στον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Λέγεται ότι την είπε αμέσως μετά τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη από το παρακράτος της εποχής.
Βεβαίως ο Καραμανλής προσπάθησε να βγάλει από πάνω του τη ρετσινιά, αλλά δεν θα μπορούσε να ομολογήσει ότι το παρακράτος το έστησε η παράταξη του, ο ίδιος το ανέχτηκε και το χρησιμοποίησε για να οργανώσει τις εκλογές βίας και νοθείας του 1961.
Ήταν η περίοδος που ψήφιζαν τα δέντρα και οι πεθαμένοι. Αυτά είναι ιστορία.
Το ερώτημα πάντως επανέρχεται στην επικαιρότητα γιατί ακούω στελέχη της κυβέρνησης να λένε -τα περισσότερα ιδιωτικώς, κάποια και δημοσίως- ότι θεσμικοί και παραθεσμικοί κύκλοι βάζουν συνεχώς τρικλοποδιές στην κυβέρνηση με παρότρυνση ξένων αξιωματούχων, για να ακριβολογούμε, του Σόιμπλε.
Με έναν τρόπο το είπε και ο πρωθυπουργός μιλώντας στη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας. Απευθυνόμενος στα μέλη του κομματικού οργάνου, ο Αλέξης Τσίπρας σημείωσε: «Να υλοποιήσουμε τη λαϊκή εντολή για άσκηση της διακυβέρνησης της χώρας, ξεκινώντας το ξήλωμα του καθεστώτος του μνημονίου και των εκπροσώπων του στον κρατικό μηχανισμό».
Τι εννοούν άραγε ο κ. Τσίπρας και τα στελέχη της κυβέρνησης; Αναφέρονται στο γνωστό θέμα της διαπλοκής; Ονόματα παρακαλώ, αλλιώς θα έχουμε μία από τα ίδια. Γιατί, όπως θυμάστε, σχεδόν όλες οι κυβερνήσεις μίλησαν για τον εγκληματικό ρόλο της διαπλοκής αλλά έμειναν στα λόγια. Συνεργάστηκαν αρμονικά μαζί της. Στην κατηγορία αυτή εντάσσονται οι παραθεσμικοί κύκλοι.
Τα πράγματα όμως σοβαρεύουν όταν προσεγγίζουμε τον όρο «θεσμικοί κύκλοι». Με βάση την κοινή λογική, πρέπει να υποθέσουμε ότι στην ομάδα αυτή εντάσσονται πρόσωπα και φορείς που κινούνται εντός του πλαισίου και έχουν εξουσίες.
Αν οι κύκλοι αυτοί δεν υπηρετούν, ως οφείλουν, την πολιτική της χώρας, όπως την προωθεί η εκλεγμένη κυβέρνηση, λειτουργούν σαν πέμπτη φάλαγγα ή σαν Δούρειος Ίππος των ξένων και παραμένουν στις θέσεις τους, τότε υπάρχει ζήτημα δημοκρατίας. Υποχρέωση της κυβέρνησης είναι να τους αποκαλύψει, να τους καταγγείλει δημοσίως και να τους ξηλώσει.
Διαφορετικά, ο κ. Τσίπρας πολύ σύντομα θα αναρωτηθεί, όπως και ο Καραμανλής, «ποιος κυβερνά αυτή τη χώρα;».
Και είναι κρίμα να φτάσει στο σημείο να το πει. Αυτός άλλωστε δεν έχει λόγους να ντρέπεται για το παρελθόν της παράταξής του...
Τάσος Παππάς
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
Τά CAPRICE τής Φρανκφούρτης !..
Καί μένει δυστυχώς -ο δυστυχής- μέ τή γλύκα...
Γιατί από τίς δυό διαφορετικές αναφορές στήν ονομασία "CAPRICE", σ' αυτή τή πόλη, η μία είναι επιγραφή-διαφήμηση τούρκικου ξενοδοχείου μέ ...ιαματικά λουτρά, πρός Μποντρούμ - Κουσάντασι μεριά!
Καί η άλλη αφορά κατάστημα πού πουλάει παντός είδους ...παπούτσια!
Υ-πε-μο-νή! (πού έλεγε κι ο Νικήτας Πλατής...)
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)