Στην αρχαία Ελλάδα οι πεταλούδες ονομάζονταν «ψυχές», καθώς πιστευόταν ότι είναι οι ψυχές των νεκρών. Οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν την πεταλούδα «σκώληκα ή καμπή», ενώ τη χρυσαλλίδα, το επόμενο δηλαδή στάδιο στάδιο μεταμόρφωσης από την κάμπια, «νεκύδαλλο», που σημαίνει «περίβλημα νεκρού».
Στην ελληνική αλλά και τη ρωμαϊκή μυθολογία η Ψυχή, μια θνητή, απελευθερώθηκε από το θάνατο από τον Δία και η μυθολογική εικονοπλασία την αναπαριστά πολλές φορές με φτερά πεταλούδας. Απελευθερωμένο από τον θάνατο το σώμα της Ψυχής θα μπορούσε να πετάξει ελεύθερα στα ύψη, αναχωρώντας από τα δεσμά της χρυσαλίδας της.
Στο μύθο η Ψυχή συνδέεται με την πεταλούδα και ο μύθος ερμηνεύεται βάσει αυτής της διπλής ιδιότητας. Είναι η ιστορία της ψυχής που αγγίζεται από τη θεία αγάπη, αλλά εξαιτίας των λαθών της πρέπει να υποβληθεί σε ορισμένες δοκιμασίες πριν επιτύχει την μακαριότητα της αθανασίας. Η νυχτοπεταλούδα που προσελκύεται από τη φλόγα, σαν την ψυχή που προσελκύεται από τις θεϊκές αλήθειες, καίει τα φτερά της.
Η πεταλούδα είναι
έντομο της Τάξης των Λεπιδοπτέρων και ανήκει σε μία από τις
υπεροικογένειες των Hesperioidea (Εσπερίες) ή των Papilionoidea (όλες
οι άλλες πεταλούδες). Οι πεταλούδες ανήκουν στο φύλο των αρθρόποδων και
την τάξη των εντόμων. Τα είδη τους υπερβαίνουν τον αριθμό των 100.000 σε
όλο τον κόσμο. Έχουν μακριές κεραίες, δύο ζεύγη φτερών καλυμμένα με
πολύχρωμα λέπια, διαθέτουν στοματικά μόρια μυζητικού τύπου και οι
κεραίες τους ποικίλλουν ανάλογα με το είδος.
Η
μεταμόρφωσή τους από την στιγμή της γέννησης, σε μορφή κάμπιας
(προνύμφες), είναι τεράστια. Έχουν σκωληκόμορφο σώμα και μασητικό
στοματικό τύπο, ενώ συχνά διαθέτουν μεταξοειδείς αδένες και με τα λεπτά
στρώματα μεταξιού που παράγουν, δημιουργούν ένα κουκούλι, στο οποίο
εισέρχονται και μετατρέπονται σε χρυσαλίδες. Όταν βγαίνουν από το
κουκούλι, έχουν πλέον τη μορφή ενήλικης πεταλούδας. Οι πεταλούδες είναι
φυτοφάγες και συχνά το μεγαλύτερο τμήμα τους παρουσιάζει περιπτώσεις
σεξουαλικού διμορφισμού. Τα Λεπιδόπτερα χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: τα
ομοιόνευρα, στα οποία οι τέσσερις φτερούγες παρουσιάζουν όμοιες
πτυχώσεις και τα ετερόνευρα στα οποία οι πίσω φτερούγες έχουν μειωμένες
πτυχώσεις.
Δείτε από τή Βικιπαίδεια τό σχετικό λήμμα : ΕΔΩ