Ο καθηγητής του Παντείου Δ. Χριστόπουλος γράφει για την εικόνα της εγχώριας δημοσιογραφίας με αφορμή το βιβλίο «Η χαμένη τιμή της δημοσιογραφίας» του Γ. Παντελάκη.
"Κάτι πήγε λάθος, πολύ λάθος, από τότε που, στα τέλη της δεκαετίας του 80, κάποιοι καλοπροαίρετοι φιλελεύθεροι συμπολίτες μας συνηγορούσαν υπέρ της απαλλαγής από το κρατικό μονοπώλιο της ραδιοφωνίας και τηλεόρασης.
Το 1986, στο βιβλίο του Κράτος και Ραδιοτηλεόραση ο Ν. Αλιβιζάτος έβρισκε απολύτως φυσικό το ότι ο συντακτικός νομοθέτης της μεταπολίτευσης έθεσε την ραδιοτηλεόραση υπό τον έλεγχο του κράτους καθώς δεν θα μπορούσε να εμπιστευθεί τον ανταγωνισμό των ιδιωτικών φορέων στο τομέα αυτό. Ο Αλιβιζάτος δεν ήταν κρατιστής, αλλά ένας αριστερός φιλελεύθερος δημοκράτης. Τους κινδύνους τους έβλεπε. Σε λίγα χρόνια από τότε που δημοσιεύθηκε το παραπάνω βιβλίο είχαμε την απόλυτη ανατροπή, της οποίας τα αποτελέσματα βιώνουμε σήμερα. Εδώ νομίζω πως έχουμε να κάνουμε με μια κλασική περίπτωση ετερογονίας των σκοπών, της περίφημης εγελιανής «πανουργίας του Λόγου».
Για την περίφημη αυτή αρχή, ο Ε. Παπανούτσος έγραφε το 1961 σε μια επιφυλλίδα του στο Βήμα:
