"H πιο έντονη ανάμνηση της ζωής μου, είναι η μάνα μου"...

| Μανώλης Γλέζος | 9 Σεπτεμβρίου 1922 - 30 Μαρτίου 2020 | Η πιο έντονη ανάμνηση της ζωής μου, είναι η μάνα μου. Με ρωτάνε διαρκώς για τη σημαία. Εγώ όμως, ακόμα κι από την ιστορία της σημαίας, θυμάμαι τη μάνα μου. Όταν γυρίζαμε εκείνη την ημέρα στα σπίτια μας, η ώρα ήταν περασμένη, μετά τα μεσάνυχτα. Πάω στο σπίτι και βλέπω τη μάνα μου ένα κουβάρι στα σκαλοπάτια απ' έξω.

Με περίμενε. Την πλησιάζω και της λέω, «Μάνα!» Σηκώνεται απότομα, με πιάνει από τον λαιμό, με πάει στην κουζίνα για να μην ακούσουν οι άλλοι και ξυπνήσουν και μου λέει, «Πού ήσουν;»
Τότε εγώ ανοίγω το σακάκι και της δείχνω το κομμάτι της σβάστικας που είχαμε κόψει. Με αγκαλιάζει, με φιλάει και μου λέει, «Πήγαινε κοιμήσου».
Την άλλη μέρα το πρωί, ακούω τον εξής διάλογο: Ο πατριός μου τη ρωτάει, «Πού ήταν χθες το βράδυ ο μεγάλος σου γιος;».
Του απαντάει,
«Ανέβα στην ταράτσα και κοίταξε στην Ακρόπολη».
Ποτέ μου δεν τη ρώτησα πώς το κατάλαβε. Θα το θεωρούσα προσβολή στη νοημοσύνη της.
Αλλά για μένα αυτό ήταν το πιο συγκινητικό συμβάν στην ιστορία μου. Η μάνα μου.

 

Από τό fb τού : 

 Marios Lolos

Χθες στις 2:27 μ.μ.

Τό σκίτσο τού Πικάσσο γιά τόν Μανώλη Γλέζο...

Τον Αύγουστο του 1958 ο Μανώλης Γλέζος συνελήφθη με την κατηγορία της κατασκοπίας υπέρ της ΕΣΣΔ, επειδή συναντήθηκε με τον γενικό γραμματέα του ΚΚΕ Κώστα Κολιγιάννη, ο οποίος επισκεπτόταν τη χώρα παράνομα.

Ήταν η τέταρτη φορά που συλλαμβανόταν. Στην Ευρώπη ξέσπασε αμέσως μετά τη σύλληψή του ένα κίνημα για την απελευθέρωσή του στο οποίο συμμετείχαν μεταξύ άλλων ο Καμύ και ο Σαρτρ, οι οποίοι ίδρυσαν Διεθνή Επιτροπή για την υπεράσπισή του.

Ο Καμύ σε επιστολή του της 27ης Απριλίου 1959 -σχεδόν τρεις μήνες πριν από τη δίκη- προς τον τότε πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή έγραφε: «Πέρα από κάθε κομματικό πνεύμα, θα ήθελα να σας εκφράσω τα συναισθήματα με τα οποία οι ελεύθεροι Γάλλοι διανοούμενοι παρακολουθούν την υπόθεση Γλέζου. Η φιλία και το χρέος της προσωπικής ευγνωμοσύνης που αισθανόμαστε για τη χώρα σας μας οδηγούν να πάρουμε θέση στην υπόθεση αυτή. Απευθύνοντας έκκληση στα πιστεύω σας περί δικαιοσύνης, θα ήμασταν ευγνώμονες εάν θελήσετε να δείξετε ευμένεια ως προς τον διανοούμενο, του οποίου δεν ασπάζομαι τις πεποιθήσεις μεν, αλλά θεωρώ ότι η γενναιότητα του είναι άξια, αν μη τι άλλο, εκτίμησης».

Στο κίνημα συμμετείχε και ο Πάμπλο Πικάσο, ο οποίος στις 2 Ιουλίου 1959 δημιούργησε ένα σκίτσο στο οποίο απεικονίζεται ο Μανώλης Γλέζος πάνω στον Παρθενώνα να κρατάει τη σημαία με το περιστέρι της ειρήνης. Το σκίτσο έγινε πρωτοσέλιδο στην Humanite με τίτλο «Το μολύβι του Πικάσο σε βοήθεια του ήρωα της Ακρόπολης» και θα τυπωνόταν σε καρτ ποστάλ, με στόχο τη συγκέντρωση χρημάτων για τον αγώνα υποστήριξής του.

Το 1962 όταν ο Μανώλης Γλέζος αποφυλακίστηκε δέχτηκε την πρόταση του Πικάσο να τον επισκεφτεί στην έπαυλή του στην Aix-en-Provence. Ο Πικάσο την εποχή εκείνη είχε σοβαρά θέματα υγείας και έμενε στο δωμάτιό του για ώρες. Όταν ο Γλέζος μπήκε να τον δει ο ζωγράφος τον υποδέχτηκε με μία φράση: «Ελλάδα! Φως!». Δεν συζήτησαν ποτέ μεταξύ τους για το σκίτσο...
 
από : nonews-NEWS