Έτος
Σαμαράκη κηρύχθηκε το 2020, με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννηση του
σημαντικού Έλληνα πεζογράφου της μεταπολεμικής γενιάς, Αντώνη Σαμαράκη. Η
ΕΡΤ, τιμώντας τον, προβάλει στις 14 Σεπτεμβρίου το Μονόγραμμα του
(παραγωγή Γιώργου και Ηρώς Σγουράκη) το οποίο προβλήθηκε για πρώτη φορά
το 1982.
Το πρωτότυπο φιλμ 16mm συντηρήθηκε, ψηφιοποιήθηκε και αποκαταστάθηκε στα εργαστήρια.. του Αρχείου της ΕΡΤ με τον νέο εξοπλισμό και τις υποδομές που πλέον διαθέτει (film scanner, color correction).
Ο Αντώνης Σαμαράκης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 16 Αυγούστου 1919. Στη αυτοβιογραφία του, αναφέρεται σε μνήμες και βιώματα από τα παιδικά του χρόνια στη γειτονιά της «Πλατείας Βάθης» όπου μεγάλωσε. Περιγράφει τις συνθήκες που τον ώθησαν να οργανωθεί στον χώρο της Αριστεράς σε νεαρή ήδη ηλικία. Ο φακός της εκπομπής καταγράφει πλάνα από το πατρικό σπίτι του συγγραφέα, παρακολουθώντας τον να αφηγείται το ξεκίνημα της λογοτεχνικής του προσπάθειας, τους κοινωνικούς και πολιτικούς του προβληματισμούς.
Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Για πολλά χρόνια ήταν υπάλληλος στο υπουργείο Εργασίας.
Περιγράφει την περίοδο που έγινε μέλος της παράνομης τότε οργάνωσης «Κοινωνική Αλληλεγγύη» η οποία κατευθυνόταν από πνευματικούς ανθρώπους που ανήκαν στο χώρο της Αριστεράς. Αφηγείται επίσης τη δράση του, παράλληλα με τα ιστορικά γεγονότα του τόπου, όπως ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, η Κατοχή και η περίοδος της Δικτατορίας, που τον ώθησαν στη συγγραφή των «Ζητείται Ελπίς» (1954) και «Το Διαβατήριο» (1973) αντίστοιχα.
Μιλάει, ακόμη, για το μυθιστόρημά του «Το Λάθος» (1965) αφιερωμένο στη σύζυγό του, Ελένη Κουρεμπανά, για την εμπειρία του από τη θέση του στο Υπουργείο Εργασίας και τα ταξίδια του στις χώρες της Αφρικής. Τέλος, καταθέτει τη δική του άποψη για την ιδιότητα του λογοτέχνη και για το προσωπικό του έργο. Στη διάρκεια της εκπομπής ο συγγραφέας διαβάζει αποσπάσματα από τα βιβλία του.
Το έργο του Σαμαράκη έχει έντονο το στοιχείο της κοινωνικής καταγγελίας και αντικατοπτρίζει τις προσωπικές του ανησυχίες για το παρόν και το μέλλον της σύγχρονης κοινωνίας. Χρησιμοποίησε απλή γλώσσα και μη επιτηδευμένο ύφος και προσέγγισε τα θέματά του από μια έντονα ανθρωποκεντρική γωνία.
Χαρακτηριζόταν από την αγάπη του για τους νέους. Δική του ιδέα ήταν η δημιουργία της Βουλής των Εφήβων, που οδήγησε στη διοργάνωση άτυπων συνεδριάσεων της Βουλής, όπου δίνεται ο λόγος σε νέους από όλη τη χώρα.
Ο Αντώνης Σαμαράκης έφυγε από τη ζωή στις 8 Αυγούστου του 2003. Σύμφωνα με επιθυμία του, το σώμα του δωρήθηκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών για έρευνες των φοιτητών της Ιατρικής
Για τη συλλογή διηγημάτων «Αρνούμαι» τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος (1962) και για το μυθιστόρημά του «Το λάθος» με δύο λογοτεχνικά βραβεία, στην Ελλάδα και στη Γαλλία.
Για τη συνολική προσφορά του τιμήθηκε από τη διοργάνωση Europalia (1982) και με το Σταυρό του Ιππότη των Γραμμάτων και των Τεχνών (1995).
Το πρωτότυπο φιλμ 16mm συντηρήθηκε, ψηφιοποιήθηκε και αποκαταστάθηκε στα εργαστήρια.. του Αρχείου της ΕΡΤ με τον νέο εξοπλισμό και τις υποδομές που πλέον διαθέτει (film scanner, color correction).
Ο Αντώνης Σαμαράκης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 16 Αυγούστου 1919. Στη αυτοβιογραφία του, αναφέρεται σε μνήμες και βιώματα από τα παιδικά του χρόνια στη γειτονιά της «Πλατείας Βάθης» όπου μεγάλωσε. Περιγράφει τις συνθήκες που τον ώθησαν να οργανωθεί στον χώρο της Αριστεράς σε νεαρή ήδη ηλικία. Ο φακός της εκπομπής καταγράφει πλάνα από το πατρικό σπίτι του συγγραφέα, παρακολουθώντας τον να αφηγείται το ξεκίνημα της λογοτεχνικής του προσπάθειας, τους κοινωνικούς και πολιτικούς του προβληματισμούς.
Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Για πολλά χρόνια ήταν υπάλληλος στο υπουργείο Εργασίας.
Περιγράφει την περίοδο που έγινε μέλος της παράνομης τότε οργάνωσης «Κοινωνική Αλληλεγγύη» η οποία κατευθυνόταν από πνευματικούς ανθρώπους που ανήκαν στο χώρο της Αριστεράς. Αφηγείται επίσης τη δράση του, παράλληλα με τα ιστορικά γεγονότα του τόπου, όπως ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, η Κατοχή και η περίοδος της Δικτατορίας, που τον ώθησαν στη συγγραφή των «Ζητείται Ελπίς» (1954) και «Το Διαβατήριο» (1973) αντίστοιχα.
Μιλάει, ακόμη, για το μυθιστόρημά του «Το Λάθος» (1965) αφιερωμένο στη σύζυγό του, Ελένη Κουρεμπανά, για την εμπειρία του από τη θέση του στο Υπουργείο Εργασίας και τα ταξίδια του στις χώρες της Αφρικής. Τέλος, καταθέτει τη δική του άποψη για την ιδιότητα του λογοτέχνη και για το προσωπικό του έργο. Στη διάρκεια της εκπομπής ο συγγραφέας διαβάζει αποσπάσματα από τα βιβλία του.
Το έργο του Σαμαράκη έχει έντονο το στοιχείο της κοινωνικής καταγγελίας και αντικατοπτρίζει τις προσωπικές του ανησυχίες για το παρόν και το μέλλον της σύγχρονης κοινωνίας. Χρησιμοποίησε απλή γλώσσα και μη επιτηδευμένο ύφος και προσέγγισε τα θέματά του από μια έντονα ανθρωποκεντρική γωνία.
Χαρακτηριζόταν από την αγάπη του για τους νέους. Δική του ιδέα ήταν η δημιουργία της Βουλής των Εφήβων, που οδήγησε στη διοργάνωση άτυπων συνεδριάσεων της Βουλής, όπου δίνεται ο λόγος σε νέους από όλη τη χώρα.
Ο Αντώνης Σαμαράκης έφυγε από τη ζωή στις 8 Αυγούστου του 2003. Σύμφωνα με επιθυμία του, το σώμα του δωρήθηκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών για έρευνες των φοιτητών της Ιατρικής
Για τη συλλογή διηγημάτων «Αρνούμαι» τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος (1962) και για το μυθιστόρημά του «Το λάθος» με δύο λογοτεχνικά βραβεία, στην Ελλάδα και στη Γαλλία.
Για τη συνολική προσφορά του τιμήθηκε από τη διοργάνωση Europalia (1982) και με το Σταυρό του Ιππότη των Γραμμάτων και των Τεχνών (1995).
- Παραγωγός Γιώργος Σγουράκης, σενάριο-σκηνοθεσία Λευτέρης Χαρωνίτης, φωτογραφία Λευτέρης Παπαδόπουλος, ηχοληψία Ντίνος Κίττου, μοντάζ Γιάννα Σπυροπούλου, διεύθυνση παραγωγής Στέλιος Σγουράκης.
- προβολή (E): Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2020 - ΕΡΤ2 - ώρα: 20:00