Γιατί:
-Επιβεβαιώνει πόσο εκτός κρίσης έμειναν οι Έλληνες εφοπλιστές τη δεκαετία των μνημονίων. Είχε επισημανθεί ακόμη και από Ευρωπαίους ηγέτες και αξιωματούχους ότι η ελληνική ναυτιλία εξαιρέθηκε από τα βάρη της οικονομικής κρίσης με προκλητικό τρόπο. Διατυπώθηκαν διάφορα "λογιστικά" επιχειρήματα για να υποστηριχθεί αυτή η ασυλία αλλά το γεγονός είναι ότι οι πιο πλούσιοι των πλούσιων δεν ανέλαβαν καμία ευθύνη για να βοηθήσουν τη χρεοκοπημένη τους πατρίδα να σωθεί.
-Αποδεικνύει πόσο υποκριτική και δουλοπρεπής είναι η στάση της κυβέρνησης απέναντι στο μεγάλο κεφάλαιο. Τα παγουρίνο της οικογένειας Λασκαρίδη διαφημίστηκαν σαν εθνική ευεργεσία από σπουδαίους ευπατρίδες. Εγινε, δηλαδή, κάθε προσπάθεια για να φτιαχτεί προφίλ κοινωνικής ευαισθησίας για μια οικογένεια που προφανώς δεν της αναλογεί.
-Κάνει ορατή τη σύγκριση της εικόνας της κυβέρνησης στα ελληνικά και στα ξένα ΜΜΕ. Στο εγχώριο μιντιακό σύστημα κυριαρχούν οι χαριεντισμοί με υπουργούς, η πλειοδοσία δημοσιογράφων σε εγκώμια για το κυβερνητικό έργο, η διατύπωση ερωτήσεων που διευκολύνουν τους υπουργούς, η αντιπολίτευση στην αντιπολίτευση. Εκτός συνόρων η κατάσταση είναι εντελώς διαφορετική. Ο υπουργός Τουρισμού Χάρης Θεοχάρης εκτέθηκε στο BBC ανήμπορος να σταθεί απέναντι σε έναν δημοσιογράφο που έκανε με αξιοπρέπεια και αξιοπιστία τη δουλειά του και ο υπουργός Ναυτιλίας Γ. Πλακιωτάκης έμεινε άλαλος ακούγοντας τις προσβολές του Π. Λασκαρίδη για τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση για τις οποίες δεν είχε προειδοποιηθεί.
-Θυμίζει την υποτέλεια της κυβέρνησης Μητσοτάκη απέναντι στους ισχυρούς οικονομικούς παράγοντες. Ούτε ένα σχόλιο δεν έγινε από το Μέγαρο Μαξίμου για την αθυροστομία και την αμετροέπεια του Π. Λασκαρίδη. Καμία αντίδραση, καμία απάντηση και καμία ενοχή γι αυτή την απαράδεκτη σιωπή. Μόνο σάστισμα, αμηχανία και βιασύνη να εξαφανιστεί το θέμα από την επικαιρότητα.
-Αναδεικνύει την κατασκευή της πραγματικότητας από έναν πανίσχυρο προπαγανδιστικό μηχανισμό. Στα social media η... αφόδευση του Π. Λασκαρίδη πάνω στον πρωθυπουργό ήταν πρώτο θέμα, ενώ για τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και τα δελτία ειδήσεων δεν υπάρχει. Οι πολίτες ενδιαφέρονται, οι περισσότεροι διαμορφωτές της κοινής γνώμης αδιαφορούν ή, ακριβέστερα, δεν ενοχλούνται από τα περιττώματα για να το πούμε με όρους Λασκαρίδη.
