Ρήγματα
στο κυβερνητικό «success story» της επιδημίας: Ο Τσιόδρας διαχωρίζει τη
θέση του από τον Μητσοτάκη, ο Βρούτσης έπαθε Κικίλια- τον αδειάζουν και
δεν παραιτείται- και η κυβέρνηση δεν έχει σχέδιο άρσης των μέτρων που
«έσωσαν ζωές», αλλά «σκότωσαν» τη χώρα – Μύλος στο Μαξίμου
«Προσδεθείτε και μην καπνίζετε. Το κυβερνητικό αεροσκάφος εισήλθε
σε περιοχή αναταράξεων. Ο κυβερνήτης δεν έχει ιδέα που το οδηγεί το
πλήρωμα αποδεικνύεται ακατάλληλο και οι επιβάτες καταρρέουν…»
Κάπως έτσι θα μπορούσαν να περιγραφούν όσα συμβαίνουν τα τελευταία
24ωρα στο μέτωπο διαχείρισης της επιδημίας από την κυβέρνηση.
Η πιο ενδιαφέρουσα εξέλιξη -που δεν αναδείχθηκε- ήταν η εμφανής διαφοροποίηση του καθηγητή Σωτήρη Τσιόδρα από τη γραμμή «ό,τι πουν οι επιστήμονες»- στην οποία οχυρώνεται εξ αρχής ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης. Την Τετάρτη ρωτήθηκε για την επάνοδο στη οικονομική και κοινωνική
κανονικότητα, σε συνδυασμό με το «κτίσιμο ανοσίας» στον πληθυσμό και με
την απάντηση διαχώρισε, εμμέσως αλλά σαφώς, τη θέση του από τις
κυβερνητικές προθέσεις. «Όλα τα μέτρα έχουν την οικονομική και κοινωνική παράμετρο, εμάς μας ενδιαφέρει σαν επιστήμονες η δημόσια υγεία, είπε, παίρνοντας αποστάσεις από «τα οικονομικά μεγέθη και τις επιπτώσεις της άρσης τη χαλάρωσης».
Άδειασμα σε Κεραμέως και Θεοχάρη
Ο συντονιστής της Επιτροπής του υπουργείου Υγείας συμπλήρωσε με νόημα ότι η άρση ή τοποθέτηση νέων περιοριστικών μέτρων, αφορά άλλες ομάδες» και ειδικά για το άνοιγμα των σχολείων επανέλαβε:
« Έχει οικονομικές επιπtώσεις στις οικογένειες, αλλά εμάς σαν επιστήμονες μας ενδιαφέρει η δημόσια υγεία».
Η απόσταση από την υπουργό Παιδείας Νίκη Κεραμέως -που επιδιώκει να οργανώσει εξετάσεις- είναι εμφανής. Από τα συμφραζόμενα του καθηγητή στην ίδια ενημέρωση, -στην οποία
άφησε να εννοηθεί ότι υπάρχουν διαφωνίες στην Επιτροπή και αυτός
παραμένει στις δικές του θέσεις- προκύπτει ότι αρχίζει σταδιακά να
απομακρύνεται από τις κυβερνητικές επιλογές και ενδεχομένως από τις
απόψεις άλλων επιστημόνων. Ακόμη πιο χαρακτηριστικό ήταν το άδειασμα που επιφύλαξε στον υπουργό Τουρισμού Χάρη Θεοχάρη που ανήγγειλε «υγειονομικό διαβατήριο» για την είσοδο τουριστών στη χώρα. «Να μην προτρέχουμε στις προβλέψεις. Δεν υπάρχει διαβατήριο που που δίνει ελευθερία να μετακινείσαι» -παίρνοντας πάλι αποστάσεις από τις «πολιτικές τοποθετήσεις».
Επιστημονική διχογνωμία
Πολιτικοί και υγειονομικοί παρατηρητές σημειώνουν ότι πίσω από τις
διακριτική διαφοροποίηση Τσιόδρα βρίσκεται η αδυναμία του Πρωθυπουργού
να λάβει αποφάσεις για την άρση των μέτρων, προτιμώντας να μεταφέρει
την ευθύνη στους «επιστήμονες»- όπως έκανε και με τη λήψη τους. Στον επιστημονικό χώρο όμως υπάρχει διχογνωμία για το μέλλον των
περιορισμών και τις συνέπειες στην ίδια την επιδημία. Όπως υπήρχε και
για την σκοπιμότητά της λήψης τους, χωρίς να εκδηλωθεί τότε, λόγω της
«τρομοκράτησης» του πληθυσμού που επιχειρούσε η κυβέρνηση με τη συνδρομή
των ΜΜΕ.
Όλο και
περισσότεροι δεν αποδίδουν πλέον τον περιορισμό της μόλυνσης και τον
μικρό αριθμό θανάτων στα μέτρα, αλλά σε άλλες ιδιοτυπίες του ελληνικού
και βαλκανικού χώρου που ορίζουν τις αντιδράσεις του ανθρώπινου
οργανισμού στον συγκεκριμένο ιό.
Ως επιχείρημα καταθέτουν ότι τα ίδια μέτρα σε άλλες χώρες δεν είχαν
τα ίδια αποτελέσματα. Με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα την Ιταλία, όπου
τα ίδια μέτρα είχαν άλλα αποτελέσματα στον βορρά και τον νότο της χώρας. Οι ίδιοι παρατηρητές σημειώνουν ότι οι επιστήμονες που εισηγήθηκαν τα
μέτρα, αλλά και η κυβέρνηση, όφειλαν να λάβουν υπόψη τους αυτή την
ιδιαιτερότητα που έχει ιστορικό: σε αντίστοιχες επιδημίες
του παρελθόντος από το 2058 μέχρι το 2010- υπήρξε υπήρξε περιορισμένη
εξάπλωση αντίστοιχων ιών και μικρή θνησιμότητα.
Μέτρα κατά της ανοσίας
Άλλοι προσθέσουν και τις επιστημονικές δυσχέρειες που προκάλεσαν τα
μέτρα. Για την ακρίβεια περιόρισαν την την ανοσία του πληθυσμού, που θα
πρέπει να υπερβαίνει το 30%, για να υπάρχουν εγγυήσεις ασφάλειας.
Αυτό όμως είναι ανέφικτο με τους ανθρώπους κλεισμένους στα σπίτια τους. «Η κυκλοφορία όσων δεν ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες, είναι μέτρο κατά του κορονοϊού» σημειώνει διακεκριμένος γιατρός.
Συνάδελφός του διαφωνεί με την άποψη Τσιόδρα ότι με τα μέτρα θα
υπάρξουν ευνοϊκές επιπτώσεις και στην συνήθη γρίπη, προβλέποντας ότι θα
συμβεί το αντίθετο-όπως και σε άλλους ιούς. Γι’ αυτούς τα μέτρα ήταν δυσανάλογα των συνεπειών τους στην
οικονομία και την κοινωνία. Οι πολίτες πειθάρχησαν κυρίως από το φόβο
που καλλιεργήθηκε- με αναφορές σε άλλες χώρες- αλλά και την επιβολή
υψηλών προστίμων στους «παραβάτες».
Έρχονται δίκες για τα μέτρα
Για το τελευταίο ενδεχομένως υπάρχουν νομικές αντιδράσεις. Το ίδιο θα
συμβεί με τους επιχειρηματίες που έκλεισαν τις επιχειρήσεις τους με
κυβερνητική απόφαση και όχι με επιλογή τους.
Τώρα όμως ο Πρωθυπουργός τους καλεί- από την «Καθημερινή»- «να βάλουν το χέρι στη τσέπη», για να καλύψουν τη ζημία που υπέστησαν. Από αυτή την άποψη οι πρώτες αποφάσεις δικαστηρίων για τις
«παραβάσεις» κυκλοφορίας από πολίτες και τις προσφυγές των επιχειρήσεων
θα είχαν ενδιαφέρον- αφού θα κριθεί συνταγματικά και η «αναλογικότητα»
των μέτρων. Ενώ τω μεταξύ η κυβέρνηση εισέρχεται σε περιδίνηση για τον τρόπο που
διαχειρίσθηκε τα οικονομικά της πανδημίας και τη διακυβέρνηση με
Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου που επέτρεψαν σε υπουργούς να παίρνουν
αποφάσεις με σκανδαλώδεις πλευρές.
Το σκάνδαλο Βρούτση που θυμίζει… Κικίλια
Η «επιμόρφωση» των επιστημόνων από επιλεγμένα ΚΕΚ έγινε χιονοστιβάδα.
Ο Πρωθυπουργός υποχρεώθηκε να ακυρώσει τις αποφάσεις του υπουργού
Απασχόλησης, τις οποίες υπερασπίζονταν ως την τελευταία στιγμή. Προς συνεπικουρία του είχε σπεύσει ο υπουργός Ανάπτυξης Άδωνις Γεωργιάδης,
που είναι ήδη εκτιθέμενος για δικούς του χειρισμούς, αλλά και για την
προτροπή να αγοράσουν οι πολίτες «προγράμματα»… αρχαίων ελληνικών με
πέντε ευρώ, από την οικογενειακή του επιχείρηση.
Το εκπληκτικό σ’ αυτήν εξέλιξη είναι η… ανοσία στον διασυρμό που επιδεικνύει ο Γιάννης Βρούτσης : δεν έχει την ευαισθησία να υποβάλλει την παραίτηση του για το φιάσκο που του καταλόγισε εμπράκτως ο Πρωθυπουργός.
Είναι η δεύτερη περίπτωση μετά τον Βασίλη Κικίλια.
Παρότι είναι ο πλέον αρμόδιος υπουργός ο Πρωθυπουργός τον παραγκώνισε.
Δεν του άφησε καμία πρωτοβουλία και σχεδόν τον απέκοψε και από την
δημοσιότητα. Αλλά στην περίπτωσή του, όπως λέγεται, είχε δηλώσει ο ίδιος από τη
αρχή «αδυναμία χειρισμών» και εκδήλωσε την πρόθεσή να αποχωρήσει. Οι Βρούτσης- Κικίλιας συνδέονται και με έναν άλλο τρόπο, που τους κρατάει στην κυβέρνηση. Ο υπουργός Απασχόλησης δεν ενήργησε χωρίς να ενημερώσει το Μέγαρο Μαξίμου. Ορισμένοι λένε ότι ενήργησε και καθ’ υπόδειξη συγκεκριμένου παράγοντα
και αυτό εξηγεί την σπουδή του ανταγωνιστή του στο πρωθυπουργικό
περιβάλλον Γ. Γεραπετρίτη να καταδικάσει τη μεθόδευση των «επιμορφώσεων». Το ίδιο είχε συμβεί και με το σκάνδαλο της τοποθέτησης των διοικητών
στα νοσοκομεία -που ενέπλεκε προσωπικά τον Πρωθυπουργό- και ήταν η
ασπίδα του υπουργού Υγείας στις εισηγήσεις για αποπομπή του. Πως να διώξεις έναν υπουργό όταν απλώς υπέγραψε οτι του έστειλαν ; Οι εσωτερικές αντιθέσεις, τα σκάνδαλα, οι κόντρες υπουργών μεταξύ
τους και με τους πρωθυπουργικούς επιτηρητές τους προκαλούν διαρκείς
εντάσεις στο Μέγαρο Μαξίμου. Αυτά ολοκληρώνουν την αρνητική εικόνα που δημιούργησε ο Πρωθυπουργός για την κυβέρνησή του όταν έλεγε στην « Καθημερινή» ότι οι υπουργοί του συνιστούσαν να μην πάρει μέτρα περιορισμών, αλλά τους… αγνόησε.
Διαβάζω
δεξιά και αριστερά διάφορα σχόλια τύπου «ήταν λάθος της κυβέρνησης το
θέμα της τηλεκατάρτισης και ευτυχώς έστω και αργά το πήρε πίσω ο
Κυριάκος Μητσοτάκης».
Η κλισέ φράση λέει ότι ο δρόμος προς την κόλαση είναι διανθισμένος από αγαθές προθέσεις. Για να δούμε λοιπόν τα... λάθη.
1. Γίνεται στο άρπα κόλα ένας διαγωνισμός, όπου σε μισή μέρα (!!!!)
υποτίθεται ότι η τριμελής επιτροπή που τον τρέχει μπόρεσε να αξιολογήσει
ένα τεράστιο υλικό χιλιάδων σελίδων και να αποφανθεί σχετικά. 2.
Αρχίζουν οι πρώτες διαμαρτυρίες, βγαίνουν στο φως τα ελικίκου και όλα
αυτά τα ωραία και ο αρμόδιος υπουργός επιμένει πως όλα είναι μια χαρά
συνεπικουρούμενος από άλλον υπουργό, γνωστό τηλεμαϊντανό και κωλοτούμπα.
3. Περνάει σχεδόν μια εβδομάδα, οι αποκαλύψεις με ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ για τις
σχέσεις κυβέρνησης και ιδιοκτητών των πλατφορμών αναδεικνύονται από
μερίδα του Τύπου, την ώρα που ακόμα και φιλελεύθεροι αρθρογράφοι
αρχίζουν να κράζουν το πρόγραμμα. 4. Έρχεται ο πρωθυπουργός και
ως άλλος Μεσσίας παίρνει πάνω του το θέμα, ακυρώνει το πρόγραμμα, ωστόσο
δεν τιμωρεί κανέναν! Αυτό και αν είναι περίεργο για έναν πρωθυπουργό
που έχει συστήσει έως και Εθνική Αρχή Διαφάνειας προκειμένου να
αποδείξει πόσο άμεμπτη θα είναι η διακυβέρνησή του. Μια Αρχή που ανάθεμα
και αν παράγει έργο, μιας και η απουσία της σε σειρά καίριων ζητημάτων
που έχουν προκύψει το τελευταίο διάστημα είναι σκανδαλώδης.
Σήμερα, μέσα ενημέρωσης που το τελευταίο πενθήμερο είχαν πάθει αφωνία
ΑΝΑΚΑΛΥΨΑΝ το σκάνδαλο και λιβανίζουν τον πρωθυπουργό για την
αποφασιστικότητά του. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Κάποιοι θέλουν
να μας πείσουν από χθες ότι ενώ εδώ και μια εβδομάδα που η κυβέρνηση τα
έβρισκε όλα μια χαρά, ΞΑΦΝΙΚΑ, ο πρωθυπουργός «έκανε έρευνα!!!» και
αποφάσισε ότι τελικά δεν είναι όλα τόσο καλά. Πόσα θέλετε να μας τρελάνετε; από τό fb τού
Εδώ και 10 μέρες γίνεται χαμός στα social media για το χάλι στην
επιμόρφωση επιστημόνων, που έχει φτάσει στο τραγελαφικό. Πολλά ΜΜΕ
έκαναν ότι δεν το βλέπουν. Τα ίδια ΜΜΕ βέβαια που το παραμικρό καπρίτσιο
του πιο τεταρτοκλασάτου ινφλουένσερ το μεταμορφώνουν σε "είδηση". Το
οποίο χάλι ήταν σαφώς σπατάληση δημόσιου χρήματος σε υπηρεσίες χαμηλής
έως μηδενικής αξίας και τεράστια κοινωνική πρόκληση καθώς το όποιο άθλιο
περιεχόμενο "επιμόρφωσης", είχε υποτίθεται κρατική έγκριση. Σήμερα
που η κυβέρνηση παίρνει πίσω το πρόγραμμα (και καλά κάνει) καθώς είδε
και το χάλι του και τις κοινωνικές αντιδράσεις, αλλά και το πως μπορεί
αυτό μέσω παρατρεχάμενων και κολλητών να συνδεθεί ευθέως μαζί της,
ξαφνικά τα ΜΜΕ "παίζουν" την είδηση. Συμπέρασμα 1: Η πολιτική πλέον γίνεται μέσω social media και πολλά ΜΜΕ,
λόγω ατολμίας, αμηχανίας αλλά και πολιτικών εξαρτήσεων, αδυνατούν να
καταγράψουν την πραγματικότητα, οπότε αυτοεξαιρούνται (με όλες τις
αναμενόμενες επιπτώσεις) από την ειδησεογραφία. Μετά ας μην τους φταίει
κανείς όταν χάνουν κοινό και κύρος. Συμπέρασμα 2: Τα social
media μπορεί να επιβάλλουν την ατζέντα της ημέρας. Αυτό δεν σημαίνει ότι
έχουν δίκιο! Και φυσικά είναι υψηλού ρίσκου η παραχώρηση της
διαμόρφωσης της ατζέντας της επικαιρότητας στον κάθε ατακαδόρο του
Twitter ή σε κάθε μηχανισμό που δρα υπόγεια στα social media, για να
καθορίσει τα "trends". Μηχανισμούς που υπάρχουν σε κάθε πλευρά του
πολιτικού φάσματος, από τους μεροκαματιάρηδες προβοκάτορες μέχρι τους
έμμισθους γνωστών υπογείων. Συμπέρασμα 3: Η δημοσιογραφία ή θα
αναλάβει -εκ νέου- το ρόλο της, εκείνον του διαχειριστή της
επικαιρότητας, αλλά με το δυνατόν πιο αντικειμενικά κριτήρια, ή απλώς θα
βυθιστεί μέσα στο θόρυβο των social media, καθως θα έχει εξισωθεί με
τον οποιοδήποτε έχει εκεί κάποιες δεκάδες χιλιάδες followers. Τετάρτη, 22 Απριλίου 2020
