Απόρρητα έγγραφα: Πώς ο Ερντογάν εκβιάζει την ΕΕ

Αποκάλυψη

19:14 | 08 Φεβ. 2016

tvxs.gr

Οι απειλές του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προς την ΕΕ και η αποτυχημένη διαπραγματευτική τακτική της Κομισιόν έρχονται στο φως μέσω εμπιστευτικών εγγράφων, τα οποία δημοσιεύει το Euro2Day. Τα έγγραφα δημοσιεύονται ενώ η καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ, που πίεζε για την εν λόγω συμφωνία, βρίσκεται στην Άγκυρα για να συζητήσει με την τουρκική ηγεσία τη διαχείριση της προσφυγικής κρίσης. Η Άγκυρα από την πλευρά της συνεχίζει να πιέζει για σημαντικά ανταλλάγματα. Μέχρι σήμερα τίποτα από τη συμφωνία του Νοεμβρίου μεταξύ Κομισιόν και Τουρκίας δεν έχει υλοποιηθεί και οι προσφυγικές ροές συνεχίζονται με αμείωτη ένταση.

Όπως προκύπτει από τα εμπιστευτικά έγγραφα που δημοσιεύει το Euro2Day, από τις 16 Νοεμβρίου και όταν είχε ήδη συμφωνηθεί το λεγόμενο «Σχέδιο Δρασης» μεταξύ Τουρκίας και Κομισιόν, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σε συνάντηση που είχε με τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ και τον πρόεδρο της Κομισιόν Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ στην Αττάλεια της Τουρκίας, απείλησε ότι εάν η ΕΕ δεν συνδέσει το προσφυγικό με την επιτάχυνση των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας, τότε η Άγκυρα «θα στείλει με λεωφορεία πρόσφυγες σε Ελλάδα και Συρία και θα αφήσει τους πρόσφυγες και δη μικρά παιδιά να πνίγονται στις ακτές της».
Επίσης ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ανακοίνωσε πως δεν αποδέχεται τα 3 δισεκατομμύρια ευρώ για δύο χρόνια που είχε συμφωνήσει και θέλει 3 δισεκατομμύρια το χρόνο τουλάχιστον, διαφορετικά, όπως απειλούσε, δεν θα υπάρξει συμφωνία. Ο Τούρκος πρόεδρος ζήτησε επίσης άνοιγμα όλων των κεφαλαίων ένταξης συντομότερα και τόνισε πως δεν επιδέχεται υποδείξεις από την Κομισιόν.
Σύμφωνα μάλιστα με όσα προκύπτουν από τα έγγραφα, η Κομισιόν σκοπίμως καθυστέρησε τη δημοσιοποίηση της έκθεσης προόδου της Τουρκίας, μετά από αίτημα του ίδιου του Ερντογάν για να τον βοηθήσουν να κερδίσει τις εκλογές.
Ανώτερη πηγή, που συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις και την οποία επικαλείται το Euro2Day, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ήταν αλαζονικός, εριστικός και οι τόνοι της συζήτησης είχαν ανέβει επικίνδυνα, σε σημείο που η συνάντηση ολοκληρώθηκε χωρίς συμφωνία. Αξίζει να σημειωθεί πως το περιστατικό αποσιωπήθηκε από την ΕΕ, ενώ τα κράτη μέλη δεν ενημερώθηκαν όπως έπρεπε. Στους δημοσιογράφους δόθηκε επίσης διαφορετική ενημέρωση καθώς διατάχθηκε πλήρης συσκότιση.
Από τα εμπιστευτικά έγγραφα φαίνεται πως η Άγκυρα έφερε την ΕΕ στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης, έκανε μια συμφωνία βασισμένη σε υποσχέσεις και έκτοτε εκβιάζει και ζητάει περισσότερα προκειμένου να την υλοποιήσει.
Την ίδια στιγμή, η Γερμανία ρίχνει το φταίξιμο στην Κομισιόν για τις λάθος διαπραγματεύσεις και η Άνγκελα Μέρκελ, που βρίσκεται σήμερα στην Τουρκία, κινείται στη λογική πως μόνο εάν ικανοποιηθεί η Τουρκία θα σταματήσουν οι προσφυγικές ροές. Σύμφωνα με το Euro2Day, το νέο τουρκικό πλάνο εμπλέκει την ΕΕ και στις στρατιωτικές επεμβάσεις στη Συρία, με πρόσχημα το προσφυγικό. Διεκδικεί ακόμη περίπου 30 δισεκατομμύρια ευρώ από «παγκόσμιους δωρητές» για να κρατήσει τους πρόσφυγές στα εδάφη της ενώ φέρνει τις ελληνοτουρκικές διαφορές και το Κυπριακό στο τραπέζι της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ώστε να «λάβει» και από εκεί υποχωρήσεις που δεν άπτονται στο ευρωπαϊκό κεκτημένο.

Οι αποκαλυπτικοί διάλογοι όπως προκύπτουν από τα έγγραφα:
ακολουθούν οι διάλογοι...

Πληγωμένη και θυμωμένη η κοινωνία…

Οι διαδηλώσεις κατά του ασφαλιστικού και του φορολογικού είναι μαζικές, είναι δυναμικές, αντέχουν, έχουν...

καθαρό, τακτικό στόχο (να αποσυρθούν οι ιδέες της κυβέρνησης), χωρίς όμως σαφή εναλλακτική πρόταση στις δεδομένες συνθήκες και, κυρίως, με σημαντικές αποκλίσεις σ’ ό,τι αφορά το μείζον διακύβευμα: Ποιος είναι ο αντίπαλος;

Αλλοι εγκαλούν αποκλειστικά την κυβέρνηση γιατί, αντί να συμφωνήσει με τους εταίρους αμέσως μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015, πήγε σε μια άσκοπη πολύμηνη διαπραγμάτευση, απέτυχε και έφερε το τρίτο Μνημόνιο.

Αλλοι ενοχοποιούν συλλήβδην τα μνημόνια, οι συνέπειες των οποίων λειτουργούν σωρευτικά, και άλλοι τον καπιταλισμό γιατί αυτός είναι η μήτρα όλων των δεινών.

Αλλοι θέλουν έξοδο από την ευρωζώνη, αλλά παραμονή στην Ευρωπαϊκή Ενωση, άλλοι επιθυμούν αποχώρηση της Ελλάδας και από τις δύο συλλογικότητες και άλλοι πιστεύουν ότι αν αντικατασταθεί αυτή η κυβέρνηση από κάποια άλλη (π.χ. οικουμενική ή συνεργασίας με κορμό τη Ν.Δ.) τα πράγματα θα βελτιωθούν γιατί οι δανειστές θα γίνουν πιο διαλλακτικοί.

Σύγχυση; Σίγουρα.

Ανάλογη εικόνα έχουμε και από μια πρόσφατη μελέτη. Διαβάζοντας την έρευνα της GPO, που έγινε για λογαριασμό της «διαΝΕΟσις» (δεξαμενή σκέψης που ιδρύθηκε από τον τέως πρόεδρο του ΣΕΒ Δημ. Δασκαλόπουλο), δεν είναι δυνατόν να μην απορήσεις με τα ευρήματα. Σύμφωνα με τις απαντήσεις, τα μεγαλύτερα κακά για τους Ελληνες είναι με σειρά εμφάνισης στον κατάλογο: το Ισλάμ (72,9%), ο κομμουνισμός (77,8%), ο καπιταλισμός (70,6%), οι πολυεθνικές (66,5%), η Δεξιά (58,9%), η Αριστερά (51,5%).

Και ενώ, όπως προκύπτει από την έρευνα, ο καπιταλισμός θεωρείται κάτι πολύ κακό (από κοντά και η Δεξιά), οι πολίτες έχουν θετική άποψη για τις αποκρατικοποιήσεις (56,3%), την οικονομία της αγοράς (60,1%), τις αγορές γενικώς (62,7%) και την ανταγωνιστικότητα (84,4%), δηλαδή για όλα όσα συγκροτούν το σύμπαν του καπιταλισμού. Ταυτοχρόνως αποθεώνουν τον σοσιαλισμό σε ποσοστό 60,6%, παρ’ ότι απορρίπτουν την Αριστερά, όπως είδαμε παραπάνω.

Επίσης η συμμετοχή της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ενωση δεν αξιολογείται θετικά αφού το 46,2% των πολιτών εκτιμά ότι «η χώρα ζημιώθηκε», έναντι του 28,2% που υποστηρίζει ότι «η χώρα είναι κερδισμένη».

Βγαίνει συμπέρασμα; Οχι. Αν δεν έχεις τον άλλον απέναντί σου για να τον «ανακρίνεις» δεν μπορείς να καταλάβεις από μια μονολεκτική και εν πολλοίς αφοριστική απάντηση ούτε πώς σκέφτεται ούτε από ποια μονοπάτια οδηγήθηκε στον εγκωμιασμό ή στην αποδοκιμασία των συγκεκριμένων εννοιών.

Το σίγουρο πάντως είναι ότι η ελληνική κοινωνία είναι θυμωμένη (με το δίκιο της) γι’ αυτά που συμβαίνουν, ταυτοχρόνως όμως είναι μπερδεμένη σχετικά με το τι φταίει και κυρίως με το τι πρέπει να γίνει.

Το ξεκαθάρισμα είναι ευθύνη των κομμάτων. Ωστόσο, κι αυτά δεν είναι σε καλύτερη κατάσταση, αν κρίνουμε από τον δημόσιο λόγο τους.

Τάσος Παππάς

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Όπως και να έχει, οι δρόμοι δεν ανήκουν στους αγρότες

Η συζήτηση για την ασφάλιση και τη φορολόγηση των αγροτών είναι μεγάλη και σύνθετη, πόσο μάλλον για τα ελληνικά κόμματα και τα ελληνικά ΜΜΕ που δεν έχουν μάθει να αναλύουν σε βάθος τα διάφορα ζητήματα που απασχολούν την επικαιρότητα.

Υποψιάζομαι ότι η πραγματικότητα έχει καταστήσει ανεπίκαιρα και άδικα τα αιτήματα των αγροτών αλλά δεν είμαι ο πλέον ειδικός για να αναλύσει το θέμα, γι' αυτό και επιλέγω να επικεντρωθώ σε μια μόνο πτυχή του, αυτή που αφορά το νόμο και την τάξη.

Αν δεν μπορούμε να τα βρούμε στα υπόλοιπα, ας συμφωνήσουμε τουλάχιστον στο βασικό: οι δρόμοι δεν ανήκουν στους αγρότες. Δεν έχουν το παραμικρό δικαίωμα να κόβουν στα δυο τη χώρα, δεν νομιμοποιούνται να δυσκολεύουν τόσο πολύ τη ζωή των υπολοίπων Ελλήνων.

Αν αυτό ακουστεί δυνατά και καθαρά στο δημόσιο διάλογο από όλες τις πολιτικές δυνάμεις, ίσως η χώρα να προχωρήσει μισό βήμα μπροστά. Προς το παρόν, εκτιμώ ότι κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει.

parapolitiki.com