Κίττυ Αρσένη: Από την οδό Μπουμπουλίνας 18 στη γειτονιά των αγγέλων
Γεννήθηκε στό Αργοστόλι. Μετά τήν αποφοίτησή της από τή Δραματική Σχολή τού Καρόλου Κουν, έπαιξε στά περισσότερα θέατρα τής Αθήνας. Τό καλοκαίρι τού 1967 συνελήφθη, βασανίστηκε καί καταδικάστηκε ως μέλος τού Πατριωτικού Μετώπου (ΠΑΜ) σέ πολυετή φυλάκιση από τή χούντα. Έναν χρόνο αργότερα, μετά τήν αμνηστία, έφυγε από τήν Ελλάδα καί κατέθεσε ως μάρτυς στό Συμβούλιο τής Ευρώπης. Μετά τή δικτατορία επέστρεψε στήν Ελλάδα, όπου έπαιξε καί σκηνοθέτησε σέ πολλά θέατρα τής πρωτεύουσας.
Υπήρξε γενική γραμματέας τού Συλλόγου Ελλήνων Ηθοποιών, μέλος τής Κεντρικής Επιτροπής τής Ελληνικής Αριστεράς, μέλος τής Καλλιτεχνικής Επιτροπής τού Εθνικού Θεάτρου, ενώ από τά πιό γνωστά της έργα είναι τό βιβλίο «Μπουμπουλίνας 18», στό οποίο διηγείται, αυτοβιογραφικά, τήν περιπέτειά της στά κρατητήρια τής Γενικής Ασφάλειας στήν ομώνυμη οδό, τό 1967.
Σχόλιο Nέας Μυκόνου: Δύσκολα νομίζω ότι θα πάψει νά έχει θέση στή βιβλιοθήκη μου τό βιβλίο της, δίπλα στούς Ανθρωποφύλακες τού Περικλή Κοροβέση.
Αξίζει νά τό διαβάσετε έστω καί τώρα ή μάλλον οπωσδήποτε τώρα.
Tώρα πού κάποιοι αφελώς πιστεύουν ότι η Δημοκρατία είναι κάτι απλό κι αυτονόητο.
Συλλυπητήρια στήν οικογένεια της.
