Σάββατο 21 Μαρτίου 2015
Αγώνας δρόμου για τον πλήρη κατάλογο των μεταρρυθμίσεων
Νέο αγώνα δρόμου έχει μπροστά της η κυβέρνηση, για να καταρτίσει τον πλήρη και κοστολογημένο κατάλογο των μεταρρυθμίσεων που πρέπει να λάβουν την έγκριση του Eurogroup, προκειμένου να ξεκινήσει η εκροή χρημάτων προς την Ελλάδα.
Ο ίδιος πρόσθεσε ότι η λίστα θα κατατεθεί το συντομότερο δυνατόν και το συντομότερο δυνατόν θα συγκληθεί το Eurogroup, για να μπει πραγματικά η συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου στις ράγες.
Επιδίωξη των ευρωζώνης είναι να έχει τη λίστα με τις μεταρρυθμίσεις ώς την Παρασκευή 27 Μαρτίου ώστε να συγκληθεί τότε εκτάκτως το Eurogroup είτε εκείνη την Παρασκευή είτε τη Δευτέρα 30 Μαρτίου.
Η πρώτη εκροή χρημάτων θα αφορά, κατά πληροφορίες, την επιστροφή κερδών της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ύψους 1,9 δισ. ευρώ από ελληνικά ομόλογα. Σταδιακή θα είναι και η αποδέσμευση των υπολειπόμενων από τη δόση των 7,2 δισ. ευρώ.
Κι ενώ η συνέντευξη Τύπου του Πρωθυπουργού στις Βρυξέλλες δεν είχε ακόμη τελειώσει, στην Αθήνα ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γ.Δραγασάκης, ο υπουργός Οικονομικών Γ.Βαρουφάκης και ο υπουργός Οικονομίας Γ.Σταθάκης είχαν ήδη ξεκινήσει σύσκεψη με αντικείμενο το πακέτο των μεταρρυθμίσεων.
Τόσο ο Πρωθυπουργός, όσο και οι ευρωπαίοι εταίροι στο ανακοινωθέν που εξέδωσαν μετά την επταμερή, επαναλαμβάνουν ότι οι ελληνικές αρχές είναι αυτές που έχουν την ευθύνη για την κατάρτιση της λίστας και την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων.
Στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε χθες, Παρασκευή, η γερμανίδα καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ ξεκαθάρισε ότι στο πλαίσιο των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει προς τους εταίρους της η Ελλάδα έχει το δικαίωμα να αντικαταστήσει μεμονωμένες μεταρρυθμίσεις με άλλες, αρκεί να έχουν το ίδιο δημοσιονομικό αποτέλεσμα. Το αν έχουν ισοδύναμο αποτέλεσμα θα το κρίνει το Eurogroup.
από tanea.gr
Frankfurter Allgemeine Zeitung : «Tα χρήματα στην Αθήνα αρκούν μέχρι τις 8 Απριλίου»
Η γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ) επικαλείται γνώση των υπολογισμών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Αθήνα, βάσει των οποίων αναφέρει πως τα κεφάλαια επαρκούν μέχρι τις 8 Απριλίου -και, άρα, δεν τίθεται θέμα αποπληρωμής μισθών και συντάξεων.
Ως εκ τούτου, θεωρείται πως η κυβέρνηση έχει διορία περίπου δύο εβδομάδων να υποβάλει τη λίστα μεταρρυθμίσεων στους εταίρους με στόχο την εκταμίευση κεφαλαίων.
Στην κυριακάτικη της έκδοση, η FAZ επικαλείται τους εσωτερικούς υπολογισμούς της Επιτροπής, οι οποίοι αναφέρει ότι έχουν γίνει με βάση τα στοιχεία που έχουν τα στελέχη της που από την Αθήνα. Ως συμπέρασμα στο οποίο φτάνει η Κομισιόν, η εφημερίδα αναφέρει και τη «χρήση» αποθεματικών ασφαλιστικών ταμείων και κρατικών επιχειρήσεων.
H Κομισιόν, γράφει η εφημερίδα, περιμένει επίσης πως τα στελέχη της θα «κοιτάξουν τα βιβλία» σύντομα σε ελληνικά υπουργεία, ζήτημα που, σύμφωνα με την ίδια, έθεσε και ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ στον Αλέξη Τσίπρα κατά την συναντήσεις τους στο περιθώριο της Συνόδου. «Ο Αλέξης Τσίπρας δεν έφερε αντίρρηση» γράφει η FAZ.
Σύμφωνα με τις ίδιες αναφορές, η επιτροπή θεωρεί «κρίσιμη» την οικονομική κατάσταση την Αθήνα από την 9η Απριλίου, οπότε και πρέπει να αποπληρωθούν 467 εκατ. ευρώ στο ΔΝΤ.
από tanea.gr
Financial Times: Αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αλλάξει στάση, οδηγεί την Ελλάδα εκτός ευρώ
Το άρθρο επικρίνει έντονα τον Γιάνη Βαρουφάκη, τον οποίο χαρακτηρίζει «εξαιρετικό» στην αυτοπροβολή αλλά «αναξιόπιστο συνομιλητή», υπογραμμίζει όμως πως η ενόχληση στις τάξεις των εταίρων δεν περιορίζεται πλέον στον Γερούν Ντάισελμπλουμ και τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, αλλά έχει επεκταθεί σε αξιωματούχους που ήταν φιλικά διακείμενοι προς την Ελλάδα.
«Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παραδείγματος χάριν, μέσω του Πιέρ Μοσκοβισί, έχει προσπαθήσει να παίξει το ρόλο του έντιμου διαμεσολαβητή. Αλλά η Κομισόν δεν έχει μόνο δει ανεπίσημα έγγραφά της (σ.σ. τα «προσχέδια Μοσκοβισί») να χρησιμοποιούνται ως διαπραγματευτικά εργαλεία [από την Ελλάδα], εχει επίσης απογοητευτεί από την αδυναμία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ να τηρήσει υποσχέσεις και να έρθει σε επαφές πριν καταθέσει νέα νομοσχέδια», αναφέρουν οι FT.
Η εφημερίδα επισημαίνει πως το σενάριο του Grexit δεν θα έπρεπε να υπάρχει καν, όμως προειδοποιεί πως, εν τέλει, η καθυστέρηση στην εξεύρεση μιας ουσιαστικής συμφωνίας κρατά το σενάριο στη ζωή.
«Αλλά με κάθε αλλαγή κατεύθυνσης και κενές πράξεις που αψηφούν [τους πιστωτές], περισσότερες καταθέσεις φεύγουν από τις ελληνικές τράπεζες και η έξοδος που όλοι δηλώνουν πως θέλουν να εμποδίσουν έρχεται λίγο πιο κοντά», καταλήγουν οι FT.
tanea.gr
Το "tweet" της Ρένας Δούρου...
...για την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού...
Το δικό της μήνυμα για την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού & των Φυλετικών Διακρίσεων, έστειλε η περιφερειάρχης Αττικής, Ρένα Δούρου.
Οπως...
εγραψε στον προσωπικό της λογαριασμό στο twitter, «Πριν βαφτίσουμε κάποιον 'ξένο' ας
μπούμε στην θέση του».
La vie de bohème...
 |
| Πράγα. Πρωτεύουσα τής Τσεχίας στήν κεντρική Βοημία. Καλείται επίσης «η χρυσή πόλη» και «μητέρα των πόλεων». Από το 1992, το ιστορικό κέντρο της Πράγας ανήκει στον κατάλογο μνημείων παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO. |
Αυτές τίς μέρες, όπως μέ ενημερώνει o "compteur" τής Google, η "Νέα Μύκονος" δέχεται επισκέψεις από τή "Δημοκρατία τής Τσεχίας".
Eπειδή δέν διανοούμαι -ούτε μπορώ νά φαντασθώ- ότι Τσέχοι πολίτες κατελήφθησαν από κάποια μορφή σπάνιας μανίας...
...νά προσλάβουν, δηλ., μεταφραστές γιά νά δούνε τί λέει ένα μυκονιάτικο blog πού στό κάτω-κάτω δέν ασχολείται (κάν) μέ τό διεθνούς ενδιαφέροντος -σοβαρό- θέμα τού πάθους τής γαστριμαργίας καί τών συνταγογραφήσεων τής χοληστερίνης,
...καταλήγω, δυστυχώς, στό άδοξο -γιά τό blog καί τό διεθνιστικό του βεληνεκές- συμπέρασμα ότι, μάλλον, φίλοι μυκονιάτες αναγνώστες -μέ ανησυχίες γύρω από τόν Ευρωπαϊκό πολιτισμό- βρέθηκαν κατά Βοημία μεριά, αντίθετα πράττοντες -μέ όσους ανησυχούν γιά τόν πολιτισμό τών Τhai- οι οποίοι, πάντως, επέλεξαν -όπως καί ο βενετσιάνος Μάρκο Πόλο- νά "τραβήξουν" γιά τό δύσκολο δρόμο τού μεταξιού (πράγμα πού οφείλουμε, ευθαρσώς, νά τό αναγνωρίσουμε) μέ μιά μικρή βεβαίως καί ελαφρά παράκαμψη, πρός τήν κατεύθυνση τής νοτιοανατιλικής Ασίας).
Ως γνωστόν, οι ταξιδιωτικές πληροφορίες καί περιγραφές είναι απ' όλους προσπελάσιμες καί καθόλου δυσεύρετες (γιά νά μήν πώ καί βαρετές) γι αυτό, σήμερα, θά τίς αποφύγω. Όμως μέ τήν ευκαιρία θά σάς παραπέμψω σέ μιά λέξη πού από τήν εποχή πού, ακόμα, δέν ήξερα καλά-καλά τί σημαίνει, ασκούσε στ' αυτιά μου μιά απροσδιόριστη ηχητική γοητεία, τόσο στά ελληνικά όσο καί (βοηθούντος τού Αζναβούρ) στά γαλλικά.
Αυτή η λέξη είναι η Βοημία (la bohème)
Στή Βικιπαίδεια διαβάζω :
Η γαλλική ομόηχη λέξη Μποέμ (Bohème) αρχικά σήμαινε καταγωγή από τη Βοημία δηλαδή Βοημός και συνεκδοχικά αυτός που κάνει ζωή τσιγγάνου, χωρίς τη φροντίδα και τη σκέψη της επαύριον. Η ονομασία αυτή χρησιμοποιήθηκε από τους Γάλλους προκειμένου να χαρακτηρίσουν έτσι τους Παρισινούς λογοτέχνες και καλλιτέχνες, για τον ανέμελο τρόπο της σκέψης και της ζωής τους, που αντιστρατεύονταν τα πλαίσια του βίου των οικονομικών στενών ορίων των πολιτών με τις καθημερινές ανάγκες και υποχρεώσεις, αλλά και περισσότερο για την ατημέλητη εμφάνισή τους ιδιαίτερα των καφενόβιων του "Καρτιέ Λατέν".
Τα χαρακτηριστικά των μποέμ ήταν η αδιαφορία για τη ζωή και τις
έγνοιες της, η ξενοιασιά, η διαρκής ευθυμία, η σπατάλη χρημάτων, τα
όνειρα για νέα και μεγαλύτερα έσοδα, έτσι που να μπορούν να εξασφαλίσουν
και για την επόμενη τον ίδιο τρόπο ζωής. Συμβαίνει συχνά όμως υπό την
εξωτερική εμφάνιση ενός "μποέμ" να υποκρύπτονται πρόσωπα άσημα και
ανίκανα να συμμορφώσουν ζωή ανάλογη των οικονομικών τους δυνάμεων
φερόμενα περισσότερα από ανόητη επιδειξιμανία. Αναμφίβολα όμως,
συμβαίνει να εμφανίζονται ως "μποέμ" και πρόσωπα πραγματικοί καλλιτέχνες
(ποιητές, ζωγράφοι, μουσικοί
κ.λπ.) αλλά και άλλα πρόσωπα που χαίρουν ιδιαίτερης κοινωνικής
εκτίμησης σαφώς προνοητικοί και άριστοι διαχειριστές των οικονομικών
τους. Τέτοιοι λεγόμενοι "μποέμ" ήταν ο ποιητής Πωλ Βερλαίν, ο ζωγράφος Γκωγκέν κ.ά.Τον τρόπο ζωής των "μποέμ" περιέγραψε αριστοτεχνικά και πολύ γλαφυρά ο Μυρζέρ στο μυθιστόρημά του "Σκηνές από τη ζωή των Μποέμ". Στην ελληνική δημώδη γλώσσα πέρασε η λέξη ομόηχα χαρακτηρίζοντας γενικά την ανέμελη ζωή γεμάτη απολαύσεις και μάλιστα χωρίς κανένα ιδιαίτερο μειωτικό χαρακτήρα ή προέκταση. Στα δε ελληνικά λαϊκά τραγούδια απαντώνται ευρύτατα οι ονομασίες "μποέμης" και "μποέμισσα".
(Όπως π.χ. οι στίχοι από το "Μποέμης" των Στ. Περπινιάδη και Στρ. Παγιουμτζή, στίχοι του Δ. Σέμση):
Τώρα τ΄ αποφάσισα μποέμης για να γίνωκαι για το κόσμο στο εξής δεκάρα πια δε δίνω
Σ΄ αυτό το ψεύτικο ντουνιά μποέμικα θα ζήσω
τη λεβεντιά, τα νειάτα μου νά τα ευχαριστήσω
Στο κόσμο πια μποέμικα τώρα διασκεδάζω
και πόνο μέσα στη καρδία κανένα πια δε βάζω
--------------------------------------------------------------------------------------------------
 |
| Στόν "πάγκο" υπάρχει καί μύλος πιπεριού. Γιά τό σωστό τρίψιμο... |
Στήν μπυρομάνα Πράγα, εκτός από τίς άλλες ομορφιές...
-σέ ειδικό μαγαζί- ...σερβίρεται...
(όπως φαίνεται πλάϊ)
...μπύρα μέσα σέ ...spa!!!
Στήν πραγματικότητα, γιά νά λέμε τά πράγματα μέ τό ελληνικό τους όνομα -τί θά πεί spa καί ξε ...spa!- εδώ πρόκειται γιά διπλή βελτιωμένη κολυμπήθρα!
Μιλάμε, δουλειές πολύ ...προχώ, δηλαδή!
(Όχι! γιά σκεφθείτε το λιγάκι : "μπύρα Pilsner σερβιρισμένη μέσα σέ κολυμπήθρα"! Πολύ μεγαλείο ρέ παιδιά!)
Άς ανοίξουν τά μάτια τους οι δικοί μας επιχειρηματίες, πού όλο κλαίγονται, γιατί οι καιροί έχουν απαιτήσεις
καί οι δουλειές θένε : νεωτερισμοί καί εφευρετικότητα...
(εκεί είναι τό μυστικό...)
Σάς τά λέει αυτά ένας πούχει "καημό" μέ τίς καλές τίς μπύρες...
Δημήτρης Ν. Αγγελετάκης
Πού κρύβεται τό "παστό" στήν Ελλάδα; (μεγάλη έρευνα τού Bloomberg)
Bloomberg: Οι Ελληνες κρύβουν λεφτά κάτω από τα στρώματα
Με τα μεγάλα χρηματικά ποσά που αντλούνται από
τραπεζικούς λογαριασμούς στην Ελλάδα τους τελευταίους μήνες ασχολείται
σε σημερινό του κείμενο το Bloomberg, επιχειρώντας να απαντήσει στο
ερώτημα που μεταφέρονται τα χρήματα που έχουν συγκεντρωθεί στα χέρια των
καταθετών από τις αυξημένες εκροές.
«Έχουν μεταφέρει τα χρήματα σε άλλες τράπεζες ή τα κρύβουν κάτω από στρώματα και κάτω από πλακάκια μπάνιου;», διερωτάται το πρακτορείο και συνεχίζει.
«Μια πρώτη ανάγνωση στα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας φαίνεται να επιβεβαιώνει την εκδοχή της μεταφοράς χρημάτων σε άλλους τραπεζικούς λογαριασμούς, καθώς ο δείκτης “τραπεζογραμμάτια σε κυκλοφορία” δεν έχει σημειώσει κάποια κατακόρυφη άνοδο τους τελευταίους μήνες».
Ωστόσο, συνεχίζει το Bloomberg, το στοιχείο αυτό δεν λέει την πλήρη αλήθεια.
Οπως σημειώνεται, «ο δείκτης "τραπεζογραμμάτια σε κυκλοφορία" δείχνει τον αριθμό ρευστού που η Ελλάδα έχει κατανείμει ως προς το ποσοστό που της αναλογεί στην συνολική κυκλοφορία τραπεζογραμματίων στην Ευρωζώνη. Κάθε επιπλέον ανάγκη σε ρευστό της ελληνικής οικονομίας υπολογίζεται στην κατηγορία «καθαρές υποχρεώσεις, που σχετίζονται με την κατανομή των χαρτονομισμάτων του ευρώ σε όλο το ευρωσύστημα”».
«Ο συγκεκριμένος δείκτης, που ήταν μηδενικός πριν την εκκίνηση της ελληνικής κρίσης το 2009, έφτασε στα υψηλά επίπεδα των 22 δισ. ευρώ τους μήνες που οδήγησαν στην πολιτική κρίση του 2012, σημειώνοντας έκτοτε σταθερή πτώση. Αυτό, όμως, μέχρι τον περασμένο Δεκέμβριο όταν, δηλαδή, επανήλθε η πολιτική κρίση στη χώρα μας και οδήγησε στην πτώση της κυβέρνησης Σαμαρά», επισημαίνει το άρθρο και συνεχίζει:
«Για να έχει κανείς αίσθηση του πραγματικού μεγέθους του ρευστού στην Ελλάδα. πρέπει να προσθέσει τους δύο δείκτες. Όπως προκύπτει, τους τρεις τελευταίους μήνες, μέχρι τον Φεβρουάριο, υπάρχει μια αύξηση της τάξεως των 10 δισ. ευρώ στην Ελλάδα».
«Και αυτά αντιστοιχούν σε πολλά στρώματα», καταλήγει το Βloomberg.
kathimerini.gr
«Έχουν μεταφέρει τα χρήματα σε άλλες τράπεζες ή τα κρύβουν κάτω από στρώματα και κάτω από πλακάκια μπάνιου;», διερωτάται το πρακτορείο και συνεχίζει.
«Μια πρώτη ανάγνωση στα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας φαίνεται να επιβεβαιώνει την εκδοχή της μεταφοράς χρημάτων σε άλλους τραπεζικούς λογαριασμούς, καθώς ο δείκτης “τραπεζογραμμάτια σε κυκλοφορία” δεν έχει σημειώσει κάποια κατακόρυφη άνοδο τους τελευταίους μήνες».
Ωστόσο, συνεχίζει το Bloomberg, το στοιχείο αυτό δεν λέει την πλήρη αλήθεια.
Οπως σημειώνεται, «ο δείκτης "τραπεζογραμμάτια σε κυκλοφορία" δείχνει τον αριθμό ρευστού που η Ελλάδα έχει κατανείμει ως προς το ποσοστό που της αναλογεί στην συνολική κυκλοφορία τραπεζογραμματίων στην Ευρωζώνη. Κάθε επιπλέον ανάγκη σε ρευστό της ελληνικής οικονομίας υπολογίζεται στην κατηγορία «καθαρές υποχρεώσεις, που σχετίζονται με την κατανομή των χαρτονομισμάτων του ευρώ σε όλο το ευρωσύστημα”».
«Ο συγκεκριμένος δείκτης, που ήταν μηδενικός πριν την εκκίνηση της ελληνικής κρίσης το 2009, έφτασε στα υψηλά επίπεδα των 22 δισ. ευρώ τους μήνες που οδήγησαν στην πολιτική κρίση του 2012, σημειώνοντας έκτοτε σταθερή πτώση. Αυτό, όμως, μέχρι τον περασμένο Δεκέμβριο όταν, δηλαδή, επανήλθε η πολιτική κρίση στη χώρα μας και οδήγησε στην πτώση της κυβέρνησης Σαμαρά», επισημαίνει το άρθρο και συνεχίζει:
«Για να έχει κανείς αίσθηση του πραγματικού μεγέθους του ρευστού στην Ελλάδα. πρέπει να προσθέσει τους δύο δείκτες. Όπως προκύπτει, τους τρεις τελευταίους μήνες, μέχρι τον Φεβρουάριο, υπάρχει μια αύξηση της τάξεως των 10 δισ. ευρώ στην Ελλάδα».
«Και αυτά αντιστοιχούν σε πολλά στρώματα», καταλήγει το Βloomberg.
kathimerini.gr
Η απλοϊκότητα του γουέστερν
Αν η όλη ιστορία ήταν ένα τυπικό γουέστερν, με την απαραίτητη μονομαχία να δίνει τη λύση, δεν θα είχαμε να περιμένουμε πολλά.
Οσο καθαρό είναι ότι το ελληνικό πρόβλημα δεν είναι μόνον οικονομικό αλλά και πολιτικό, άλλο τόσο καθαρό είναι ότι για την ύπαρξή του δεν ευθύνονται αποκλειστικά οι Ελληνες ή αποκλειστικά οι ξένοι, και ειδικότερα οι Γερμανοί. Ο μανιχαϊσμός βολεύει για να πλάθουν σενάρια τα πιο οκνηρά μυαλά, τα απολύτως σίγουρα για την αλήθεια τους και για το δίκιο τους, δεν φημιζόταν όμως ποτέ για καλές σχέσεις με την πραγματικότητα. Ο περίπλοκος χαρακτήρας της τού διαφεύγει. Ή μάλλον αδιαφορεί πλήρως γι’ αυτόν, γιατί διαφορετικά θα έθετε εν αμφιβόλω τα αξιώματά του. Εξίσου καθαρό είναι –ή θα έπρεπε να είναι– και το ότι το ελληνικό πρόβλημα δεν είναι ελληνογερμανικό. Δεν περιορίζεται στις σχέσεις της Ελλάδας με τη Γερμανία, πολιτικές και οικονομικές, του παρόντος και του εμπόλεμου παρελθόντος. Η εικόνα μονομαχίας ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Γερμανία (και, προσωποποιημένα, ανάμεσα στον κ. Τσίπρα και στην κ. Μέρκελ, ή στον κ. Βαρουφάκη και τον κ. Σόιμπλε) μπορεί να δεσπόζει στα ελληνικά, τα γερμανικά και γενικώς τα ξένα μέσα ενημέρωσης, αυτό όμως δεν αναιρεί την απλοϊκότητά της. Απλώς επιβεβαιώνει, με τον τρόπο της, ότι μεγάλα και τρανά μίντια, που συνηθίζουμε να υποκλινόμαστε στην αξία τους και να τα προβάλλουμε σαν παράδειγμα προς μίμηση, συχνά δεν διαφέρουν ιδιαίτερα ως προς την ανάγνωση και την απόδοση της καθημερινότητας από άσημα, περιφερειακά και καταφανώς λαϊκιστικά έντυπα, κανάλια ή ραδιόφωνα. Ο τίτλος και μόνον ενός Μέσου και η προϊστορία του δεν αρκούν για να προσδώσουν κύρος και αλήθεια σε όλα του τα λεγόμενα και γραφόμενα. Και υποδηλώνει απλώς ραθυμία, μαζί και ξιπασιά, η σπουδή με την οποία τα ελληνικά μίντια εισάγουν και αναμεταδίδουν ό,τι λέγεται στα ξένα για εμάς. Ή μάλλον, για να είμαστε πιο κοντά στα πράγματα, εσχάτως αναπαράγουν σαδομαζοχιστικά (και απολύτως άκριτα) ό,τι αρνητικό ή καταστροφολογικό παίζουν τα διεθνούς βεληνεκούς κανάλια και πρακτορεία, ακόμα κι αν το χρώμα του είναι κατακίτρινο. Αν η όλη ιστορία ήταν ένα τυπικό γουέστερν, με την απαραίτητη μονομαχία να δίνει τη λύση, δεν θα είχαμε να περιμένουμε πολλά. Με τη σφεντόνα ή το λιανοντούφεκο από τη μία και το κανόνι από την άλλη, για να ελπίσουμε σε κάτι σπουδαίο θα ’πρεπε να πιστεύουμε ότι ο θρύλος του Δαβίδ και του Γολιάθ είναι μοιραίο να επαναλαμβάνεται ακατάπαυστα με το ίδιο κι απαράλλαχτο τέλος. Δυστυχώς, όμως, τέτοιους νόμους δεν έχει η Ιστορία. Γι’ αυτό ο Δαβίδ χρειάζεται συμμάχους. Και για να φανεί πόσο άστοχη είναι η κυρίαρχη υπόθεση περί ελληνογερμανικής μονομαχίας, ορισμένοι από τους ειλικρινέστερους και σταθερότερους συμμάχους της Ελλάδας (και για το κατοχικό δάνειο) είναι Γερμανοί – πολιτικοί, δημοσιογράφοι, διανοούμενοι. Αλλά και ανώνυμοι πολίτες, σαν το ζευγάρι που κατέθεσε προχθές, στο Ναύπλιο, 875 ευρώ υπέρ της Ελλάδας: το μερίδιό τους, όπως είπαν, για τις αποζημιώσεις.
Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Το κυνήγι της τίγρης
Οταν εμφανίστηκε η πρώτη, ο Μάο άφησε τον Μπρέζνιεφ να ρίξει πρώτος, ως φιλοξενούμενος. Ηξερε καλό σημάδι και πέτυχε το άτυχο ζωντανό που έπεσε στον βωμό της παγκόσμιας επανάστασης―σιγά το κακό, εδώ καμιά τριανταριά εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν από πείνα με το Μεγάλο Αλμα προς τα Μπρος. Οπότε και ο Μάο του υποσχέθηκε πως μέχρι να φύγει το αεροπλάνο του, θα του είχε στείλει την προβιά για να τη στρώσει μπροστά στο τζάκι του στην ντάτσα. Στο αεροδρόμιο τον ειδοποίησαν πως η προβιά δεν ήταν έτοιμη, όμως μέσα σε δέκα ημέρες θα του την είχαν στείλει στη Μόσχα. Οπερ και δεν εγένετο.
Πέρασαν δύο μήνες, και όχι μόνον η προβιά δεν είχε σταλεί, αλλά είχαν αρχίσει και πάλι οι αψιμαχίες στα σινορωσικά σύνορα. Ξαναπαίρνει ο Μπρέζνιεφ το αεροπλάνο, ξαναπάει στο Πεκίνο όπου και ο Μάο τον καθησυχάζει πως είναι ο πρώτος καιρός της συμφωνίας, και δεν πρόλαβε να ειδοποιήσει τους στρατηγούς στα σύνορα που κάνουν του κεφαλιού τους. «Και η προβιά;» ρωτάει ο Μπρέζνιεφ. «Ποια προβιά;». «Η προβιά της τίγρης;». «Ποιας τίγρης;». «Αυτής που σκότωσα στο κυνήγι». «Ποιο κυνήγι;». «Την άλλη φορά που είχα έρθει είχαμε πάει για κυνήγι». «Ναι έχεις δίκιο, το θυμάμαι». «Και μου είπες πως θα μου στείλεις την προβιά της τίγρης». «Ποιας τίγρης;» επαναλαμβάνει ο Μάο. «Αυτής που σκότωσα στο κυνήγι...» και πάει λέγοντας.
Οθεν αποδεικνύεται πως αν θέλεις να υπονομεύσεις μια διαπραγμάτευση, δεν χρειάζεται να διαφωνήσεις. Μπορείς να συμφωνήσεις σε όλα, αρκεί να βρεις τον κατάλληλο τρόπο ώστε η διαπραγμάτευση να μην τελειώνει ποτέ ή, μάλλον, όταν νομίζει ο συνομιλητής σου πως έχει φτάσει στο τέλος της, εσύ να την αρχίζεις από την αρχή. Τι έγινε στις 20 Φεβρουαρίου ανάμεσα στην Ελλάδα και τους Ευρωπαίους εταίρους της; Συμφώνησαν ή δεν συμφώνησαν; Συμφώνησαν, κανείς δεν έχει αντίρρηση, όμως αυτό δεν σημαίνει πως δεν θα συνεχίσουμε να διαπραγματευόμαστε για να συμφωνήσουμε αυτά που ήδη συμφωνήσαμε.
Η καλή εκδοχή της ασάφειας είναι πως πρόκειται για στρατηγική. Οι ηγέτες της μικρής και αδύναμης πτωχοπροδρομικής Ελλάδας έχουν κηρύξει ψυχολογικό πόλεμο στους Ευρωπαίους ηγέτες ώστε κάποια στιγμή να σπάσουν τα νεύρα τους και, προκειμένου να τελειώνουν, να δεχθούν τα πάντα. Φοβάμαι πως πολλοί στην κυβέρνηση το πιστεύουν. Ακόμη περισσότερο όμως φοβάμαι ότι ακόμη κι αν δεν το πιστεύουν, δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Θεωρούν πως αυτό είναι το φυσιολογικό. Αυτό μόνον όσοι έχουν θητεύσει σε κομματική οργάνωση της Αριστεράς μπορούν να το κατανοήσουν. Οι συνεδριάσεις δεν γίνονται για να λαμβάνονται αποφάσεις. Γίνονται για να ανακυκλώνονται επιχειρήματα από όλες τις πλευρές, μάλλον γιατί υπάρχει η συνείδηση πως, στο τέλος, όποια απόφαση κι αν πάρουν δεν θα μπορούν να την εφαρμόσουν. Και στο τέλος την πληρώνει η φουκαριάρα η τίγρη.
Ευτυχώς...
 |
| ...που υπάρχει κι ένας Γιακουμάτος για να στηριχτούμε από κάπου! |
τού Στέφανου Κασιμάτη
"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"
Ο Πανούσης απαντά στον Βενιζέλο…
«Θα ήταν χρήσιμο να μας γνωστοποιηθεί τι έπραξε η προηγουμένη κυβέρνηση»…Για «ανέξοδες διακηρύξεις», και «καταστροφικές πολιτικές των τελευταίων δεκαετιών», κάνει λόγο το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, στο πλαίσιο της...
αντιπαράθεσης που έχει ξεσπάσει, με ανταλλαγή δηλώσεων, μεταξύ του ΠΑΣΟΚ και του αναπληρωτή υπουργού, Γιάννη Πανούση, με αφορμή τα προχτεσινά επεισόδια στα Εξάρχεια και την επίθεση κουκουλοφόρων στα γραφεία του κόμματος της αντιπολίτευσης στην οδό Χαριλάου Τρικούπη.
Ταυτόχρονα, πηγές του υπουργείου κάνουν αναδρομή των τελευταίων ετών και των δράσεων κουκουλοφόρων, τονίζοντας ότι τα αδιέξοδα που δημιούργησε η προηγούμενη κυβέρνηση, στην οποία συμμετείχε το ΠΑΣΟΚ, οδήγησαν στην κατάρρευση των κοινωνικών δομών και τη διάρρηξη του κοινωνικού ιστού.
Συγκεκριμένα, σε απάντηση στην ανακοίνωση του ΠΑΣΟΚ, που ζητά την προστασία των γραφείων του και κατηγορεί τον κ. Πανούση ότι «δεν έχει συναίσθηση του ρόλου του», από πλευράς υπουργείου αναφέρεται:
«Την τελευταία διετία τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ και οι δυνάμεις της Αστυνομίας, φύλαξης αυτών, έγιναν στόχος επιθέσεων από οργανωμένες ομάδες ατόμων, τουλάχιστον 10 φορές, με συνέπεια να κινδυνεύσουν οι ζωές των εργαζομένων και να προκληθούν υλικές ζημιές.
Θα ήταν χρήσιμο να μας γνωστοποιηθεί τι έπραξε η προηγουμένη κυβέρνηση στην όποια συμμετείχε και το ΠΑΣΟΚ για να αποτραπούν αφενός αυτές οι επιθέσεις και αφετέρου να ταυτοποιηθούν οι δράστες και να οδηγηθούν στην δικαιοσύνη. Το ποιος έκανε την δουλειά του ή όχι, όλα τα χρόνια της μεταπολίτευσης δεν απαιτείται να το επικαλεστεί κανείς. Το αποδεικνύουν τα ίδια τα γεγονότα με την κυριαρχία της ανομίας στα Πανεπιστήμια και στο κέντρο της Αθήνας, με τις καταστροφές εκατομμυρίων ευρώ περιουσιακών στοιχείων, με την απώλεια ανθρωπίνων ζωών (MARFIN), με την κατάρρευση των κοινωνικών δομών, με τη διάρρηξη του κοινωνικού ιστού, με τα αδιέξοδα που οδήγησαν τη νέα γενιά και τους επιστήμονες να επιλέγουν τη μετανάστευση, με την εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας, με την έλλειψη ελπίδας και προοπτικής.
Σκοπός της σημερινής κυβέρνησης είναι να ανατρέψει όλες αυτές τις καταστροφικές πολιτικές των τελευταίων δεκαετιών και να επιφέρει στην ουσία και όχι με λόγια και με ανέξοδες διακηρύξεις, την κοινωνική ειρήνη και ηρεμία στη χώρα»...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)