Μεγαλώνοντας με τον Σάκη Μπουλά

Επιτρέψτε μου παρακαλώ να διατυπώσω με τον δικό μου τρόπο μερικές αναδρομικές σκέψεις με αφορμή τον θάνατο του συμπαθούς καλλιτέχνη.

Τον Σάκη Μπουλά δεν τον γνώρισα, ούτε ξέρω πολλά πράγματα γι’ αυτόν. Αν υποθέσουμε, δηλαδή, πως μπορείς να πεις ότι δεν ξέρεις πολλά για κάποιον που σ’ έχει επισκεφτεί άπειρες φορές στο ίδιο σου το σαλόνι. Μπορείς εύκολα να πεις ότι δεν ξέρεις πολλά για τον Γιάννη Γκιωνάκη, για τον Βασίλη Αυλωνίτη, για τον Γιάννη Βογιατζή;

Αν και δεν ξέρω λοιπόν πολλά για τον Μπουλά, κρατάω ωστόσο αχνά στη μνήμη μου τον απόηχο από τα πρώτα του βήματα. Δεν ήταν πολύ πιο μεγάλος από μένα ο εκλιπών, κι αυτό έχει τη σημασία του ως προς την απόφαση να καταγράψω αυτές τις σκέψεις. Θυμάμαι λοιπόν στα τέλη της δεκαετίας του ’70 να εμφανίζεται ένας τύπος με πλούσια και ενδιαφέρουσα φωνή, ένας τραγουδιστής με ευδιάκριτο ροκ προφίλ, ποιοτικός, πολιτικά ανήσυχος, παρών σε πολλά αξιοσημείωτα πρότζεκτ: Μικρούτσικος/πολιτικά τραγούδια, Σούσουρο/ελληνικό ροκ, Σαββόπουλος/Αχαρνής.

Αργότερα χάνω την επαφή, αλλά βέβαια ο Μπουλάς έρχεται μόνος του και με ξαναβρίσκει μέσα από μια μακρά παρέλαση τηλεοπτικών σειρών αλλά και τις επαναλήψεις τους, ακόμα και τις επαναλήψεις των επαναλήψεών τους, εσχάτως δε και με μια σειρά διαφημιστικά σποτ, επιτυχημένα μεν, σε εκνευριστικό βαθμό επαναλαμβανόμενα δε. Κάπως έτσι φθείρεται σταδιακά ο καλλιτέχνης, με τον τρόπο που μονάχα η τηλεόραση, αυτή η μηχανή του κιμά, μπορεί να φθείρει όσους υπερκαταναλώνει, για να μη μιλήσουμε για όσους την υπερκαταναλώνουν - αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας σήμερα, ή μήπως είναι κι αυτό;

Δεν μιλάω μόνο για τον Μπουλά, μιλάω για όλους μας, για όλη αυτή τη δήθεν ευδαιμονία που μας πήρε από κάτω, για ...

Νίκος Βαμβουνάκης: Ο άνθρωπος που ενοχλούσε για τις ΜΚΟ...

 "Tιμωρούμαι διότι οι εισηγήσεις και αντιρρήσεις μου για τα αναπτυξιακά προγράμματα στο Λίβανο δεν ήταν ευχάριστες στον Υφυπουργό κ. Ε. Στυλιανίδη"...

Ο Έλληνας Πρέσβης που προειδοποίησε για το σκάνδαλο με τις ΜΚΟ και το πλήρωσε με...
την μετάθεσή του ξεκαθαρίζει σημαντικές πτυχές του σκανδάλου
Όλα όσα αναφέρει ο Πρέσβης:

1. Υπηρέτησα ως Πρέσβυς της Ελλάδος στο Λίβανο από τις 29 Ιανουαρίου 2004 έως τις 30 Απριλίου 2006. Κατά τη διάρκεια της εκεί θητείας μου, υπήρχαν στο Λίβανο εννέα (9) ‘’αναπτυξιακά προγράμματα’’ της ΥΔΑΣ / ΥΠΕΞ, μεταξύ των οποίων αυτά του ‘‘Διεθνούς Κέντρου Αποναρκοθέτησης’’ και της τότε ΜΚΟ ‘‘Ευρωπαϊκό Κέντρο Δημοσίου Δικαίου’’ του καθ. Σπ. Φλογαϊτη, που στη συνέχεια μετετράπη σε Διεθνή Οργανισμό (‘‘Ευρωπαϊκός Οργανισμός Δημοσίου Δικαίου’’).

2. Για κανένα από τα 9 αυτά προγράμματα δεν ζητήθηκαν ποτέ από την Πρεσβεία εισηγήσεις, Εκθέσεις προόδου, θεωρήσεις παραστατικών δαπανών ή οποιοδήποτε άλλο στοιχείο. Και για τα 9 αυτά προγράμματα, με δική μου πρωτοβουλία, πραγματοποίησα επιτόπιους ελέγχους και διαπίστωσα ότι το ‘‘έργο’’ που επιτελούσαν ήταν ουσιαστικώς (ή και παντελώς) ανύπαρκτο. Όλες ανεξαιρέτως οι γραπτές εισηγήσεις μου και αιτήσεις στοιχείων από την ΥΔΑΣ, -που εκοινοποιούντο πάντα στον αρμόδιο τότε Υφυπουργό Εξωτερικών Ευρ. Στυλιανίδη-, παρέμειναν αναπάντητες. Παρ’ ότι μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις είχα επιδείξει ιδιαίτερη επιμονή, με την αποστολή υπενθυμιστικών εγγράφων και τηλεγραφημάτων.

3. Δύο χρόνια μετά την ανάληψη υπηρεσίας μου στο Λίβανο (και ενώ όλοι μου οι προκάτοχοι είχαν υπηρετήσει εκεί επί 4 τουλάχιστον έτη), αποφασίστηκε η μετάθεσή μου στην Κεντρική Υπηρεσία του ΥΠΕΞ. Έστειλα τότε στο Υπουργείο, στις 29.3.2006, την υπ’ αριθμ. 1340.21.ΑΣ 380 Αναφορά που κατέληγε ως εξής : ‘‘Εφ' όσον δεν μου διευκρινιστεί εγγράφως ότι ανακαλούμαι για τυχόν υπηρεσιακή μου ανεπάρκεια, θεωρώ ότι τιμωρούμαι διότι οι εισηγήσεις και αντιρρήσεις μου για τα αναπτυξιακά προγράμματα στο Λίβανο δεν ήταν ευχάριστες στον Υφυπουργό κ. Ε. Στυλιανίδη.’’

Υ.Γ. : Υπογραμμίζω ότι πλην των ‘‘αναπτυξιακών προγραμμάτων’’, είχα οχλήσει το 2004 την ηγεσία του ΥΠΕΞ και με μια άλλη Αναφορά για σοβαρές οικονομικές ατασθαλίες εντός της Πρεσβείας Βηρυττού που αφορούσαν στην περίοδο κατά την οποία ήταν επικεφαλής ο προκάτοχός μου Γ. Γαβριηλίδης (2000-2004). Ουδέν επίσης εγένετο.

Ν. Βαμβουνάκης (Πρέσβυς)

thepressproject.gr

 από nonews-NEWS

Σημείωση  "Ν.Μ.": Έχω γνωρίσει -καί εκτιμήσει- κάτω από αντίξοες συνθήκες (Δικτατορία-γεγονότα Νομικής 1973) τόν Νίκο Βαμβουνάκη. Κανείς, ούτε τότε ούτε μετά, δέν κατάφερε νά αμφισβητήσει -ούτε αποπειράθηκε- τήν ποιότητα καί τό ήθος τού Νίκου... 
Δημήτρης Ν. Αγγελετάκης 

Διευρύνονται οι υπηρεσίες των ΚΕΠ...

Κοινή Υπουργική Απόφαση με την οποία διευρύνονται οι παρεχόμενες υπηρεσίες από τα ΚΕΠ προς τους πολίτες, υπέγραψε ο...
υπουργός Εσωτερικών Γιάννης Μιχελάκης.
Με την απόφαση αυτή τα ΚΕΠ θα χορηγούν πλέον βεβαιώσεις, των οποίων τα στοιχεία έχουν αποδεικτική δύναμη ίση με εκείνη των στοιχείων που παρέχονται στο Δημοτολόγιο του οικείου Ο.Τ.Α., Οικογενειακής Κατάστασης, Γέννησης, Οικογενειακής Κατάστασης για ΟΓΑ και Ιθαγένειας μέσω ηλεκτρονικής πρόσβασης στο Ολοκληρωμένο Πληροφοριακό Σύστημα (ΟΠΣΕΔ) που τηρείται στο Υπουργείο Εσωτερικών, όπως τονίζεται σε σχετική ανακοίνωση του ΥΠΕΣ.

Όπως προστίθεται στην ίδια ανακοίνωση, τα ΚΕΠ παύουν πλέον να είναι απλά Κέντρα Διεκπεραίωσης των αιτήσεων πολιτών προς τους δήμους για τα εν λόγω πιστοποιητικά αλλά, μέσω απευθείας πρόσβασης στην Κεντρική Βάση Δεδομένων του ΥΠΕΣ (ΟΠΣΕΔ), θα εκτυπώνουν άμεσα τα έντυπα βεβαιώσεων – πιστοποιητικών.

Πηγή: ΑΜΠΕ

από nonews-NEWS

Το ασυνείδητο κίνητρο της πλεονεξίας

MATT RICHTEL / THE NEW YORK TIMES

Μια νέα έρευνα δείχνει ένα βαθιά ριζωμένο ένστικτο να κερδίζουμε περισσότερα από όσα είναι δυνατόν να καταναλώσουμε, ακόμη και όταν αυτή η ανισορροπία μάς κάνει δυστυχισμένους.

                                                                    -----------
 Μόνο εργασία χωρίς χαρά μπορεί να είναι το αποτέλεσμα μιας «απερίσκεπτης συσσώρευσης», ισχυρίζονται οι επιστήμονες που βρίσκονται πίσω από μια νέα έρευνα, η οποία δείχνει ένα βαθιά ριζωμένο ένστικτο να κερδίζουμε περισσότερα από όσα είναι δυνατόν να καταναλώσουμε, ακόμα και όταν αυτή η ανισορροπία μάς κάνει δυστυχισμένους.

Αν αναλογιστούμε πόσο πολλοί άνθρωποι αγωνίζονται για να επιβιώσουν, ένα τέτοιο πρόβλημα μπορεί να ακουστεί τουλάχιστον επιπόλαιο. Παρ’ όλα αυτά, μια επιστημονική ομάδα Αμερικανών και Κινέζων ερευνητών ισχυρίζεται πως, δεδομένου ότι ο ρυθμός παραγωγικότητας έχει αυξηθεί, θεωρητικά αυτό επιτρέπει σε πολλούς ανθρώπους να εργάζονται λιγότερο και να απολαμβάνουν μια ζωή εξίσου άνετη με τις προηγούμενες γενιές. Ωστόσο, όπως αναφέρουν οι επιστήμονες σε δημοσίευσή τους στο επιστημονικό περιοδικό Psychological Science, επιλέγουν... να μην το κάνουν.

Για να εξερευνήσουν το ισχυρό δέλεαρ της συσσώρευσης υλικών αγαθών, οι ερευνητές σχεδίασαν ένα πείραμα σε δύο στάδια. Στο πρώτο στάδιο, οι εθελοντές κάθισαν για πέντε λεπτά μπροστά από έναν υπολογιστή φορώντας ακουστικά και είχαν την επιλογή να ακούσουν είτε μια ευχάριστη μουσική είτε τον εκνευριστικό ήχο παρασίτων. Οι συμμετέχοντες ενημερώθηκαν ότι ακούγοντας τα παράσιτα για αρκετό χρόνο θα κέρδιζαν κομμάτια σοκολάτας. Ορισμένοι από αυτούς έπρεπε να ακούσουν λιγότερες φορές τον συγκεκριμένο ήχο για να κερδίσουν το κάθε κομμάτι σοκολάτας, ενώ κάποιοι άλλοι έπρεπε να τον ακούσουν περισσότερες φορές. Με άλλα λόγια, οι πρώτοι θεωρήθηκαν «υψηλόμισθοι», ενώ οι δεύτεροι «χαμηλόμισθοι».

Κατά το δεύτερο στάδιο του πειράματος, διάρκειας...

ΒΗΜΑ: Χλεύη όταν μιλάει ο Παπανδρέου στους απόφοιτους του Harvard, σεβασμός όταν μιλάει ο Σαμαράς

---

  Σάββατο, 22 Φεβρουαρίου, 2014     Παραπολιτική

Με τον τρόπο που βλέπετε παραπάνω, το ΒΗΜΑ περιέγραψε την παρουσία του Γιώργου Παπανδρέου σε εκδήλωση των Ελλήνων αποφοίτων του Harvard, ξοδεύοντας αρκετές λέξεις για το μενού(!) της βραδιάς.

Τον περασμένο Νοέμβριο, στους απόφοιτους του Harvard μίλησε και ο Αντώνης Σαμαράς αλλά τότε ουδείς ασχολήθηκε με το μενού της βραδιάς, πόσο μάλλον το ΒΗΜΑ το οποίο κάλυψε με απόλυτη σοβαρότητα την ομιλία του πρωθυπουργού, χωρίς να τονίσει απαξιωτικά ότι απευθύνθηκε «σε καμιά 50αρια απόφοιτους».

Τα συμπεράσματα δικά σας.

Αν πάντως βοηθά την κρίση σας, ένας από τους δυο έκανε βουλευτή τον γιο του εκδότη του ΒΗΜΑτος χωρίς να τον ξέρει άνθρωπος και ο άλλος αρνήθηκε να δεχθεί την παράτυπη δανειοδότηση ΜΜΕ επί των ημερών του, κάτι που ο άλλος δέχθηκε και υλοποίησε μετά χαρά