...να στερήσει από τον Τσίπρα την αυτοδυναμία... Αν κάποιος το 2009 είχε υποστηρίξει
ότι θα έρθει μια μέρα όπου ο Γιώργος Παπανδρέου θα μοιάζει ο μόνος
ικανός να ανακόψει την πορεία του Αλέξη Τσίπρα προς την αυτοδυναμία, θα
είχε θεωρηθεί γελοίος, αν όχι άτομο με ψυχοπαθολογικά προβλήματα. Κι όμως. Όπως δείχνουν... όλες οι τελευταίες
δημοσκοπήσεις, ο μόνος τρόπος να αποτραπεί μια αυτοδύναμη κυβέρνηση του
ΣΥΡΙΖΑ είναι η είσοδος στη Βουλή του Κινήματος του Γιώργου Παπανδρέου
καθώς λόγω του εκλογικού συστήματος, αν στην επόμενη Βουλή εκπροσωπηθούν
8 κόμματα, ο πήχης της αυτοδυναμίας ανεβαίνει. Μπορεί λοιπόν κάποιοι να θεοποιούν
δίχως λόγο τη 3η θέση αλλά στην πραγματικότητα ο τελικός αριθμός των
κομμάτων που θα πιάσουν το 3% είναι ο μόνος που μπορεί να καθορίσει το
είδος της κυβέρνησης που θα σχηματιστεί μετά από αυτές τις εκλογές. parapolitiki.com
Τι να περιμένουμε από τα EXIT POLLS... Ετσι όπως τα 'πε ο - άλλοτε- μετρ των
δημοσκοπήσεων, Ηλίας Νικολακόπουλος, ήταν σα να προανήγγειλε την
αποτυχία -και αυτών- των EXIT POLLS. Πρόκειται για έρευνα, είπε, "που έχει όλα τα περιθώρια του σφάλματος, μιας έρευνας" . Τώρα, πότε θα υπάρχει σαφής εικόνα
του εκλογικού αποτελέσματος. Μετά την "έρευνα" των 7, οι δημοσκόποι των 5
εταιριών που συμμετέχουν στα EXIT POLLS, θα... σταθμίσουν
("σταθεροποιήσουν", είπε ο Νικολάκοπουλος) το εκλογικό αποτέλεσμα στις
8:30. Mια ωρα αργότερα, στις 9:30, η Singular θα δώσει το τελικό
αποτέλεσμα. ΟΜΩΣ για το κόμμα, ή τα
κόμματα που βρίσκονται στο όριο του 3% για να μπουν στη βουλή, η αγωνία
θα κρατήσει ίσως κάποιες ώρες ακόμη...
Οι
επιλογές που θα κάνει ο κ. Τσίπρας, αν αναδειχθεί πρωθυπουργός,
ενδιαφέρουν κυρίως δύο σημαντικούς παίκτες στα ευρωπαϊκά πράγματα: τη
Γερμανία και τους Ευρωπαίους Σοσιαλδημοκράτες (η φωτογραφία από το
περσινό συνέδριο του PES).
Ηταν μια ηλιόλουστη, διαπεραστικά κρύα μέρα
στην Ανατολική Ακτή των Ηνωμένων Πολιτειών. Στο ταξίδι με το τρένο από
τη Νέα Υόρκη στην Ουάσιγκτον, τα ποτάμια και οι λίμνες ήταν επί το
πλείστον παγωμένα. Στην αίθουσα Somers, στο ισόγειο του φημισμένου
Ινστιτούτου Brookings, λίγα μέτρα από την Dupont Circle, έπνεε ένας
εξίσου παγερός αέρας την περασμένη Τρίτη. Το θέμα της στρογγυλής
τραπέζης που είχε διοργανώσει ο αντιπρόεδρος του ινστιτούτου, Κεμάλ
Ντερβίς, ήταν το βιβλίο του γράφοντος για την ελληνική κρίση, αλλά και
οι τρέχουσες –και ακόμα περισσότερο οι προσεχείς– εξελίξεις στην Ελλάδα.
Μεταξύ των συμμετασχόντων ήταν ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ στην τρόικα, Ρίσι
Γκογιάλ, το στέλεχος του Brookings και πρώην αντιπρόεδρος της
Ομοσπονδιακής Κεντρικής Τράπεζας των ΗΠΑ Ντον Κον, αναλυτές από άλλες
κορυφαίες δεξαμενές σκέψης (AEI, Center for American Progress, Bruegel),
καθώς και μέλη της ελληνικής και ελληνoαμερικανικής κοινότητας της
αμερικανικής πρωτεύουσας. Η ιδιωτική αυτή συζήτηση, όπως
αναμενόταν, εστίασε στις προθέσεις και στα διαπραγματευτικά περιθώρια
μιας κυβέρνησης με βασικό εταίρο τον ΣΥΡΙΖΑ. Στο επίκεντρο βρέθηκε το
ζήτημα της μετάδοσης της κρίσης―αλλά όχι πλέον με την οικονομική της
διάσταση, όπως σε παλαιότερες φάσεις, αλλά με την πολιτική. Ο ψυχρός
αέρας συνίστατο στην αίσθηση απαισιοδοξίας για τις εξελίξεις, την οποία
συνόψισε ένας εκ των ομιλητών με τη φράση: «Δεν βλέπω διέξοδο». Ο
προεξάρχων φόβος των Ευρωπαίων, όπως προέκυψε από τη συζήτηση, δεν
είναι η εξάπλωση του ιού του οικονομικού πανικού, ξεκινώντας από τους
καταθέτες των ελληνικών τραπεζών, αλλά οι πολιτικές συνέπειες της
διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ στην υπόλοιπη Ευρώπη. Οι επιλογές που θα κάνει ο
κ. Τσίπρας, αν αναδειχθεί πρωθυπουργός μετά τις 25 Ιανουαρίου,
ενδιαφέρουν κυρίως δύο σημαντικούς παίκτες στα ευρωπαϊκά πράγματα. Ο
πρώτος είναι η Γερμανία: ακόμα κι αν δεν πιστέψουμε τις πρόσφατες
διαρροές για τη νέα χαλαρότητα της κυβέρνησης Μέρκελ προς το ενδεχόμενο
του Grexit (στις οποίες αξίζει μια στάση υγιούς σκεπτικισμού), είναι
βέβαιο ότι είναι ακόμα λιγότερο χαλαρή απέναντι στο ενδεχόμενο ένα
αντιμνημονιακό κόμμα να αναλάβει την εξουσία και να πετύχει ουσιώδεις
παρεκκλίσεις από τη γραμμή της λιτότητας. Στην Ισπανία, άλλωστε, οι
βουλευτικές εκλογές της οποίας απέχουν το πολύ έντεκα μήνες, οι
δημοφιλείς Podemos, αδελφό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, ήδη μιλούν για
αναπροσαρμογή του δημόσιου χρέους. Αν ο κ. Τσίπρας τηρήσει σκληρή στάση
και του βγει, θα ανοίξει η όρεξη πολλών άλλων. Κι έτσι
οδηγούμαστε στον δεύτερο βασικό παίκτη που θα παρακολουθεί...
Αύριο,
από την ηγεσία της χώρας αποχωρεί ο ακροδεξιός λαϊκιστής Αντώνης
Σαμαράς και νομίζω ότι μια από τις τελευταίες του φράσεις αποτελεί τον
τέλειο επίλογο της πρωθυπουργικής του θητείας.
Έστησε
τον επικοινωνιακό μύθο του «λεφτά υπάρχουν». Όταν όλοι έμαθαν την πλήρη
αλήθεια για το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας είπε «λεφτά υπάρχουν»
στα διάφορα Ζάππεια. Ζητά τώρα να τον ψηφίσουμε γιατί ο...ανεύθυνος
Τσίπρας λέει «λεφτά υπάρχουν».
Χθες, σχολιάζοντας την απόφαση του Μάριο Ντράγκι, είπε κατά λέξη«την ώρα που θα βρέχει λεφτά, να μην κρατάμε εμείς ομπρέλα».
Αυτός
ήταν ο Αντώνης Σαμαράς, ο άνθρωπος που έγραψε νέες σελίδες στην ιστορία
του τυχοδιωκτισμού.
Ας ελπίσουμε μόνο να μην τα κάνει τόσο θάλασσα ο
ΣΥΡΙΖΑ και να μην τον δούμε να επιστρέφει καβάλα στο άλογο ως δήθεν
δικαιωμένος.
Της Μαρίνας Μάνη Για
τα πρακτικά της επόμενης ημέρας υπάρχει η εμπειρία του 2012: οι πρώτες
εκλογές έγιναν στις 6 Μαϊου, η νέα Βουλή συγκροτήθηκε σε Σώμα στις 17
του μήνα, διαλύθηκε στις 19 και οι δεύτερες κάλπες στήθηκαν στις 17
Ιουνίου. Αυτή τη φορά υπάρχει
η ιδιαιτερότητα των νέων ψηφοφοριών για την εκλογή Προέδρου της
Δημοκρατίας – πάλι με τρεις προσπάθειες ανά πέντε ημέρες. Με μία
διαφορά: στην πρώτη ψηφοφορία θα απαιτούνται 180 ψήφοι, στην δεύτερη 151
και στην τρίτη θα είναι αρκετή η σχετική πλειοψηφία. Ουδείς
μπορεί να πει με βεβαιότητα ότι, αυτή τη φορά, θα χρειαστεί να γίνουν
και οι τρεις ψηφοφορίες. Ομοίως, δεν μπορεί να προκαταλάβει ότι θα
εξαντληθούν και οι τέσσερις διερευνητικές εντολές που θα δώσει ο Κάρολος
Παπούλιας για τον σχηματισμό κυβέρνησης – εάν δεν αναδειχθεί
αυτοδύναμος νικητής. Τα χρονοδιαγράμματα, στα απώτατα όριά τους, έχουν ως εξής: - 25 Ιανουρίου εκλογές - 26-28 Ιανουαρίου πρώτη διερευνητική εντολή στο πρώτο κόμμα - 29-31 Ιανουαρίου δεύτερη εντολή στο δεύτερο κόμμα - 1-3 Φεβαρουαρίου τρίτη εντολή στο τρίτο κόμμα -
4-6 Φεβρουαρίου σύσκεψη όλων των αρχηγών των (εντός Βουλής) κομμάτων
υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ως ύστατη προσπάθεια να σχηματισθεί
κυβέρνηση. - 6 Φεβρουαρίου συγκρότηση της νέας Βουλής σε Σώμα (εκλογή
Προεδρείου). Η ημερομηνία έχει ήδη ορισθεί στο Προεδρικό Διάταγμα με το
οποίο προκηρύχθηκαν οι εκλογές.
Και... ξανά Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατά
τις πληροφορίες, μεταξύ της συγκρότησης της νέας Βουλής σε Σώμα και της
πρώτης ψηφοφορίας για εκλογή Προέδρου δεν θα μεσολαβήσουν οι πέντε
ημέρες, καθώς η διαδικασία θεωρείται «συνέχεια» αυτής που διακόπηκε με
τη διάλυση της προηγούμενης Βουλής. Εάν ισχύσει αυτό, οι «προεδρικές» ημερομηνίες διαμορφώνονται ως εξής: - 8 Φεβρουαρίου: πρώτη ψηφοφορία για εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. - 14 Φεβρουαρίου: δεύτερη ψηφοφορία - 20 Φεβρουαρίου: τρίτη ψηφοφορία - 21 Φεβρουαρίου: εάν δεν καρποφορήσουν οι τρεις ψηφοφορίες, διάλυση και της νέας Βουλής και προκήρυξη εκλογών Δεν
έχει αποσαφηνιστεί εάν στο ενδιάμεσο των «προεδρικών» ψηφοφοριών θα
μπορεί η νέα κυβέρνηση (...εάν έχει σχηματισθεί) να παρουσιάσει τις
προγραμματικές της δεσμεύσεις στη Βουλή και να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης.
Οι περισσότεροι συνταγματολόγοι απαντούν θετικά... capital.gr
Επειδή
η χώρα βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι, θα ήθελα να θέσω ένα πολύ
σοβαρό ερώτημα, απαιτώντας όμως να μην προσπαθήσει κανένας να ... το απαντήσει αν δεν γνωρίζει το θέμα. Δεν προσφέρονται όλα τα θέματα για χαβαλέ. Ενημερώθηκαν από το Twitter της
Όλγας Κεφαλογιάννη ότι υπάρχει συνέντευξη της στη σημερινή Ελεύθερη
Ώρα. Έτρεξα αμέσως να τη διαβάσω αλλά κατάφερα τελικά να βρω μόνο το
σημερινό πρωτοσέλιδο της εφημερίδας, το οποίο είναι το παρακάτω:
Και ρωτάω: Είχε προφητεύσει ο Παΐσιος την εν λόγω συνέντευξη;...
Θα στηρίξω τον Τσίπρα, αν..."... Λίγες
ώρες πριν ανοίξουν οι κάλπες, ο Γ. Παπανδρέου σε συνέντευξή του στο
"Πρώτο Θέμα" δίνει απαντήσεις σε κρίσιμα και επίδικα θέματα. Ο πρόεδρος του "Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών" μιλάει για τις δημοσκοπήσεις, το εκλογικό
αποτέλεσμα, το ΠΑΣΟΚ, τον Ανδρέα Παπανδρέου, τον Βενιζέλο, τον Σαμαρά,
τον Τσίπρα, τον Καραμανλή, το μνημόνιο, την εκροή καταθέσεων από τις
τράπεζες και τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ
στις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους μας. Εξηγεί
τους λόγους που τον οδήγησαν να δημιουργήσει ένα νέο κόμμα. Υποστηρίζει
πως το Κίνημά του όχι μόνον θα εκπροσωπείται στη νέα Βουλή, αλλά θα
είναι, όπως λέει η θετική έκπληξη της 25ης Ιανουαρίου. Διατείνεται πως
δεν διέσπασε, όπως τον κατηγορεί ο Ευάγγ. Βενιζέλος, το ΠΑΣΟΚ, αλλά το
μετάλλαξε σε "συνιστώσα της Δεξιάς" η σημερινή του ηγεσία και αυτός
προσπαθεί να ανασυγκροτήσει το χώρο του δημοκρατικού σοσιαλισμού
προκειμένου αυτός να ξαναγίνει πλειοψηφία. Τάσσεται
υπέρ της συναίνεσης και της, μετεκλογικά, πολιτικής συνεννόησης ώστε
να σταματήσει η λιτότητα και να υπάρξει ανάπτυξη. Περιγράφει με καθαρό
τρόπο τους όρους υπό τους οποίους θα μπορούσε να στηρίξει μια κυβέρνηση
ΣΥΡΙΖΑ και θέτει ως προϋπόθεση τη διενέργεια δημοψηφίσματος για να
εγκριθεί ή όχι η συμφωνία με τους δανειστές. Τέλος, υποστηρίζει πως ο
Τσίπρας "θα σπάσει το κεφάλι του στον τοίχο" αν νομίζει ότι θα εκβιάσει
την Μέρκελ.
Σε
«μια μάχη για όλους του λαούς της Ευρώπης» ο Αλέξης Τσίπρας, ηγέτης του
ριζοσπαστικού αριστερού κόμματος ΣΥΡΙΖΑ, γράφει η "Liberation", με
κεντρικό τίτλο «Η ώρα του ΣΥΡΙΖΑ».
Εκτός από τη "Liberation", οι εκλογές στην Ελλάδα απασχολούν τα... πρωτοσέλιδα και πολλών άλλων γαλλικών εφημερίδων, από τις μεγάλες ως τις περιφερειακές. Μια πρωτοσέλιδη γεύση:
Η Λε Μοντ έχει πρωτοσέλιδο «χτύπημα» τον τίτλο «Η Ευρώπη ετοιμάζεται για την νίκη του ΣΥΡΙΖΑ» «Ελλάδα:
Η Ελπίδα ότι όλα θα αλλάξουν», με πρώτο πλάνο την αφίσα του ΣΥΡΙΖΑ και
τον ταλαιπωρημένο άνθρωπο που περπατά σε κάποιο δρόμο της Αθήνας, το
πρωτοσέλιδο της Voix Du Nord
«Η ελπίδα» είναι και ο τίτλος της La Marseillaise της Μασσαλίας
«Εξαντλημένοι από τη λιτότητα, οι Έλληνες ψηφίζουν», ο εύγλωττος τίτλος της Ouest France.
Κάποιοι,
επειδή έχουν άφθονο (και αγνώστου προελεύσεως) χρήμα, μας τρέλαναν
στην αφισορύπανση, εκτυπώνοντας διαφημιστικά που κόστισαν την... ζωή χιλιάδων δένδρων. Ελάχιστοι
όμως αντιλαμβάνονται ότι ο κόσμος ξέρει ποιοι πραγματικά είναι, και τα
πολύχρωμα φυλλάδια με τις προεκλογικές υποσχέσεις δεν πρόκειται να
κάνει τους ψηφοφόρους να αλλάξουν την... καλή η κακή γνώμη για αυτούς
που ακολούθησαν την ...πεπατημένη. Αλιεύσαμε την ακόλουθη πληροφορία
από το Facebook βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Βογιατζή , βασικού
εσωκομματικού αντιπάλου του στη Λέσβο Χαράλαμπου Αθανασίου (κλασσικό παράδειγμα προς αποφυγή). Διαβάστε Ο
Υποψήφιος Βουλευτής, Παύλος Βογιατζής, σεβόμενος τις συνθήκες
οικονομικής στενότητας της εποχής, αλλά και το περιβάλλον, δεν τύπωσε
προεκλογικά φυλλάδια, αλλά προσέφερε ένα συμβολικό ποσό από το εισόδημά
του στο Γηροκομείο Μυτιλήνης.
«Δεν
υπάρχουν περιθώρια για σπατάλες και περίσσια προσωπική προβολή. Ο
κόσμος γνωρίζει, αντιλαμβάνεται και σκέπτεται», δήλωσε ο ίδιος....
Σε
κείνο το πολίτευμα που διδασκόμασταν ως δημοκρατία στην Αγωγή του
Πολίτη, τα Μέσα Ενημέρωσης υπηρετούσαν την είδηση, οι δημοσιογράφοι
έλεγχαν την εξουσία και η συνέντευξη ενός πρωθυπουργού στη δημόσια
τηλεόραση επουδενί δεν θα... μπορούσε να είναι η προέκταση της έννοιας του selfie σε τηλεοπτική εικόνα. Το
ότι όλα τα παραπάνω ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα που
βιώνουμε, τόσο στη χώρα μας όσο και διεθνώς, θα ‘πρεπε να μας
προβληματίζει. Όταν όμως τα
πάντα λειτουργούν υπό το ζυγό του κεφαλαίου, τα ΜΜΕ δεν θα μπορούσαν να
αφεθούν στην τύχη τους. Και, προφανώς, δεν αφήνονται. Τα
τελευταία χρόνια στη μνημονιακή Ελλάδα, όπου όλα είναι πλέον
απροκάλυπτα, έχει εκλείψει ακόμη και ο διαχωρισμός σε φιλοκυβερνητικό
και αντικυβερνητικό τύπο. Από πρωθυπουργό Παπανδρέου σε πρωθυπουργό
Σαμαρά, καμία αλλαγή δεν είδαμε στα πρωτοσέλιδα των συστημικών μήντια:
γιατί τώρα πια δεν ενδιαφέρουν οι εναλλαγές των κομμάτων στην εξουσία,
αλλά η «προώθηση των μεταρρυθμίσεων» - όπως... λέγεται
στη νεογλώσσα των μήντια η προώθηση της μνημονιακής πολιτικής σε βάρος
της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Κι ας έφερε αυτό πτώση στις πωλήσεις
των εφημερίδων, μείωση τηλεθέασης και τεράστια κρίση αξιοπιστίας των
ΜΜΕ στην κοινή γνώμη. Άλλωστε τα αφεντικά των μήντια κυρίως
ενδιαφέρονται για τις υπόλοιπες «μπίζνες» τους... Η
τελευταία φράση ισχύει και για όσους δείχνουν να «πιάνουν» την αλλαγή
του πολιτικού σκηνικού και να προσαρμόζονται στη νέα κατάσταση. Η άφιξη
της Huffington Post στην Ελλάδα, με εμπλοκή της οικογένειας Λάτση, είναι
μια μάλλον χαρακτηριστική περίπτωση, καθώς το timing μοιάζει... ιδανικό
αν επιβεβαιωθούν οι μεγάλες αλλαγές στη χώρα. Ταυτόχρονα,
υπάρχει εντονότατη φημολογία ότι και η Γιάννα Αγγελοπούλου -είτε η
ίδια, είτε μέσω της οικογένειας της- εξετάζει την επιστροφή της στον
Τύπο. Μετά το... θαύμα του Ελεύθερου Τύπου και την αποτυχία διείσδυσης
στην Εφημερίδα των Συντακτών, το νέο εγχείρημα -όχι τυχαία- θα είναι μια
αντιμνημονιακή εφημερίδα που θα διάκειται φιλικά σε ενδεχόμενη
κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Η
δημοσιογραφία όπως ασκείται στη μνημονιακή Ελλάδα είναι ένα επάγγελμα
στο οποίο περνάς τη μισή ζωή μιλώντας για πράγματα που δεν γνωρίζεις και
την άλλη μισή σωπαίνοντας γι’ αυτά που έχεις μάθει. Κάπου εκεί μπαίνουν
στο παιχνίδι οι γάτοι του επαγγέλματος. Θα τους αναγνωρίσετε από τον
απροκάλυπτο τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιούν την (όποια) είδηση και τη
μόνιμη προσπάθειά τους να βρίσκονται σε στενό εναγκαλισμό με την
εκάστοτε εξουσία. Ας
πούμε λοιπόν ότι η επόμενη κυβερνητική αλλαγή στην αστική δημοκρατία
φέρνει τον ΣΥΡΙΖΑ στα πράγματα. Τι θα πράξει στο μέτωπο των ΜΜΕ η
Αριστερά; Θα συνδιαλαγεί με όλους αυτούς; Θα τους επιτρέψει να
βρίσκονται σε συνεχή τριβή μαζί της; Τα όρια είναι δυσδιάκριτα και οι
σκιές καταλήγουν ανεξίτηλες. Η οικογένεια Λάτση εμπλέκεται στην υπόθεση
του Ελληνικού, στην Εθνική Τράπεζα και σε ένα σωρό μπίζνες, η νομιμότητα
κάποιων εκ των οποίων (υποτίθεται ότι) αμφισβητείται από τον ΣΥΡΙΖΑ. Η
οικογένεια Αγγελοπούλου θέλει να ηγηθεί της εκμετάλλευσης των
ενεργειακών κοιτασμάτων της χώρας. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ καταλάβει την εξουσία, θα
συνεχίσει να τηρεί σκληρή στάση απέναντι τους ή θα επικρατήσει το
μέτωπο της «λογικής» και του «πολιτικού ρεαλισμού»; Να
πω την αμαρτία μου; Από τα ουρανοκατέβατα μέσα (εφημερίδες,
ηλεκτρονικές σελίδες και ραδιόφωνα) που προκύπτουν απροκάλυπτα για την
εξυπηρέτηση συμφερόντων, μάλλον προτιμώ τον ΔΟΛ του Ψυχάρη (πιπέρι!).
Τουλάχιστον εκείνος υπήρξε πρώτα δημοσιογράφος και μετά έγινε
επιχειρηματίας στην εκμετάλλευση της είδησης. Προτιμώ την Ελευθεροτυπία
του Τεγόπουλου και την Καθημερινή της Βλάχου. Τουλάχιστον τα παραδοσιακά
μαγαζιά ήταν κάποτε κανονικές εφημερίδες, κι ας κατάντησαν μετά
στρατηγεία των μεγαλομπίζνεσμαν. Στη νέα τάξη πραγμάτων φαίνεται ότι
έχουν εκλείψει εντελώς τα όρια, οι αναστολές και τα προσχήματα...
Του Λεύτερη Χαραλαμπόπουλου – “Unfollow”
Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
«Οι
Ευρωπαίοι θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι μια στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ
είναι προς το συμφέρον τους. Διότι ο Αλέξης Τσίπρας είναι η τελευταία
ελπίδα για να διατηρηθεί μια... δημοκρατική Ελλάδα», αναφέρει η γερμανική Tageszeitung Παραθέτουμε το σχετικό δημοσίευμα της Ντόιτσε Βέλε, με τη σειρά που επιλέγει να παρουσιάσει τα δημοσιεύματα: «Η
Ελλάδα ψηφίζει, η Ευρώπη αγωνιά», διαβάζουμε στο πρωτοσέλιδο της
Süddeutsche Zeitung. Η εφημερίδα σημειώνει στον υπότιτλο: «Σε περίπτωση
νίκης του ο Αλέξης Τσίπρας θα κάνει ότι μπορεί για να χαλαρώσει την
πολιτική λιτότητας. Βρυξέλλες και Βερολίνο θα προβάλλουν αντίσταση.
Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις στο ευρώ;». Η
δεύτερη σελίδα της εφημερίδας του Μονάχου φιλοξενεί εκτενές άρθρο για
τον προεκλογικό αγώνα και τα μετεκλογικά σενάρια με τίτλο: «Η κληρονομιά
των Ελλήνων». Στο υπότιτλο διαβάζουμε: «Όλα δείχνουν προς μια νίκη του
ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχουν ωστόσο φόβοι ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα θέσει σε κίνδυνο
όσα έχουν επιτευχθεί μέχρι σήμερα». Η
Tageszeitung του Βερολίνο σημειώνει σε σχόλιό της: «Οι Ευρωπαίοι θα
πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι μια στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ είναι προς το
συμφέρον τους. Διότι ο Αλέξης Τσίπρας είναι η τελευταία ελπίδα για να
διατηρηθεί μια δημοκρατική Ελλάδα. Σε περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ αποτύχει να
ανακουφίσει τη χώρα από τις επιπτώσεις της κρίσης, πολλοί Έλληνες θα
απελπιστούν τόσο που θα στραφούν στην ακροδεξιά ή ακόμα και τους
φασίστες». «Όσο πλησιάζει στην εξουσία, ο ΣΥΡΙΖΑ ρίχνει νερό στο κρασί του»
Η
ελβετική Neue Zürcher Zeitung αναφέρεται στην επομένη των εκλογών: «Για
τον Αλέξη Τσίπρα θα είναι δύσκολο να μετατρέψει την ρητορική κατά της
λιτότητας σε εποικοδομητική πολιτική, χωρίς να υπονομεύσει την
αξιοπιστία του. Επιδιώκει διαπραγματεύσεις με τους ευρωπαίους εταίρους
για ένα νέο κούρεμα. Όμως και μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα εξαρτάται από την
οικονομική στήριξη της Δύσης, η οποία συνδέεται, ως γνωστόν, με όρους.
Σε περίπτωση που ο Αλέξης Τσίπρας κάνει πολλές υποχωρήσεις οι οπαδοί, θα
του γυρίζουν μαζικά την πλάτη. Αν όμως δεν αναζητήσει τον συμβιβασμό με
τους εταίρους η χώρα θα βρεθεί το πιθανότερο αντιμέτωπη με μια νέα
οικονομική κρίση. Έτσι δεν αποκλείεται ο Αλέξης Τσίπρας να βγει
ηττημένος, παρά τη νίκη του στις εκλογές». Η
γαλλική Libération επισημαίνει: «Μια νίκη του ΣΥΡΙΖΑ θα αναγκάσει
πολλούς αρμόδιους στην ΕΕ να σκεφτούν. Η σκληρή αντιμετώπιση της Ελλάδας
από την τρόικα, που οδήγησε σε μια χωρίς προηγούμενο απώλεια
αγοραστικής δύναμη και μαζική ανεργία, δεν θα μπορούσε να μείνει χωρίς
λαϊκή αντίδραση. Σε περίπτωση νίκης του ΣΥΡΙΖΑ δεν αναμένεται πάντως μια
επανάσταση. Όσο πλησιάζει στην εξουσία, το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα
ρίχνει όλο και περισσότερο νερό στο κρασί του. Αυτό που ενδεχομένως θα
γίνει είναι μια συνετή επαναδιαπραγμάτευση του χρέους καθώς και μια
προσεκτική ενίσχυση της κατανάλωσης, που είναι απολύτως απαραίτητη». Στέφανος Γεωργακόπουλος left.gr
Νίκος Ξυδάκης: Η Αλλαγή δεν είναι προνόμιο της Αριστεράς, είναι δικαίωμα του λαού
Συνέντευξη στην Ντίνα Καράτζιου
«Η ψήφος για τη συγκρότηση μιας κυβέρνησης εθνικής και κοινωνικής
σωτηρίας, δεν προϋποθέτει την ύπαρξη ενός «αριστερού» βιογραφικού»,
αναφέρει ο Νίκος Ξυδάκης, υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στη Β Αθηνών. Στη
συνέντευξή του στο «TPP», είναι κατηγορηματικός πως είναι «μονόδρομος
για το ΣΥΡΙΖΑ «Η αποτροπή της αποσάθρωσης της λαϊκής κυριαρχίας και της
καταπάτησης του δημόσιου συμφέροντος». Για το εκλογικό αποτέλεσμα της
Κυριακής, αναφέρει ότι« διαφαίνεται δυνατότητα αυτοδυναμίας». Σε
αντίθετη περίπτωση, εξηγεί, ότι υπάρχουν «πολιτικές δυνάμεις με τις
οποίες μπορούμε να συναντηθούμε», εφόσον αυτές «θα τεθούν ενώπιον της
ιστορικής ευθύνης να στηρίξουν μια κυβέρνηση εθνικής και κοινωνικής
σωτηρίας, χωρίς στενά κομματικό χαρακτήρα». -Για ποιο λόγο αποφασίσατε να αφήσετε τη δημοσιογραφία για την πολιτική; «Όσα
συνέβησαν τα τελευταία χρόνια υπήρξαν συνταρακτικά. Τα παρακολουθούσα
από την πρώτη γραμμή της ενημέρωσης. Τα άρθρα μου ήταν έτσι κι αλλιώς
πολιτικές αναλύσεις και δημόσιες παρεμβάσεις. Βίωνα τις ιστορικές
στιγμές. Ύστερα, υπάρχει ένα σημείο καμπής στη ζωή των ανθρώπων όταν
πρέπει να πάρουν μια απόφαση. Να κάνουν μια επιλογή. Ως πολιτικό ον,
έκανα τη δική μου. Εκτίθεμαι στην πολιτική για να προσφέρω με τις δικές
μου δυνάμεις από ένα διαφορετικό βήμα. Από την άλλη, η επιλογή αυτή,
σκέφτομαι, δεν είναι μόνιμη. Θα βοηθήσω όπως μπορώ, με όλες μου τις
δυνάμεις και με όλο το γνωστικό και εμπειρικό φορτίο που διαθέτω. Για το
συλλογικό καλό. Εκτίθεμαι στους συμπολίτες μου, στη Β΄ Αθηνών, σε αυτές
τις εκλογές και κατ’ αρχήν ζητώ να επικροτήσουν με την ψήφο τους την
απόφαση αυτή. Πολλά θα εξαρτηθούν από τις εξελίξεις. Δεν είναι κάτι που
μπορώ από τώρα να προκαθορίσω. Δεν είμαι επαγγελματίας πολιτικός, μέλος
κάποιου κόμματος, και δεν σκοπεύω να γίνω στο άμεσο μέλλον. Ας πούμε πως
είμαι ένας από τα εκατομμύρια των συμπολιτών μου, που είδα πράγματα που
δεν μου αρέσουν και που θέλω να τα αλλάξω». Ολόκληρη η συνέντευξη :ΕΔΩ
Σαμαράς - Τσίπρας δίνουν τη μάχη για το 10% των αναποφάσιστων
Η μάχη των συγκεντρώσεων και των
εντυπώσεων ολοκληρώνεται τα μεσάνυχτα απόψε για τα επιτελεία Σαμαρά και
Τσίπρα που εστιάζουν πλέον στη μάχη των αναποφάσιστων.
Η μάχη των συγκεντρώσεων και των εντυπώσεων ολοκληρώθηκε τα μεσάνυχτα για τους κ. Σαμαρά και Τσίπρα ,καθώς έπεσε τυπικά η αυλαία της προεκλογικής περιόδου, και αρχίζει η υπέρ πάντων μάχη για την ψήφο των αναποφάσιστων. Η
«δεξαμενή» των αναποφάσιστων κινείται περίπου στο 10% - σύμφωνα με την
τελευταία δημοσκόπηση της GPO για το Mega το ποσοστό των αναποφάσιστων
κινείται στο 9,3% από 11,5% που ήταν την περασμένη Δευτέρα - και
αποτελεί πλέον το επίζηλο κομμάτι ψηφοφόρων για τους κ.Τσίπρα και
Σαμαρά. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ διεκδικεί την ψήφο τους για να
διευρύνει την ούτως ή άλλως διαφαινόμενη μεγάλη διαφορά και να τους
αποτρέψει να οδηγηθούν σε άλλα μικρότερα κόμματα όπως οι Ανεξάρτητοι
Ελληνες και το κόμμα του Γ. Παπανδρέου που είναι οι κύριες απειλές για
την αυτοδυναμία του. Ο Αντώνης Σαμαράς πάλι παλεύει να αντλήσει
ψηφοφόρους της τελευταίας στιγμής από τους αναποφάσιστους να κλείσει
την ψαλίδα που φαίνεται να παγιώνεται πολύ πάνω από τις 6 μονάδες.
Στόχος εξαιρετικά δύσκολος καθώς η ΝΔ παρουσιάζει αντί να ενισχύει την
συσπείρωσή της όσο πλησιάζει η ώρα της κάλπης εμφανίζει αυξητική τάση
αποσυσπείρωσης. Εξάλλου η ΝΔ δεν μπορεί να παλέψει με τον σχεδόν
αδυσώπητο κανόνα των εκλογών που θέλει τελικά τον κύριο όγκο των
αναποφάσιστων να καταλήγει στην αγκαλιά του πρώτου και νικητή. Που τοποθετούν τον εαυτό τους οι αναποφάσιστοι Από
την κρίσιμη μάζα των αναποφάσιστων σύμφωνα με τα στοιχεία της
δημοσκόπησης που διενήργησε η Marc για τον Alpha η η πλειοψηφία - το
28,8% - αυτοπροσδιορίζεται πολιτικά στον χώρο του κέντρου. Από
τον χώρο του Κέντρου ως την ακροδεξιά τοποθετεί τον εαυτό του το 48,6%
ενώ από το χώρο του κέντρου ως την αριστερά τοποθετεί τον εαυτό του το
55%. Ενώ το 24,3% αποφεύγει να τοποθετηθεί με βάση αυτή την πολιτική κλίμακα. από thetoc.gr
Ο επικοινωνιολόγος συμβουλεύει τον
Αλέξη Τσίπρα να προχωρήσει σε μια ευρεία συμμαχία και να συνεργαστεί με
τη μεγάλη πολιτική δεξαμενή του κέντρου.
Να επιιδιώξει μια ευρεία κυβερνητική συμμαχία, στην οποία θα καίριο ρόλο θα διαδραματίσει η μεγάλη πολιτική δεξαμενή του κέντρου, συμβουλεύει ο επικοινωνιολόγος Γιάννης Λούλης τον Αλέξη Τσίπρα σε πρόσφατο άρθρο του.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Και
ο Τσίπρας; Αν νικήσει, το μεγάλο του στοίχημα είναι η συνεργασία με
δυνάμεις του Κέντρου, η απομόνωση των δικών του άκρων και η υπεύθυνη
διαπραγμάτευση με τους εταίρους μας.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Ο Γιάννης Λούλης
υπενθυμίζει στο άρθρο του ότι «παντού και πάντα οι φιλόδοξοι κομματικοί
σχηματισμοί στοχεύουν στη δεξαμενή του μεσαίου χώρου. Αυτός ο χώρος έκρινε τους νικητές σε όλες τις μάχες της μεταπολίτευσης.
Ο χώρος παρέμεινε μεγάλος, αλλά όχι στατικός. Ήταν αριστερόστροφος.
Μετά έγινε πραγματιστικός. Ήθελε ένα μεγάλο δημόσιο τομέα. Μετά ήθελε να
τον περιορίσει. Ο επικοινωνιολόγος επισημαίνει τις σαρωτικές αλλαγές που έφερε η κάθετη πτώση των ποσοστών του ΠΑΣΟΚ και της «Σαμαρικής ΝΔ»: «Θρυμματιζόμενος
ο μεσαίος χώρος απελευθέρωσε τους ψηφοφόρους του, που οργισμένα
κινήθηκαν έξω από τα όριά του. Έκαναν άλματα παντού.» Ο Γιάννης Λούλης τονίζει ότι αν ο Αλέξης Τσίπρας νικήσει στις εκλογές της Κυριακής «το
μεγάλο του στοίχημα είναι η συνεργασία με δυνάμεις του Κέντρου, η
απομόνωση των δικών του άκρων και η υπεύθυνη διαπραγμάτευση με τους
εταίρους μας. Αλλιώς, η δεξαμενή του μεσαίου χώρου που θα κερδίσει
προσωρινά, θα αδειάσει από τη μια μέρα στην άλλη.»
..."Eν ταυτη τη νυκτι πριν αλεκτορα φωνησαι τρις απαρνηση με" κατά Ματθαίον 26, 34
-----
Και ξαφνικά το ΒΗΜΑ «βάφτηκε» κόκκινο
Με τον Αλέξη Τσίπρα σε
πρώτο...πρωθυπουργικό πλάνο σε ένα «βαθύ κόκκινο φόντο» κυκλοφορεί αύριο
το ΒΗΜΑ της Κυριακής ολοκληρώνοντας μια ακόμη κυβίστηση του ΔΟΛ. Πολιτικη
| upd:
Με τον Αλέξη Τσίπρα σε πρώτο...πρωθυπουργικό πλάνο και τις
εξαγγελίες του για το «σχέδιο» του ΣΥΡΙΖΑ για την επόμενη μέρα, μέσα σε
ένα βαθύ κόκκινο φόντο, κυκλοφορεί αύριο το ΒΗΜΑ της Κυριακής. Το
πρωτοσέλιδο της εφημερίδας έρχεται να επιβεβαιώσει την ...ταχύτητα με
την οποία ο Δημοσιογραφικός 'Ομιλος Λαμπράκη παραδοσιακά αλλάζει
«σημαίες ευκαιρίας» πριν το επόμενο καράβι της εξουσίας, εμφανιστεί στον
κάβο. Ο επιχειρούμενος εναγκαλισμός του συγκροτήματος με την
«κυβέρνηση της Αριστεράς» έγινε δημόσιος στις αρχές του Ιανουαρίου όταν
το ΒΗΜΑ της Κυριακής «πριμοδότησε» με επίσης πρωτοσέλιδο δημοσίευμα την «Ευκαιρία της Αριστεράς» κρίνοντας ως «ιστορικών διαστάσεων» την «πολιτική ανατροπή από ενδεχόμενη πρωτιά Τσίπρα». Στον ΔΟΛ τηρούν με θρησκευτική ευλάβεια τις παραδόσεις τους. Ακόμη και στις κυβιστήσεις. Που έχουν παρελθόν και μάλλον και μέλλον. Διαβάστε εδώ --------
Ωστόσο
ο επιχειρούμενος εναγκαλισμός δεν βρίσκει πολύ πρόθυμους από την
απέναντι πλευρά καθώς από τα ψηλά της Κουμουνδούρου δηλώνουν πως δεν
έχουν καμία διάθεση για νέες αγάπες με τη μιντιακή διαπλοκή. thetoc.gr
(ο τίτλος είναι τής "Ν.Μ.")
Κατεβαίνοντας χθες στο κέντρο,
είδα για πρώτη φορά αφίσα του προέδρου Καρατζαφέρη (των offshore) σε
προεκλογικό περίπτερο στη Σταδίου. Δείχνει τελείως φουκαράς. Ποζάρει με
το κακομοίρικο πληγωμένο χαμόγελο που θέλει να πει «υπάρχω ακόμη», φορά
ένα παλιομοδίτικο μπεζ κοστούμι (μα ποιος φορά σήμερα μπεζ;) και κρατά
επιδεικτικά ένα απλό στυλό Bic. Στον καρπό του άλλου χεριού, εξίσου
επιδεικτικά, προβάλλει ένα κοινό ρολόι Swatch. Το θλιβερότερο όλων όμως
είναι το άψογα βαμμένο μαλλί: σαν να κοιτάζεις τα αποκαΐδια ενός σπιτιού
που ισοπεδώθηκε και να βλέπεις, π.χ., ένα παιδικό καρεκλάκι ή,
καλύτερα, τη λεκάνη της τουαλέτας ανέπαφη...
από τή στήλη "ΦΑΛΗΡΕΥΣ" τής "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ" (η φωτό δική μας)
ΒΙΝΤΕΟ... Γλώττα
λανθάνουσα, τ' αληθή λέει και ο υπουργός της κυβέρνησης, Μιλτιάδης
Βαρβιτσιώτης, δύο μέρες πριν τις εκλογές παραδέχεται ότι... την επόμενη μέρα εγγύηση πολιτικής σταθερότητας είναι η πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ!!! Όταν
ο δημοσιογράφος είπε: "Και να πάμε στον κ. Βαρβιτσιώτη… που είναι
δεύτερο κόμμα" κατέβασε το κεφάλι ψελλίζοντας ότι προτρέχουν στη
συζήτηση. Απ' ότι φαίνεται όμως πραγματικά τα έχασε: "Εγώ θεωρώ λοιπόν,
ότι η επόμενη μέρα είναι μια μέρα πολιτικής σταθερότητας, με πρωτιά στον
ΣΥΡΙΖΑ!" Εμείς το γνωρίζουμε, χαιρόμαστε όμως, που το επιβεβαιώνεται…
Τρίτη η Χρυσή Αυγή, ψήφο-ψήφο η είσοδος στη Βουλή για Κίνημα-ΑΝΕΛ... Έχουμε χάσει το μπούσουλα με τις δεκάδες δημοσκοπήσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας αλλά όλες σιγά-σιγά αρχίζουν και... συμφωνούν ως προς μερικά ποσοστά. Στην
παραπάνω φωτογραφία βλέπετε την τελική εκτίμηση αποτελέσματος από την
Κάπα Research για λογαριασμό του ΒΗΜΑτος όπου όπως αναμενόταν η Χρυσή
Αυγή περνά στη 3η θέση και τόσο το Κίνημα όσο και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες
δίνουν μάχη ψήφο-ψήφο για την είσοδο στη Βουλή. Η
μάχη των δυο αυτών κομμάτων αποτελεί παράλληλα και μάχη για την
αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ καθώς αυτή θα καθοριστεί από τον αριθμό των
κομμάτων που θα πετύχουν την είσοδο τους στη Βουλή. To
μόνο με το οποίο δεν με βρίσκει σύμφωνο η συγκεκριμένη δημοσκόπηση
είναι η διαφορά ΣΥΡΙΖΑ-Νέας Δημοκρατίας την οποία αναμένω σημαντικά
μεγαλύτερη...
...να στερήσει από τον Τσίπρα την αυτοδυναμία... 
.jpg)
