Συγκοινωνούντα δοχεία...
Πρόκειται για τη σχέση συγκοινωνούντων δοχείων μεταξύ της Ευρώπης και της ευρύτερης Μέσης Ανατολής στη διαμόρφωση ισορροπιών και συσχετισμών τόσο σε περιφερειακό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο.
Η αρχή έγινε στα τέλη του 18ου αιώνα με την εκστρατεία του Βοναπάρτη στην Αίγυπτο, με την κορύφωση να καταγράφεται λίγο μετά τα μέσα του 19ου αιώνα πρώτα με τον Κριμαϊκό Πόλεμο και στη συνέχεια με τον Ρωσοτουρκικό Πόλεμο το 1876-77.
Σήμερα όλες οι δυνάμεις της Ε.Ε οι οποίες εμπλέκονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στην ψυχροπολεμική ένταση που έχει διαμορφωθεί στην Ανατολική Μεσόγειο δεν έχουν μόνο περιφερειακές στοχεύσεις, αλλά συνολικές ευρωπαϊκές φιλοδοξίες που επιθυμούν να προωθήσουν.
Η Γαλλία του Μακρόν με τη σκληρή στάση της απέναντι στην Τουρκία του Ερντογάν πιέζει τη Γερμανία προς την κατεύθυνση συνολικής επαναδραστηριοποίησης του γαλλογερμανικού δίδυμου ως πεδίου διαμόρφωσης των στρατηγικών επιλογών των 27.
Η γερμανική προεδρία μένει σταθερή στη γραμμή κατευνασμού και διαμεσολάβησης απέναντι στην Τουρκία του Ερντογάν, έναν ρόλο που διεκδικεί πρώτα και πάνω από όλα στους ενδοευρωπαϊκούς συσχετισμούς.
Μεταξύ Νότου και Γαλλίας, των σκληρών του Βορρά και των τεσσάρων του Βίζεγκραντ το Βερολίνο προωθεί ως διαμεσολάβηση στόχους που θα προκαλούσαν σκληρή εναντίωση με τη μορφή επιδιαιτητικής κυριαρχίας.
Τούτων λεχθέντων κάθε μέρα που περνά όλο και περισσότερο σκοτεινιάζει ο ορίζοντας της συνόδου κορυφής στα τέλη του μήνα.
Μπορεί η ατζέντα να προσδιορίζει τη σύνοδο ως φόρουμ διαβουλεύσεων και αποφάσεων για το μέλλον των σχέσεων των 27 με την Τουρκία, αλλά η πραγματικότητα είναι σκληρή.
Στη σύνοδο θα επιβεβαιωθεί μόνο για ακόμα μία φορά η σχέση συγκοινωνούντων δοχείων των ευρωπαϊκών και των μεσογειακών συσχετισμών με συμψηφισμούς και συμβιβασμούς που θα προκαλέσουν γεωπολιτικές «καραμπόλες».
Γιώργος Καπόπουλος
Σημείωση : Ο υπέρτιτλος είναι βγαλμένος από τό κείμενο καί προστέθηκε από τή ‘‘Νέα Μύκονο’’
