Αι Πάπιαι εις τό Αμέρικα (όπως εν Ελλάδι αι ...κόται) είναι ενίοτε κουτούτσικαι!... Διά τούτο μήν δίδετε καί τεραστίαν βάσιν εις τά λεγόμενα τού Daffy Duck... ...καθότι καί ο Βαρούφαξ πού "τόκανε τό λάθος μετά μεγάλου πάθους", τί κατόρθωσε ; Δυστρόπησεν η φορβάς καί (ημπορεί μέν, σφόδρα ενοχληθείσα, νά μήν αφόδευσε παρά αλωνίοις) ελάκτισεν, όμως -αίφνης καί βιαίως- τόν δυστυχή Ιωάνη όστις, οσονούπω, "μάς τελειώνει" ...αύτανδρος καί ατυχήσας! Δ.Ν.Α.
Λίγα λόγια για τόν Daffy Duck: Φιγούρα των κινουμένων σχεδίων, που γεννήθηκε στα στούντιο της Warner
το 1937. Πρόκειται για μία υστερική μαύρη πάπια, που έφερε την τρέλα στον κόσμο των καρτούν. Μέχρι τότε, στη θεματική των κινουμένων σχεδίων κυριαρχούσαν καθημερινοί χαρακτήρες, όπως ο Μίκυ Μάους. Ο
Ντάφυ Ντακ (Daffy Duck) είναι δημιούργημα του μεγάλου...
Μία
απίθανη … «σύμπτωση» παρατηρεί ο πρώην υπουργός της κυβέρνησης
Παπανδρέου και νυν κορυφαίο στέλεχος του Κινήματος Δημοκρατών
Σοσιαλιστών, Σωκράτης Ξυνίδης. Σημειώνοντας ότι... κατά
το χρονικό διάστημα που διανύουμε εξελίσσονται δύο δίκες, αυτή για το
σκάνδαλο με τις μίζες για τους εξοπλισμούς με κατηγορούμενο τον Άκη
Τσοχατζόπουλο και η άλλη με κατηγορούμενους τους εμπλεκόμενους στις
ανταλλαγές στο σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου, παρατηρεί ότι αυτές
συνδέονται «κατά απίθανη σύμπτωση» τα ονόματα των ίδιων off shore
εταιρειών NOBILIS και TORCASO. «Ακόμη
τις συνδέουν οι ιδιοκτησίες της Μονής Βατοπεδίου και της οικογένειας
του Άκη Τσοχατζόπουλου στην οδό Κόμνα Τράκα», σημειώνει σε ανάρτησή του
στο προσωπικό του ιστολόγιο,για να συμπεράνει με νόημα πως «αν δεν
απαντηθεί με πειστικό τρόπο στην κοινωνία πώς είναι δυνατόν να υπάρχει
αυτή η απίθανη σύμπτωση, δεν πρόκειται να επέλθει κάθαρση»… Αφού,
λοιπόν, αναρωτιέται και μάλλον εύλογα«πώς ‘έτυχε’ ανάμεσα στις
εκατοντάδες off shore εταιρείες παγκοσμίως, οι ίδιες να εμπλέκονται στις
δύο υποθέσεις», καλεί τη Δικαιοσύνη να απαντήσει. Καλεί
βεβαίως και τα κόμματα να τοποθετηθούν,αλλά εκεί οι προσδοκίες του
είναι μικρές. Διότι, ίσως –όπως αφήνει να εννοηθεί-«μέσα στον έρωτα της
κυβερνητικής ριζοσπαστικής αριστεράς και καραμανλικής δεξιάς η αλήθεια
δεν χωρεί»…
«Κάτω από την Ιστορία δεν υπάρχει διαχωριστική γραμμή», δήλωσε η Άνγκελα Μέρκελ προσθέτοντας ότι «εμείς, οι Γερμανοί, έχουμε... σε
αυτό το ζήτημα μία ιδιαίτερη ευθύνη να αντιμετωπίζουμε με προσοχή,
ευαισθησία και επίγνωση τα όσα προκαλέσαμε την περίοδο του
εθνικοσοσιαλισμού». Η δήλωση
της έγινε λίγες μέρες πριν την συμπλήρωση 70 ετών από τη λήξη του Β'
Παγκοσμίου Πολέμου και δεν είναι καθόλου χωρίς σημασία, όταν υπάρχουν
συζητήσεις γύρω από τα ελληνικά αιτήματα για καταβολή πολεμικών
επανορθώσεων από τη Γερμανία. «Βεβαίως
είναι επίσης σημαντικό το γεγονός ότι, για παράδειγμα, δεν έχουμε μόνο
τη συζήτηση με την Ελλάδα, αλλά και με πολλές άλλες χώρες», δήλωσε η
Καγκελάριος, χωρίς όμως να αναφερθεί ευθέως στο ζήτημα των πολεμικών
αποζημιώσεων και του κατοχικού δανείου. Οι
δηλώσεις της έρχονται λίγες μόνο ώρες μετά τη συνέντευξη που έδωσε ο
πρόεδρος της Γερμανίας Γιόακιμ Γκάουκ στην εφημερίδα Sueddeutsche
Zeitung στην οποία εξέφρασε την υποστήριξή του προς τα αιτήματα της
Αθήνας σχετικά με την καταβολή πολεμικών επανορθώσεων. avgi.gr
Δείτε ΦΩΤΟ Την
Κυριακή 3 Μαΐου συμπληρώνονται τέσσερα χρόνια χωρίς τον Θανάση Βέγγο,
τον ηθοποιό που άφησε ανεξίτηλο σημάδι στην ιστορία του ελληνικού
κινηματογράφου. Στη... μνήμη
του μεγάλου μας ηθοποιού, την ίδια ημέρα, θα πραγματοποιηθεί προβολή
του ντοκιμαντέρ «Ένας άνθρωπος παντός καιρού» (2004) του Γιάννη
Σολδάτου, στον κινηματογράφο «Αλκυονίδα». Πρόκειται για μια ταινία -
αφιέρωμα στον «καλό μας άνθρωπο», με σπάνιες μαρτυρίες του ίδιου του
ηθοποιού, φίλων, συγγενών και συνεργατών του, βασισμένη στο ομότιτλο
βιβλίο του Γιάννη Σολδάτου. Στην
διάρκειά της, παρακολουθούμε την πορεία του θρυλικού ηθοποιού, μέχρι να
καθιερωθεί στη συνείδηση του Έλληνα, ως «ένα από τα ελάχιστα πρόσωπα
της σύγχρονης νεοελληνικής Ιστορίας που γνωρίζει την πάγκοινη αποδοχή,
αναγνώριση, εκτίμηση και συμπάθεια». Σε μια σπάνια εμφάνιση ο γιος του,
Βασίλης Βέγγος, περιγράφει άγνωστες πτυχές από την καθημερινότητα του
πατέρα του. ____________
_____ Τέσσερα
χρόνια συμπληρώνονται από το θάνατο του Θανάση Βέγγου, του ηθοποιού που
άφησε ανεξίτηλο το σημάδι του στην ιστορία του ελληνικού
κινηματογράφου. «Δουλεύω με το ένστικτο, δεν έχω κανένα ταλέντο, μόνο
αυτή τη φάτσα», έλεγε ο ίδιος. «Εδώ είναι αποτυπωμένη όλη η μιζέρια, όλη
η δυστυχία, όλος ο πόνος του ασήμαντου Έλληνα».
Παρακάτω θά διαβάσετε λίγες λεπτομέρειες από τό βιογραφικό του ----- Γεννημένος
το Μάιο του 1927 στον Πειραιά, από φτωχή οικογένεια...
BINTEO... Η
21χρονη Γερμανίδα Ζοζεφίνε Βιτ που έκοψε τη... χολή και τις δηλώσεις
του Ευρωπαίου κεντρικού τραπεζίτη Μάριο Ντράγκι, βρέθηκε στην Αθήνα πριν
από λίγες ημέρες. Προσκεκλημένη του... Λάκη
Λαζόπουλου για να εμφανιστεί στην εκπομπή του, η φοιτήτρια Φιλοσοφίας
στο Αμβούργο και ακτιβίστρια της FEMEN, μιλάει στην κάμερα του Popaganda
για την Ελλάδα και την Ευρώπη, επιδεικνύοντας ωριμότητα παρά το νεαρό
της ηλικίας της. «Σαν
Ευρωπαίοι πρέπει να ανοίξουμε τις πύλες μας. Είναι τόσο κυνικό να λέμε
πόσο φιλελεύθεροι και ανοιχτόμυαλοι είμαστε, όταν χιλιάδες άνθρωποι
πεθαίνουν στα σύνορα μας. Και οι άνθρωποι συγκινούνται πιο πολύ από ένα
αεροπορικό ατύχημα, το οποίο είναι τρομακτικό γεγονός, για το οποίο
υπήρξαν χιλιάδες λεπτά σιγής, αλλά όχι για όσους χάθηκαν στην Μεσόγειο.
Και αυτό γιατί είμαστε ρατσιστές. Οι Ευρωπαίοι είναι ρατσιστές. Και από
τις πολιτικές της ΕΚΤ οι άνθρωποι γίνονται φασίστες γιατί πιστεύουν στα
ψέματα. Οι φασίστες πουλάνε τα ψέματά τους όταν υπάρχει φτώχεια...»,
αναφέρει μεταξύ άλλων, στο σχετικό βίντεο που ακολουθεί.
Αξίζει
να σημειωθεί πως πριν από την... έκπληξη στον Ντράγκι, η Ζοζεφίνε,
γυμνόστηθη μαζί με άλλες ακτιβίστριες της οργάνωσης FEMEN, είχε
διαμαρτυρηθεί κατά του Βλαντιμίρ Πούτιν, στην επίσκεψή του μαζί με την
Άνγκελα Μέρκελ στο Ανόβερο, τον Απρίλη του 2013. Πέρασε δε και τέσσερις
εβδομάδες σε φυλακή της Τυνησίας λίγους μήνες αργότερα, έχοντας
καταδικαστεί για αντίστοιχη κινητοποίηση κατά της σύλληψης μιας Τυνήσιας
φεμινίστριας. Δείτε τό VIDEO :
UKI GONI THE NEW YORK TIMES Οταν ο πρόεδρος Αδόλφος Σαά ανακοίνωσε στο
Κογκρέσο στις 23 Δεκεμβρίου του 2001 ότι «το κράτος της Αργεντινής θα
διακόψει την εξυπηρέτηση του εξωτερικού τους χρέους», οι βουλευτές
πετάχτηκαν στον αέρα από τη χαρά τους. Οι ζητωκραυγές τους μετατράπηκαν
γρήγορα στην ιαχή «Α-ργε-ντι-νή! Α-ργε-ντι-νή!». Σήμερα είναι η Ελλάδα,
υπό την ηγεσία ενός προσφάτως εκλεγέντος λαϊκίστικου αριστερού κόμματος,
του ΣΥΡΙΖΑ, αυτή που σκέφτεται να προχωρήσει σε μια εξίσου δραστική,
μονομερή, διακήρυξη ανεξαρτησίας από τους ξένους πιστωτές και τους
διεθνείς οργανισμούς. Οικονομολόγοι σαν τον Νουριέλ Ρουμπινί
υποστηρίζουν εδώ και χρόνια ότι η Ελλάδα θα πρέπει να «χρεοκοπήσει και
να εγκαταλείψει το ευρώ», προσθέτοντας ότι η οικονομία της Αργεντινής
αντί να καταστραφεί, αντιθέτως ευημέρησε σύντομα και ότι το ίδιο θα
πρέπει να κάνει και η Ελλάδα. Ηταν όμως τόσο ρόδινα για τον λαό της
Αργεντινής τα χρόνια που ακολούθησαν; Η πρώτη ημέρα του μεγάλου
πειράματος πήγε καλά. Ο πρόεδρος Σαά διακήρυξε, εν μέσω επευφημιών την
πίστη του στην κοινωνική δικαιοσύνη και στην Εβίτα Περόν, καταδικάζοντας
τον περονιστή προκάτοχό του Κάρλος Μένεμ που ήταν πρόεδρος από το 1989
μέχρι το 1999. Ο κ. Μένεμ έκανε ιδιωτικοποιήσεις και απορρύθμισε την
αγορά εργασίας, ωστόσο δεν ύφανε δίχτυ κοινωνικής ασφάλειας όταν ήρθε η
ύφεση. Το 2001 το έθνος είχε πια παγιδευτεί στην ύφεση και στον
πληθωρισμό. Στον κ. Σαά φάνηκε πολύ καλύτερη ιδέα η μη εξυπηρέτηση ενός
φαινομενικά υπέρογκου χρέους από το να κόψει μισθούς και συντάξεις. Η
κίνηση ήταν αρεστή και στους Αργεντινούς σαν μια επαναστατική κραυγή
ανεξαρτησίας από τους όρους που υπαγόρευαν οι ξένοι πιστωτές. Η αίσθηση
του θριάμβου ήταν βραχύβια. Μια εβδομάδα μετά την ανακοίνωση της
χρεοκοπίας παραιτήθηκε ο κ. Σαά. Σύντομα η Αργεντινή παραδινόταν στο
εφιαλτικό χάος. Η οικονομία παρέλυσε, οι τιμές ανέβηκαν στα σουπερμάρκετ
και οι φαρμακευτικές εταιρείες απέσυραν τα προϊόντα τους εξαιτίας της
υποτίμησης του πέσο κατά 75% έναντι του δολαρίου. Με τις ιδιωτικές
ασφαλιστικές εταιρείες ουσιαστικά χρεοκοπημένες και το σύστημα δημόσιας
υγείας στα πρόθυρα της κατάρρευσης πολύ σύντομα έγιναν σπάνια τα φάρμακα
για τον καρκίνο, το έιτζ και για τα καρδιολογικά προβλήματα. Η
ινσουλίνη εξαφανίστηκε από τα ράφια των φαρμακείων. Με την οικονομία σε
ελεύθερη πτώση περίπου το 50% του πληθυσμού βρέθηκε κάτω από το όριο της
φτώχειας. Η μεσαία τάξη της χώρας βγήκε στους δρόμους κατά δεκάδες
χιλιάδες, κρατώντας και χτυπώντας κατσαρολικά, ήχος που συνόδευσε την
κοινωνική κατάρρευση της Αργεντινής το 2002. Η μαζική ανάληψη καταθέσεων
είχε ήδη αναγκάσει την κυβέρνηση να λάβει τα πλέον δρακόντεια
οικονομικά μέτρα στην ιστορία της Αργεντινής. Σε ολόκληρη τη χώρα
«πάγωσαν» οι καταθέσεις ύψους 66 δισ. δολαρίων. Οι πλούσιοι
Αργεντινοί κατάφεραν να παρακάμψουν τους περιορισμούς κάνοντας μεγάλες
αναλήψεις ή στέλνοντας τα χρήματά τους στο εξωτερικό. Για τους
υπόλοιπους άρχισαν να λειτουργούν πολύ σύντομα εκατοντάδες λέσχες όπου
αντάλλασσαν προϊόντα και υπηρεσίες με άλλα προϊόντα και υπηρεσίες. Ενα
«κούρεμα» για μια συνεδρία ψυχανάλυσης, μια μηλόπιτα με ρούχα. Μέχρι τις
αρχές του 2002 δεκάδες χιλιάδες σκυθρωπών μελών συνέρρεαν σε αυτές τις
λέσχες και όταν τελείωσαν τα πέσο, οι μεγαλύτερες από τις λέσχες άρχισαν
να εκδίδουν το δικό τους νόμισμα, το credito. Τελικά η οικονομία της
Αργεντινής ανέκαμψε. Το 2004 η οικονομία αναπτυσσόταν ξανά υπό τον νέο
πρόεδρο Νέστορ Κίρχνερ ο οποίος αψήφησε το ΔΝΤ και εφάρμοσε τη δική του
οικονομική πολιτική. Ισως να ανήκει στους ιστορικούς να αποφασίσουν σε
ποιο βαθμό ευθύνεται για την κατάρρευση η χρεοκοπία και και σε ποιο
βαθμό οι μεταρρυθμίσεις της εποχής της ελεύθερης αγοράς υπό τον Μένεμ.
Ομως το κόστος της χρεοκοπίας ήταν πολύ σκληρό για όσους έχασαν τα
πάντα, οι περισσότεροι εκ των οποίων ήταν μέλη της κατώτερης μεσαίας
τάξης, και δεν είχαν τα χρήματα ώστε να αντέξουν την περίοδο του
«παγώματος» των καταθέσεων. Πολλοί που δεν είχαν μετρητά αναγκάστηκαν να
πουλήσουν το σπίτι τους σε γελοίες τιμές στους πλούσιους που
εξακολουθούσαν να έχουν πρόσβαση στα χρήματά τους. Καλά θα κάνουν οι
Ελληνες να συνειδητοποιήσουν τι μπορεί να ακολουθήσει αν υποστηρίξουν
μια χρεοκοπία υπό τον ΣΥΡΙΖΑ και βγουν από την Ευρωζώνη. Σήμερα μπορεί
να ζητωκραυγάζουν τον κ. Τσίπρα. Αύριο μπορεί να χτυπάνε τα κατσαρολικά
τους σε ένδειξη διαμαρτυρίας.
Αι Πάπιαι εις τό Αμέρικα (όπως εν Ελλάδι αι ...κόται) είναι ενίοτε κουτούτσικαι!...
Λίγα λόγια για τόν Daffy Duck:
