Ειδήσεις καί σχόλια τής ημέρας. Τά ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν τόν συντάκτη τους, χωρίς νά συμπίπτουν κατ' ανάγκη μέ τήν άποψη πού έχει η "Νέα Μύκονος". ................................... επικοινωνία : neamykonos@gmail.com
Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2018
Mά ήταν δυνατόν νά είχε ξεφύγει η Μύκονος;
Η θλιβερή «φιλία» των
Ελλήνων δημοσιογράφων με την Εξουσία
Μια παλιά, νοσηρή ιστορία που επιπλέον θεωρείται φυσιολογική.
Ουδέποτε κατάλαβα, γιατί ορισμένοι δημοσιογράφοι κομπάζουν επειδή γνωρίζονται με πολιτικούς. Το γεγονός θα έπρεπε να αποκρύπτεται. Αυτό τους εξασφαλίζει μεν πηγές, αλλά τους καθιστά επίσης ύποπτους για συναλλαγή και νοθεία. Δεδομένου ότι πολιτικοί και δημοσιογράφοι στην Ελλάδα είναι είδος ανθρώπου επιρρεπές στο χρηματισμό και την εξαγορά. Τι πηγές είναι αυτές άλλωστε; Οι πολιτικοί μέσω των φίλιων μέσων περνάνε πάντα την εκδοχή της είδησης που τους συμφέρει. Ή μαχαιρώνουν συντρόφους. Αυτό δεν είναι πηγή, αλλά οχετός. Οι μόνες καθαρές πηγές του δημοσιογράφου βρίσκονται, συνήθως, απέναντι από την Εξουσία. Ή είναι προϊόν προσωπικής και αχρωμάτιστης έρευνας. Πού να τρέχουμε όμως...
Όταν βλέπω στα εστιατόρια πολιτικούς και δημοσιογράφους να ανθυποσουρώνουν σαν φιλαράκια για να διοχετευτεί ένα απόρρητο υπουργικό έγγραφο, μια υποκλοπή ή κάτι σχετικό, καταλαβαίνω πόσο δίκαιη είναι η αηδία του κόσμου για τους μεν και για τους δε. Μερικοί λένε, ότι αυτό είναι νέο φαινόμενο. Δεν συμφωνώ. Ανέκαθεν, η καθεστωτική δημοσιογραφία ψωνίζει κύρος, ειδήσεις και χαρτζηλίκι από την πίσω πόρτα της Βουλής. Από την Ελένη Βλάχου στο παλάτι, μέχρι τους προτεζέ του Λαμπράκη που εχρίζοντο υπουργοί εν μιά νυκτί. Στην Ελευθεροτυπία (και φαντάζομαι κι αλλού), υπήρχε μια ολοφάνερη, διατρανωμένη διαπλοκή, που θεωρείτο και απόδειξη πόσο σημαντική είναι η εφημερίδα! Υπουργοί ελεγχόμενης ηθικής βάφτιζαν τα παιδιά των διευθυντών, τα βράδια διασκέδαζαν όλοι μαζί στα μπουζούκια, οι μεν πήγαιναν στα σπίτια των δε, ένα τηλεφώνημα αρκούσε για να «περάσουν» ό,τι θέλουν ― μια χαμερπής παρτούζα, που καλυπτόταν από το ανυπόστατο σλόγκαν «Στηρίζουμε την αλλαγή, ελέγχουμε την εξουσία». Έτσι ήταν όλοι. Με αστικό facade οι μεν, με πασοκική αναίδεια οι δε. Κι έτσι είναι ακόμη σήμερα. Οι σχέσεις των δημοσιογράφων με την Εξουσία εξακολουθούν να πλέουν σε μια γκρίζα ζώνη αναξιοπρέπειας, οικειότητας και εντέλει συνδιαλαγής.
Αυτό δεν συμβαίνει, εξ όσων ξέρω, σε καμμία δημοκρατική χώρα του κόσμου.
30.12.2018
ΣΤΑΘΗΣ ΤΣΑΓΚΑΡΟΥΣΙΑΝΟΣ
Πηγή: lifo.gr
Τό άρθρο πρωτοδημοσιεύθηκε 13/1/2018
ΣΗΜΕΙΩΣΗ : Ο υπέρτιτλος γράφτηκε από τή "Νέα Μύκονο"
Μια παλιά, νοσηρή ιστορία που επιπλέον θεωρείται φυσιολογική.
Ουδέποτε κατάλαβα, γιατί ορισμένοι δημοσιογράφοι κομπάζουν επειδή γνωρίζονται με πολιτικούς. Το γεγονός θα έπρεπε να αποκρύπτεται. Αυτό τους εξασφαλίζει μεν πηγές, αλλά τους καθιστά επίσης ύποπτους για συναλλαγή και νοθεία. Δεδομένου ότι πολιτικοί και δημοσιογράφοι στην Ελλάδα είναι είδος ανθρώπου επιρρεπές στο χρηματισμό και την εξαγορά. Τι πηγές είναι αυτές άλλωστε; Οι πολιτικοί μέσω των φίλιων μέσων περνάνε πάντα την εκδοχή της είδησης που τους συμφέρει. Ή μαχαιρώνουν συντρόφους. Αυτό δεν είναι πηγή, αλλά οχετός. Οι μόνες καθαρές πηγές του δημοσιογράφου βρίσκονται, συνήθως, απέναντι από την Εξουσία. Ή είναι προϊόν προσωπικής και αχρωμάτιστης έρευνας. Πού να τρέχουμε όμως...
Όταν βλέπω στα εστιατόρια πολιτικούς και δημοσιογράφους να ανθυποσουρώνουν σαν φιλαράκια για να διοχετευτεί ένα απόρρητο υπουργικό έγγραφο, μια υποκλοπή ή κάτι σχετικό, καταλαβαίνω πόσο δίκαιη είναι η αηδία του κόσμου για τους μεν και για τους δε. Μερικοί λένε, ότι αυτό είναι νέο φαινόμενο. Δεν συμφωνώ. Ανέκαθεν, η καθεστωτική δημοσιογραφία ψωνίζει κύρος, ειδήσεις και χαρτζηλίκι από την πίσω πόρτα της Βουλής. Από την Ελένη Βλάχου στο παλάτι, μέχρι τους προτεζέ του Λαμπράκη που εχρίζοντο υπουργοί εν μιά νυκτί. Στην Ελευθεροτυπία (και φαντάζομαι κι αλλού), υπήρχε μια ολοφάνερη, διατρανωμένη διαπλοκή, που θεωρείτο και απόδειξη πόσο σημαντική είναι η εφημερίδα! Υπουργοί ελεγχόμενης ηθικής βάφτιζαν τα παιδιά των διευθυντών, τα βράδια διασκέδαζαν όλοι μαζί στα μπουζούκια, οι μεν πήγαιναν στα σπίτια των δε, ένα τηλεφώνημα αρκούσε για να «περάσουν» ό,τι θέλουν ― μια χαμερπής παρτούζα, που καλυπτόταν από το ανυπόστατο σλόγκαν «Στηρίζουμε την αλλαγή, ελέγχουμε την εξουσία». Έτσι ήταν όλοι. Με αστικό facade οι μεν, με πασοκική αναίδεια οι δε. Κι έτσι είναι ακόμη σήμερα. Οι σχέσεις των δημοσιογράφων με την Εξουσία εξακολουθούν να πλέουν σε μια γκρίζα ζώνη αναξιοπρέπειας, οικειότητας και εντέλει συνδιαλαγής.
Αυτό δεν συμβαίνει, εξ όσων ξέρω, σε καμμία δημοκρατική χώρα του κόσμου.
30.12.2018
ΣΤΑΘΗΣ ΤΣΑΓΚΑΡΟΥΣΙΑΝΟΣ
Πηγή: lifo.gr
Τό άρθρο πρωτοδημοσιεύθηκε 13/1/2018
ΣΗΜΕΙΩΣΗ : Ο υπέρτιτλος γράφτηκε από τή "Νέα Μύκονο"
H Χαλυβουργική δέν συμφωνεί μέ τούς λογαριασμούς τής ΔΕΗ...
Τί απαντά η Χαλυβουργική στη ΔΕΗ...
Απάντηση στη ΔΕΗ δίνει η Χαλυβουργική με ανακοίνωσή της. Η βιομηχανία απαντά στα όσα αναφέρει η
επιχείρηση σχετικά με την "αδικαιολόγητα υψηλή κατανάλωση ρεύματος από τη στιγμή που η παραγωγή χάλυβα έχει διακοπεί από το 2015", αλλά και την
αναφορά της Επιχείρησης Ηλεκτρισμού για οφειλές της Χαλυβουργικής ύψους
31,8 εκατ. ευρώ.
Ολόκληρη η ανακοίνωση της Χαλυβουργικής αναφέρει τα εξής:
Ολόκληρη η ανακοίνωση της Χαλυβουργικής αναφέρει τα εξής:
Ν. Ξυδάκης: Ανοιχτό το ενδεχόμενο...
...τριπλών εκλογών τον Μάιο...
Αισιόδοξος ότι η Συμφωνία των Πρεσπών θα επικυρωθεί από τη Βουλή παρά τις επιμέρους
διαφωνίες που εκφράζονται, εμφανίστηκε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του
ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Ξυδάκης, μιλώντας στον ΑΘΗΝΑ 9,84 και τον Βασίλη Πάικο.
Ο κ. Ξυδάκης δήλωσε ότι με τα μέχρι στιγμής δεδομένα, με την επικύρωση της Συμφωνίας θα υπάρξει λήξη της κυβερνητικής συνεργασίας υπό την παρούσα της μορφή, ενώ παραδέχθηκε ότι αυτή έχει πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση και στο εκλογικό σώμα. Εκτίμησε ωστόσο ότι σταδιακά θα υπάρξει συναισθηματική αποφόρτιση.
Εξάλλου ο κ. Ξυδάκης δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να υπάρξουν τριπλές εκλογές τον Μάιο, καθώς όπως είπε χαρακτηριστικά “το Μακεδονικό αναδιατάσσει τα πάντα”.
Ο κ. Ξυδάκης δήλωσε ότι με τα μέχρι στιγμής δεδομένα, με την επικύρωση της Συμφωνίας θα υπάρξει λήξη της κυβερνητικής συνεργασίας υπό την παρούσα της μορφή, ενώ παραδέχθηκε ότι αυτή έχει πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση και στο εκλογικό σώμα. Εκτίμησε ωστόσο ότι σταδιακά θα υπάρξει συναισθηματική αποφόρτιση.
Εξάλλου ο κ. Ξυδάκης δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να υπάρξουν τριπλές εκλογές τον Μάιο, καθώς όπως είπε χαρακτηριστικά “το Μακεδονικό αναδιατάσσει τα πάντα”.
από nonews-NEWS
Ψιττακοί τών δασών καί "ψιττακοί" τών Media...
Οι παπαγάλοι των μίντια και οι (άστεγοι πια!) παπαγάλοι του Εθνικού Κήπου
ΑΠΟ ΠΟΙΟ ΕΙΔΟΣ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ;
Είναι εντυπωσιακές μερικές ανώδυνες ειδήσεις που εμπεριέχουν κάτι, έστω και λίγο, οδυνηρό. Μια από αυτές τη διάβασα στους (συχνά απρόβλεπτους με τη θεματολογία τους) Zoornalistas. Οι παπαγάλοι έχουν αυξηθεί τόσο πολύ στη Ελλάδα, ώστε οι επιστήμονες σπεύδουν με ειδικές μεθόδους της ορνιθολογίας να υπολογίσουν τον αριθμό τού πληθυσμού τους, ενώ «σε όλη την Ευρώπη υπάρχουν φόβοι ότι τα πουλιά θέτουν σε κίνδυνο τη φυσική βιοποικιλότητα». Και ενώ «η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξετάζει το ενδεχόμενο να τοποθετήσει τους παπαγάλους στον κατάλογο διεισδυτικών ξένων ειδών», στην Αθήνα κρίθηκε απαραίτητο να καταστραφούν στα δέντρα του Εθνικού Κήπου φωλιές παπαγάλων επειδή ήταν πολύ μεγάλες και κινδύνευαν από ενδεχόμενη πτώση τους οι περιπατητές...
Αγιοβασιλιάτικο...
Στο μυαλό ενός «Αγιου
Βασίλη»
Τα πιτσιρίκια κάνουν ουρά να φωτογραφηθούν –ο Ρουβάς των αγίων, λέμε. Πιάνω κουβέντα με τα παιδάκια, μαθαίνω τις επιθυμίες και τις παραγγελίες τους για μένα, τον Αγιο, και υπόσχομαι να τις τηρήσω. Πώς λέμε Τσίπρας; Καμία σχέση. Νιώθω πια σαν υπουργός Απωθημένων και Επιθυμιών
…Η αγγελία έγραφε: «Ζητείται ευτραφής ροδομάγουλος για εποχική εργασία, τηλ 69…» κι εκεί, αρχές Νοέμβρη, φάνηκε σα μάννα εξ ουρανού. Δε χρειάστηκαν πολλά πολλά, όταν πήγα για συνέντευξη στον υπεύθυνο προσωπικού. Ήταν η πρώτη φορά που τα πάντα παραπανίσια κιλά μου φάνηκαν χρήσιμα. Και να ‘μαι τώρα –τι τώρα δηλαδή, από τις 10 Δεκεμβρίου— στημένος στην καρδιά του μεγαλύτερου εμπορικού κέντρου της πόλης απ’ τις 10 το πρωί μέχρι τις 10 το βράδι. Με την επαγγελματική, κοκακολί στολή μου, με οχτώ ελαφάκια κι ένα έλκηθρο από πεπιεσμένο φελιζόλ χρωματισμένα μπροστά μου κι ένα τσουβάλι με άδεια πακέτα -τάχα δώρα- στον ώμο, να ρίχνω κάθε λίγο κι ένα βροντώδες, επιβλητικό «χοχό». Καμιά δουλειά δεν ειν’ ντροπή: ε ναι, Αϊ Βασίλης και μάλιστα πειστικότατος.
Τα πιτσιρίκια κάνουν ουρά να φωτογραφηθούν –ο Ρουβάς των αγίων, λέμε. Πιάνω κουβέντα με τα παιδάκια, μαθαίνω τις επιθυμίες και τις παραγγελίες τους για μένα, τον Αγιο, και υπόσχομαι να τις τηρήσω. Πώς λέμε Τσίπρας; Καμία σχέση. Νιώθω πια σαν υπουργός Απωθημένων και Επιθυμιών
…Η αγγελία έγραφε: «Ζητείται ευτραφής ροδομάγουλος για εποχική εργασία, τηλ 69…» κι εκεί, αρχές Νοέμβρη, φάνηκε σα μάννα εξ ουρανού. Δε χρειάστηκαν πολλά πολλά, όταν πήγα για συνέντευξη στον υπεύθυνο προσωπικού. Ήταν η πρώτη φορά που τα πάντα παραπανίσια κιλά μου φάνηκαν χρήσιμα. Και να ‘μαι τώρα –τι τώρα δηλαδή, από τις 10 Δεκεμβρίου— στημένος στην καρδιά του μεγαλύτερου εμπορικού κέντρου της πόλης απ’ τις 10 το πρωί μέχρι τις 10 το βράδι. Με την επαγγελματική, κοκακολί στολή μου, με οχτώ ελαφάκια κι ένα έλκηθρο από πεπιεσμένο φελιζόλ χρωματισμένα μπροστά μου κι ένα τσουβάλι με άδεια πακέτα -τάχα δώρα- στον ώμο, να ρίχνω κάθε λίγο κι ένα βροντώδες, επιβλητικό «χοχό». Καμιά δουλειά δεν ειν’ ντροπή: ε ναι, Αϊ Βασίλης και μάλιστα πειστικότατος.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)