Νευτώνεια Μηχανική
Γράφει ο Γεωργάκης Ολύμπιος Β’
Γεγονός είναι ότι τους τελευταίους μήνες παρατηρείται απαξίωση των δημοκρατικών θεσμών στη χώρα μας και υιοθέτηση εν μέρει τριτοκοσμικών πρακτικών.
Πρώτο παράδειγμα : το μοίρασμα των 20 εκατομμυρίων ευρώ στα «ημέτερα» ΜΜΕ χωρίς κριτήρια (!) και μάλιστα για αντικείμενο δημόσιας υγείας, για το οποίο τα ΜΜΕ κανονικά πρέπει να συνεισφέρουν δωρεάν στην κοινή προσπάθεια. Το ότι κάποιοι συγκεκριμένοι δικαιούχοι επέστρεψαν τα χρήματα λέει πολλά.
Δεύτερο παράδειγμα: η περιστολή της συνταγματικής ελευθερίας του συναθροίζεσθαι, παρά τις ομοβροντίες των καθ’ ύλη αρμόδιων δικαστικών, συνταγματολόγων και πολιτικών που, εν ολίγοις, ξεκαθάρισαν ότι το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο φτάνει και περισσεύει, εάν τηρείται σωστά, για την διασφάλιση ‘του νόμου και της τάξεως’ με παράλληλο σεβασμό των συνταγματικά κατοχυρωμένων δημοκρατικών ελευθεριών.
Τρίτο παράδειγμα: η έρευνα για το χρηματισμό κρατικών αξιωματούχων της χώρας μας από τη Novartis, χρηματισμό που έχει αποδεχθεί η εταιρεία αφού προτίμησε να καταβάλει τεράστια πρόστιμα προκειμένου να αποφύγει τη δίκη στις ΗΠΑ, αποσυντίθεται συστηματικά σε επαρκώς μικρά κομματάκια, που εύκολα παρασύρονται από τους ανέμους του κορωνοϊού.
Τέταρτο παράδειγμα: έχει ‘αναδυθεί’ μια αχλή σκανδάλου γύρω από υπουργούς της προηγούμενης κυβέρνησης, χωρίς να τεκμηριώνεται από πραγματικά περιστατικά παρά από αμφίβολης αξιοπιστίας μαγνητοφωνήσεις. Ιστορίες που εμφανίζονται πολλά χρόνια μετά και σε ενδιαφέρουσα χρονική συγκυρία μπορεί να βάζουν σε σκέψεις τον αντικειμενικό παρατηρητή, όχι όμως και τον μέσο έλληνα που μένει στους τίτλους των ΜΜΕ.
Πέμπτο -και σημαντικότερο- παράδειγμα: η παραπομπή της εισαγγελέως διαφθοράς στη δικαιοσύνη παρά τη μη ομοφωνία περί αυτού των δύο εισαγγελέων που εξέτασαν την υπόθεση και μάλιστα με την τελική απόφαση να λαμβάνεται από ιεραχικά κατώτερο συνάδελφο τους. Η προαναγγελία της κατάληξης αυτής από την εκτελεστική εξουσία είναι ανατριχιαστική. Για τον αντικειμενικό παρατηρητή, η εκτελεστική εξουσία στη χώρα μας φαίνεται σαν να μην δέχεται ελέγχους…
Τα παραπάνω αποτελούν σημαντικότατα πλήγματα στη δομή του πολιτεύματος της χώρας μας. Δυστυχώς όμως, ο λαός δεν φαίνεται να καταλαβαίνει τίποτα προς το παρόν μιας και είναι απασχολημένος με το πώς θα αποφύγει τις υγειονομικές επιπτώσεις του κορωνοϊού. Τις οικονομικές επιπτώσεις δεν τις έχουν ακόμη συνειδητοποιήσει πλήρως όσοι ασχολούνται με τις υπηρεσίες τουρισμού και τις συνδεδεμένες με αυτές δραστηριότητες, μιας και το δράμα είναι ακόμη εν εξελίξει.
Βέβαια, ας μη ξεχνάμε ότι ο ελληνικός λαός δεν φημίζεται μεν για τη μνήμη του, αλλά ούτε και για την υπομονή του. Συνεπώς, δεν προβλέπεται να παραμείνει ενεός για πολύ ακόμη. Θα αντιληφθεί που πηγαίνουν τα πράγματα και είναι πιθανό να κινηθεί βάσει των νόμων των νευτώνειων συστημάτων: o νόμος της αδράνειας, βέβαια, εξ ορισμού δεν εφαρμόζεται εν προκειμένω, ο νόμος δράσης αντίδρασης όμως εφαρμόζεται και με το παραπάνω και μάλιστα με διαφορετικά σημεία εφαρμογής των ίσων και αντίθετων δυνάμεων, ο δε νόμος μεταβολής της ορμής συμπληρώνει με ενδιαφέροντα τρόπο τον προηγούμενο…
Γράφει ο Γεωργάκης Ολύμπιος Β’Γεγονός είναι ότι τους τελευταίους μήνες παρατηρείται απαξίωση των δημοκρατικών θεσμών στη χώρα μας και υιοθέτηση εν μέρει τριτοκοσμικών πρακτικών.
Πρώτο παράδειγμα : το μοίρασμα των 20 εκατομμυρίων ευρώ στα «ημέτερα» ΜΜΕ χωρίς κριτήρια (!) και μάλιστα για αντικείμενο δημόσιας υγείας, για το οποίο τα ΜΜΕ κανονικά πρέπει να συνεισφέρουν δωρεάν στην κοινή προσπάθεια. Το ότι κάποιοι συγκεκριμένοι δικαιούχοι επέστρεψαν τα χρήματα λέει πολλά.
Δεύτερο παράδειγμα: η περιστολή της συνταγματικής ελευθερίας του συναθροίζεσθαι, παρά τις ομοβροντίες των καθ’ ύλη αρμόδιων δικαστικών, συνταγματολόγων και πολιτικών που, εν ολίγοις, ξεκαθάρισαν ότι το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο φτάνει και περισσεύει, εάν τηρείται σωστά, για την διασφάλιση ‘του νόμου και της τάξεως’ με παράλληλο σεβασμό των συνταγματικά κατοχυρωμένων δημοκρατικών ελευθεριών.
Τρίτο παράδειγμα: η έρευνα για το χρηματισμό κρατικών αξιωματούχων της χώρας μας από τη Novartis, χρηματισμό που έχει αποδεχθεί η εταιρεία αφού προτίμησε να καταβάλει τεράστια πρόστιμα προκειμένου να αποφύγει τη δίκη στις ΗΠΑ, αποσυντίθεται συστηματικά σε επαρκώς μικρά κομματάκια, που εύκολα παρασύρονται από τους ανέμους του κορωνοϊού.
Τέταρτο παράδειγμα: έχει ‘αναδυθεί’ μια αχλή σκανδάλου γύρω από υπουργούς της προηγούμενης κυβέρνησης, χωρίς να τεκμηριώνεται από πραγματικά περιστατικά παρά από αμφίβολης αξιοπιστίας μαγνητοφωνήσεις. Ιστορίες που εμφανίζονται πολλά χρόνια μετά και σε ενδιαφέρουσα χρονική συγκυρία μπορεί να βάζουν σε σκέψεις τον αντικειμενικό παρατηρητή, όχι όμως και τον μέσο έλληνα που μένει στους τίτλους των ΜΜΕ.
Πέμπτο -και σημαντικότερο- παράδειγμα: η παραπομπή της εισαγγελέως διαφθοράς στη δικαιοσύνη παρά τη μη ομοφωνία περί αυτού των δύο εισαγγελέων που εξέτασαν την υπόθεση και μάλιστα με την τελική απόφαση να λαμβάνεται από ιεραχικά κατώτερο συνάδελφο τους. Η προαναγγελία της κατάληξης αυτής από την εκτελεστική εξουσία είναι ανατριχιαστική. Για τον αντικειμενικό παρατηρητή, η εκτελεστική εξουσία στη χώρα μας φαίνεται σαν να μην δέχεται ελέγχους…
Τα παραπάνω αποτελούν σημαντικότατα πλήγματα στη δομή του πολιτεύματος της χώρας μας. Δυστυχώς όμως, ο λαός δεν φαίνεται να καταλαβαίνει τίποτα προς το παρόν μιας και είναι απασχολημένος με το πώς θα αποφύγει τις υγειονομικές επιπτώσεις του κορωνοϊού. Τις οικονομικές επιπτώσεις δεν τις έχουν ακόμη συνειδητοποιήσει πλήρως όσοι ασχολούνται με τις υπηρεσίες τουρισμού και τις συνδεδεμένες με αυτές δραστηριότητες, μιας και το δράμα είναι ακόμη εν εξελίξει.
Βέβαια, ας μη ξεχνάμε ότι ο ελληνικός λαός δεν φημίζεται μεν για τη μνήμη του, αλλά ούτε και για την υπομονή του. Συνεπώς, δεν προβλέπεται να παραμείνει ενεός για πολύ ακόμη. Θα αντιληφθεί που πηγαίνουν τα πράγματα και είναι πιθανό να κινηθεί βάσει των νόμων των νευτώνειων συστημάτων: o νόμος της αδράνειας, βέβαια, εξ ορισμού δεν εφαρμόζεται εν προκειμένω, ο νόμος δράσης αντίδρασης όμως εφαρμόζεται και με το παραπάνω και μάλιστα με διαφορετικά σημεία εφαρμογής των ίσων και αντίθετων δυνάμεων, ο δε νόμος μεταβολής της ορμής συμπληρώνει με ενδιαφέροντα τρόπο τον προηγούμενο…
