Tό m/v "ΔΗΜΟΣ Μ." ταξιδεύει πάντοτε "ανέμελο καί ανυποψίαστο"...

Τό m/v "ΔΗΜΟΣ Μ" στό στόχαστρο τών πειρατών

"...Τό πλοίο πού φαίνεται, μέσα απ΄τό περισκόπιο, ταξιδεύει διαρκώς γιατί είναι αυτάρκες. Καί είναι αυτάρκες γιατί οι προμήθειές του έρχονται -εξ ουρανού, εν πλώ- μέ εγκαίρως συνταγμένα ειδικά ναυλοσύμφωνα αεροναυλώσεων, πιό γνωστά στούς σχετικούς περί τά τοιαύτα (tour operators, πράκτορες, υποπράκτορες,  μπιτσικόμηδες καί λοιπά επιτήδεια πρόσωπα) ως :"charter-partys, charter-flights". 

Τό m/v "ΔΗΜΟΣ Μ." πιάνει λιμάνι κάθε τέσσερα χρόνια γιά αλλαγή καπετάνιου. Ως "πλοίο αναψυχής" πού είναι, ταξιδεύει πάντοτε "ανέμελο καί ανυποψίαστο"..., μέ μόνιμους επιβάτες μερικές χιλιάδες δημότες, οι περισσότεροι τών οποίων είναι κι αυτοί ανύποπτοι έως πολύ καθησυχασμένοι (οι υπόλοιποι είναι είτε υποψιασμένοι -αλλά λίγοι- είτε πολύ ύποπτοι καί ελάχιστοι). 

Τό πλοίο παρακολουθείται συνεχώς από πειρατικά υποβρύχια γεμάτα σαλταδόρους (μεγάλη "εξέλιξη" η πειρατεία τήν σήμερον!) που καραδοκούν νά έρθει η "σωστή" στιγμή (μέ πιό πιθανή ημερομηνία τό Μάη πού σκατζάρει ο καπετάνιος) γιά νά κάνουν τό καθιερωμένο "resalto grande"(μέγα ρεσάλτο) : Νά ορίσουν δηλαδή, πάλι, δικό τους -άλλον- καπετάνιο γιά τή συνέχεια τής κρουαζιέρας (η αποθέωση τού "λεπτού σχεδιασμού" στή σύγχρονη πειρατική "τέχνη") μέ αυτό τό πατενταρισμένο know-how πού διαθέτουν καί πού εξασφαλίζει -έτσι κι αλλιώς- τά κέρδη ενώ ελαχιστοποεί τό ρίσκο πού είχαν ανέκαθεν αυτού τού είδους οι "ναυτικές επιχειρήσεις"...                

 Τώρα γιατί, ενώ γράφω τό ημερολόγιο πλοίου, θυμάμαι τή Μαλβίνα Κάραλη πού έλεγε τό Πιραντελλοειδές : "Δέκα κώλοι* ζητάνε καρέκλα", θά σάς γελάσω... 

Ένας ξεπεσμένος σύγχρονος πειρατής, σάν κι εμένα -όσες "ανησυχίες" καί νάχει- αδυνατεί νά κάνει εμβαθύνσεις υψηλών απαιτήσεων, υπό τό κράτος τής σκληρής "εξαωρίας" στό περισκόπιο (γυροκοιτάχτρα τό λένε στό συνάφι μας) εργαζόμενος μέχρις εσχάτων -ακόμα μία χρονιά- στό Υ/Β "ΓΛΑΝΙΟΣ", γιά μερικά ένσημα πού λείπουνε καί γιά τό "επιούσιο μερδικό",  &@#* τά υπουργεία τους &@#* !.." 

   

*Η λέξη καί η φράση, εδώ, σατυρίζει όσους "κυνηγάνε απηνώς τά πόστα"... καί δέν πρέπει νά εκλαμβάνεται ως ...υβριστική!  Στήν τρέχουσα -πολιτικά ευγενέστερη- γλώσσα τού νησιού, μάλιστα, καθιερώθηκε τελευταία  μιά άλλη λέξη πού  ταιριάζει καλύτερα : οι "πισινοί" (οι όπισθεν ευρισκόμενοι), διαμετρικά  αντίθετα "καθήμενοι" -μέ χωροταξικά κριτήρια- από τούς  αποκαλούμενους "μπροστινούς" (οι έμπροσθεν ευρισκόμενοι).  

Ειδικότερα στήν τρέχουσα πολιτική ορολογία -τών ημερών- "μπροστινοί" νοούνται καί αποκαλούνται "οι εμφανιζόμενοι στό προσκήνιο  ως πολιτικές μαριονέτες" καί "πισινοί" αυτοί πού (χωρίς νά μπαίνουν μπροστά) "κινούν τά νήματα από τό παρασκήνιο"  ...καί ό,τι ήθελε προκύψει επ'ωφελεία τους πάντα...  

Σέ κάθε περίπτωσει, πάντως, η εφαρμογή τού "αντ' αυτού" στήν πολιτική -εκτός τών κινδύνων πού ενέχει...- δέν παραπέμπει σέ απολύτως "υγιείς", "ομαλές" καί πολιτικά "φυσιολογικές" καταστάσεις...  

Ενώ, ταυτόχρονα, η "τοποθέτηση" -μόνιμου- "νούντσιου" προϋποθέτει, "αναφανδόν αποδοχή", ότι θά λείψει επί μακρόν -καί μακράν- ο"Πάπας"... 

  ...άσε πού γρουσουζεύει, κιόλας, "τή δουλειά" μιά τέτοια "cerimonia" μ' όλες αυτές τίς μασκαράτες... 

 ..Κακά τά ψέματα καί κούφια η ώρα πού τ' ακούει αλλά -ό,τι κι άν πείς- εμάς τούς πειρατές είναι η ίδια η ζωή  πού μάς έκανε προληπτικούς...

.......................................................................................................................................................  (από τίς προσωπικές σημειώσεις τού Captain Heatlass)                                         γιά τήν αντιγραφή Δ.Ν.Α.   

(Πρωτοδημοσιεύθηκε τήν Κυριακή 24/11/'13 χωρίς τήν παραπομπή)

Οι 85 πλουσιότεροι του πλανήτη διαθέτουν όσο πλούτο διαθέτουν μαζί οι 3,5 δισ. φτωχότεροι

---

Δημοσιεύθηκε τήν 22/1/2014 στήν Παραπολιτική

Λένε ότι μια εικόνα αντιστοιχεί συχνά με 1.000 λέξεις αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση μια απλή μαθηματική πράξη αντιστοιχεί σε πολύ περισσότερες. Η οργάνωση Oxfam υπολόγισε ότι ο πλούτος των 85 πιο πλούσιων ανθρώπων του πλανήτη αντιστοιχεί σε αυτόν των 3,5 δισ. φτωχότερων.

Στην ίδια έρευνα διαπιστώνεται ότι μόλις 3 στους 10 ανθρώπους ζει σήμερα σε χώρες που δεν διαπιστώθηκε αύξηση των ανισοτήτων κατά τη διάρκεια των τριών περασμένων δεκαετιών ενώ παρατίθεται και η περίφημη φράση του Louis Brandeis «μπορούμε να έχουμε Δημοκρατία ή μπορεί ο πλούτος να συγκεντρώνεται στα χέρια λίγων, σίγουρα πάντως δεν μπορούμε να έχουμε και τα δυο».

Η έρευνα της Oxfam εδώ. Μια σύνοψη της στα ελληνικά εδώ και μια στα αγγλικά εδώ.

Πολλοί JOKER παίζουνε στήν τράπουλα κι ο τζόγος ανάβει λίγο-λίγο...

Άν πείς πάμε γι άλλα; Άλλος θά πεί : Nαί!  Άλλος θά πεί : Όχι!   

 "...Ο αρνηθείς δέν μετανοιώνει. Άν ρωτιούνταν πάλι, όχι θά ξανάλεγε. Κι όμως τόν καταβάλλει εκείνο τ΄όχι -τό σωστό- εις όλην τήν ζωή του".

                                                                                                                                                                            

                                                    (Έχει πρωτοδημοσιευθεί 23 Δεκεμβρίου 2013 στή "Νεα Μύκονο" μέ έναν λιγότερο JOKER!))

Η μονομαχία του φόβου

                                       τού  ΣΩΚΡΑΤΗ ΤΣΙΧΛΙΑ 
Η κυβέρνηση, ιδιαιτέρως η Ν.Δ. αλλά και το ΠΑΣΟΚ, ισχυρίζεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί καταστροφή για τη χώρα. Κατ’ αρχήν ως αντιπολίτευση, καθώς αντιμετωπίζει αρνητικά και την παραμικρή κυβερνητική πρωτοβουλία. Αλλά κυρίως θα αποβεί καταστροφικός εάν καταλάβει την εξουσία. Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι η αλλοπρόσαλλη πολιτική της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα οδηγήσει την Ελλάδα εκτός Ευρωζώνης και τη χώρα σε μια κατάσταση τρισχειρότερη από τη σημερινή. Ο ΣΥΡΙΖΑ, από την άλλη πλευρά, υποστηρίζει ότι η κυβερνητική πολιτική της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ υπηρετεί μια απολύτως αδιέξοδη συνταγή εξόδου από την κρίση. Ζητεί δε εκλογές υποσχόμενος ριζική αλλαγή.

Ανάμεσα σε δύο καταστροφές, λοιπόν, βρίσκονται οι πολίτες. Ελάχιστα επιχειρήματα ανταλλάσσονται καθημερινά από τα γραφεία Τύπου των δύο κομμάτων αλλά και από τα στελέχη τους, ενώ περισσεύουν οι χαρακτηρισμοί, οι ειρωνείες και μια παθιασμένη ρητορική διχασμού «εσείς θα μας καταστρέψετε», «όχι εσείς». Κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση αρνούνται...

Αλαμπουρνέζικα...

                                                                                                               τού Θανάση Καρτερού

Είναι γνωστή και ακατανίκητη η αρχή της καλής δημοσιογραφίας, ότι ποτέ δεν πρέπει να αφήνεις την αλήθεια να σου χαλάει μια ωραία ιστορία.
Καμιά διάψευση, καμιά λογική αμφισβήτηση, καμιά διαμαρτυρία δεν μπορεί να...
νικήσει μια ωραία ιστορία. Αυτή, ό,τι κι αν γίνει, θα κάνει τον κύκλο της, θα συνεπάρει τους εύπιστους, θα απασχολήσει τους καχύποπτους και τελικώς θα ξεφουσκώσει αφού κάνει τη δουλειά για την οποία προορίζεται. Γιατί συνήθως οι καλές-καλές ιστορίες δεν είναι ντουφεκιές στον αέρα -όλο και κάπου σημαδεύουν.

Το τελευταίο παράδειγμα μιας όχι απλώς καλής αλλά εξωτικά συναρπαστικής ιστορίας είναι τα δήθεν μαγειρέματα για κυβέρνηση Ν.Δ. - ΣΥΡΙΖΑ. Ο Σαμαράς αντιπρόεδρος σε κυβέρνηση Τσίπρα ή ο Τσίπρας αντιπρόεδρος σε κυβέρνηση Σαμαρά - ανάλογα, λέει, με το εκλογικό αποτέλεσμα. Το φαντάζεστε; Κοινές εμφανίσεις των δύο; Ο επικίνδυνος εξτρεμιστής και φίλος της τρομοκρατίας αγκαλιά με τον προστάτη του νόμου και της τάξης; Ο Τσίπρας να εξηγεί γιατί μας χρειάζεται άλλο ένα Μνημόνιο ή ο Σαμαράς γιατί είναι επικίνδυνη η πολιτική Μέρκελ;

Αυτά δεν γίνονται, θα πεις. Μωρέ...