Στη σκιά του ελληνικού ζητήματος ...

...η σύνοδος κορυφής των G7...
Η Άνγκελα Μέρκελ υποδέχεται σήμερα τους ηγέτες της «Ομάδας των 7» για μια σύνοδο κορυφής που έχει να αντιμετωπίσει πληθώρα κρίσεων, από τα προβλήματα της Ελλάδας μέχρι τη σύρραξη στην Ουκρανία και τη...
διεθνή τρομοκρατία, υπό τη σκιά του μεγάλου απόντος, του προέδρου της Ρωσίας.
Είναι η τρίτη σύνοδος που διεξάγεται χωρίς τον Βλαντιμίρ Πούτιν, μετά τον αποκλεισμό του από το σχήμα της «Ομάδας των 8» έπειτα από την προσάρτηση της Κριμαίας τον Μάρτιο 2014.

Μάσκες των Ματέο Ρέντσι, Στέφεν Χάρπερ, Φρανσουά Ολάντ, Άνγκελα Μέρκελ και Μπαράκ Ομπάμα σε διαδήλωση διαμαρτυρίας | AP Photo/Matthias Schrader

 

Το πρωί έφτασε στη Βαυαρία ο Αμερικανός Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος θα συναντηθεί με την καγκελάριο της Γερμανίας στην κοινότητα Κρουν των βαυαρικών Άλπεων, όπου βρίσκεται ο πύργος Ελμάου.

Εκεί θα φιλοξενηθεί αργότερα η σύνοδος κορυφής με τη συμμετοχή των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων των επτά οικονομικών δυνάμεων του πλανήτη.

Die Welt: Βαριά η σκιά του ΣΥΡΙΖΑ στα βουνά της Βαυαρίας

«Το ελληνικό θέμα καταστρέφει την ατζέντα της Μέρκελ στη σύνοδο των G 7» γράφει η γερμανική εφημερίδα Die Welt στην ηλεκτρονική της έκδοση. Και συμπληρώνει ότι η καγκελάριος ήθελε να «μερκελίσει» τον κόσμο στη Σύνοδο των Επτά ισχυρότερων κρατών του κόσμου, αλλά το σχέδιό της -να έχει κλείσει το ελληνικό θέμα πριν τη σύνοδο- απέτυχε.«Στα βουνά της Βαυαρίας έχει πέσει βαριά η σκιά του ΣΥΡΙΖΑ» γράφει η συντηρητική γερμανική εφημερίδα και εξηγεί: Η καγκελάριος είχε επενδύσει μεγάλο πολιτικό κεφάλαιο στο θέμα της Ελλάδας πριν την έναρξη της συνόδου την προηγούμενη εβδομάδα.

Ένα πράγμα δεν γνωρίζει όμως ακόμη, μετά την έντονη διπλωματική προσπάθεια: Αν ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας θα έρθει σε συμφωνία με τους Ευρωπαίους και αν το κόμμα του θα τον ακολουθήσει.

Σύμφωνα με την Die Welt, «ο εφιάλτης είναι μήπως η Γερμανία θεωρηθεί κύρια υπεύθυνη ακόμη και για την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ. Το μότο θα είναι: Η Γερμανία, η χώρα που ξεκίνησε δύο παγκόσμιους πολέμους στον 20ό αιώνα, που διέπραξε τρομερά εγκλήματα στην Ελλάδα, τώρα πιέζει να βγει η χώρα αυτή από την καρδιά της Ε.Ε., τη Νομισματική της Ένωση. Αυτός είναι ο τρόμος της Μέρκελ».

Η γερμανική εφημερίδα σημειώνει ότι «στη Σύνοδο των Επτά, η καγκελάριος ήθελε να συζητηθούν άλλα θέματα. Σε πολλά πεδία στόχευε να επιτευχθεί μια μικρή, αλλά θετική πρόοδος. Το σχέδιο ήταν ο «μερκελισμός» του κόσμου.

Μετά τη δραματική αυτή εβδομάδα όμως, λόγω του ελληνικού ζητήματος, η Μέρκελ είναι ξαφνικά σε απόγνωση: ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, το ΔΝΤ, ακόμη και το ίδιο της το κόμμα, αλλά και ο υπουργός της των Οικονομικών άσκησαν ισχυρή πίεση, αλλά σε διαφορετικές κατευθύνσεις.

Η Die Welt εκτιμά μάλιστα ότι το σημαντικότερο πρόβλημα για την Μέρκελ είναι πως δεν βρίσκεται πλέον στο ίδιο μήκος κύματος όσον αφορά στο θέμα της Ελλάδας με τον υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.

Μια έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ δεν ήταν ποτέ μια σοβαρή επιλογή για την καγκελάριο. Αντίθετα ο Σόιμπλε, θέλοντας να υπερασπιστεί τους ευρωπαϊκούς κανόνες, υποστηρίζει ότι «μια μεγαλύτερη ευελιξία θα έχει πιο σοβαρές συνέπειες από μια χρεωκοπία της Αθήνας».

Αυτή την εβδομάδα η ρωγμή έγινε βαθύτερη. Η εφημερίδα «Bild» έγραψε ότι ο Σόιμπλε ενδέχεται να παραιτηθεί αν η καγκελάριος κάνει σημαντικές παραχωρήσεις. Το δημοσίευμα διαψεύστηκε, αλλά για τους περισσότερους αναλυτές το θέμα υφίσταται.

efsyn.gr

Επικίνδυνο παιχνίδι καθυστερήσεων από τους πιστωτές

Tvxs Ανάλυση

Η ώρα των αποφάσεων πλησιάζει επιτακτικά στο ελληνικό δράμα μέσα από μάχες διαρροών και εντυπώσεων, σκληρών πολιτικών ισορροπιών και εκατέρωθεν κινήσεων υψηλού κινδύνου.

Μετά και τη νέα χθεσινοβραδυνή τηλεδιάσκεψη Τσίπρα – Μέρκελ – Ολάντ και πίσω και πέρα από την πολεμική δημόσια ρητορική, οι θέσεις και τα στρατόπεδα είναι δεδομένα: Η Αθήνα, παρά την κάθετη απόρριψη του σχεδίου των δανειστών, επιζητά έντιμη διέξοδο από τη ρήξη κι ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ παρά τα διπλωματικά… νάζια εξακολουθεί να δουλεύει πάνω σε νέο σχέδιο συμβιβασμού και η γερμανική καγκελαρία εξακολουθεί να «ξορκίζει» το Grexit. To μείζον θέμα και εμπόδιο όμως είναι ότι ταυτόχρονα, το Βερολίνο και η Ανγκελα Μέρκελ δεν έχουν ούτε την πολιτική βούληση – ούτε ενδεχομένως τα εσωτερικά πολιτικά περιθώρια – για να ανακόψουν την «τυφλή» λογιστική προσέγγιση του ΔΝΤ που εξακολουθεί να τα ζητά όλα και να τα ζητά τώρα.

Σ’ αυτό το σκηνικό το ερώτημα είναι ποιος θα κάνει – εάν το κάνει – πρώτος το μεγάλο βήμα, είτε πίσω, είτε μπροστά. Και το πόσο πιθανό επίσης είναι πλέον το ατύχημα, με δεδομένο ότι αμφότερες οι πλευρές έχουν βάλει πια πολύ ψηλά τον πήχη, πολιτικά και επικοινωνιακά.
«Ο πρωθυπουργός το είπε στη Βουλή και είναι αλήθεια: Κανείς δεν θέλει τη ρήξη. Είπε όμως κι ότι ο χρόνος λιγοστεύει για όλους. Και ουδείς μπορεί να εγγυηθεί ότι δεν θα φθάσουμε σύντομα στο σημείο που δεν θα υπάρχει επιστροφή», σχολίαζε χαρακτηριστικά χθες κυβερνητικό στέλεχος.
Στην ελληνική πλευρά, είναι πλέον δεδομένο άλλωστε ότι τα περιθώρια περαιτέρω υπαναχωρήσεων είναι ελάχιστα. «Δεν είναι θέμα αντοχών της κυβέρνησης, είναι θέμα… μη αντοχών της ίδιας της κοινωνίας», έλεγε ο ίδιος κυβερνητικός παράγοντας. Την ίδια ώρα, κορυφαία στελέχη, όπως ο υπουργός Νίκος Βούτσης και ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ Τάσος Κορωνάκης δείχνουν ανοιχτά, σε σημερινές συνεντεύξεις τους την διέξοδο των εκλογών.
Στην άλλη όχθη, αρκούντως περιορισμένα μοιάζουν και τα περιθώρια εσωτερικών πολιτικών ελιγμών στη Γερμανία. Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε παραμένει «σημαιοφόρος» του κλίματος κατά της Αθήνας τόσο στις κοινοβουλευτικές τάξεις των Χριστιανοδημοκρατών όσο και στην γερμανική κοινή γνώμη και η Ανγκελα Μέρκελ δεν δείχνει να έχει την πρόθεση για μια ευθεία εσωτερική πολιτική αναμέτρηση υπέρ της Ελλάδας. Εξ ου και η ανοχή της, εάν όχι στήριξη, στις σκληρές απαιτήσεις του ΔΝΤ.
Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι η γερμανίδα καγκελάριος έσπευσε να υποβαθμίσει χθες την θέση που θα έχει το «ελληνικό ζήτημα» και στη σημερινή σύνοδο κορυφής της G7, παρ’ ότι η ίδια αναμένεται να γίνει δέκτης μιας ακόμη αμερικανικής παρέμβασης για «αποτροπή ανεξέλεγκτων καταστάσεων στην ευρωζώνη».
Τα δεδομένα αυτά, και πλην θεαματικού απροόπτου, μάλλον περιορίζουν και τις πιθανότητες για μια άμεση, ενιαία και καθαρή λύση όπως επιζητά παγίως η ελληνική κυβέρνηση. Και με την Ανγκελα Μέρκελ να… φημίζεται για το παρελθόν της αναποφασιστικότητάς της και της μετάθεσης των μεγάλων πολιτικών διλημμάτων έως την έσχατη ώρα, ξαναβγαίνει στο προσκήνιο το ενδεχόμενο μιας νέας παράτασης: Παράτασης του «προγράμματος» και του μαρτυρίου της σταγόνας για την Ελλάδα, έως τον Σεπτέμβριο. Με άπαντες να γνωρίζουν, αλλά να υποκρίνονται ότι δεν βλέπουν, πως το μόνον που μπορούν να προσφέρουν άλλοι τέσσερις μήνες αβεβαιότητας στον ελληνικό «γόρδιο δεσμό» είναι μια ακόμη δυσκολότερη λύση…

Το ελληνικό σχέδιο για την «επόμενη μέρα»...

Σχέδιο - πέρασμα από τη μνημονιακή εποχή της ύφεσης και της ανθρωπιστικής κρίσης σε μια περίοδο οικονομικής σταθερότητας και ανάπτυξης, με την αντιμετώπιση των βασικών αιτιών που αναπαράγουν την κρίση, έχει επεξεργαστεί η κυβέρνηση και συζητεί με τους δανειστές. 

Σύμφωνα με την "Αυγή της Κυριακής" η οριστική απεμπλοκή της χώρας από το οικονομικό και κοινωνικό αδιέξοδο αποτελεί και τον απαράβατο όρο για να κλείσει επιτυχώς η διαπραγμάτευση, καθώς αυτός είναι κατ' ουσίαν και ο πυρήνας της λαϊκής εντολής που έχουν ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝ.ΕΛΛ.

Σύμφωνα με το σχέδιο, μέσα στον μήνα και ει δυνατόν μέχρι τη Σύνοδο Κορυφής στις 11 - 12/6 θα πρέπει να συνυπογραφεί μια συνολική συμφωνία που θα περιλαμβάνει τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και προϋποθέσεις αφενός για να θεωρηθεί λήξαν το υφιστάμενο πρόγραμμα, αφετέρου για να αντιμετωπιστεί το ζήτημα του χρέους και να εξασφαλιστεί η χρηματοδότηση ενός επενδυτικού προγράμματος. 

Η υλοποίηση των δεσμεύσεων που θα αναλάβουν και οι δύο πλευρές μπορεί να γίνει κλιμακωτά, βήμα - βήμα, με ορίζοντα τον Μάρτιο του 2016, οπότε ολοκληρώνεται η συμμετοχή του ΔΝΤ στο υφιστάμενο πρόγραμμα. Για την έκβαση της διαπραγμάτευσης, που πλέον διεξάγεται αποκλειστικά σχεδόν σε πολιτικό επίπεδο, καθοριστικής σημασίας είναι οι διαβουλεύσεις των ηγετών (Ομπάμα, Μέρκελ, Ολάντ κ.ά.) σήμερα και αύριο, η νέα συνάντηση που πιθανότατα θα έχει ο Αλ. Τσίπρας την προσεχή εβδομάδα στις Βρυξέλλες και οι επαφές του πρωθυπουργού στο περιθώριο της συνόδου κορυφής 

 από nonews-NEWS

Παρέμβαση Ιερώνυμου...

BINTEO...
Θέση στις πολιτικές εξελίξεις πήρε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος. 
Από την Λιβαδειά όπου βρέθηκε το πρωί, όταν ρωτήθηκε πως οι δανειστές ζητούν αίμα, εμείς τι πρέπει να δώσουμε, ο Αρχιεπίσκοπος απάντησε...
με νόημα, πως, πρέπει να δώσουμε πνεύμα.
Δείτε το Βιντεο, ΕΔΩ...

από nonews-NEWS

Πιέσεις Ομπάμα προς Μέρκελ και Λαγκάρντ

Η Αστερόεσσα προβάλλεται πάνω στο φημισμένο κάστρο Νοϊσβανστάιν προς τιμήν της Συνόδου Κορυφής του G7, που διεξάγεται στη Βαυαρία.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΩΚΟΥ
 ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ - ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ. Οι διαπραγματεύσεις της Ελλάδας με τους πιστωτές της θα βρεθούν ψηλά στη Σύνοδο των Ηγετών του G7 που ξεκινά σήμερα στη Γερμανία, με τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, έτοιμο να θέσει το ζήτημα τόσο στην καγκελάριο Αγκελα Μέρκελ όσο και στην επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Κριστίν Λαγκάρντ.
Το μήνυμα του προέδρου Ομπάμα θα είναι ότι όλες οι πλευρές θα πρέπει να επιδείξουν διαλλακτικότητα και να μην εμπλακούν σε επικίνδυνα παιχνίδια, αλλά να ολοκληρώσουν τη συμφωνία το συντομότερο δυνατόν. Οι ΗΠΑ θεωρούν ότι η Ελλάδα πρέπει να συμφωνήσει σε ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις που θα εξυγιάνουν την οικονομία, αλλά την ίδια στιγμή τονίζουν προς τους πιστωτές ότι αυτές θα πρέπει να είναι κοινωνικά και πολιτικά βιώσιμες. Οπως έλεγε χαρακτηριστικά Αμερικανός αξιωματούχος, «ο πρόεδρος πηγαίνει στο G7 απολύτως προετοιμασμένος να πιέσει τους συνομιλητές του, συμπεριλαμβανομένων των Μέρκελ και Λαγκάρντ, να είναι πραγματιστές».

Η αμερικανική κυβέρνηση βρίσκεται καθημερινά σε επαφή με την ελληνική κυβέρνηση, την Ευρωζώνη και το ΔΝΤ, σε μια προσπάθεια να συμβάλει σ’ έναν συμβιβασμό για το δανειακό πακέτο της χώρας, δήλωνε άλλος αξιωματούχος. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο υπουργός Οικονομικών, Τζακ Λιου, που έχει αναλάβει το θέμα, συνομιλεί πολύ συχνά με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, τον πρόεδρο της Επιτροπής Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ και την κ. Λαγκάρντ. Οπως είπε η τελευταία, μάλιστα, την Τετάρτη τον ενημέρωσε για την πρόταση των θεσμών προς τον κ. Τσίπρα και την πορεία των διαπραγματεύσεων. Δεν απάντησε, όμως, σε ερώτηση τι μήνυμα της μετέφερε ο κ. Λιου.

Σύμφωνα με αξιωματούχο που παρακολουθεί στενά το ελληνικό ζήτημα, το ΔΝΤ αποδεικνύεται ιδιαίτερα δύσκολο στις διαπραγματεύσεις, παρά τις δηλώσεις του περί ευελιξίας. Επιπλέον, η επιρροή της αμερικανικής κυβέρνησης στον διεθνή οργανισμό είναι περιορισμένη λόγω των ισορροπιών στο Κογκρέσο αλλά και του πολυμερούς χαρακτήρα του ΔΝΤ, που δεν επιτρέπει άμεσες παρεμβάσεις. Ενα άλλο πρόβλημα, που ανέφερε στην «Κ» εκπρόσωπος αναπτυσσόμενης χώρας, είναι ότι η κ. Λαγκάρντ ταυτίζεται με τις θέσεις της Γερμανίας.

Σύμφωνα με την ίδια, το τρέχον πρόγραμμα θα υποστεί κάποιες μεταβολές λόγω των πολιτικών περιορισμών της κυβέρνησης και διότι οι στόχοι του είναι πλέον ανέφικτοι. Ακόμη και αν συμφωνήσει, ωστόσο, η κυβέρνηση θα πρέπει να ολοκληρώσει την αξιολόγηση προτού πάρει έστω κι ένα ευρώ από το ΔΝΤ. Είναι χαρακτηριστικό ότι η ομαδοποίηση των πληρωμών προς το ΔΝΤ σε μία δόση αιφνιδίασε την επικεφαλής του Ταμείου. Αντίθετα, ο Λευκός Οίκος δεν φαίνεται να αιφνιδιάσθηκε – αν και προφανώς ανησυχεί ότι η συνεχιζόμενη αστάθεια μπορεί να προκαλέσει «ατύχημα».

Οι ΗΠΑ σκοπεύουν να συνεχίσουν να εμπλέκονται ενεργά στο ελληνικό ζήτημα. Πόσο μάλλον, που δεν έχουν πεισθεί ότι όλοι στην Ευρώπη επιθυμούν να παραμείνει η Ελλάδα στο ευρώ. Σύμφωνα με πηγή της «Κ», πεποίθηση της αμερικανικής κυβέρνησης είναι ότι είναι προς το συμφέρον όλων μία συμφωνία που να επιστρέφει την Ελλάδα στην ανάπτυξη και να διατηρεί την ακεραιότητα της Ευρωζώνης. Αυτό, όμως, απαιτεί «μία ευαίσθητη ισορροπία μεταξύ των πραγματικών μεταρρυθμίσεων που χρειάζεται η Ελλάδα και της ευελιξίας των πιστωτών, ώστε να είναι πολιτικά και κοινωνικά αποδεκτές».
Η αμερικανική κυβέρνηση αντιλαμβάνεται, πάντως, τους πολιτικούς περιορισμούς τόσο της Ελλάδας όσο και των Ευρωπαίων. Την περασμένη εβδομάδα, ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου, Τζος Ερνεστ, παραδέχθηκε ότι οι διαπραγματεύσεις είναι πολύ δύσκολες. Ο κ. Λιου προσπαθεί να αποφύγει το «prisoner’s dilemma», ένα παίγνιο στο οποίο ενώ όλοι οι συμμετέχοντες έχουν κίνητρο να έρθουν σε συμφωνία, επιλέγουν αυτό που συμφέρει περισσότερο τον καθένα –και καταλήγουν με το χειρότερο αποτέλεσμα...
Έντυπη "KAΘΗΜΕΡΙΝΗ"

«Κι από κει, βγαίνοντας, ξανάδαμε τ’ αστέρια».

Υπό γωνίαν

  Βέλτσος Γιώργος 

 «Κι από κει, βγαίνοντας, ξανάδαμε τ’ αστέρια». Τι άλλο θα μπορούσαν να αναφωνήσουν ο Τσίπρας και ο Δραγασάκης, παρά τον ακροτελεύτιο στίχο της «Κόλασης», όπου ο Δάντης και ο «οδηγός» του, από ένα «κρυφό μονοπάτι» (τη συμφωνία) βγαίνουν επιτέλους, έξω, στον κόσμο της Ζωής (με κεφαλαίο το Ζ). Μόνο που «τ’ αστέρια» (ο Λαφαζάνης και οι υπόλοιποι), θα τους πέσουν στο κεφάλι.

Εξ ου και τις αναπόφευκτες εκλογές δεν θα τις πάρει ο Σύριζα αλλά ο Τσίπρας και ο Δραγασάκης. Θα τις κερδίσει η «Ευρωπαϊκή Αριστερά» - ή όπως αλλιώς θα ονομάζεται το νέο αριστερό, ευρωπαϊκό τους κόμμα.

Μήνες τώρα από το «Βήμα», υποστηρίζω την ανάγκη της διεξαγωγής εκλογών για την έγκριση της συμφωνίας.
Πρώτο, διότι η συμφωνία μάλλον δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτή από τα δώδεκα πιθανολογούμενα «όχι» του Φίλη (οπότε με 150 βουλευτές η προσφυγή στις κάλπες είναι αναπόφευκτη), ούτε από τα επικείμενα «όχι» της ξέπνοης ΝΔ, αλλά ούτε και από ορισμένους ψεκασμένους του Καμμένου.

Δεύτερο, ακόμη και αν η μειοψηφία του Σύριζα, που προκρίνει τη ρήξη, αναγκαστεί να δεχθεί τις αποφάσεις της πλειοψηφίας, το έργο της Κυβέρνησης θα προσέκρουε συνεχώς στις ιδιοτροπίες, τις φιλοδοξίες και τις εμμονές των μειοψηφούντων.

Οπότε, ποιος Σύριζα; Της χασαποσέρβικης φιγούρας ενός Λεουτσάκου; Ή την πλατινέ απόχρωση της κόμης μιας Ραχήλ Μακρή ως άλλης Βερενίκης των διαφωνούντων;

Η «Ευρωπαϊκή Αριστερά» θα αντανακλά και θα διαχειρίζεται την ωμότητα της πραγματικότητας και όχι την υπεκφυγή της δια του αποκαλούμενου «έντιμου συμβιβασμού». Διότι επιτέλους, το όνειρο του Γιάννη Δραγασάκη για μια Αριστερά, που γνωρίζει πώς να κυβερνά, γιατί να μη φιλοξενήσει -με τον τρόπο του Μπόρχες- και ένα όνειρο που δεν γνωρίζουμε αν επισκέφτηκε ποτέ τον ονειρευτή του: μια Αριστερά που μαθαίνει να κυβερνά κυβερνώντας.

Στο βιβλίο «Η αρχή της ωμότητας» ο Κλεμάν Ροσέ διερωτάται αν θα μπορούσαμε να προβάλλουμε ένα συγκεκριμένο αριθμό αρχών που θα διέπουν την «ηθική ωμότητα».

Πιστεύω πως αυτήν την ηθική τη διαθέτει ο Αλέξης Τσίπρας. Τη συνοψίζει σε δύο υπόρρητες αρχές του: α) την αρχή της απόχρωσης των πραγμάτων και β) την αρχή της αβεβαιότητάς τους.

Ο Τσίπρας δεν είναι ούτε ρομαντικός, ούτε πραγματιστής, αλλά ο «μάρτυρας» μιας αβεβαιότητας που τον διέψευσε (πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης) και μιας βεβαιότητας που τον επαληθεύει (συμφωνία).

Τον αποκαλώ μάρτυρα γιατί αδύναμος λόγω συνθηκών να ορίσει την αλήθεια για την οποία είναι βέβαιος, καταλήγει να μαρτυρά υπέρ της αβεβαιότητας του δίκιου του, για το οποίο όμως είναι βέβαιος. (Αυτό μας έδειξε με το άρθρο του στον "Monde").

Λένε, πως στην Ιστορία, υπήρξαν μάρτυρες από υπερβάλλοντα ζήλο. Επί Κόμμοδου, για παράδειγμα, πολλοί χριστιανοί που γλύτωσαν ζήτησαν αυτοβούλως να καούν με τους μάρτυρες. Να υποθέσω πως πίστευαν ότι έτσι θα κέρδιζαν με βεβαιότητα τη μέλλουσα ζωή;
Αυτά τα γράφω για τους εχθρούς του Τσίπρα που θέτουν τον εαυτό τους εκτός μαρτυρίου, Ιστορίας, αλλά και ρητορικής. Στο τέρμα, δεν παραμονεύει ο Παράδεισος αλλά η Κόλαση του ανιστορικού τους κομφορμισμού και κυρίως, η αφέλεια του Καθαρτηρίου για κάτι αισιόδοξα παλικάρια σαν τον Σ. Θεοδωράκη, την εγελιανή διαύγεια του οποίου πάντοτε τη ζήλευα από τότε που με μύησε στους μπουμπουνιστούς κοχλιούς.

από tovima.gr

Πούτιν: «Ιστορικές οι σχέσεις με την Ελλάδα, αλλά...

 ...εκείνη αποφασίζει πού ανήκει»

Συνέντευξη του ρώσου προέδρου στη ιταλική εφημερίδα Corriere della Sera

Διατηρούμε με την Ελλάδα πολύ στενές ιστορικές σχέσεις και σχέσεις καλής συνεργασίας, δηλώνει ο Βλαντιμίρ Πούτιν στην ιταλική εφημερίδα Corriere della Sera. Ωστόσο, έσπευσε να συμπληρώσει ότι  συνιστά κυρίαρχη επιλογή του ελληνικού λαού να βρίσκεται σε ενώσεις ή οργανισμούς.

«Δεν γνωρίζουμε τι θα συμβεί στο μέλλον και κατά συνέπεια θα ήταν λανθασμένο να προσπαθήσουμε τώρα να μαντέψουμε και αντιπαραγωγικό για την ευρωπαϊκή και την ελληνική οικονομία» παρατηρεί ο πρόεδρος, ερωτώμενος για τη στάση της Ρωσίας σε περίπτωση που η Ελλάδα βγει από τη ζώνη του ευρώ.

Συγκεκριμένα, σε ερώτηση της ιταλικής εφημερίδας «σε περίπτωση που η Ελλάδα βγει από τη ζώνη του ευρώ, αν η Ρωσία είναι διατεθειμένη να της προσφέρει πολιτική στήριξη και οικονομική βοήθεια», ο Ρώσος πρόεδρος απαντά:

«Αναπτύσσουμε σχέσεις με την Ελλάδα ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι είναι μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ ή ότι βρίσκεται στην ευρωζώνη. Διατηρούμε με τη χώρα αυτή πολύ στενές ιστορικές σχέσεις και καλής συνεργασίας. Αλλά είναι μία κυρίαρχη επιλογή του ελληνικού λαού να βρίσκεται σε κάποιες ενώσεις ή ζώνες. Δεν γνωρίζουμε τί θα συμβεί στο μέλλον και κατά συνέπεια θα ήταν λανθασμένο να προσπαθήσουμε τώρα να μαντέψουμε και αντιπαραγωγικό τόσο για την ευρωπαϊκή όσο και για την ελληνική οικονομία».

tovima.gr

Έρευνα : Οι Ελληνογερμανικές σχέσεις, η Καθημερινή, το Βήμα και το Πρώτο Θέμα. (Eισήγηση της Αρχοντούλας Βαρβάκη κατά την παρουσίαση της έρευνας: Η εικόνα της Ελλάδας σε Γερμανικά και Βρετανικά Μέσα και η προβολή της σε Ελληνικά Μέσα Ενημέρωσης: Σε αναζήτηση Πολιτισμικών Στερεοτύπων)

| 06 Ιουν. 2015

Αρχοντούλα Βαρβάκη

Στόχος μα είναι να εξετάσουμε το πώς προβάλλεται στον ελληνικό τύπο και συγκεκριμένα στις εφημερίδες Καθημερινή, Βήμα και Πρώτο Θέμα η σχέση Ελλάδας- Γερμανίας και το πώς στο πλαίσιο αυτής της σχέσης οι ελληνικές εφημερίδες διαχειρίζονται την εικόνα της Ελλάδας στο γερμανικό τύπο.

Το υλικό μας είναι περίπου 6000 δημοσιεύματα που γράφτηκαν την περίοδο 2010-2013. Η συλλογή τους έγινε από τις μηχανές αναζήτησης των ιστοσελίδων των εφημερίδων με τη λέξη κλειδί «Γερμανία». Από όσα δημοσιεύματα μας έδωσαν οι μηχανές αναζήτησης επιλέξαμε αυτά που αναφέρονται στη σχέση Γερμανίας- Ελλάδας και σε σχετικά δημοσιεύματα του γερμανικού τύπου.

Με βάση το θέμα των δημοσιευμάτων προχωρήσαμε στην ταξινόμηση τους σε κάποιες θεματικές κατηγορίες, προκειμένου να βοηθηθούμε στην επεξεργασία των κειμένων. Τα θέματα που εμφανίζονται στα δημοσιεύματα που συγκεντρώσαμε είναι:

• Η σχέση των δύο χωρών σε επίπεδο πολιτικό και οικονομικό (Πρόκειται για παράδειγμα για τις ειδήσεις που αφορούν τις πολιτικές διαπραγματεύσεις αλλά και άρθρα που αναλύουν τη σχέση Γερμανίας- Ελλάδας στο πλαίσιο της ΕΕ.)
• Η σχέση των δύο χωρών στο ιστορικό της πλαίσιο (Τα κείμενα αυτά αναφέρονται στο παρελθόν της Γερμανίας ή της Ελλάδας. Συναντάμε αναφορές στην ένωση Ανατολικής και Δυτικής Γερμανίας αλλά και στη ναζιστική Γερμανία, τις καταστροφές που προκάλεσε στην Ελλάδα, τις αποζημιώσεις που της οφείλει αλλά και το αναγκαστικό δάνειο)
• Παράλληλη ανάπτυξη διμερών σχέσεων (Πρόκειται για αναφορές σε πρωτοβουλίες στο επίπεδο της παιδείας ή του πολιτισμού, του τουρισμού και των επενδύσεων, ή και της μετανάστευσης)
• Στερεοτυπικές αντιλήψεις που αναπτύσσονται κατά την περίοδο αυτή
• Γερμανικό τύπος

Η επεξεργασία των δημοσιευμάτων ήταν κυρίως ποιοτική γιατί η ποσοτική ανάλυση δύσκολα θα επέτρεπε την περιγραφή δημοσιογραφικών κειμένων. Βασιζόμαστε λοιπόν στην Ανάλυση λόγου. Χρησιμοποιήσαμε έννοιες που προτείνονται από το μοντέλο Κριτικής Ανάλυσης Λόγου του Norman Fairclough και από το μοντέλο που παρουσιάζεται στο βιβλίο Ανάλυση Λόγου του  Κύρκου Δοξιάδη.
Το πολιτικό ερώτημα στο οποίο απαντούν οι εφημερίδες χτίζοντας ταυτόχρονα μια εικόνα για την Ελλάδα  που απαντά στην σχετική τοποθέτηση του γερμανικού τύπου και αρθρώνει  τη δική τους θέση είναι το ποιος είναι ο ρόλος της Ελλάδας σε αυτή τη σχέση των δύο χωρών. Φυσικά ούτε οι τρεις εφημερίδες έχουν ενιαία τοποθέτηση ούτε οι συντάκτες κάθε εφημερίδας συμφωνούν πάντα μεταξύ τους. Ωστόσο μπορούμε να βγάλουμε κάποια γενικά συμπεράσματα.
Μελετώντας τα δημοσιεύματα που αφορούν την πολιτική και οικονομική σχέση των δύο χωρών και τα οποία κυρίως αναφέρονται στις διαπραγματεύσεις των δύο πλευρών διαπιστώνουμε ότι...

Ρήξη, λοιπόν. Και μετά;

Αγγελική Σπανού
Η διαφήμιση στο ραδιόφωνο έλεγε “κάψτε το λίπος ακίνητοι”. Δεν γίνεται αλλά δεν έχει πάντα σημασία η πραγματικότητα. Κάποιες φορές μια ψευδαίσθηση είναι τόσο ισχυρή που αποκτά το βάρος της βεβαιότητας. Αρκεί να πιστεύεις στη μαγεία και να μην ξέρεις ότι όσο υπάρχει η αιτία του κακού υπάρχει και το σύμπτωμα.
Η πρόταση των πιστωτών ήταν ένα αληθινό σοκ. Δικαιολογημένη η οργή, αναμενόμενη η απελπισία, δραματική η απορία για τις προθέσεις και τις σκέψεις τους. Πολύ δημοφιλές να καταλήξει κανείς, θυμικά, ότι μόνος δρόμος είναι η ρήξη. Το είπαν ήδη αρκετοί παρόλο που ο πρωθυπουργός δεν κινείται προς τα εκεί. Και αφού χειροκρότησαν τον εαυτό τους αποσύρθηκαν χωρίς να ολοκληρώσουν το συλλογισμό τους: Θα συγκρουστούμε, δεν θα υποχωρήσουμε σε έναν ανέντιμο συμβιβασμό, θα σταματήσουμε να πληρώνουμε τις δόσεις επισημοποιώντας τη χρεοκοπία - και μετά;
Η πρόταση των “θεσμών” είναι ένα κείμενο ιδεολογικά φορτισμένο που στηρίζεται στην αναζήτηση εσόδων μέσω της υπερφορολόγησης χωρίς καμία έγνια κοινωνικής δικαιοσύνης. Αντίθετα, εκδηλώνεται αγριότητα, αφού μπαίνουν στο στόχαστρο οι χαμηλοσυνταξιούχοι με την κατάργηση του ΕΚΑΣ, φτωχοί με την κατάργηση του επιδόματος θέρμανσης και όλοι αδιακρίτως με την αύξηση του ΦΠΑ στο ρεύμα και σε άλλα βασικά αγαθά.
Δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη σχετικά με τον διαβόητο αδήλωτο πλούτο, καμία ιδέα για το πώς θα πληρώσουν αυτοί που δεν πλήρωναν και δεν πληρώνουν, καμία επεξεργασία για το πώς θα πάει ο λογαριασμός στην αφορολόγητη ελίτ ώστε να μην χτυπηθούν και πάλι οι “κάτω”.
Εχει σημασία που έπεσαν οι μάσκες, για να φανεί πώς έχει είναι η κατάσταση στη διαπραγμάτευση με τους εταίρους μας. Οχι για να ενισχυθεί το ρεύμα υπέρ της ρήξης, αφού οι επιπτώσεις θα ήταν φοβερές ειδικά για τους οικονομικά ασθενέστερους, αλλά για να γίνει, επιτέλους, κοινά αποδεκτό ότι εθνική επιδίωξη πρέπει να είναι η έξοδος στις αγορές (ώστε να απαλλαγεί η χώρα από τους καταναγκασμούς των δανειακών συμβάσεων) και η δημιουργία παραγωγικής βάσης (για να παραχθεί πλούτος και να μοιραστεί δικαιότερα).
Προφανώς και είναι αδήριτη η ανάγκη για μια συμφωνία διαφορετική από την πρόταση που κατέθεσαν οι δανειστές και αυτή η προσπάθεια θα βοηθηθεί αν έχει την ευρύτερη δυνατή πολιτική και κοινωνική στήριξη. Ομως, άλλος δρόμος δεν υπάρχει. Οι υπέρμαχοι της ρήξης, που προτείνουν το άλμα στο κενό, θα πρέπει να περιγράψουν την την επόμενη μέρα. Θα πρέπει να εξηγήσουν ποια ζωή περιμένει την κοινωνική πλειοψηφία αφού ξεμπερδέψουμε με τον ορατό εχθρό και να ζητήσουν συνειδητή στήριξη σε μια επιλογή που δεν θα φέρει μείωση συντάξεων αλλά τον μηδενισμό τους. Ο λόγος που η χώρα βρίσκεται στην ομηρεία του ΔΝΤ είναι ότι δεν έχει τις προϋποθέσεις να είναι οικονομικά ανεξάρτητη. Η αναγκαία ρήξη είναι με τις αιτίες της ελληνικής χρεοκοπίας.
Δεν υπάρχει ασφαλέστερο σύστημα στον κόσμο από την ΕΕ, έχουμε πολλά να χάσουμε αν συμβεί το ατύχημα και πολλά να κερδίσουμε αν εγκαταλείψουμε το ναρικισσισμό του θύματος και αρχίσουμε να σκαρφαλώνουμε για να βγούμε από το πηγάδι. Το λίπος δεν καίγεται σε συνθήκες ακινησίας παρά την αυτοπεποίθηση της φωνής που το διαφημίζει. Και δεν αρκεί η θέληση, η πίστη, η συναισθηματική ένταση ούτε κάποιο μαγικό προϊόν.
tvxs.gr

Συγκεντρωθείτε στο κινητό σας (animation)

Φανταστείτε μια κοινωνία που ο κόσμος δεν ξεκολλάει το βλέμμα του από το κινητό του ακόμα και όταν οδηγεί... Σαςθυμίζει κάτι;

Daily Telegraph : «Το ΔΝΤ πρόδωσε την αποστολή του στην Ελλάδα, αιχμάλωτο στους πιστωτές της ΟΝΕ». Bαρυσήμαντο άρθρο τού Αμπρόζ Ίβανς-Πρίτσαρντ

«Το προπατορικό αμάρτημα του ΔΝΤ στην Ελλάδα ήταν το ότι άφησε τον Ντομινίκ Στρος-Καν να επιβληθεί στον οργανισμό για να σώσει τις ευρωπαϊκές τράπεζες και το ευρώ όταν ξέσπασε η κρίση, καταδικάζοντας σε καταστροφή την Ελλάδα»

 «Το ΔΝΤ έσωσε τις τράπεζες καταστρέφοντας την Ελλάδα»

«Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο βρίσκεται σε δεινή θέση» | dreamstime

Υπό ανοικτή αμφισβήτηση από τα ΜΜΕ βρίσκεται το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο μετά και την ομαδοποιήση των τεσσάρων δόσεων της Ελλάδας προς το Ταμείο που θα εξοφληθεί στο τέλος του Ιουνίου. Άρθρο κόλαφος για το IMF (International Monetary Fund) από βρετανό δημοσιογράφο.

                                            ******

Η βρετανική εφημερίδα Daily Telegraph φιλοξενεί σήμερα άρθρο του δημοσιογράφου της, Αμπρόζ Ίβανς-Πρίτσαρντ, με τίτλο: «Το ΔΝΤ πρόδωσε την αποστολή του στην Ελλάδα, αιχμάλωτο στους πιστωτές της ΟΝΕ» και υπότιτλο: «Το προπατορικό αμάρτημα του ΔΝΤ στην Ελλάδα ήταν το ότι άφησε τον Ντομινίκ Στρος-Καν να επιβληθεί στον οργανισμό για να σώσει τις ευρωπαϊκές τράπεζες και το ευρώ όταν ξέσπασε η κρίση, καταδικάζοντας σε καταστροφή την Ελλάδα».
«Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο βρίσκεται σε δεινή θέση. Η κατάσταση έχει φθάσει σε τέτοιο σημείο στην Ελλάδα, όπου η ίδια η αξιοπιστία και η μελλοντική επιβίωση του ΔΝΤ διακυβεύονται» ξεκινά το άρθρο του ο δημοσιογράφος.
«Οι Έλληνες δεν αρνούνται να πληρώσουν τη δόση ύψους 300 εκατ. ευρώ προς το ΔΝΤ επειδή τους τελείωσαν τα χρήματα, παρότι σύντομα θα συμβεί αυτό. Πέντε πρωταγωνιστές της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ που συναντήθηκαν στο Μέγαρο Μαξίμου χθες (το βράδυ της Πέμπτης) έλαβαν μία εν ψυχρώ, υπολογισμένη και προσεκτικά μελετημένη απόφαση να μην πληρώσουν. Γνώριζαν ακριβώς τι έκαναν. Η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ αιφνιδιάστηκε. Αξιωματούχοι στην Ουάσινγκτον εξεπλάγησαν» σχολιάζει ο δημοσιογράφος, μεταδίδει το ΑΠΕ-ΜΠΕ.
«Οι ηγέτες του ΣΥΡΙΖΑ γνωστοποιούν ότι είναι τόσο ενοχλημένοι και με τόσο έντονο το αίσθημα της αδικίας, ώστε ενδεχομένως να αθετήσουν την αποπληρωμή των δόσεων στο ΔΝΤ στις 30 Ιουνίου. Κάνοντας κάτι τέτοιο θα φέρουν τον Οργανισμό στη δεινή θέση να κληθεί να εξηγήσει στις 188 χώρες μέλη του γιατί έχασε τόσο απερίσκεπτα τα χρήματά τους...».
«Οι Έλληνες κατηγορούν το ΔΝΤ ότι συμφώνησε σε ένα καθεστώς επιβεβλημένης λιτότητας από την ΟΝΕ, το οποίο παραβιάζει τον ίδιο τον κανονισμό του ΔΝΤ και βρίσκεται σε απόλυτη αντίθεση με την πενταετή ανάλυση του εξαιρετικού ερευνητικού του τμήματος και του επικεφαλής οικονομολόγου του Ολιβέ Μπλανσάρ...».
«Ο άνθρωπος του ΔΝΤ στην Αθήνα, Πολ Τόμσεν, έχει πιέσει για την εφαρμογή του προγράμματος λιτότητας με ένα ύποπτο πάθος, το οποίο σοκάρει ακόμη και τους αξιωματούχους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Αυτό θα ήταν (κατά κάποιον τρόπο) δικαιολογημένο αν ήταν διαθέσιμη η άλλη πλευρά της συνηθισμένης διαπραγμάτευσης του ΔΝΤ: απομείωση του χρέους και υποτίμηση. Ετσι συνήθως λειτουργούν τα προγράμματα του ΔΝΤ: επιβάλλουν αυστηρές μεταρρυθμίσεις, αλλά ταυτόχρονα ξεχνούν το χρέος και αποκαθιστούν τις καταρρακωμένες χώρες στην εξωτερική βιωσιμότητα. Είναι μία πολύ επιτυχημένη συνταγή...», γράφει ο Βρετανός δημοσιογράφος επισημαίνοντας ότι η πρακτική αυτή δεν εφαρμόστηκε από το ΔΝΤ στην περίπτωση της Ελλάδας.
«Το προπατορικό αμάρτημα του ΔΝΤ στην Ελλάδα είναι ότι επέτρεψε στον αστό, Παριζιάνο Ντομινίκ Στρος-Καν να επιβληθεί στον οργανισμό για να στηρίξει την νομισματική ένωση της Ευρώπης και το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα όταν ξέσπασε η κρίση το 2010».
«Η αποστολή του ΔΝΤ είναι να σώζει τις χώρες. 'Οχι τα νομίσματα ή τις τράπεζες και στα σίγουρα δεν θα πρέπει να κάνει βρωμοδουλειές για μία πλούσια νομισματική ένωση, η οποία είναι απολύτως ικανή να τα βγάλει μόνη της πέρα με τις υποθέσεις της αλλά αρνείται να το πράξει για πολιτικούς λόγους».
«Σαφώς ήταν δύσκολη η συγκυρία τον Μάιο του 2010. Η ευρωζώνη κλυδωνιζόταν ανεξέλεγκτα» σημειώνει ο δημοσιογράφος.
«Ωστόσο, διαρροές από τις συναντήσεις του ΔΝΤ αποκάλυψαν ότι όλα τα μέλη των αναδυόμενων οικονομιών (και η Ελβετία) ήταν αντίθετα με τους όρους του πρώτου δανείου βοήθειας προς την Ελλάδα. Διαμαρτυρήθηκαν ότι σχεδιάστηκε (το πακέτο) για να σώσει το ευρώ και όχι την Ελλάδα».
«Η αναδιάρθρωση του χρέους έπρεπει να βρίσκεται στο τραπέζι» λέει ο εκπρόσωπος της Βραζιλίας στο ΔΝΤ.
«Το ΔΝΤ θα πρέπει να είναι προσεκτικό. Εχει γίνει η επιτομή της κακοδιοίκησης» επισημαίνει ο αρθρογράφος και συνεχίζει: «Ο Οργανισμός έχει επιτακτική ανάγκη για μεταρρυθμίσεις».
«Η μαχητική κυβέρνηση της Ελλάδας οδηγεί τα πράγματα σε κρίσιμο σημείο για έναν οργανισμό που έχει ήδη προβλήματα, αλλά διαθέτει και εξαιρετικό προσωπικό κι αξίζει ακόμη να σωθεί. Η κυρία Λαγκάρντ θα πρέπει να σταματήσει να παίζει τον ρόλο ενός διπλωμάτη. Θα πρέπει να βγάλει το ευρωπαϊκό της καπέλο και αντ΄αυτού να αρχίσει να μιλάει για λογαριασμό του Οργανισμού, του οποίου ηγείται και για τον κόσμο. Θα πρέπει να αντιμετωπίσει τους πιστωτές της ΟΝΕ κατά μέτωπον και δημοσίως. 
Θα πρέπει να τους πει, ωμά, ότι φέρουν το ίδιο μερίδιο ευθύνης για το σημερινό αδιέξοδο. 
Θα πρέπει να τους καταστήσει σαφές ότι η Ελλάδα χρειάζεται σαρρωτική ελάφρυνση του χρέους ...και ότι η άρνηση των πιστωτών να αντιμετωπίσουν αυτό το βασικό γεγονός είναι αυτή τη στιγμή το κυριότερο εμπόδιο για μία λύση...».
efsyn.gr 

Σημείωση : Oι επισημάνσεις μέ χοντρότερα γράμματα είναι τής "Ν.Μ."
Δ.Ν.Α.

Εκτακτη συνάντηση Τσίπρα με Μέρκελ και Ολάντ στις Βρυξέλλες

Σε πολύ καλό κλίμα ολοκληρώθηκε η τηλεδιάσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού, με την καγκελάριο της Γερμανίας και τον Γάλλο πρόεδρο. Η εξέλιξη αυτή ήρθε σε μια προσπάθεια να αντιστραφεί το αρνητικό κλίμα που έχει δημιουργηθεί για την Ελλάδα τις τελευταίες ώρες, έπειτα από την άρνηση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να έχει τηλεφωνική επαφή με τον Αλέξη Τσίπρα. 
Κυβερνητικές πηγές ανέφεραν πως αμφότεροι είχαν μια εποικοδομητική συζήτηση και συμφώνησαν να βρεθούν την Τετάρτη στις Βρυξέλλες, στο περιθώριο της συνόδου κορυφής. 
Διπλωματικές πηγές της Γαλλίας ανέφεραν πως κατά την συνομιλία καταγράφηκε η ισχύουσα κατάσταση από την πλευρά Γερμανών και Γάλλων, με στόχο να δώσουν ώθηση στις διαπραγματεύσεις με μεταξύ της Ελλάδας και των τριών θεσμών.
Ο πρωθυπουργός θέλησε να διερευνήσει τις προθέσεις των δύο ηγετών σε σχέση με την πρόταση της Αθήνας, που έχει κατατεθεί στο κείμενο των 47 σελίδων και για την οποία κυβερνητικές πηγές έλεγαν σήμερα ότι είναι στο τραπέζι, ενώ έχει απορρίψει την πρόταση των θεσμών που παρουσίασε ο πρόεδρος της Κομισιόν την περασμένη Τετάρτη.

Ο Αλέξης Τσίπρας συζήτησε τηλεφωνικά για δεύτερη φορά σε διάστημα τριών ημερών με την Άνγκελα Μέρκελ και τον Φρανσουά Ολάντ.

Η εξέλιξη αυτή έρχεται λίγες μόλις ώρες μετά τα αρνητικά δημοσιεύματα που θέλουν τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, να του έχει αρνηθεί τηλεφωνική επικοινωνία.
Την ίδια ώρα, η μόνη θετική εξέλιξη στο θέμα της διαπραγμάτευσης ήρθε δια στόματος του υπουργού Οικονομικών της Γαλλίας. Ο κ. Σαπέν μιλώντας στο Reuters, τόνισε ότι η πρόταση των εταίρων είναι διαπραγματεύσιμη και όχι «take it or leave it», όπως χαρακτηριστικά σημείωσε.
από kathimerini.gr

Παιχνίδι εντυπώσεων

 ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΤΣΙΧΛΙΑΣ
 Στα δημόσια μαιευτήρια, ζητούν σεντόνια για την έγκυο και το μωρό, αλλά και πάνες για το νεογέννητο και ό,τι άλλο προαιρείται ο κάθε ένας. Αλλού κάνουν ρεφενέ για οινόπνευμα, αλλού για γάντια μιας χρήσης, κάπου τα αναλώσιμα τελειώνουν και χειρουργεία αναβάλλονται, νοσοκομεία ανταλλάσσουν μ’ άλλα νοσοκομεία κάτι που περισσεύει με αυτό πού λείπει. Συμβαίνουν θα μου πείτε, όπως έτυχε οι τράπεζες να έχουν φτάσει στο αμήν, ο ιδιωτικός τομέας, μεγάλα τμήματά του τουλάχιστον, σε στάση πληρωμών, η οικονομία πάλι σε ύφεση. Ετυχε τέσσερις μήνες μετά, να συνεχίζεται η δηλητηριώδης αβεβαιότητα που προκαλεί φαινόμενα κοινωνικής, οικονομικής, αλλά και πολιτικής παράλυσης. Ο Αλέξης Τσίπρας, όπως ο αλησμόνητος Γ. Παπανδρέου με το «λεφτά υπάρχουν», υποσχέθηκε μια μαγική συνταγή, δημιούργησε μια ακραία ψευδαίσθηση: θα αποκατασταθούν τα πάντα εντός ευρώ, με ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, με μικρό έστω πλεόνασμα για το χρέος, με κοινωνική δικαιοσύνη, ισονομία και ισοπολιτεία... Είχε ξεχάσει πως είμαστε μια χρεοκοπημένη χώρα, με οριακή ισορροπία στις τράπεζες, που δεν μπορεί να δανειστεί από τις αγορές, που πρέπει να οδηγηθεί στην πολυπόθητη έξοδο υπό την προστασία της Ε.Ε. και με τα δανεικά των εταίρων.

Εδώ και τέσσερις μήνες προσπαθεί να πείσει τους ψηφοφόρους του ο ΣΥΡΙΖΑ, ότι έχει μπέσα, έχει λόγο, έχει πρόγραμμα, ότι τιμά τη λαϊκή εντολή. Αντί ενός καθαρού «εδώ κάναμε λάθος, εδώ συνεχίζουμε, σε τρία χρόνια η Ελλάδα θα πάει εκεί», έχουμε περιπέσει σ’ ένα ντροπιαστικό παιχνίδι εντυπώσεων, με ντόπιους και ξένους πρωταγωνιστές. Αν είχε σχέδιο η κυβέρνηση, είχε τρόπο να διαπραγματευτεί με καλύτερα αποτελέσματα. Αντί για αυξήσεις στον ΦΠΑ και οριζόντιες φορολογίες, που βρίσκονται στον αντίποδα της ανάπτυξης που ευαγγελίζεται, θα είχε ετοιμάσει ένα στέρεο, μακράς πνοής, δίκαιο, αλλά και αναπτυξιακό φορολογικό σύστημα, ένα γρήγορο και σκληρό πρόγραμμα σύλληψης διαφυγόντων φορολογικών εσόδων, ένα ευέλικτο σχέδιο πάταξης της τρέχουσας φοροδιαφυγής, της μη καταβολής εισπραχθέντος ΦΠΑ. Θα είχε τουλάχιστον ξεκινήσει τη διαβούλευση για τα νομοσχέδια που θα έβαζαν τέλος στον γιαλαντζί ελληνικό καπιταλισμό της κλεπτοκρατίας και της διαφθοράς. Θα είχε εκμεταλλευτεί το πλεονέκτημα της νέας πολιτικής δύναμης, το περιβόητο ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς. Είδατε τίποτα; 
Έντυπη "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"