The Rocinha favela, photographed as the England team visited Complexo
Esportivo da Rocinha on June 9, 2014 in Rio de Janeiro, Brazil. (Richard Heathcote/Getty Images)
---
Αρχικά είχα πιστέψει ότι τό "πρότυπο", αυτών τών εμπνεύσεων, ήταν κάπου μεταξύ Παγκρατίου καί Κυψέλης (τρόλεϋ Νο2). Λιγάκι στό πιό οριζόντιο. Γιατί, όπως καί άλλες περιοχές, έτσι καί η Κυψέλη -μεταπολεμικά- χτίστηκε από Μυκονιάτες εργολάβους (κυρίως Ανωμερίτες).
Ειδικότερα, τήν εποχή τής "λυσσάρας" τής "αντιπαροχής".
Μέ νόμιμες άδειες. Καί μέ μεράκι πού άφησε εποχή.
---
Αλλά η συγκεκριμένη πυκνότητα δόμησης, σέ ύψος καί σέ πλάτος, τόσο τής Κυψέλης όσο καί τού Παγκρατίου -περισσότερο, όμως, τό νόμιμο τού πράγματος-
δέν κάλυπταν, ακριβώς, αυτό πού, εγώ, είχα υπ'όψη μου...
...Δ Ε Ν Ε Ι Χ Ε -σίγουρα- ως όραμα, Κυψέλες καί Παγκράτια, ούτε στήν όρθια, ούτε στήν οριζόντια, ούτε στήν πιό ξαπλωτή -καί μέ άδεια- εκδοχή τους...
Δέν είχε επίσης, ως κατασκευαστές, τούς ευσυνείδητους Μυκονιάτες εργολάβους τής "μεταπολεμικής ανοικοδόμησης" τής Αθήνας...
---
Ούτε είχε, πολύ περισσότερο -η τοπική διαπλοκή τού νησιού- τήν ικανότητα καί τό επιστημονικό υπόβαθρο -κι άν τό είχε, δέν είχε τή διάθεση- γιά νά "συλλάβει" ο νούς της, τίς πελώριες μελλοντικές κοινωνικές ή άλλες -καί επειδή μόνο από τέτοια καταλαβαίνουν- καί τίς τεράστιες οικονομικές (μέ οποιαδήποτε μορφή) επιπτώσεις, ολόκληρου, αυτού τού εγχειρήματος. Επιπτώσεις πού, όπου νάναι, θ'αρχίσουν νά "ωριμάζουν" -άν δέν έχουν κιόλας αρχίσει- καί τίς οποίες "κληροδοτούν", σήμερα, όχι μόνον στούς διαδόχους τους αλλά καί σ΄όλες τίς, επερχόμενες γενεές Μυκονιατών.
Αυτά, βέβαια, είναι ζητήματα αρμοδιότητας κοινωνιολόγων ή μελλοντολόγων μέ κοινωνιολογικές ανησυχίες. Εξαιρουμένου -εννοείται- τού δικαστικού σκέλους, αυτής τής υποθέσεως, γνωστότερης καί ως "σκανδάλου τής πολεοδομίας..." πού είναι, μέ τή σειρά του, τής αρμοδιότητας τών τακτικών δικαστών.
Εμένα, όμως, μέ σφάζει τό όραμα!
-Ποιό όραμα (ποιό στόχο;) είχε, επιτέλους, αυτή η ατελείωτη χτιζομανία;
---
Η απάντηση -τελικά- ήταν, όλως-διόλου, διαφορετική από εκείνη πού, αρχικά, έψαχνα.
Καί όπως συμβαίνει συνήθως, ήταν ΑΠΛΗ. Απλούστατη καί πεζή :
Βλέποντας "mundial" έπεσε τό μάτι μου στίς φτωχογειτονιές τού Ρίο.
Καί, πραγματικά, "φωτίστηκα"!
Βρήκα ποιά ήταν η "έμπνευση". Ποιό ήταν τό έναυσμα!
Η απάντηση -τελικά- ήταν, όλως-διόλου, διαφορετική από εκείνη πού, αρχικά, έψαχνα.
Καί όπως συμβαίνει συνήθως, ήταν ΑΠΛΗ. Απλούστατη καί πεζή :
Βλέποντας "mundial" έπεσε τό μάτι μου στίς φτωχογειτονιές τού Ρίο.
Καί, πραγματικά, "φωτίστηκα"!
Βρήκα ποιά ήταν η "έμπνευση". Ποιό ήταν τό έναυσμα!
Nάτο. Αυτό ήταν τό "όραμα" πού κυνηγούσαν καί παρά τρίχα νά τό πιάσουνε :
H βραζιλιάνικη "φαβέλα" τής φωτογραφίας.
Η -μέχρι σεληνιασμού- αποθέωση τής χτιζομανίας... Όσα περισσότερα "κτίσματα", τόσα περισσότερα "όβολα"...
H βραζιλιάνικη "φαβέλα" τής φωτογραφίας.
Η -μέχρι σεληνιασμού- αποθέωση τής χτιζομανίας... Όσα περισσότερα "κτίσματα", τόσα περισσότερα "όβολα"...
Πού άν, πάλι, τήν πείς : "βαβέλ-α", θά ταιριάζει καλύτερα καί μέ τά μυαλά τους... καί μέ μιά λίρα καί μέ τού μπογιατζή τόν κόπανο...
Δημήτρης Ν. Αγγελετάκης