για λίγη δόξα...
Ετσι είναι οι φαφλατάδες. Όταν μια υπόθεση έχει φτάσει στο τέλος της,
σπεύδουν να κοκορευτούν ότι αυτοί την οδήγησαν εκεί. Κι ας...
έγινε ακριβώς το αντίθετο. Κι ας έλεγαν οι ίδιοι τα αντίθετα μόλις πριν από έναν χρόνο.
Βγήκε χτες ο βουλευτής της ΝΔ Γιάννης Τραγάκης και είπε ότι από το 2005 η
Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής «είχε τεκμηριώσει» τις ευθύνες των Ακη
Τσοχατζόπουλου και Γιάννου Παπαντωνίου για τα εξοπλιστικά (η απολαυστική
συνέντευξή του εδώ). Τώρα, πώς γίνεται να τους «είχαν πιάσει» από τότε
και ο μεν Τσοχατζόπουλος να καταδικάστηκε μόλις πέρσι, δηλαδή μετά οκτώ
χρόνια, ο δε Παπαντωνίου να μην έχει ακόμη ούτε καν κατηγορηθεί, αυτό ας
το αφήσουμε επί του παρόντος στην άκρη.
Είναι τέτοια η επιθυμία του Τραγάκη να πάρει λίγη από τη δόξα ανακριτών,
εισαγγελέων και δικαστών, που «ξεχνάει» τι έλεγε ο ίδιος πολύ πρόσφατα
για την ίδια υπόθεση. Στις 17 Απριλίου του 2012 σε ραδιοφωνική
συνέντευξή του (δείτε εδώ) ρωτήθηκε γιατί η Εξεταστική Επιτροπή του 2005
(προήδρευε ο ίδιος) δεν είπε ευθέως ότι ο Τσοχατζόπουλος ήταν ένοχος.
Και απάντησε: «Δεν είχαμε αποδείξεις»! Και όταν ρωτήθηκε αν είχαν
εντοπιστεί ευθύνες και άλλων μελών της τότε κυβέρνησης, ο Τραγάκης
απάντησε: «Δεν το ερευνήσαμε αυτό»!
Πώς γίνεται, λοιπόν, η Εξεταστική Επιτροπή του 2005 να «είχε πιάσει»
(κατά τον σημερινό Τραγάκη) τους Τσοχατζόπουλο και Παπαντωνίου, όταν
(κατά τον περσινό Τραγάκη) για τον μεν πρώτο δεν είχε αποδείξεις και για
τον δεύτερο δεν είχε κάνει έρευνα;
Ποια είναι η αλήθεια; Ότι η Εξεταστική Επιτροπή του 2005 (κυβέρνηση
ΝΔ-Κώστα Καραμανλή- να μην το ξεχνάμε) δεν παρέπεμψε κανέναν για τα
εξοπλιστικά. Τα τέσσερα κόμματα της τότε Βουλής είχαν καταθέσει τέσσερα
διαφορετικά πορίσματα (τα πρακτικά εδώ). Και δεν ήταν μόνο οι του ΠΑΣΟΚ,
που είχαν εκδώσει απαλλακτικό πόρισμα. Όπως φαίνεται από τα πρακτικά,
το ίδιο είχαν κάνει και τα δυο κόμματα της Αριστεράς. Οι βουλευτές του
ΚΚΕ Ιωάννης Πατσιλινάκος και Ορέστης Κολοζώφ και του ΣΥΡΙΖΑ Ασημίνα
Ξηροτύρη-Αικατερινάρη είχαν πει καθαρά ότι δεν προκύπτουν ποινικές
ευθύνες ούτε για τους Τσοχατζόπουλο-Παπαντωνίου ούτε για τους
στρατιωτικούς.
Και η ΝΔ, που είχε σηκώσει ψηλά τη σημαία της «κάθαρσης»; Λόγια, πολλά
λόγια, αλλά χωρίς δια ταύτα. Καμιά ρητή αναφορά σε ποινικές ευθύνες και,
φυσικά, καμιά παραπομπή.
Αυτά που λέει σήμερα ο Τραγάκης είναι αστειότητες. Τότε υπήρχαν υποψίες,
άντε και ενδείξεις, αλλά όχι επαρκή στοιχεία που να οδηγούν σε
παραπομπή. Αν υπήρχαν στοιχεία και παραπομπή δεν έγινε, αυτό σημαίνει
ότι η κυβέρνηση Καραμανλή κουκούλωσε ένα σκάνδαλο του ΠΑΣΟΚ.
Αστειότητες. Ο Καραμανλής μόλις είχε εκλεγεί με τεράστια πλειοψηφία και
με συνθήματα κατά της «πράσινης διαφθοράς». Είχε κάθε λόγο να οδηγήσει
ένα σκάνδαλο σε δίκη και να πάρει όλο το χαρτί. Δεν το έκανε, γιατί δεν
μπορούσε και όσα λέει σήμερα ο Τραγάκης είναι μπαρούφες.
Ο Τσοχατζόπουλος είχε φροντίσει να κάνει καλά τις δουλειές με τις μίζες.
Τόσο καλά που ήταν στο απυρόβλητο για σχεδόν δέκα χρόνια από τότε που
έπαψε να είναι υπουργός. Και αποκαλύφθηκε από τύχη ή εξαιτίας της
αφόρητης ματαιοδοξίας της γυναίκας του, που ήθελε σπίτι απέναντι από την
Ακρόπολη. Αν δεν είχε αγοραστεί το σπίτι της Διονυσίου Αρεοπαγίτου,
πιθανότατα σήμερα δεν θα συζητούσαμε. Δείτε εδώ πώς ξεκίνησε η έρευνα
για τον Άκη, εξαιτίας ενός άλλου… «κωλόσπιτου»!
Εν κατακλείδι: το θηριώδες σκάνδαλο με πρωταγωνιστή τον Τσοχατζόπουλο
(τον άλλοτε «αριστερό», «σοσιαλιστή» και «πατριώτη», παραλίγο
πρωθυπουργό, να μην το ξεχνάμε-μπρρρ…) οδηγήθηκε στο τέλος του μόλις
βρέθηκαν τα αδιάσειστα στοιχεία και όταν άρχισαν να μιλάνε οι
πρωταγωνιστές του. Τα υπόλοιπα είναι λόγια φαφλατάδων.
Και δεν είναι μόνο ο Τραγάκης. Είναι θλιβερό το θέαμα δημοσίων προσώπων,
όλων των πολιτικών αποχρώσεων-πολιτικών, καθηγητών, δημοσιογράφων κ.ά.-
που επί χρόνια ήταν στην αυλή του Τσοχατζόπουλου ή συναγελάζονταν μαζί
του και σήμερα τον κατακεραυνώνουν ή θέτουν το, δήθεν αθώο, ερώτημα αν
«τα έκανε μόνος του».
Νίκος Καρελιάς