Επέζησε γάτος που «πλύθηκε» στο πλυντήριο στους 60 βαθμούς....

Ο γάτος συνήθιζε να κοιμάται στον κάδο του πλυντηρίου (φωτ. αρχείου)  

Η 47χρονη ιδιοκτήτρια δεν είχε καταλάβει ότι ο γάτος της, ράτσας Βεγγάλης, είχε επιλέξει το εσωτερικό του πλυντηρίου για να κοιμηθεί. Έσπευσε μόνο να τον απεγκλωβίσει, όταν άκουσε δυνατούς γδούπους να βγαίνουν από τον κάδο του πλυντηρίου. Ο κτηνίατρος που τον φρόντισε ανέφερε έκπληκτος ότι στα 15 χρόνια εμπειρίας του δεν είχε ξανασυναντήσει κάτι παρόμοιο. Η ιδιοκτήτρια ανέφερε ότι ο εννέα μηνών γάτος της συνήθιζε να κοιμάται μέσα στο πλυντήριο και κάθε φορά πριν το χρησιμοποιήσει έλεγχε καλού-κακού τον κάδο. Μόνο που αυτή τη φορά ο γάτος στάθηκε άτυχος. Μεταφέρθηκε στον κτηνίατρο στα όρια κατάρρευσης με το τρίχωμα του βρεγμένο και τη θερμοκρασία του σώματος του επικίνδυνα χαμηλή. Του χορηγήθηκαν ενδοφλέβια υγρά και τον κράτησαν ζεστό ώστε να ξεπεράσει το σοκ. Μέσα σε λίγες ώρες η κατάσταση του είχε σταθεροποιηθεί και ήταν έτοιμος να πάει σπίτι.

in.gr

Η λέξη «λάθος» είναι λίγη...

Γιώργος Χ. Παπαγεωργίου

Το «Ανεξάρτητο Γραφείο Αξιολόγησης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου» έδωσε στη δημοσιότητα μελέτη για ευρωπαϊκά προγράμματα στήριξης, η οποία αποτελεί κόλαφο στην αξιοπιστία όχι μόνο του ίδιου του Ταμείου, αλλά...
όλων των θεσμών που συμμετείχαν στην τρόικα.

Τα συμπεράσματα ήταν σε γενικές γραμμές αναμενόμενα, καθώς πολλοί οικονομολόγοι και ανεξάρτητοι παρατηρητές τα είχαν διατυπώσει τα τελευταία χρόνια, ενώ και η ίδια η Κριστίν Λαγκάρντ είχε παραδεχθεί ότι υπήρξαν «λάθη».

Η λέξη «λάθος» είναι ασφαλώς παρελκυστική, διότι παραπέμπει σε αστοχία ή αβλεψία, ενώ στην πραγματικότητα, έγιναν σκόπιμες παραβιάσεις κανόνων και θεσμικών διαδικασιών, με σκοπό το όφελος ορισμένων σε βάρος των συμφερόντων της Ελλάδας και άλλων ευρωπαϊκών χωρών.

Η συστηματική διερεύνηση και παρουσίαση των ολισθημάτων, των πολιτικών και οικονομικών σκοπιμοτήτων και των παρεκβάσεων από τους θεσμικούς και οικονομικούς κανόνες, αλλά και από την κοινή λογική είναι σοκαριστική.

Το πρόβλημα είναι ότι παρά την τεκμηριωμένη απόδειξη των σφαλμάτων και της παραβίασης των κανόνων του ίδιου του ΔΝΤ για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας, δεν φαίνεται να «ιδρώνει το αυτί» ουδενός.

Παρότι αποδεικνύεται περίτρανα ότι ένα μεγάλο μέρος των προβλημάτων που συνεχίζει να αντιμετωπίζει η Ελλάδα οφείλονται αφενός σε πολιτικές σκοπιμότητες της ευρωζώνης, στις οποίες υπέκυψε το ΔΝΤ αλλά και σε καθαρά λάθη εκτιμήσεων και χειρισμών -ήτοι σε τεχνοκρατική ανεπάρκεια- ουδείς αναλαμβάνει ευθύνη και, το κυριότερο, ουδείς συζητά για την αποκατάσταση των ζημιών.

Εάν όλα όσα διαπιστώνει το Ανεξάρτητο Γραφείο Αξιολόγησης είχαν συμβεί σε μια ιδιωτική εταιρεία, θα υπήρχαν παραιτήσεις, ποινικές ευθύνες και αποζημιώσεις των παθόντων.

Εν προκειμένω, όμως, παρότι μια ολόκληρη χώρα καταστράφηκε, ουδείς συζητά ή θέτει το θέμα της αποζημίωσης.

Η επισήμανση των «λαθών» πρέπει να γίνει θέμα σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, όχι μόνο για να αλλάξουν οι πρακτικές του ΔΝΤ και της ευρωζώνης, αλλά, κυρίως, για να αποκατασταθεί η ζημιά που έχει γίνει στην Ελλάδα.

Το ΔΝΤ και η ευρωζώνη προκάλεσαν ζημία ανάλογη με εκείνη μιας πολεμικής καταστροφής στην Ελλάδα, ζημία την οποία οφείλουν να αποκαταστήσουν, με μια γενναία αναδιάρθρωση του χρέους και οικονομική ενίσχυση.

Η ανεξάρτητη αξιολόγηση του ΔΝΤ είναι ένα εργαλείο, το οποίο η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να αξιοποιήσει σε όλα τα πεδία, από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τη Σύνοδο Κορυφής μέχρι ενδεχομένως το Ευρωπαϊκό ή άλλο διεθνές Δικαστήριο.

Χρειάζεται μάχη, διότι οι υπεύθυνοι για την ελληνική τραγωδία ήδη σπεύδουν να καλύψουν τις ευθύνες τους.

Το θράσος των αρμοδίων, όπως κατ’ εξοχή της Κριστίν Λαγκάρντ είναι απύθμενο, διότι αντί να ζητήσει συγγνώμη και να παραιτηθεί, δήλωσε ότι… δεν αναγνωρίζει το πρώτο σκέλος των συμπερασμάτων της έρευνας, εκείνο δηλαδή που λέει ότι έγιναν πολιτικές παρεμβάσεις προς το ΔΝΤ και εκείνο υπέκυψε, παρότι παραδέχεται ότι υπάρχουν διάφορες αδυναμίες.

Σημειωτέον ότι η κυρία Λαγκάρντ το 2010 ήταν υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας και ήταν από εκείνους που πίεζαν το ΔΝΤ να μην απαιτήσει κούρεμα, γιατί θα «έγραφαν» τεράστιες ζημιές οι γαλλικές τράπεζες.

Η κυρία Λαγκάρντ, δηλαδή, ήταν ένα από τα πρόσωπα που ασκούσαν τις πολιτικές πιέσεις για τις οποίες κάνει λόγο σήμερα το Ανεξάρτητο Γραφείο Αξιολόγησης.

(Σχετικές αποκαλύψεις έχει κάνει ο τότε αναπληρωτής γενικός διευθυντής του ΔΝΤ κ. Παναγιώτης Ρουμελιώτης, μιλώντας σε ειδική εκπομπή της ΕΡΤ την οποία μπορείτε να δείτε κάνοντας κλικ εδώ).

Από τις ευθύνες δεν πρέπει να εξαιρεθεί και η Κομισιόν, η οποία συμμετείχε και στήριξε τις εσφαλμένες επιλογές, ενώ υποτίθεται ότι λόγω του ρόλου της θα έπρεπε να είχε διατηρήσει τεχνοκρατική ανεξαρτησία, να είχε επισημάνει τα ολισθήματα και να είχε παρέμβει διορθωτικά.

Γίνεται σαφές από την έρευνα ότι η Ελλάδα στήθηκε στη γωνία καθώς ουσιαστικά δεν της επετράπη να κάνει αναδιάρθρωση χρέους το 2010, προκειμένου να διασωθούν η ευρωζώνη και το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα.

Το γεγονός ότι το ΔΝΤ δεν απαίτησε να γίνει αναδιάρθρωση χρέους προτού δανείσει την Ελλάδα, στέρησε από τη χώρα μας την ευκαιρία να ξανασταθεί στα πόδια της και να διορθώσει τα κακώς κείμενα -τα οποία πράγματι ήταν και παραμένουν πολλά.

Ασφαλώς δεν πρόκειται για ένα «λάθος» όπως συχνά λέγεται, αλλά για ένα έγκλημα δεδομένου ότι η αναδιάρθρωση χρέους παρακάμφθηκε σκόπιμα -και όχι από λάθος υπολογισμό- για να μην πληρώσουν τα σπασμένα οι ευρωπαϊκές τράπεζες και για να μην κλονιστεί η σταθερότητα του ευρώ.

Για το λόγο αυτό το ελληνικό πρόγραμμα ήταν καταδικασμένο σε αποτυχία, όπως άλλωστε θα συνεχίσει να είναι καταδικασμένο σε αποτυχία οποιοδήποτε πρόγραμμα δεν περιλαμβάνει γενναία αναδιάρθρωση χρέους...

Κι όμως, το «πραξικόπημα» πέτυχε…

Πέρασαν κιόλας δυο εβδομάδες από την αποτυχημένη απόπειρα “πραξικοπήματος” στην Τουρκία, και η άβολη αλήθεια είναι πλέον εξαιρετικά δύσκολο να κρυφτεί. Το...
“πραξικόπημα” πέτυχε… Μόνο που κερδισμένος είναι ο Ταγίπ Ερντογάν, ανεξαρτήτως του πόσο γνώριζε ή επέτρεψε και ο ίδιος να εκδηλωθούν οι κινήσεις των στρατιωτικών.

Ο Πρόεδρος της Τουρκίας έχει παραδώσει αυτές τις τελευταίες εβδομάδες μαθήματα ξεχαρβαλώματος κάθε έννοιας δικαίου, Δημοκρατίας, ανθρωπισμού και σεβασμού στις ατομικές ελευθερίες. Με πρόφαση την απόπειρα του στρατού να τον ανατρέψει, έχει προχωρήσει στη μεγαλύτερη “Γενοκτονία” αντιφρονούντων που έχουμε παρακολουθήσει τις τελευταίες δεκαετίες στον πλανήτη, σε θεωρητικά… πολιτισμένη χώρα.

Η Τουρκία του Ερντογάν είναι σήμερα μια χώρα σε βαθιά κρίση. Μια χώρα η αποσταθεροποίηση της οποίας συνιστά διαρκή εστία κινδύνου και ανασφάλειας για το σύνολο της περιοχής μας. Μια χώρα διαρκές πρόβλημα για την Ενωμένη Ευρώπη, που υπονομεύει το μέλλον της ευρωπαϊκής ιδέας.

Φυσικά, ο Ερντογάν δεν έγινε ξαφνικά… τύραννος. Δεν άλλαξε χαρακτήρα επειδή βρέθηκε αντιμέτωπος με το δέος της βίαιης ανατροπής από την εξουσία. Αυτός ήταν ο Ερντογάν. Από τα χρόνια που είχε φυλακιστεί ως Δήμαρχος Κωνσταντινούπολης, μπορούσε κανείς να διαγνώσει αποχρώσες ενδείξεις απολυταρχικής νοοτροπίας.

Και σήμερα πλέον, χωρίς φυσικό αντίπαλο δέος στην πολιτική σκηνή της γειτονικής χώρας, κάνει ό, τι θέλει. Όλοι βεβαίως μπορούν να προδικάσουν ότι το τέλος του δεν θα είναι καλό. Ίσως μάλιστα δεν αργήσει και να έρθει, αυτό το… όχι καλό τέλος. Μέχρι τότε όμως, η Τουρκία θα υποφέρει. Η Ευρώπη θα υποφέρει. Και η Δημοκρατία θα δεινοπαθεί...

ysterografa.gr

Η έντονη ανησυχία είναι δείκτης υψηλής νοημοσύνης

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, οι ανήσυχοι άνθρωποι είναι λεκτικά ευφυείς, έχουν τη δυνατότητα να ανακαλέσουν γεγονότα του παρελθόντος και να φανταστούν μελλοντικά γεγονότα με λεπτομέρειες και αυτό είναι που στην ουσία τους προκαλεί περισσότεροι ανησυχία. Ότι δηλαδή ανιχνεύουν περισσότερα πράγματα που εγείρουν την ανησυχία τους. shutterstock

Η νευρικότητα και η έντονη ανησυχία που νιώθει ένα άτομο, μπορεί σύμφωνα με τους ειδικούς να είναι ένδειξη υψηλής νοημοσύνης

Μελέτη που έγινε στο πανεπιστήμιο Lakehead στο Οντάριο του Καναδά ανάλυσε αν οι φοιτητές που παρουσίαζαν έντονα άγχος είχαν και την υψηλότερη βαθμολογία στα μαθήματα τους.

Σύμφωνα με τον ψυχολόγο Alexander Penney και τους συναδέλφους του, τα άτομα που είχαν υψηλά επίπεδα ανησυχίας και δήλωναν ότι πάντα ανησυχούν για κάτι, είχαν την υψηλότερη βαθμολογία στα τεστ λεξιλογικής κατανόησης.
Ερευνητές όπως οι ψυχολόγοι Tsachi Ein – Dor και Orgad Tal από το Διεπιστημονικό Κέντρο Herzliya στο Ισραήλ, σε προηγούμενη μελέτη που είχαν κάνει σχεδίασαν ένα πείραμα το οποίο και έκαναν σε 80 φοιτητές τους.
Συγκεκριμένα οι φοιτητές αυτοί, έπρεπε να αξιολογήσουν μια σειρά από έργα τέχνης τα οποία παρουσιάζονταν μέσω ενός λογισμικού στον υπολογιστή. Ωστόσο, στην πορεία αυτή της αξιολόγησης τους συνέβαιναν διάφορα πράγματα με στόχο να τους αποσυντονίσουν από την εργασία τους και να τους δημιουργήσουν περισσότερο άγχος.
Οι ειδικοί παρατήρησαν ότι όσο πιο υψηλές βαθμολογίες συγκέντρωναν οι συμμετέχοντες στη μελέτη στις μετρήσεις του άγχους, τόσο περισσότερο συγκεντρώνονταν αποκλειστικά στην επίτευξη του στόχου τους. Όπως ανέφεραν οι ψυχολόγοι της ομάδας έρευνας, οι φοιτητές που ήταν περισσότερο ανήσυχοι δεν ανέχονταν τις καθυστερήσεις που προέκυπταν στην προσπάθειά τους να παραδώσουν ένα επείγον μήνυμα. Όσο πιο νευρικοί και ανήσυχοι ήταν, τόσο περισσότερο αποτελεσματικοί και «έτοιμοι για δράση» αποδείχθηκαν.
Οι ίδιοι ψυχολόγοι είχαν διαπιστώσει σε προηγούμενες μελέτες τους ότι οι ανήσυχοι άνθρωποι διαισθάνονται τις απειλές γρηγορότερα από τους ήρεμους, ακόμα και τη μυρωδιά του καπνού.
Μια ακόμα έρευνα που έγινε, αυτή στο Ιατρικό Κέντρο Suny στη Νέα Υόρκη, στην οποία συμμετείχαν άτομα που υπέφεραν από γενικευμένες αγχώδεις διαταραχές, διαπίστωσε ότι όσοι είχαν τα πιο βαριά συμπτώματα αγχώδους διαταραχής, είχαν και τον πιο υψηλό δείκτη νοημοσύνης σε σύγκριση με τα άτομα που είχαν ηπιότερα συμπτώματα.
Όπως λένε οι ερευνητές, οι ανήσυχοι άνθρωποι είναι συνήθως πιο πολυμήχανοι. Ένα ανήσυχο μυαλό είναι διερευνητικό, θέλει να τα μαθαίνει όλα. Τα άτομα αυτά είναι λεκτικά ευφυείς, έχουν τη δυνατότητα να ανακαλέσουν γεγονότα του παρελθόντος και να φανταστούν μελλοντικά γεγονότα με λεπτομέρειες και αυτό είναι που στην ουσία τους προκαλεί περισσότεροι ανησυχία. Ότι δηλαδή ανιχνεύουν περισσότερα πράγματα που εγείρουν την ανησυχία τους. Τελικά, καταλήγουν οι επιστήμονες, η ανησυχία δε μας κάνει νευρωτικούς όπως ίσως νομίζουν πολλοί, αλλά διαισθητικού

naftemporiki.gr